ezel akay ve levent kazak'ın masalsı tarzının en güzel örneğidir benim için. dekorlar, makyajlar, müzikler ve tabii ki oyunculuklar senaryoyu o kadar güzel besliyor ki her izleyişimde farklı bir detaya gülümseyebilirim. sonda verdiği mizahın gücüyle ilgili mesaj da çok yerindeydi.

afrika'nın orta batı kesiminde yer alan, eskiden adı zaire olan bir ülkedir. başkenti kinşasa, yüzölçümü 2.344.858 km²'dir.
pigme denilen, en uzunu 1.5 metre olan kısa boylu halk burada yaşar.
patrice lumumba'nın memleketidir ve halkıda onun yaşadıklarını yaşıyor. iç savaşlarda milyonlarca kişi ölüyor ama ne birleşmiş milletler ne dünyanın başka bir gücü bunu önlemek için bir şey yapmıyor. güney afrika'ya iltica etmiş kongo'lu arkadaşlarım var ve hâla öldürülen kafası, kolu, bacağı kesilen akrabalarının, arkadaşlarının fotoğraflarını gösteriyorlar ama haberlere konu bile olmuyorlar.

hala şu olaylarda duyar kasan tipler var. ben görsem bende iplemem. niye kaale alayım ki ??.

1- kadın böylesi sapık, sapkın ve serseri birini seçti ise, sonucuna katlansın.
2- defalarca benzer örnekler gördük. müdahale etsen, kadın çıkar "sana ne ya, karışma" der.
3- yine defalarca örneği var. adam kadını doğrar, ceza almaz. sen gidersin adamı yaralarsın hapse girersin.
4- ve final. adam gelir kafana satırı saplar. sen eşekler cennetine gidersin, satırlı dallamadan kadın şikayetçi olmaz, bir süre sonrada tutuksuz yargılanmak üzere serbest kalır.

böyle bir ortamda, niye müdahale edeyim. enayi miyim ben, aptal mıyım.

hukuk yok, adalet yok, insanların gözü dönmüş, aptalca seçim yapan kezbanlar cabası.

bunun adı duyarsızlık değil akıldır. zekadır, olması gerekendir.

kimse kusura bakmasın. burası ne almanya ne de isveç.

not: ulan kimi zaman polisler bile elinde silah olana, satır olana korkup, müdahale etmiyor. ben niye edeyim ki aq.

++

asıl insan müsvetteleri ülkeyi, insanları bu hale getirenler. her iki tarafı da.

mesela orada satırlı dallamaya müdahale etmeyenler, orada rakı içilse kıyameti koparır. veya kızı öpse kıyameti koparır. bu da işin ayrı bi iğrenç yönü.

aksini iddia etmeyin diyerek yazarin konuyu kapattığı başlıktır.*

ceset çiçeği (amorphophallus titanum)

allah sizin teker teker belanızı versin.
allah sizin belanızı versin.
allah sizin belanızı versin.
beni yarım saat orda insan azmanına dövdürttünüz. tekmesinden tokadına , dönen tekmesinden, uçan sırtına ensesiyle bile vücudunun her zerresiyle adam beni dövdü. bir kişi demedi ki serbestcim yardıma ihtiyacın var mı?
adam odadaki her şeyi benimle kırdı. dolabından komodinine havlularından yastıklarına. beni boğdu boğdu duvara attı. boğdu boğdu duvara attı. çığlıklar, yardım çığlıkları. allah'ın belaları. bir kişi be bir kişi. ben bu aileden değil miyim ya? ben bu aileden değil miyim ya? bir kişi gelip de napıyon sen burda demedi. nerdeyiz biz aynı otelde değil miyiz? ilhami abi sen söyle ben başka ilde miyim? he başka yerde mi dayak yedim ben? uzaklarda mı yedim de geldim? aynı yerdeyiz be. aynı kattayız be. yazıktır ayıptır be. ne dön abi ne dön dönsem tanıycan mı beni? adam beni döve döve başka birine çevirdi. bana paspasla adam öldürttünüz. paspasla adam öldürttünüz bana."

sevgi el, aşk ayaklardır.

