“yıldızların hırsızları mı var?
tutamam,tutamam,hep yeni bir gün doğar.”

seni dert etmeler-madrigal

araba, mazaallah, bir düşün, delikanlım gibi şarkıları yeniden yorumlayan sanatçı. kendisini mutlu zamanlarımızda ve mutsuz zamanlarımızda severek dinliyoruz.

mülteci güzellemesi yapan dallamaları piste davet etmek istiyorum. şöyle pislikleri de savunmazsınız lan, bizlere karşı çıkmazsınız ya.. ama sizden her haltı bekliyorum açıkçası, gelin her türlü gömeriz sizi no problem.

işte yine bi mülteci şerefsizliğidir. bu tipler ülkede daha bir sürü kötülüğe imza atacaklar görün de bakın siz. ama iş işten geçtikten sonra sakın ağlamayın kalbinizi kırarım…

bir süre kendi köşene çekildikten sonra güneşi görmenin daha faydalı bir düşünce olduğunu anlamaktır.

jean buridan tarafından öne sürülmüş bir düşünce deneyinin kahramanı.

hikaye şu şekilde: su ve saman balyasına eşit mesafede duran aç ve susamış bir eşek, kararsız kalıp açlıktan ve susuzluktan ölür. aristoteles ve gazali de bu durumdan bahsetmiş ancak hikayelerindeki kahramanlar köpek ve deveydi.

buridan, bu düşünce deneyinde özgür irade konusuna eğilmiş. iki seçenek arasında kalan eşeğin, bir seçeneği seçmesini sağlayacak baskın bir nedene sahip olmayışını, insan versiyonunda kişinin kararsız kalmayıp iki seçenek arasında önceliği seçebilecek muhakemeye sahip olacağını vurgulamak istemiş. yani özgür iradenin varlığını destekleyecek yönde bir düşünce deneyidir bu.

iki profesör hayati bir durumun olmadığı bir durum yaratarak bunu deneye dökmek istemiş. bir markette tadımlık reçellerin bulunduğu iki stant açılmış. bir tarafa 24 çeşit reçel diğer tarafa 6 çeşit reçel koyulmuş. insanların genel olarak 24 çeşidin olduğu standa yöneldiğini gözlemlemişler. 24 çeşidin bulunduğu standa yönelen insanların yüzde 3'ü reçel satın alırken diğer tarafa yönelen insanların ise yüzde 30'unun reçel satın aldığı gözlemlenmiş. başka türlü deneylerin de sonunda sonuç olarak "seçenek arttıkça insanın motivasyonunun azaldığı" fikrine kanaat getirmişler.

...

son birkaç haftamı incelediğimde bu durumun türkiyede yaşayan bir insana ne denli etki ettiğini farkettim. buridan'ın eşeğinden farklı olarak benim hayatımda birçok seçenek var. bir seçenek sadece hayatta kalmamı sağlayacakken diğerleri ise ruhsal ve fiziksel olarak sağlıklı bir hayat yaşamak, hayatı anlamlı hale getirip beni karamsarlıktan uzak tutacak seçeneklerden oluşuyor. zaman dağılımı yapmak istediğimde hayatta kalmamı sağlayacak olan seçenek diğerlerine zaman tanımıyor.. buridan, içgüdülerinin dengesizliğinin kurbanı olmuştu. ben ise evrim yolunda dağları taşları geçmiş ve sonunda bir muhakeme yeteneğine sahip olmuş biri olarak zamanımın kurbanı olma yolunda ilerliyorum..

gta şifreleridir.

ilgilenmediğimiz cinse öneri veremiyor muyuz deyip cinslik yapacağım yayın. toplanın gardaşlarım anlatıyorum. şaka şaka, hanımları dinleyin bişiler kaparsınız. aha yine kendi cinsime öneri verdim. dzzzzztt mavi ekran and the kernel panic.

üç beş tane mor saçlı sjw'nin uçuk kaçık hislerini orgazma ulaştırmak için kendine solcu diyen cihangir soytarılarının söylemlerinden gına geldi artık.
yav arkadaş sağıyla soluyla 70'lerin özlemini iliklerime kadar duyuyorum.
pos bıyıklı, yeşil parkalı devrimci halk çocuklarından, velev ki ibneyiz diyen gevşeklere geldiğimiz sürece lanet olsun.
dostluğunda, düşmanlığında mertçe ve erkekçe olduğu ahir zamanları özlüyorum.

anlayışsızlıktır. zorla güzellik olmaz.
iyi bee istemezsen isteme demeyi bilmeli insan.

her devrin adamı oldukları için çok görmeyeceğim olay. bunlar rüzgar nerden eserse oraya dönerler çünkü. ak parti en fazla bir dönem muhalefet olur sonra siyaset tarihinin tozlu raflarında yerini alır.

