bir çalışma sayfasında "dört ayaklı üç tane farklı hayvan çizin." şeklinde bir yönerge var.
çocuklara dedim ki "çocuklar 3 tane dört ayaklı farklı hayvan çizmemizi istiyor, dört ayaklı hayvanlar hangileri? birlikte düşünelim."
gelen cevaplar iyi, dört ayaklı hayvanlar biliniyor, sorun yok.
bir müddet zaman veriyorum çocuklara çizmeleri için sonra masaların arasında gezinerek kontrol ediyorum.
bir öğrencim sesleniyor "öğretmenim ben üç tane kedi çizdim."
"ama neden aynı hayvanı çizdin kuzum farklı hayvanlar çizin demiştim?"
"öğretmenim bunlar birbirinden farklı zaten, biri annesi biri babası biri de yavrusu. diğer yavruları da çizecektim ama üç tane dedin diye çizmedim."*
"tamam ama sonuçta hepsi kedi değil mi? birbirinden farklı hayvan çizmemizi istiyor orada"
"öğretmenim aslan, kaplan da kedi değil mi? onları çizemediğim için kedi çizdim işte.!
evladım sen daha 5 yaşında değil misin, utanmıyor musun öğretmenine ayar vermeye. *

mübadelede türkiye'den yunanistan'a göç etmek zorunda kalan rumların "pis turco" "turkosporos" gibi sözcüklerle aşağılandığı ve toplumun dışında, yerleştirildikleri atina gettolarında oluşturduğu varoş kültürün örneği harika müzik türüdür. bir çeşit yunan bluesdur. tüm göç hikayelerinde olduğu gibi rembetikonun notalarında da yarım kalmış, tamamlanmayı bekleyen acı ve hüzün dolu hayatlar vardır.

insanoğlu anasının karnındayken alnına yazılıyor mutlu mu mutsuz mu olacağı.olabildiğince az şey duyan ya da hiç duymayan kişiye ne mutlu! istediği azıcık şeyi yaşam ona verir.yaşadığını duyan ve bir şeyler isteyense mutsuzdur; hiçbir zaman elindekiyle yetinemez. sözünün sahibi rumenyazar'dır.

burası beni korkutmaya başladı.

üstat kadir mısıroğlu *

x= burası x sözlük değil yürü, biz terbiyesizlik yapmadığımız halde bizi uçurttunuz!
y= uzaklaşttırtmadık çaylak ettirdik biz sizi orda.
x= ne yaptınız?
z= yahu onu bırak, tamam.
x= şahin!
y= şahin uçurtsun seni!

bu tanımı haklı bulan yobaz, ataerkil, cahil arkadaşlarım... neden medeniyeti, namusu insanın üzerine geçirdiği iki bez parçasında arıyorsunuz? cidden üzücü biz böyle böyle büyük yol katederiz ama sadece cehalette.

rivayet odur ki: yahudi göle 3 kuruş düşürür, çıkarmak içinse beş kuruş harcarmış. nedenini soranlara da: oradan her geçişimde hatırlayıp, hayıflanacaktım. en iyisi çıkarır her geçmişimde ohh çekerim. dermiş.

bu olay yaşanmış mı bilinmez, lakin yaşanmış olmalı ki yahudi insanı nasıldır? sorusunu soran herkese bir bilge tarafından anlatılırak bugünlere gelmiştir...

son iki üç yıldır tüm özel günlerde hediye almak yerine kocamın adına bağış yapıyorum. hediye seçmek için harcadığım vakit yanıma kar kalırken manevi hazzı da ayrıca önemli.

tema, koruncuk, tev ve lösev önemsediğim ve desteklediğim vakıflar. bu yıl ayrıca gidemeyeceğimiz yemek için ayırdığım bütçeyi de bağış olarak değerlendireceğim.

zorunlu düzenleme: sevgili yazarlar, 23 yıldır eniştenizle beraberim. her şeyi aldık yıllardır. bu yatırım tavsiyesi değildir. yeni ilişkilerde bunu sürekli yapmayı önermiyorum zaten. ama artık hediye alma telaşını gereksiz buluyorum.

alınan alkolun seyreltilerek atılması için vücudun suyu fazla kullanmasıyla ortaya çıkar.

"a smooth sea never made a skilled sailor"
~franklin d. roosevelt

siyasetçi olmak. bunun için ne yaptın diye sorarsınız az kalsın marmara fransızca siyaset okuyor olacaktım. sonra bu ülkede siyasetçi olunmak için siyaset okumanın anlamsız olduğuna ikna edildim.

doğu'da yaşayabileceğim tek şehir.

bunun siyasetle hiçbir alakası yoktur söylediği sözde haklıdır. ellerimizin altında internet biz sürünürken bazılarının nasıl zevki sefa yaşadıklarını görüyoruz, okuyoruz, sorguluyoruz. anca o mitinglerde bağıra bağıra emekliye 1000 lira ikramiye diye birilerini kandırır.

"dervişin fikri ne ise, zikri de o olurmuş" sözünün doğruluğunu kanıtlamış olan imam.

alevilerin zihniyeti sizin gibi çöplük olmadığı için, sunmadıklarını düşünüyorum.

ama sizin elinizde fırsat olsa, alayınız eşlerinizi diktatör'e sunarsınız, öylesine de aymazsınız.

sığacık / kaleiçi

dinlerin dogmasını reddedip sorgulamaktan çekinmeyen imtihan diyerek bazı şeyleri geçmeyen yolda olmaya ve ilerlemeye bilime değer veren insanlardır. saygı beklemesine gerek yoktur çünkü her varlık ve fikre* saygı duyulmak zorunludur. başkasının inancının başlığını sözler köşküne çevirerek allah kitap din iman sövüp alay eden insanlardan farkı kalmayan insanların toplandığı başlık da denebilir. tercih meselesi.

iyi geceler dünya.
carl blechen - landscape in winter at moonlight (c. 1836)
kaynak:wikimedia

keşfetmek için buradayım haliyle evet ben de 'arayıştayım.'