mutlu bir geleceğe doğru atılan kocaman bir adım.

-anne nasıl?
+yemek yapmam diyor ama sen bilirsin oğlum.

-baba sen de bir şey söyle.
+feministe benziyor bu. sonra tadımız kaçmasın.

hadi es biraz daha
çok tatlısın

es hafif hafif
dağılsın yorgunluğum

nasıl da nazlısın
biliyorsun ki bekliyorum

hasretin nasıl yakıyor

ama biliyorum
her gece benimlesin

hasta etme bu hastanı...*

zamane çocuğuyuz biz..
kâh güler kâh aglariz..
bir kelebek konar elimize..
uçmasın diye kimildamayiz..
zerre kötülük yok içimiz de..

seyr-u'l hayat ..
gark etti bizi yabana..
ne yedik içtik..
zor tutunabildik tozlu sayfalara..
uçtuk.. hayallerimiz de..
gerçeği pesimize taktik..
donmedolap oldu ruhumuz..
biz yine hep çocuk kaldık..

dünyanın en harika olaylarından biridir. yaşayan bilir.

halk adamıyız yapmayız hece
peşini bırakmam artık gündüz gece
sevdim seni dost çıktın cengaverce
kimler geçti bu yoldan senin gibi nice

halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta
herşey naylondandı o kadar
ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı
ama geyikli geceyi bulmadan önce
hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk.

geyikli geceyi hep bilmelisiniz
yeşil ve yabani uzak ormanlarda
güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
hepimizi vakitten kurtaracak

bir yandan toprağı sürdük
bir yandan kaybolduk
gladyatörlerden ve dişlilerden
ve büyük şehirlerden
gizleyerek yahut dövüşerek
geyikli geceyi kurtardık

evet kimsesizdik ama umudumuz vardı
üç ev görsek bir şehir sanıyorduk
üç güvercin görsek meksika geliyordu aklımıza
caddelerde gezmekten hoşlanıyorduk akşamları
kadınların kocalarını aramasını seviyorduk
sonra şarap içiyorduk kırmızı yahut beyaz
bilir bilmez geyikli gece yüzünden

'geyikli gecenin arkası ağaç
ayağının suya değdiği yerde bir gökyüzü
çatal boynuzlarında soğuk ay ışığı'
ister istemez aşkları hatırlatır
eskiden güzel kadınlar ve aşklar olmuş
şimdi de var biliyorum
bir seviniyorum düşündükçe bilseniz
dağlarda geyikli gecelerin en güzeli...

hiçbir şey umurumda değil diyorum
aşktan ve umuttan başka
bir anda üç kadeh ve üç yeni şarkı
belleğimde tüylü tüylü geyikli gece duruyor.

biliyorum gemiler götüremez
neonlar teoriler ışıtamaz yanını yöresini
örneğin manastırda oturur içerdik iki kişi
ya da yatakta sevişirdik bir kadın bir erkek
öpüşlerimiz gitgide ısınırdı
koltuk altlarımız gitgide tatlı gelirdi
geyikli gecenin karanlığında..

aldatıldığımız önemli değildi yoksa
herkesin unuttuğunu biz hatırlamasak
gümüş semaverleri ve eski şeyleri
salt yadsımak için sevmiyorduk
kötüydük de ondan mı diyeceksiniz
ne iyiydik ne kötüydük
durumumuz başta ve sonda ayrı ayrıysa
başta ve sonda ayrı olduğumuzdandı...

ama ne varsa geyikli gecede idi
bir bilseniz avuçlarınız terlerdi heyecandan
bir bakıyorduk akşam oluyordu kaldırımlarda
kesme avizelerde ve çıplak kadın omuzlarında
büyük otellerin önünde garipsiyorduk
çaresizliğimiz böylesine kolaydı işte
hüznümüzü büyük şeylerden sanırsanız yanılırsınız
örneğin üç bardak şarap içsek kurtulurduk
yahut bir adam bıçaklasak
yahut sokaklara tükürsek
ama en iyisi çeker giderdik
gider geyikli gecede uyurduk

'geyiğin gözleri pırıl pırıl gecede
imdat ateşleri gibi ürkek telaşlı
sultan hançerleri gibi ay ışığında
bir yanında üstüste üstüste kayalar
öbür yanında ben
ama siz zavallısınız ben de zavallıyım
domino taşları ve soğuk ikindiler
çiçekli elbiseleriyle yabancı kalabalık
gölgemiz tortop ayak ucumuzda
sevinsek de sonunu biliyoruz
borçları kefilleri bonoları unutuyorum
ikramiyeler bensiz çekiliyor dünyada
daha ilk oturumda suçsuz çıkıyorum
oturup esmer bir kadını kendim için yıkıyorum
iyice kurulamıyorum saçlarını
bir bardak şarabı kendim için içiyorum
'halbuki geyikli gece ormanda
keskin mavi ve hışırtılı
geyikli geceye geçiyorum'

uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum.

geyikli gece

sadece lafın gelişi, dışarı çıksan da iyi olamıyorsun.