ıssuu, türkiye'de engellenmiş. şaka gibi! hahahahahha. abi, dergi yayımlama sitesinden ne istediniz?

her şey vaktinde güzeldir. kitap okumak için ayrı bir zaman, sözlük için ayrı bir zaman seçerseniz arasında tercih yapmak zorunda kalmayacağınız durumdur.

mutfağın temiz ve düzenli olması için evdeki herkesin bunun bilincinde olması gerekir. bu bir kural olmalıdır. tezgahın üzerine her bir şeyi yığmak, çöpü dökmemek öylece bırakmak, etrafı kirletmek en hoşlanılmayan durumlardır.

o sahiplenmezse,sen sahiplenmezsen, ben sahiplenmezsem nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa.

parmak uçlarıyla tuttuğu folloş baksır'dan iğrenerek yanıma geldi mahalle'nin merdumgiriz_ patroniçe'si.
maraz1 çıkacağı belliydi.
"kimin bu?"
"bilmiyorum." dedim. ardından da içli bir "eyvahhh." vakit kazanmak için "bilmiyorum" demek aptallıktır.
"düşünengözlük7 gibi düşün dahavakitvar". dedi. sinirliydi. gözümün içine bakıyor ateş püskürüyordu. bir cevap beklediği kesindi.
"banasormabencahilim" dedim. yememişti. öfkesi karanliktakimum'u titretiyordu. birazdan gözü dönecekti. acilen vıntırelli.
önce " yeteeer!!" diye bir çığlık geldi. elinde tuttuğu beyaz orangutan baskılı baksırı üzerinde küllük ve iki kitap olan masaya fırlattı. kitaplardan biri tolstoyevskı'nin karamazov kardeşler ne ile yaşar'ıydı. ağırroman'dı. diğeri ise erdal kalın poe'nun kuzgun'u. biraz kül biraz duman oldu mum ışığı, fırlatılan baksırın kudretiyle.
zippodan çıkan çınn sesi gibi kong çalmış ve maç başlamıştı. biraköpüğü ile ka - fa 1500 olan bu kadının şu an kafası kendinden güzeldi. tipine yandığımın her halinden belliydi.
uzun bir süre bekledi ve "nedennnnn" diye haykırdı.
ben ona nazaran gerektiğinde muhalif idim. şu an gerekiyordu. sonuçta herhangi biri değildim. bu kadar tatavaya kaytsz kalamazdım.
derken fırlattığı köşe yastığı yüzümün sağına gelmiş beynimin sol kulağımdan leblebi gibi düşüp pavlov'un göbeği'nden sekip camın öteki yüzündeki lekeye denk gelmişti.
her normal biri gibi o da sinir boşalması yaşıyordu. eline geleni fırlatırken bende kendimi tutamadım. sanane ulan demiş oldum. siz siz olun demeyin. bende hemen pişman oldum. umarım sizde bir an önce olursunuz. sarıldım. sonuçta ona herhangi biri gibi davranamazdım.
o da sarıldı. sarıldı ve ağlamaya başladı. "ya çok mu bişey istiyorum, insanolunbiraz yeter" dedi. çoktu. o da bunu anlamış olacak ki koltuğa çöktü.
açtım radyoyu, koklayarak öptüm saçları dört defa sarı.
yasta olduğunu anlatıyor kibariye, resmen bergenin yan çarı.
atlattık dedim bu fırtınayı.
"yarim" dedim.
göğsüme yaşlandığı başını oynatmadan bakışlarını gözüme dikti.
"bizim hassas türk aile yapısı bu tip tartışmalara her ne kadar çözülemeyen sudoku kıvamında baksada inceduyguluyuzdur." diye ekledim.
"evet" dedi empatikmuallime. sildi göz yaşlarını.
beklemediğim bir şekilde "bazen gidesim geliyor" dedi.
"dur" dedim ya..! "dur!!" bitmedii ekledim sonra...
fakatmuzeyyen bu derin bir tutku,
sonuçta bengaripsengüzeldünyaumutlu..

bereketi, birliği, çoğalmayı sembolize eden meyvedir. bu sebeple osmanlı döneminde beyler evlenmek istedikleri kızlara nar verirlermiş.

sezen aksu'nun seslendirdiği "yalnız kullar" şarkısında da söz yazarının bu olaydan ilham aldığı anlaşılıyor.
"şu gelen yâr olaydı, elinde nar olaydı..."

ekşiye göre daha iyi ve düzgün insanlar var gördüğüm kadarıyla.bundan da kaynaklanabilir.

nerden baktığına bağlı. benim baktığım yerden bir tanım kalitelidir, bir başkası aynı tanıma başka bir yerden bakınca kaliteli bulmayabilir. güzellik gibidir, göreceli.

ama burda şunlar kalitelidir, bunlar çöptür diyen bir kafa var. herkesi aynı yerden bakmaya zorluyorlar. kısacası benim hoşuma giden her tanım kalitelidir. benim yerime kimse karar veremez.

böyle benzer başlıkları gördükçe aklımdan
" herkes ekmeğinde " diyorum.
hayırlı işler

iyi geceler dünya.
léon bonvin - moonlight scene, houses in background (1864)