zamanla sevmek daha sağlam ilişkilere sebep olacak gibi bir düşüncem var. çünkü ilk görüşte aşk daha çok dış görünüşle alakalı, mesela gülümsemesine tutulursun. zamanla tanıdıkça hayal kırıklığına uğramazsan şanslısın, ama ya tersi olursa? zamanla sevdiğin durumlarda adım adım o insanı tanıyorsun, bir çok halini görmüşsün, sevdiğini bile farkedemiyorsun çoğu zaman. karşılıklaysa bir de, çok sağlam, güvenli birliktelikler oluşturulabilinir diye düşünüyorum.

yaşlılarda görülen en sık demans nedenidir.
amiloid prekürsör protein, presenilin 1-2 genleri bu formdan sorumludur.
majör mikroskobik anormallikleri senil plaklar ve nörofibriler tangle(yumak)'lardır.
serebral amiloid anjiyopati genellikle değişmez bulgudur.
ayrıca hirano cisimleri(en sık hipokampal bölgede)izlenir.

başlığı "ilk işime girdim" diye okudum, "ayıp bir şey değil" yazısını da, "bu işsizlikte nispet yapar gibi, ne paylaşıyorsun"'a savunma sandım.

ah, masum ben.

5 dakika önce seninle ilgili film izledim bak benim kafamı bozma bıyıklı. sinirliyim, aksiyim ve kinliyim son 5 dakikadır sana, atlarım üstüne yolarım bıyığını akıllı ol!

ısrarla kullanılmamaya devam eden sözlük kuralı. neden arkadaşlar, neden? gerçekten bu kadar mı zor?

anlam veremiyorum.

geleneksel pilavlarımız arasında lezzetli olan, hafif olan pilavdır.

önce 3-4 tane domatesi küp küp doğruyoruz. 1 adet soğanı ince doğruyoruz. 2-3 adet biber de doğruyoruz isteğe göre.
önce soğanı ve biberi zeytinyağında kavuruyoruz. kavrulduktan sonra salçasını atıyoruz.* salçayı da iyice kavurunca tencereyi 3/4 dolduracak kadar su ekliyoruz ve domatesleri de ekliyoruz.
sonrasında kaynamasını bekleyip, kaynayınca da 5-10 dk civarı kısık ateşte kaynatıyoruz.
en son suyun yarısını az geçecek kadar bulguru ekliyoruz ve içindeki su tamamen bitene kadar kısık ateşte bırakıyoruz.
suyu bitince de karıştırıp dinlenmeye bırakıyoruz. 10 - 15 dk sonra hazır.
afiyet olsun...

şekillere bak davetiye lazımmış, sanki çırağan'da davet veriyor p*z*v*nkler dediğim uygulama.

kalpsiz, materyalist ve eleştiri kabul edemeyen insanların burcu.

yalnızca matematiğe olan ilgisi nedeniyle öklidsel olmayan geometri sistemini bulan alman matematikçi'dir

huzurlu, mutlu, gülümsediği, sıkıntılarından arındığı, olduğu gibi kabul edildiği, saygı duyduğu ve duyulduğu, güvende hissettiği yerdir.
bu bazen bi sevgilinin kolları olur, yüreği olur bazen de ailesi olur.
"ev" kelimesi manen çoğu şeyi kaplar.
orada kaygısızca uyursun, evine geldiğinde"şükürler olsun allah'ım. "dersin.
seni her anlamda tamamlar.
birisi bana" evim sensin. "demişti çok duygulanmıştım. f

ağız dolusu küfürler etmek istiyorum. sonra islamofobi. yok ya.

tanrı inancı olmayan ben, köpek gibi çalışıp vergi ödeyen ben, vergimle yapılan bu: 290 milyon dolarlık camii. neden? reis efendi kendi heykelini bıraksın diye.

her gün binlerce insanın arasına girip korona kapmamak için yalnızca umut edebiliyorum. ama aşı? yok. doğalgaza, elektriğe kol gibi zam. korona döneminde işten çıkarıldım, reva gördükleri 1.000 tl. al bununla yaşa dediler resmen.

umarım o minarelerin her birisi bir tarafınıza girer. mahsulünü döken çiftçi, intihar eden müzisyen, atanamayan öğretmen gündeminiz değil nasılsa.

ben sizin bu dili bilmediğim için yorum yapamam.
benim bildiğim tek meriç nehir olanı trakya da olanı.
başkada bilmem .

hayal dünyası incinir, yorulur da..sonsuz dedikleri hayal , sürekli bir gerginlik içinde bulunmaktan tükeniyor. çünkü zaman geçip insan olgunlaştıkça, eski ülkülerin yerine yenilerini koymayınca yıkıntılar arasından yeni bir şeyler bulup çıkarmak zorunluluğu oluyor. o zaman hayalci, tıpkı ateş yakmak isteyince, sönmüş külleri karıştırarak köz aradığımız gibi, vaktiyle kalbinj duygulandırıp gözlerini yaşartan eski hayallerini canlandırmaya çalışıyor. biliyor musunuz nestanka ? ben artık o anlamsız, ürünsüz , ama ruhumun aziz saydığı hayal dünyasına hoşça kal dedim.
beyaz geceler- dostoyevski

gerçek sevenin dokunurken 2 kez düşündüğüne, elini uzatırken titrediğine inanan insanlardanım hala.

türkçesi "kahverengi elbiseli adam" olan muhteşem bir agatha christie romanıdır.

hercule poirot veya miss marple olmadığı için biraz ön yargılı yaklaştım ancak göz ardı ettiğim şey kitabın yazarıydı. nasıl güzel olmaz?

giriş kısmı hızlı ve merak uyandıran bir kitap. tabi bu kısım kitabın yarısından sonra ortaya çıkıyor.

kitap iki kişinin anılarından oluşturularak yazılmış. birisi baş karakterimiz anne beddingfeld, diğeri orta yaşlı ve anlatımı çok eğlenceli olan sir eustace pedler.*

öksüz olan anne, babasının vefatından sonra kalan minik mirasını da alarak hayata karışmak istiyor. şansı yaver gidip karşısına muhteşem bir fırsat çıkıyor ve çok istediği londra'ya gidiyor. maceraperest olan bu cesur kızımız adeta istediğini çekiyor ve bir ölüme tanık oluyor. bu ölümün tek tanığı olan kız bunun bir cinayet olduğuna emin olarak yaşamını bu olayın aydınlatılmasına adeta adıyor.

ayrıca christie kitapları arasında okuduğum romantizmin fazlaca olduğu bir kitaptı diyebilirim. ayran gönüllü olan anne...ve acaba kim?

gayet akıcı ve okuyucusunu kendisine bağlayan bir örgüye sahip. sadece beklemediğim bir anda olay aniden çözüldü.



*

aşkların en güzeli.

recep tayyip erdoğan'ın gurur duyduğu biridir muhtemelen. reisin bugünkü çıkışından sonra bu tipler çoğalır. yine reisin çıkışından sonra bu tiplere adli süreç işler mi o şüpheli. ülkeyi kocaman bir akıl hastanesine çevirdiler dava dava diye.