tam bir malaksın diyemediğimiz vakitlerde imdadımıza yetişen cümledir.

intihar uçurtmamda gizli
galaksim zehir renkli
ellerimle öldürdüm kendimi
sonra yaktım cesedimi

bak hele bak sen önce ölümün sebeplerini konuşacakmışız, sonra da ölümleri konuşacakmışız. bu mantıkla sen de birilerine göre öldürülmeyi hak ediyor olabilirsin. o halde senin de başına kötü ve acımasızca bir olay gelirse önce sebepleri düşünürsün, hak ettim falan dersin herhalde tamam mı canım? ulan can almak da can vermek de allah'a mahsus değil mi? senin inandığın din öldür falan mı diyor?
vay be yiğidim seni reelde de tanımak isterim.
gerçi siz badem bıyıklarınızın altına saklanmayı seversiniz.

muhtar cem karaca'nın 1974'de moğollar ile birlikte çıkarttığı muhteşem şarkısı.

sizin amacınız zaten küçük yatırımcıyı, orta kesimi ya da maaşından üç beş kuruş ayırıp kenarda zor zaman parası olanları bitirmek. herkes alt tabaka olsun karnını doyurmakla ilgilensin ki çevirdiğimiz dümenleri görecek, farkına varacak ya da sesini çıkaracak halde olamasın! e üst kesimde zaten paralı ya bize para yedirdiği için üst kesim olmuştur ya da bize bir şekilde para yediriyor diye düşünüyorsunuz. büyük finansör bi şekilde döneceğini bilir ne demek ya. diğerleri ne oluyor, diğerleri düşman mı onlar vatandaş değil mi? orta kesimi kim koruyacak? taş mı yesin ufak yatırımcı

bazı şeyleri tecrübe etmiş kişilerin yaptığı eylemdir. formül basit dostlar:
beklentiyi en aza düşür = kafan rahat olsun .

türk lirası.

batesmotelpro'nun kurucularından, konuşmalarını crossover talks isimli ortak kanaldan dinlediğim, youtube türkiye'nin ilk youtube videolarını yükleyen ekibin ele başısıdır.

şimdilerde reklam sektöründe mükemmel yaratıcı işlere imza atıyor. severek izliyoruz efenim.

açık radyo'nun kurucusu, yazar, akademisyen ve doğa aktivisti.

göğsün üst kısmına verilen ad. tıpta toraks olarak geçer.

insan haklari sebebiyle koleligin kaldirildigini kim soyledi ki? boyut degistirerek yalnizca gorunmez kilindi. tipki medeniyetler arasi devam eden savaslar gibi. gunumuzde icinde bulundugumuz modern sistemin koleligine bakacak olursak eger, bazi eski medeniyetlerin kolelik anlayisinin, halihazirda var olan kapital sistemin koleliginden cok daha insancil oldugunu soyleyebiliriz... gecmis caglarda (antik yunan, misir, orta cag farketmeksizin) donemlerinin koleleri icin olusturulan yasalar vardi ve koleler bu yasalar dogrultusunda korunurdu. saglik sigortalarinin olmasi, kisisel giderlerinin efendilerine ait olmasi, evlenecekleri donemde ihtiyaclarinin yine devlet ve hukumdarlari tarafindan karsilanmasi gibi temel bir takim haklari mevcuttu. bu detaydan cok daha onemlisi efendileri kimdir, neye hizmet etmektedirler bilirlerdi. modern kolelikte peki, esit sekilde uygulanan yasalarimiz nelerdir, daha dogrusu var midir? hatta kimlerin kolesiyiz biliyor muyuz? hatta ve hatta ne derece koleyiz? bir sinirimiz var mi? yok sanki... tum bu sorularin cevabi bir yana, icerisinde bulundugumuz cagdan bir haberiz, bu denli esirlesmemizin en temel nedeni de bu sanki.

goethe

umuyoruz ki bu tutuklanmanın tek sebebi uyusturucan dolayı olmamasıdır. adeletin tecelli etmesini umut ettiren gelişme.
umut dünyası...

bugün dergimizi şereflendiren yazarımız:
sevgi ile 00zero. bir solukta okunacak bu güzel yazıya buradaki öne çıkanlardan ulaşabilirsiniz.

kategori sınırlaması olmadan her türden yazılarınızı, denemelerinizi, dışavurumlarınızı ve iç dökmelerinizi de [email protected] adresine gönderebilirsiniz. iyi okumalar diliyoruz.

allah'ım, neye ihtiyacım varsa
senden onu istiyorum.

reklam şarkısı ile kafamda yer eden lastik markasıdır.

yaşamak için yiyenlerden değil de yemek için yaşayanların sevgilisi olan kıbrıs yemeğidir.

