ne yaparsanız yapın acıtır.

hayırdır şeriat mı geliyor ?*

bazı erkeklerin ev işi şurda dursun, içtiği suyun bardağını mutfağa götürmeyi bile kılıbıklık addeddiği bir toplumda... her neyse. anlatmak istemiyorum.

bugün doğum günü olan minnoş yazar tanesi.

iyi ki doğdun minik kuşummm.

nice çınarları deviren, her bünyenin kaldıramayacağı; rakipsiz, enfes fermente arpa suyu.

aynı zamanda devrinin en büyük amfitiyatrosuna sahiptir.

şehrin en büyük olduğu zamanlarda 2000 civarı bir nüfusa sahip olduğu düşünülürken, 5000 kişilik bir tiyatroya sahip olması devri için kültürel bir merkez olduğunu da ortaya koyar.

ayrıca tiyatroya iki ya da daha fazla kişi giderseniz; muhakkak biriniz karşıya geçin ve normal konuşma şeklinde konuşun. aranızda tahmini 50metre olmasına rağmen diğeriniz konuşmayı net duyacaktır, öyle de bir akustiği mevcut.

tek problemi, tiyatroya giden patika biraz zorlu ve tiyatro girişi devrilen taşlar sebebiyle parkur gibi. dikkatli olmanızda fayda var.

bunun dışında, bulunan yapıların orijinal / restore edilmiş halleri muazzam. çeşmesi yapım çağına göre inanılmaz güzellikte. özellikle çeşmenin baktığı açıklıktan gün batımını seyretmek mükemmel bir aktivite.

buraya ulaşım eskiden keçi yolu gibi bir tali yol ile mümkünken, günümüzde artık jilet gibi bir asfalt ile sağlanıyor. o yüzden yolun çok virajlı olması gözünüzü korkutmasın. sakin bir şekilde araba kullandıktan sonra herhangi bir problem ile karşılaşmayacağınızı düşünüyorum.

modern makro ekonominin kurucusudur.

kibarlığından; yavrum yaa, kızım yaa böyle isim mi olur?der, sonra anneme döner; bu niye böyle oldu yaa? milletin kızı düzgün düzgün isim koymuş, bizimki cins cık cık cık... şeklinde uzun süreli konuşurdu herhalde.

ilki pek keyifli olduğundan merakla beklediğim yayın.

fişeklerin hepsini kullanmasa miydik? yılbaşında ne edecez?

sabundur. hastane kokusu olur ya, genelde hastaneye aittir hep, bu da oyle, bir mekana ve bir doneme ait bir sabun kokusu. o yer ve o donem disinda hic bir zaman kullanmadim ama o kokuyu hic unutmam.

"aşk bir eşkiyanın hayata itirazıdır...
susarsa çatışma, konuşursa savaş.
yazarsa destan.
severse devrim olur.
tut ki ben bir eşkiyayım."
kendisini, şiirlerini ve resimlerini çok sevsem de yasak aşkı için yazdığı 'karadut' şiirini -ki en sevdiğim şiiridir- keşke eşi için yazsaymış diyorum. bir gün yasak aşkı ölünce kendisini bu acıdan kurtaran eşi eren hanım olur ve çok sonra istanbul büyük kulüpte şiir okumasını isteyenlere eşi de oradayken bu şiiri okur. gözleri yaşlarla dolu, sesi titriyordur. oradaki herkes de şiirin kimin için yazıldığını biliyor eşi dahil. sonrası eşi oğlu ile birlikte bir süre paris'e gider ve ona bir mektup yazar. mektupta o gece ile ilgili "sanki böğrüme kızgın bir ütü yapışmış gibi olmuştum" der. mektubun sonunda da "allah sana resim yapma sevinci versin ve bizim yanımızda yaşamaktan, mutluluk duyabilmeni sağlasın" der. sevindiğim nokta duaları kabul olur.bedri rahmi oğluna ve eşine geri döner ve vefatına kadar birlikte yaşarlar. ne kadar herkes bu yasak aşkı konuşsa ne büyük bir aşkmış onlarınki dese de ben bu hikayede hep eren hanıma üzülmüştüm en çok. hep eşini sevmiş ve onun yanında olmuş tabii ne olursa olsun sonunda o da mutlu olmuş. yani ben öyle düşünüyorum.

düşman olmak mertlik değil
korkaklığın iradesi
kurnazlık marifet değil
aptalların tesellisi

yaşanan durumlara eskisi kadar tepki verememek ve hayatımızdan daha kolay insan çıkarabiliyor olmak. olgun insanın affediciliği mantıkla birleştiği için hayatından çıkarması daha kolay gibi geliyor.

(bkz: kedi)

edit: yalnız değilmişim ya lan. swh.

bir sonraki zirve avrupa yakasında olmazsa, organizatör arkadaşın şişesini kırsınlar! *



güzel ve kalabalık bir geceydi. katılım sağlayan herkese teşekkürler!

muhabir arkadaşın bir suçu olmadığı durumdur. yöneticilerinden aldığı emir genelde bu şekildedir. (bkz: osuruktan teyare) bir kanaldır cnn türk, vatandaşın sorunlarını gözlemlemek istiyorsanız gerçekten özgür habercilik yapan nice tv kanalı, nice youtube kanalı vardır.

30 'uma 5 eklemiş biri olarak;

"algı yönetimim henüz tamamlanmadı,
oluşlara karşı fayda sağlama güdüm yok"
demeye çekinen düşüncenin başlığı olabilir derim.

bi tavsiye;
30 yaşlarında okuyacak olduğun bir mektup yaz kendine,
bizi daha çok seveceksin.

insan sağlığından kozmetiğe kadar pek çok alanda kullanılan, burdur ve ısparta'da hayli ilerleyen mis kokulu, mor çiçekli bitki.

rezalet bir durumdur. yaşamayan gerçekten bilmez. yok sevgi olsun yeter, yok huzur en önemli şey deyip fakirlerin çocuk yapmasına ses çıkarmayanlar da böyle ailede büyümemiştir muhtemelen.
daha ufacık yaşta herhangi bir şey istemenin anlamsız olduğunu fark edersin. çünkü istesen ne olacak ki, zaten alınmayacak üstüne bir de azar yiyeceksin.
belli bir süre hayaller kurarsın. istediğin bir şeyin gerçek olma senaryolarını kafanda yazarsın. ama o şey asla gerçek olmaz. ve diğer arkadaşların senin bu en basit isteklerine zaten sahiptir, üstüne bir de onu beğenmezler. bunları yaşadıkça hayal kurmaktan da vazgeçersin.
her zaman kendine fırsat yaratmak zorundasındır. en basit bir kursa mı gitmek istiyorsun? deli gibi çalışıp para kazanmalısın ki gitme ihtimalin olsun.
ve en kötüsü de büyüyüp yetişkin olduğunuzda bile muhtemelen ailenize bakmak zorundasınızdır. kira ödersiniz, fatura ödersiniz, mutfak masraflarını karşılarsınız ve sonucunda maaşınız biter. ama yine de yaranamazsınız çünkü aileniz zaten bunları ve hatta daha fazlasını yapmanız gerektiğini düşünür.
eğer bir çocuğa en azından normal bir hayat sunamayacaksınız çocuk sahibi olmayın.