miss turkey 2021 yan salonda kardeşim. yanlış gelmişsin sen. burada yazdıklarımızla varız. çünkü "fikirlere kurşun işlemez. "

"usta, bize 2 çay!"

gri rengin tadı olmazdı.

bilirsiniz ki iki farklı tadı karıştırdığınızda ortaya çıkan ürün her zaman güzel bir şey olmaz. gri renk tam da bahsettiğim bu durumun kurbanı. iki farklı tadı karıştırmışlar, ortaya görüntüsü güzel olan ama yenilmeyecek kadar kötü tada sahip bir şey çıkmış.

belki de bu rengin müdavimi olduğum için ona dünya üzerindeki hiçbir şeye yakıştırmak istemiyorumdur. *

edit: düzeltme.

derler ki; çook eski savaş dönemlerinde fransa'da üretilen çoraplar için iplik yetersizliğinden dolayı bir nevi malzemeden çalınarak, mecburiyetten üretilmiş olan, zamanla da moda haline gelen bir çoraptır bu file çorap. yokluktan doğan ve yanlışlıkla ünlü olandır kendileri.

yırtık pırtık pantolonları moda diye giyiyoruz ya, heh ondan işte.

19 ocak 2057'de öleceğimi öğrendiğim moral veren site.son 36 yılımı en iyi şekilde değerlendirmeliyim.

www.deathclock.com/

her söylenenin altında farklı anlam arayan tip.ruh hastası mısın?
karşısındaki insanın ne yaşadığını bilmeden yorum yapanlar.yanımda mıydın o anlarda?
kendi canı isteyince fiziksel ihtiyacını giderip dile getirince bozulanlar.madem rahatsız oluyorsun neden paylaştın?manyak mısın?
hiç hesapta olmayan engellerle boğuşmaktan amacınıza vaktinde ulaşamadığınızda sizi tükürdüğünüzü yalamakla suçlayan rahatsızlar.o senin düşüncen,geçerli değil.
birinin kendi için bir yıl uğraşacağını sanan sıradanlar.kim ne yapsın seni,neden yorulsun?

tanımları oldukça hoşuma giden, kaleminin kaliteli olduğunu düşündüğüm iyi kalpli ve tatlı yazar. anladığım kadarıyla kendisinin neredeyse her konuda bilgisi var.

biraz basit geldi yazıları, troll olmaya çalışıp her şeyi dalgaya vurmuş... fakat yazdıkları gülümsetmemiş biri gibi. fazlasıyla kadın düşmanı... bunu mizah adı altında yapması ise hiçbir şey değiştirmemiş. hoşlanmadım kendisinden.

az önce arkadaş ortamındaki konumumu farkettim. tıpkı atakan özyurt (ortadaki) gibi.

an'dayım çok teşekkürler. iyilikler dilerim kuzguncuktaki vişne. bir sonraki yazara bulutlar dilerim bembeyaz hayal dolu , güneş dilerim aydınlık yılları/yolları aydınlatan ve kalbini ısıtan. gönlünce yaşamanı dilerim gönülden. *

ara sıra beni rahatsız eden korkum. bu korku kendimi iyi ifade edemediğimi düşündüğümden mi yoksa anlattıklarımın karşımdaki kişinin anladığı kadar olmasından mı kaynaklanıyor? ilk seçenek daha ağır basıyor .
yeni tanıdığım birinin karşısında çok tedirgin oluyorum. yanlış anlaşılmaktan, eksik anlaşılmaktan korkuyorum. bu korkumun sebebi ne peki?  insanları kırmaktan korktuğum için mi? karşımdaki insanı çok tanımasam bile çok değer verdiğim için mi yoksa karşımdaki insan belki kafamın  dengi biri ve ileride çok iyi anlaşacağız ama sırf kendimi kötü ifade ettiğim için bu insanı kaybedeceğim için mi korkuyorum? açıkçası korkumun sebebi ne bilmiyorum.
yanlış anlaşılmaktan korktuğum için yeni insanlarla tanışmaya çekiniyorum. uzun yıllar arkadaş olduğum kişiler hakkında hiç böyle bir korkum yok. çünkü kendimi kötü ifade etsem bile yanlış anlışılmayacağımı biliyorum.

deniz suyunu içmek gibidir. içtikçe susarsın. zordur, yıpraticidir. lakin farklı kutuplarin ilişkisi, aynı kutuplara göre daha çekicidir, bu bir gerçektir.

dürtme içimdeki narı üstümde beyaz gömlek var.

okul zamanı yurtta kalırken her hafta lahmacun siparişi verirdik. bir gün yine lahmacun yerken, lahmacun kelimesinin nereden geldiğini merak edip araştırdım. lahm arapça bir kelime olup et demektir. acun ise yine arapça bir kelime olup hamur anlamına geldiğini öğrendim. ıkisini birleştirdim veee etli hamur yanii lahmacuun çıktı.