öncelikle, kısacık ömrünü güneş görmeden dört duvar arasında değil de, mümkün mertebe 5-6 aylık olmuş, o vakte kadar da çayır çimen özgürce dolaşmış; utangaç, bir o kadar da meraklı adımlarını bir heykeltıraş çizmişçesine muntazam ayakları ile yeryüzünden nasibini almış, rüzgarda pırıl pırıl parlayan tüyleri ile gurur duyan, bir yele gibi hırçın ibiklere sahip, keskin gözleri ile denk geldiğinizde kalbinizi delip geçen, ötüşü ile doğanın tüm melodilerini tek nefeste zikredebilen, ona bakınca kendimizi gördüğümüz bir tavuk buluyoruz; kesiyoruz.

bu yemek için bize sadece göğüs kısmı lazım olacağından, gerekli kasap işlemlerinden sonra dileyenler göğüs harici kısımları gururlu tavuğumuzu anmak adına defnedebilirler. ama bu biraz ahmaklık olur, bence buzluğa atın, neyse.

baş başa kaldığımız göğsü saygılı ve ölçülü bir şekilde kuşbaşı varyasyonu ile kesiyoruz. bu aşamada göğüs kaslarının yumuşaması için bir köy türküsü çığırabilirsiniz.

daha sonra çelik tencerede(teflon değil) önceden kızdırdığımız bir miktar yağın üzerine direkt olarak kuşbaşıları sallıyoruz. beyazlaşana kadar yüksek ateşte şöyle bir çevirip altını kısıyor, 1 adet yemeklik kestiğimiz soğanı ilave ediyoruz. bunun sebebi, tavuk inceden suyu salacak, o sırada soğanlar bir miktar kendinden geçecek, tavuklar suyunu geri çekerken soğan aromasını da bünyeye geri taşıyacak; kapiş? yoksa biz de biliyoruz önceden soğan öldürmeyi, hayret bir şey.

tavuklar inceden suyunu çekmeye yakın, renk olsun diye ortalama boyda iki adet yeşil köy biberi ve bir adet kabukları soyulmuş iri domatesi de ince ince kıyıp tencereye atıyoruz. bir iki tur daha çevirelim. biberleri soğanla birlikte atmadık zira tadı kendinde kalsın, tabaktan biberi ağzımıza attığımızda tadı gelsin sadece diye. ah ah, tüyo bunlar tüyo.

domates ve biberle de bir miktar vakit geçiren tavuğumuza artık tuz, kırmızı toz biber, kara biber, bir tatlı kaşığı acı biber salçası, iki yemek kaşığı da salça ekliyoruz, yine çevirmeye devam.

daha sonra üzerini yaklaşık iki parmak geçecek kadar komple su ekleyin, kısık ateşte kaynamaya bırakın; 45 dakika kadar.

ocak şenlenedursun, bir yandan düdük makarna haşlayın en sade ve normalinden; o da cepte.

daha sonra ortalama bir çorba kasesine hellim peyniri rendeleyin, bol nane ve karabiber ile harmanlayın. bu son dokunuşumuz olacak, keyfe keder ara dokunuşumuz da olabilir; maksat dokunmak olsun, aslında hiç dokunsal değilimdir de şu an üst üste bu kadar dokun demek hoşuma gitti nedense, her neyse.

geniş ve çukur bir tabağa makarnaları koyun, üzerine yaptınız yahniyi bol sulu vaziyette ekleyin, en üste de hellim karışımızı serpiştirin. sonra hellimler erisin diye yemeğin suyundan bir parça daha üzerinde gezdirebilirsiniz.

emaan, tavuklu makarna demeyin, bu başka bir şey. afiyet olsun.

ha unutmadan, doyduktan sonra kıymetli tavuğumuz için bir dakikalık saygı duruşunu eksik etmeyelim.




p.s. görseldeki vatandaş salçayı az koyup yağı basmış; suyu daha kırmızı olması gerekiyor lakin denk gelemedim google fotoğraflarda, bir ara canım çeker de yaparsam editler, eklerim.

tanışmak mesele değil tanışılır asıl mesele tekrar başka insanlara güvenecek ve inanacak enerjinin kalmamasıdır.

bunların torbacılarına param yeter mi ki?

işin içine çıkar girince rahatsızlık hissetmeden her haltı yiyen sözde dindarlar.

mastor uktesidir.

dün ormanci'nin nick altındaydım zaten ne olduğunu çözmeye çalıştım kendi kendime. bugün de rahatsız. olum tek tek gidiyorlar ben ona üzülüyorum.

her ceza alanın evine* gidilir. geçmiş olsun denilir. pavlov ah ne yaptın ahıtları eşliğinde de eve geri dönülür.