ikinci dünya savaşı esnasında nazi zulmünün doruğa ulaştığı zamanlarda berlin'de tabut üreten bir fabrikada ustabaşıdır otto quangel. eşi anna ise dindar bir ev kadınıdır. klasik bir alman ailesi olan çiftin tek çocuğu cephede ölünce işler değişir. hitler rejimine karşı harekete geçmeye başlarlar ve her hafta rejim karşıtı sloganlar yazdıkları kartları apartmanların girişine bırakırlar. yaklaşık 2 yıl boyunca 300'e yakın kart yazar otto. ancak alman toplumu o kadar sindirilmiş bir haldedir ki bu kartlardan sadece 18 tanesi gestaponun eline geçmez. kartları bulan herkes ya hemen korkuyla polise koşar ya da oracıkta yırtıp imha eder. nitekim kimse elinde bir ölüm fermanı ile dolaşmak istemez. yaklaşık 2 yıl boyunca bir tavşan tazı oyununa dönen bu kovalamaca bir yerden sonra tazı lehine dönmeye başlar. kitabın sonunda anna ve otto onurlu bir şekilde birlikte ölüme yürür ancak ne yazık ki “nazi almanyası'nda hukuk” ismli kitapta okuduğum bir dipnotta, gerçek quangellerin cezadan kurtulmak için birbirini ispiyonladığı yazılıyordu. 727 sayfadan oluşan bir kitap ilk başta gözünüzü korkutacaktır ama kesinlikle bir solukta okunan kıymetli bir kitap.