sevgi, karşı tarafı incitmeden dokunan eller.
aşk, istemsizce her seferinde ona yürüyen ayaklar.
sevgi, her ihtiyaç duyduğunda uzattığın eller.
aşk, ne kadar uzaklaşmak istesen de ona doğru attığın adımlar.

farklı şeyler, birlikte voltranı oluşturuyorlar orası ayrı.

bir erkekte ne mi ararım? tam da bu

insanlar da zarar veriyor, o zaman tüm insanlığa ölüm dedirten başlıktır.*


buradan

abd, israil ve mısır arasında 17 eylül 1978'de imzalanan antlaşmaların ismi. antlaşmalara göre israil, sina yarımadası'nı mısır'a geri verecek, mısır da israil' in siyasi varlığını tanıyacaktı. böylece kurulduğu tarih olan 1948'den bu yana israil'in siyasi varlığını bir arap devleti ilk kez resmen kabul etmiş oldu. antlaşmalara şiddetli tepki gösteren arap ülkeleri suriye, ırak, libya, güney yemen ve cezayir, bir red cephesi kurarak sscb'ye yaklaştılar.

arjantinli yazar ve şair julio cortázar'ın salvo el crepúsculo isimli şiir koleksiyonun bir parçası olan şaheser. bildiğim kadarıyla şairin bu kitaptaki dilimize kazandırılmış olan tek şiiri ne yazık ki. le ceremonia gibi insanın ruhunu tamamen yakıp kavuran bir şiir yerine soluk bir alevi andıran bu ayrılık şiirini çevirmeyi tercih eden çevirmeni kınamakla beraber yine de çok güzel bir şiirdir bu. kitabın bende bulunan baskısında 23. sayfada yer alıyor. şiirin teması tamamen şairin aşk ve gitmek hakkındaki görüşleri ile tutarlı bundan ötürü şiir cortázar'ın bakış açısının oldukça iyi bir yansıması. bana gelince, şiir beni tutup 1950'lerin sonuna çekiştiriyor. montparnasse'da yağmur bastırmış ama ben ıslanma telaşesinden sıyrılmış ellerim ceplerimde yürüyorum yol boyu. şiirin sonunda geçen kahveden, o hak edilmiş ayrılığa şahit olan yerden çıkıp sokağa karışmışım yalnızca. hüsran yok ama rahatlatmamış beni, zaman hiç durmamış; cebimde yalnızca iki üç metelik, adımlarım koşarak geçip giden insanlara çarpmamak için bile duraksamıyor ama nereye yürüdüğümü de bilmiyorum. bu şiirin beni çekip götürdüğü yer şairin de şiirini yazdığı eski montparnasse ve yitip gitmenin karşı konulamaz bir hafifliğe dönüştüğü bir yer.

biraz önce samsun’da sokak ortasında eşi tarafından şiddete uğrayan kadınla ilgili haberleri gördüm. midemin kaldırmayacağını bile bile videoları izledim; insanların yorumlarını, tepkilerini, sosyal medyadan yardım çığlığı atarkenki çaresizliklerini gördüm. sonra da sayın adalet bakanı abdülhamit gül'ün herhalde millet laf etmesin diye konuşmak için konuştuğu açıklamaya rastladım.

işte o anda aklıma düştü, sahi, bir istanbul sözleşmesi vardı. hani çok bilmiş zatıalileri hazretlerinin sırf canı öyle istediği için düşman ilan ettiği, cahil cühelanın ağzına sakız ettiği istanbul sözleşmesi. hani alakası olmamasına rağmen eşcinsellikle bağdaştırabildiği, kendisinin her dediğine koşulsuz şartsız inanan aptal sürüsünün de öyle bellediği istanbul sözleşmesi.

