bizim gençliğimizde 'centilmen erkek' denilen bir kavram vardı.
'hanımefendi' diye bir kavram vardı.
her iki cinse mensup kişi kendi rol modellerine uygun hareket ederdi.
kapıdan girerken erkek, kapıyı açar hanımefendiye yol verirdi.
masaya oturulacağı zaman, erkek hanımefendinin sandalyesini geri çeker ve hanımefendi oturma hareketini yaparken, sandalyeyi ileri sürüp ; oturmasına yardımcı olurdu.
centilmen beyefendiler takım elbise, beyaz gömlek ve kravatlı olurlardı.
hanımefendiler, tayyör veya döpiyes denilen ; etek, ceket takım elbise ve bluz giyerlerdi. isterlerse fular ile aksesuarlarını tamamlarlardı.
ve hesabı kesinlikle centilmen beyefendiler öderdi.
bir hanım efendi sigara içeceği zaman erkekler mutlaka hanımefendinin sigarasını yakarlardı.

şimdi bu açılan başlığa bakınca gülüyorum.
insanlar ne hale geldiler diye gördükçe üzülüyorum.
şimdiki kadınların çoğu hanımefendi değil ; şimdiki erkeklerin çoğu centilmen beyefendi değil.
hesabınızı kim öderse ödesin, umurumda değil.

birinin gelip "sus her şeyi biliyorum" deyip sarılmasına o kadar ihtiyaç duyuyorum ki...

eski günlerimi attım yanan ateşin içine
kül oldu düştüğü gibi ellerimden
alevlerin içinde kıvrılıp büzüşürken anılar
yaşadığım her günü besledim özenle

bastım kalan külleri yaralarına geçmişin
doldurdum içine yanan eski günlerimi
gecenin kör saatlerini kül kokan nefesimle geçirdim
ama ne küllerim kaldı geriye güneş doğduğu vakit,
ne de eski günlerim

bugünümü yeşertmesine izin verirken güneşe
eski günlerimin meyvelerinden kalan tohumlar doldu toprağıma
ektim biçtim her gün, bıkmadım, özümü hissettim
yeni filizler doldu, yeni renkler yeni kokular sindi içime

açan filizler sarardı çok geçmeden
yaşatmadı eski tadını, hissettirmedi huzurun doğuşunu kollarımda
sanki her yer buz kesilmiş puslu bir toprağa dönüştü aniden

kurumuş dalların arasında durdum
kendimi izledim karşıdan mahmur bedenimle
her gün bir umut yaprağı daha döküldü içimden
geriye tek kalan saydığım nefeslerim idi artık
sonra...sonra kuruduk sakince
kuruduk ve toprak olduk tohumlar içinde...

her şey yolunda giderse, kafa sözlük tişörtümle katılacağım zirvedir.

herkesçe bilinen ve deneyimlenen bir türkiye gerçeğidir.

(bkz: kazık atma sanatı)

vardır, yoktur bilinmez. kesin konuşanlar cahilliğinden ötürü kesin konuşurlar.

bir düşünen insan olarak söylüyorum. dünyanın en saçma açıklaması "bir .... öğrencisiyim" diyerek başlayıp devam ettirilen açıklamadır. hacı bak öğrencisisin, daha öğreniyorsun. yolunda uzuuuun seneler var. öğreten değilsin. kaldıki öğreten de bu konuda emin değil. kimse emin değil. aydınlatılamayan bir konu hakkında "beyler dağılın tarih bölümü 1.sınıftan ben deniz ...... geldim, bakın beyler! biz bu işi okuyoruz, böyle bişi yok" falan demek :)

tarih, edebiyat, sanat. bunlar doğa bilimi değil kanka. bunlar kesinlik içermez.

