beğeni yoluyla iletişimde olduğum bir başka yazarımız. şimdilik dumanla anlaşıyoruz* ama yazılar için de teşekkürler.

taciz edip ardından
-ne dedim ki şimdi ya

birçok sokağının sonu denize çıkan , farklı dinlerden insanların bir arada yaşadığı, bakkalından sahafına kadar her türlü ihtiyacınızı karşılayabileceğiniz kadıköy'ün en eski ve güzel semtlerindendir.

öldükten sonra herhangi bir şeyin kıymeti harbiyesi kalıyor mu ki? vesselam çalmasa da olur.
t: cenazede çalınması istenen parça.

kendi kendime güzel bir konuşma yaptım ve şu sözü aklıma mıh gibi kazımalıyım.
"sırtınızı kendinize dayayınız işte o zaman kimse sizi yıkamaz. daima kendinize inanınız ve güveniniz.ağlayın, gülün, bazen sevdikleriniz gider, sizi anlamaz, kaybettim onu sanarsınız ama unutmayın her şerde bir hayır vardır deyip en çok kendinize odaklanınız, seviniz. "
iyi ki varım'lar bizle olsun sevgili yazar arkadaşlarımmm.

tasavvufi bir terim.
"sessiz kalmak, sükut etmek" anlamına gelir.
ağzından çıkan kelimelere "rıza" filtresi uygulamak. lüzumsuz beyanlardan kaçınmak. "ya hayır söyle ya sus." hadisini hayata geçirmektir. dil afetlerinin bilincinde olup bunlara karşı uyanık olmak.

orhan veli'nin, 'istanbul'u dinliyorum' şiirinde kullandığı kelime.

kendimi kendimin gözünde tam da böyle görüyorum…..sizi yormayayım dedim

sizin sobalı evinizde yer sofranızda kuru ekmek soğan yerken sahip olduğunuz huzuru onlar rüyalarında bile göremiyorlar.

çocukken teyzeme 25 yaşında oldun neden evlenmiyorsun demiştim. ayıp etmişim.

varlığıyla kabul görememiş, onaylanan davranışlar sergilediğinde sevilebilmiş bir çocuğun, bir yetişkin olduğunda sürdürmesi pek mümkün davranıştır. insanlara hayır demek, onları kırmak ama daha da önemlisi yalnız kalmak anlamına gelebilir. belki de yalnız kalınmalıdır. hayır dediğinde senden uzaklaşacak insan, her ne olursa olsun uzaklaşacaktır çünkü.

kız olursa şaheser
erkek olursa başyapıt

göz yaşlarım kapıda hazır bekler hep

işçi bir kedinin hikayesi.

bizim mahallenin kedisi olur kendisi. motorun sahibi olan arkadaş her gün iş çıkışı kendisine ıslak mama verir. kedimizde karşılıksız bırakmaz ve hemen her gün motorun başına bir şey gelmesin diye başında bekler. bir nevi iş gibi. motorun sahibi geldiğinde mesaisi biter maaşını alır. ertesi gün tekrar iş başı. bakalım altı aydır görev başında. herkes memnun.

şunu dengede tutmaya çalışmak harika bir aktivite değil mi?

bir bölümünde kenar ile selahattin rakı sofrasında muhabbet ederler;

kenar: bizim de bir gargamel kamil var biliyorsun değil mi?

selahattin: hani şu ''alkol duvarını aşan cisimler, kütleleri oranında haydari ve mezeye dönüşür.'' hipotezini bulan mı? abi, adama ''rakının einstein'ı'' diyorlarmış..

kenar: yok, bu adam içince içinden başka başka insanlar çıkıyor.bir keresinde vietnamlı dördüz annesi bir kadın çıkmış.geçen de ben çıkmışım.

selahattin: yok abi dedikodudur.senin ne işin var adamın içinde?

daha önce denendi, sıkışılabileceği görüldü.

tek başıma yaşadığım ara evde eşyaların yeri değişiyor, bazı eşyalarım kayboluyor, arada gölgeler gözüküyor ve ışıklar açılıp kapanıyordu. bir süre sonra çevremdekiler psikolojik sorunlarım olduğunu düşünmeye başladı. o evden taşındıktan bir süre sonra şans eseri oraya benden sonra taşınan kişiyle tanıştık. ev güzel ama bazen tuhaf şeyler oluyor, korkmaya başladım artık demişti.

zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor...

cemal süreya*

burnum üşümüyor