şu istanbul sözleşmesi.

eşcinsellikle ilişkilendirilen maddenin (madde 4) ilgili ifadesine gözüm takıldı:

"taraflar bu sözleşme hükümlerinin, özellikle de mağdurların haklarını korumaya yönelik tedbirlerin, cinsiyet, toplumsal cinsiyet, ırk, renk, dil, din, siyasi veya başka tür görüş, ulusal veya sosyal köken, bir ulusal azınlıkla bağlantılı olma, mülk, doğum, cinsel yönelim, toplumsal cinsiyet kimliği, sağlık durumu, engellilik, medeni hal, göçmen veya mülteci statüsü veya başka bir statü gibi, herhangi bir temele dayalı olarak ayrımcılık yapılmaksızın uygulanmasını temin deceklerdir."

kadına yönelik şiddet meselesi üzerine böylesine anlamlı, kapsamlı ve yararlı bir sözleşmenin yukarıdaki bölümdeki iki kelime yüzünden tartışıldığı, yürürlüğe alınmadığı ve kaldırılacağını fark ettim: "cinsel yönelim." evet! toplumumuzun ahlakını bozan, bu iki kelimeydi sadece. aynı sözleşmede 126 kere geçen "şiddet" ifadesinin suçu günahı yoktu. onu tartışmaya ve çözüm üretmeye ne gerek vardı?

şimdi, sırf canı öyle istediği için bu sözleşmeyi diline dolayıp ayaklar altına alabilen zatın altında çalışan sayın adalet bakanı çıkmış, "adalet tecelli edecektir merak etmeyin." demiş. yok canım, neden merak edelim ki?

bu listeye girebilmek için dörde falan katlanmam gerekiyor. bu da imkansız olduğu için siz devam edin sevgili yazarlar *. tabiki de şaka yaptım, sonuna kadar savaşıyorum. yok öyle pes etmek falan.

bu aralar yapmak istiyorum fakat üşengeç olduğumdan dolayı yapamıyorum bir türlü. hareketsiz yaşam tembelleştirir.*

—new york
—roma
—londra
— cape town

en bilinen şehirler arasında olsalar da gerçekten mutlaka görmek istediğim yerler *

genelde haksız oldukları zaman sesini yükseltir bu tipler . veya bilgisiz oldukları için bir konu hakkında fikir beyan ederken üste çıkmak için ses tonunu yükseltirler . halbuki seni duymak isteyene bir fısıltı yeter . alıntı hangi kitaptaydı veya nerdendi hatırlayamadım hatırlayınca eklerim .

ot gibi yaşasam da hep günlük tutarım yazarım. önemli olan gün içinde ne yaptığımı değil ne hissettiğimi yazmak.

(26 ocak 1917 - 2 temmuz 2014) amerikalı olimpik mesafe koşucusu ve savaş gazisidir.

koşmaya lisede başlayan zamperini, 1936 berlin olimpiyatlarında amerikayı temsil etti ve yeni bir tur rekoru kırarak yarışı 8.sırada bitirdi.

askeri kariyerine gelecek olursak 1914 yılında amerika birleşik devletleri ordusu hava kuvvetlerine teğmen olarak görevlendirilen zamperini, pasifikteki b-24 kurtarıcılarında bombardıman görevini aldı. bir kurtarma görevi esnasında uçak mekanik sorunlarla karşılaşınca pasifik okyanusuna çakılmıştır. toplam mürettabattan sadece iki kişi ile birlikte 47 gün boyunca bir can kurtaran botunda hayata tutunmaya çalıştılar ve aralarından bir kişi daha sonra hayata veda etti. nihayetinde bot sürüklene sürüklene japon işgali altında bulunan marshall adalarına vardı. zamperini ve hayatta kalmayı başaran diğer arkadaşı japonlar tarafından esir alındı. çok sayıda işkenceye maruz kaldırlar. iki farklı esir kampına gönderildiler.
zamperini, olimpiyat koşucusu olduğu için ve çok güçlü bir kişiliğe sahip olduğu için özellikle japon askeri mutsuhiro watanabetarafından ağır işkencelere ve dayaklara maruz kaldı.
mutsuhiro watanabe

daha sonra bir kömür fabrikasına yeni bir kampa alındı ve burada da uzun süren mücadelenin ardından serbest bırakıldı.


ayrıca zamperini'nin hayatını konu alan üç biyografik film vardır.
buradan
buradan
buradan

olabiliiir.

#1007134
yeni bir kadın, yeni bir sanatçı ile ilgili tanımım.