bu his doğuştan gelmez, hissettirirler. kimine ailesi, kimine öğretmeni, kimine sevgilisi/eşi, kimine patronu vs. liste uzar gider. insanlar kötü. psikolojik şiddet çok kötü.
bu his bünyenizde mevcut olunca, artık kimsenin bir şey yapmasına gerek kalmıyor. çünkü artık kendi kendinizi çürütmeye başlıyorsunuz. kendinize hiçbir şeyi layık görmüyorsunuz. maddi demiyorum ama manevi hiçbir şeyi layık görmüyorsunuz. kendine güvensizlik olarak nitelendirmiyorum ben bunu. çünkü bunda toplum içinde konuşamama gibi bir durum yok. yani başkalarının eliyle, insanın kendisine yapabileceği en kötü şeye dönüşen his. kimsenin yaşamaması diliyorum.
edit: bir gün biraz daha ekleme yapacağım. şimdilik moralimi bozmak istemiyorum.

narsistlikten kaynaklanabilir. kurban olsunlar böyle narsiste.

kadın kısmı nedir ya, annemin babaanesinin kullandığı tabirler

işlevsel bir kuyruğa sahip sürüngen. başı aşağıda bile olsa saatlerce hareketsiz durabiliyor. gözleri teleskop şeklinde ve her göz aynı anda değişik yönlere bakabiliyor. dillerinde hızlandırıcı kas sistemi var ve bu yüzden dilini yaydan fırlamış ok gibi çıkarabiliyor. başının yan tarafında bulunan gelişmiş gözleri 360 derece açı sağlar. avına yavaş yavaş yürüyerek yaklaşır. gizli silahı ise hızlı ve yapışkan dilidir . dili kendi vücut uzunluğunun 1.5 katı kadar uzar. ormanda bir bukalemunun dilinden hızlı hiç bir şey yoktur. gizlice gözetlerken avına mesafesini ayarlamak için ileri geri sallanır.

"vücudumu sergilemeyi seviyorum" diyen insanın ruh halidir. pahalı ve dikkat çekici kıyafetleri giymeye eğilimli insanlardır. ekranda kendilerini izlemeyi, aynada kendilerine bakmayı severler. güneşi d vitamini kaynağı olarak değil bronzlaşma aracı olarak algılarlar.

vokalde cocteau twins'in elizabeth fraser ablası yer alır bu güzel şarkıda.

(bkz: 27 yaş)'ı görünce 30'un neyi eksik diye açtığım başlık.hem 3'lü rakamlara geçiş yapınca bir tuhaf hissediyorsun ama öyle bomba falan patlamıyor. ne oluyor ya daha dünkü çocuktuk serzenişleri sadece..hayatla olan savaşındaki yenilgileri kabulleşin, insanlara karşı tahammülsüzlüğün ve sadece huzur arayışın... bir eşik diyorlar neyse orayıda geçeriz.

"ben senin kasvetinde asıl mevzu değilim."

bir söz var duyduğum;
"bir şeyler hala mümkün olabilir ama artık mühim değil."
evet tam da bu.

haberin var mı taş duvar?
demir kapı, kör pencere,
yastığım, ranzam, zincirim,
uğruna ölümlere gidip geldiğim,
zulamdaki mahzun resim,
haberin var mi?
görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
karanfil kokuyor cıgaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin... (bkz: ahmed arif)

tanrıyla insanın arasındaki bir konuşmayı anlatır.
sözlerinin büyük bir kısmı pakistanlı şair allame ikbal'ın bir şiirinden olan,ghazel shakeri'nin huzurlu sesiyle söylediği farsça şarkıdır. hem hüzünlü hem sıcacık yapıyor insanın içini.
insana kendini hem evrenin tamamıymış gibi hissettiriyor hem de o'nun yarattığı evreninin küçük bir parçasıymış gibi.

--- alıntı ---

sen geceyi yarattın,
ben mumu yarattım.

sen toprağı yarattın,
ben ise ondan kadehi yarattım.

sen ıssız çöller, kuş uçmaz dağlar, vadiler yarattın,
bense hiyabanlar; gülle süslenmiş bağlar ve bahçeler yarattım.

bendim kumu aynaya dönüştüren,
bendim zehri bala dönüştüren.

--- alıntı ---

dinlemek isteyenler için buradan

simon diyor ki diye söze başlamak istesem de bunu yapmayacağım * güzel şeyler söylemek için illa süslü kelimeler gerekmiyor bu yüzden güzel şeyler söylemek istediğimi anlayacağını düşündüğüm yazar; oldukça iyisin. hep mutlu kal *

birçoğunun karşı çıktığı şey kadın-erkek eşitliği değil aslında kadınlara yapılan cinsiyetçiliğin kınanıp erkeklere yapılanına göz yumulması ki bunu ben de yanlış buluyorum. her iki cinse yapılan cinsiyetçiliğe de karşı çıkmalıyız. birine karşı çıkıp diğerine susmak iki yüzlülük oluyor.