bir claire keegan kitabıdır.

aile kavramına, ailenin aslında nasıl olması gerektiği sorununa, bir çocuk işin ailenin nasıl bir anlam taşıdığına, mutlu bir aile içinde büyüyen bir çocukla mutsuz bir aile içinde büyük zorunda kalan bir çocuk arasında nasıl farklar oluşacağına ve sevgi dolu bir anne baba olmak için bir çocukla biyolojik bir bağın olması gerekip gerekmediğine dair hacimsiz ama çok güçlü bir kitap.

herkesin ailesine dair bir travması vardır, yoksa da olacaktır. aile zorunluluk sonucu dahil olduğumuz bir topluluk olduğu için ister istemez derin yaralar açacak olaylara neden olacaktır. bu olaylar ya kasten neden olunan olaylar olacak ya da istemeyerek yapılan bazı eylemlerin neticesinde cereyan edecektir.

kendi ailenizden daha iyi olduğunu düşündüğünüz bir aile ile geçireceğiniz uzun sayılabilecek bir zaman diliminin sizin üzerinizdeki olası etkilerini bir düşünün ve bu esnada da küçük bir çocuk olduğunuzu hayal edin. geri dönüşünüz size bir huzur mu verecektir yoksa yeni bir huzursuzluğun başlangıcı mı olacaktır?

hepimiz emanet çocuklarız, huzur bulacağımız aileyi arıyoruz. yolumuz açık olsun.

estonya'daki rus kökenli bir manyağın yaptığı eylem. işi gücü olmayan polis de hemen paketleyip göz altına almış.

video buradan

1 liraya bu kadar fazla ürün içmek iyimiş, devam.

4 yıl kadar önce okuyup bitirdiğim kitap.

hatta hızımı alamadım, iki kez daha okudum, öyle etkileyiciydi yani.

her fırsatta öneririm, gerçek bir başyapıttır.

aduket tarikatının son müridi. kendi yetmezmiş gibi benide müritleri arasına kattı. gün içerisinde durup durup aduket tarikatını izliyorum. sonra bir gülme bir rahatlama.
karikatür düşkünü ama beyaz giymez kış günü.
eğlenceli, kibar bir karikatür koleksiyoncusu aynı zamanda arkadaşlığı güzel bir kafadaş.

içinde çok büyük hayvan sevgisi olan bir abimizin sabrının sınandığı filmdir, köpekleri sevelim

kitap, çay, bisküvi

her sabah üzülerek uyanmak. tatsız bir kahvaltıyla işkenceyi düşünmek. hayat şartlarını bilmekten dolayı şikayet de edememek. saatleri saymak. mesai bitminden mutlu olmak. geceleri ise en zoru. ne olacak böyle diye düşünmekten uykusuz kalmak. bir tarafının, şükret haline demesi. öbür tarafının, ne işin var bu işlerde, çık git mutlu ol demesi. ne yapacağını bilememek. pişman olmak.

efendi erkek olmayan/olamayan ya da olduğunu sanıp haliyle sevilmeyen erkeklerin bahanesi olan önermedir.

'efendi erkek' tanımının iyi yapılması gerekiyor. kişisel kanaatimce efendi erkek; belli bir eğitim düzeyine sahip*, kültürlü, aklı başında, adab-ı muaşeret bilen, çok çeşitli ilgi alanlarına ya da hobilere sahip, skor! peşinde koşmayan kadına değer veren ,kadın ve hayvan haklarına saygılı, kişisel bakımına özen gösteren, duyarlı, düşünceli, kibar erkektir.
ne yazık ki günümüz koşullarında efendi erkeklerin sayısı -neredeyse- yok denecek kadar azdır.

oral dönem 'id' egemenliğindedir bu yüzden dürtülerin karşılanması çok önemli bunda da en büyük rolü anne-bebek ilişkisi oynuyor.
anal dönemde çevreyle çatışma artar.
fallik dönem cinsel kimliğin temellendirildiği dönemdir. ödipus kompleksi,elektra kompleksi gibi durumlar fallik dönemde görülebilir. yani çocuk karşıt cins ebeveyni sever aynı cinsten ebeveyni rakip gibi görür.
latent dönemde ise ego egemenliği almaya başlar yani haz gider yerini gerçeklik ilkesi alır.
genital dönemde bireyselleşme süreci başlar.

her canlıda mevcut olduğunu düşünüyorum. böyle bir isteğin varoluş nedeni ego dur. güzel geri dönüşler almak isteriz.

aşk.*

edit: yıldız güncellenmiştir.

yıllar öncesinde kaldığım birkaç günden aklımda kalan hatıralar kadarıyla, bir parkın içerisinde her telden topluluğa denk gelmek. ülkücüsü bi köşede, gitar çalanlar farklı köşede, kaykay sürenler, eylem yapanlar, emocular, sevgilisiyle yiyişen liseliler, çocuğuyla vakit harcayan aileler... çok güzel bir şeydi türkiye için. inşallah korunmuştur o güzellik.

christopher nolan isimli ünlü ve sinsi yönetmen tarafından çekilen, oyuncu kadrosu ve senaryosuyla aşırı etkileyici film.

hugh jackman ve christian bale’in oyunculukları mükemmeldir. her sahnesi etkileyici ve özeldir. filmin sonunda da bir kafa karışıklığıyla ortada bırakır nolan yine. ne olduğunu çözemeden biter film. ne olduğunu anlamadan birkaç dakika boş boş bakmanıza neden olur etrafınıza.

david bowie’li tesla ayrıntısı da filmi mükemmel yapan detaylardan biridir.

az önce rast geldim: sözde tarihçiler kategorisine "ermeni soykırımı iddialarını reddedenler" diye bir bölüm eklemişler. içlerinde ilber ortaylı'nın ve yusuf halaçoğlu'nun da bulunduğu bir yığın tarihçiyi de (diğer kişiliklerin yanında) dahil etmişler. vay be! koca koca çınarları kılını kıpırdatmadan yıkabilmek bu kadar kolaymış meğerse.

türkçe vikipedi'nin insanların siyasi emelleriyle rezil ettiği bir dezenformasyon platformu olduğunu biliyordum da, bu kadarını da düşünmemiştim.

biraz da "homofobik" kelimesini nasıl tanımladığınıza bağlı. eşcinsellerin kendi yönelimlerine saygı duymakla beraber, ben ne yazık ki çok da sevmiyorum bu eşcinsellik olayını. n'apayım, hoşuma gitmiyor yani zorla mı sevdireceksiniz? illa gay çift gören straight kızlar gibi "ayy çok tatlı" diye çığlık mı atayım. siz ne tür bir faşistsiniz lan. her homofobik de eşcinselleri katledelim ya da dövelim gibi şeyler demiyor ve düşünmüyor da, şunu anlayın artık.

yazdığı entrylerde devamlı mevzuyu kürtlere getirip bir de hakaretler düzmüş yazar. tek uçurulmama nedeni alenen küfür etmemesi midir merak ediyorum. çünkü ettiği hakaretler fikir özgürlüğüne girmiyor. düpedüz hakaret içeriyor.

hayat başlar ve biter!nasıl başlayıp nerede sona erdiği değil, ikisi arasına neler sığdırılabildiğin önemlidir.demiştir.

kafe ve restoranlarda sıklıkla duyulan türetilmiş bir fiildir.

görevli kişilerden çay istemek için kullanılır.

'şefim bizi çaylar mısın?' gibi kullanım tarzları vardır.