beni sürekli beğenmeseydi sözlük tanımlarına denk düşebilir miydim bilemiyorum çünkü aklıma bir şeyler geliyor ben onun hakkında karalıyorum ya da gündemde görüp yazasım geliyor. ama iyi ki beğenmiş iyi ki okumuşum yazılarını. güzel kaliteli düşündürücü bilgileri güzel bir dille anlatıyor. ben de o yeteneğin olduğunu çok düşünmediğimden hayran hayran okuyorum. lütfen yazmaya devam etsinler.

her şey kaybedildiğinde elinde son kalan için umutsuzca mücadele ediliyor. hikayeler / stefan zweig

-ödülü tek kişinin,cezayı herkesin alması.
-günlerdir bir damla su olmadığı bilinse de sinekkaydı tıraş zorunluluğu.
-çamur deryasına rağmen içtimada botların boyalı ve temiz istenmesi.
-üç günde toplam 6 saat uyuyabilmiş erbaşa yapılan "uyumayın" uyarısı.
-iki dakika duş alabilmek için bir saat yol gidilmesi.
-yıllardır bir kez bile yıkanmamış uyku tulumunda yatmak.

bunu asıl yapanların olaylarına şahidim. bu başlıkta kesilen ahkamlara kanmayınız. kocaman bir grup var insanları doldurup, manipüle eden ve insanları tanımadan etmeden suçlayanlar da mevcut.

yani görmesem bu az bilinen efsane duyarlara kanıcam. yazık gerçekten, yeni gelenler samimi falan sanıcak sizi yıkık sevgi pıtırcıkları.

gerçek sevgiyi/ aşkı/ ilişkiyi bulduğunuzda sadece sayı olarak kalabilecek durumdur.
yaşıt olup anlaşamayan arkadaşlarım olduğu gibi aralarında 13 yaş fark olan ve evlilikleri örnek alınabilecek tanıdıklarım da var. yıllar geçti o 13 yaş sadece sayı olarak kaldı onların arasında.

bunu bir erkek, bir kadına yapsa n'olurdu acaba?

üzücü bir durumdur. ne kadar herkes için geçerli bilemem ama kimle tanışsam "boş vaktinde ne yapmaktan hoşlanırsın?" sorusuna asla doğru dürüst bir cevap alamıyorum. okulda birisine "haftasonu neler yaptın?" diyince suratıma boş boş bakışı cidden beni üzüyor. "ders çalışmazsan hayatın sona erer" öğretisinden dolayı mı yoksa refah veya eğitim ile mi bağlantılı bilemiyorum ama çok üzücü bir durum.

edit: madem başlık tutmuş size mesaj: oturun evinize çıkmayın dışarı iki hafta da şu vaka sayıları bir azalsın.

dobarlan bıragma gendini.

aslında, gününüz aydınlık olsun demek. birine günaydın demeniz, o kişinin farkında olduğunu fark ettirir ve özel hissettirirsiniz. otobüste, okulda veya iş yerinde hiç tanımadığınız birine günaydın demek inanın biraz olsun pozitiflik katıyor. gününüz aydın olsun, günaydın kafa dostlarıım!

kendi tercihini hayatına uygulayan bir kadındır. laf söylemek bize düşmez.

ha ama hepimizin de bildiği gibi kozmetik ürünleri cilde oldukça zarar verebiliyor. sonuçta allah korusun o kişide bir sorun olduğunda da sıkıntıyı çekecek olan kendisidir.

ünlü düşünürün de dediği gibi herkesin hayatına kimse karışamaz.

almanca bir kelime olup ;başkasının adına utanmak manasına gelir. fremşemiın şeklinde telaffuz edilebilir.avusturya’da 2010 yılında yılın en iyi kelimesi seçilmiştir.
özellikle tv programlarına telefonla bağlanan ya da bizzat katılan kişilerin saçmalaması ve farkında olmadıkları için uzatması beni tam da bu şekile sokuyordu.ben utandıkça kişi uzatır uzattıkça da saçmalar ya ,işte artık en sonunda kanalı zaplamamla son bulurdu. tv’deki rezilliklere katlanamayıp uzun zamandır izlemediğim için, artık pekte fazla yaşamadığım his.