üniversitede birinci sınıfta dönem dersiydi. sevdiğim bir alandır, hakkındaki tüm kitapları toplamaya çalışmaktayım.

daha dün en yakın arkadaşım ile bu konuda tartıştık. sağolsun bir güzel haşladı beni. sözlüge ilk girdiğim zamanlar tanımımı girer, iki bakınır çıkardım. şimdi? tanım giriyorum, takip ettiğim yazarlar ne girmiş bakıyorum, editörlük yapıyorum, buradaki dostlarim ile sohbet ediyorum ve sonuç olarak sürekli buradayım. bu bağımlılıktan kurtulmam lazım dostlar.

güçlüsün, ama yüreğinin bir yerindeki çatlaktan bu güç akıp gidiyor. bu çatlağı kapamayı başaramazsan gücünü tamamen yitireceksin, zavallı biri olacaksın. bu çatlaktan ne sızıyor dışarıya, biliyor musun? her an patlamaya hazır, tehlikeli, kocaman bir duygu balonu. neden böyle bir balon büyüttün içinde? yaşamlarından memnun, mutlu insanları görünce neden durup dururken sinirleniyorsun? onları bu kadar çok küçümsemenin nedeni ne, niye onları incitmek istiyorsun? tamam seni anlıyorum, onların hepsinin aptal olduğunu düşünüyorsun, onları küçümsüyorsun; çünkü sen onlar yüzünden başarısız ve öfkeli biri oldun, onların ahlak anlayışları ve mutlu olma yöntemleri bu kocaman dünyayı yönettiği için sen onlara yenik düştün. bu düşüncelerin beynini işgal etmesine izin vermemelisin, çünkü senin asıl düşmanın bir kurşun kadar yok edici olabilen bu kötü düşüncelerdir. kurşunlar, kurbanlarını seçip onları hemen öldürdükleri için çok acı vermezler. ama senin içinde yalnızca kurşun değil, bakteriler de var. bakteriler insanı birden öldürmezler; onu yavaş yavaş yıpratarak en sonunda bir ucubeye dönüştürürler, bu ucubenin yaşamak için tek şansı vardır, o da küçümseme ve nefretle bilenmiş oklarını çevresine rasgele fırlatmaktır. bir sürü şeye sahip olabilir bu ucube; ama hayatta hiç başarılı olamaz, çünkü kendi kendisinin düşmanı olduğu için sahip olduğu şeyler ile mutlu olmayı hiçbir zaman beceremez. soğukkanlılıkla - truman capote

türkiye siyasi atmosferinin tipik, sığ özelliklerinden biridir. tam da bu sebeple ilgilenilmemektedir ama gel de anlatabil.

herkes deha, herkes küçükken babasının mega hafıza seti aldığı çocuk resmen. gündeme dair öyle siyasi analizleri var ki yaramazın, o analizleri yapan bir milyonuncu kişi değilmiş gibi yapay bir orijinallik parıltısı saçarak yazıyor. işlerine geliyor bir yerde. bitmez tükenmez bir davanın, motorları maviliklere sürecek olmanın ve ola ki maviliklerde tekerimiz patlamazsa bu sürüş keyfinde bilfiil fayda sahibi olmanın yatırımını yapıyorlar. bir anlamda "memleketi biz kurtardık" demek için her şey. hiç tanıdık geliyor mu acaba.

ha bir de "memleket zaten bizimle kurtuldu"cu kitle var ki ben henüz herhangi biriyle sağlıklı iletişim kuramadım.

bak ben sabahları erkenden uyanır, yeşil çayımı demler, meditasyonumu yaparak yerden bir karış yükselirim. arşa değmese de başım 100 wattlık sarı ampulümü* yakar yine aydınlanırım. beni aydınlatma çabandan vazgeç.

edit: siyasetle ilgilenmemek başka, güncel siyasetle ilgilenmemek başka. durum apolitiklik değildir. herkesin bir politik duruşu var. memleketin siyasi atmosferini demagoji cehennemine çevirmenin alemi yok. güncel siyaset afyondur. iktidardan muhalefete her parti bu afyonu salım salım zerkediyor. kitleler ucuz politika ile uyuşturuluyor. bastırtmayın yazıcıdan büyük resmi.

(bkz: ejderhanı nasıl eğitirsin)