köy ortamında yaşayıp doğal beslenmek.
en önemlisi kafaya takmamak,umursuz olmak.

herkes @ yiyecek. çok saçma bir logo. seçim olsa bu partiye oy verecek olsam gülmekten oy veremem.

henüz nefes almaktan alınmıyor. bence değerlendirilmeli bu ülkede nefes alıyorsanız bir karşılığı olmalı elbet. hoş bir çok karşılığı var ama konumuz bu değil.

her 3 diziden ikisinin konusu aynı ya da çok benzer olmaya başladı sıkılıyorum izlerken. tekrara düşüyorsun karşim dikkatli ol.

ayrıntıları bir kenara bırakıp esas konuya dönmek.

bugün de böyle olsun

sadece burası var,bir dostumun daveti ile geldim başka hiç bir sosyal mecrada yokum.
burası güzel yer.

yazın otobüsteydim, eve geçiyordum, yanı boş olan tek kişi ben olduğum için amcanın biri yanıma oturdu. (o zaman yan yana oturmak yasaktı koronadan dolayı ama ben dahil kimsenin iplediği pek söylenemezdi) ben de kulaklıktan şarkı dinliyordum ama amca biraz yaşlı olduğundan, muhtemelen konuşmak isteyeceğini bildiğimden kabalık olmasın diye kulaklığı çıkardım. tam da tahmin ettiğim gibi oldu, ben kulaklığı çıkarınca amca sohbet etmeye başladı. fakat tahmin ettiğimin aksine klasik amca muhabbetine değil, daha 'normal' bir muhabbetin içine dahil oldum. yarım saat boyunca adam şehrin tarihinden, halktan, geçmişinden bahsetti, ineceği durağa yakın ise "ben aslında poker şampiyonuyum, şu gün şurada maçım var, ailen izin verirse gelip izlersen sevinirim" dedi ve indi.

amcanın kafası biraz güzeldi herhalde, ya da yaşlılıktan dolayı artık hafif bulanmalar yaşıyordu ama yine de ne zaman hatırlasam gülümsüyorum bu anıyı.

şu an çok fena bu hisse kapıldım. en çılgın en korkusuz yaşlarımda olmama rağmen eve tıkıldım kendimi yaşını başını almış insanlar gibi hissediyorum ama değilim işte. benim şu an arkadaşlarımla deli danalar gibi gezmem lazım, yeni yerler keşfetmem lazım, sabahlara kadar eğlenmem lazım ama yapamıyorum. ileride gençliğimi ah ne çılgın yıllardı diye hatırlamak istiyorum ama çok stabil bir hayatım var bana göre değil ki bu. bilemiyorum altan. çok fenayım. sıkıldım bunaldım.

hayko cepkin imzalı en güzel eserlerden biri, eski bir hatıra, hiçbir şeyin dibinde olanların kılavuzu.

"bitmez sandı
yoksul beynin
sorma artık kimim neyim
olsun sende merhametim
bundan sonra seninleyim

hiç aklında yokken bir ışık yanar

yol gözümü dağlıyor bak
ağlasan da boş
bendeki zehir kadar sarhoş
bu nehir gibi akan sular ne çok olur bu gözlerde yaş
tadı yok çok zor olur birdaha

gözümde yaş
bomboş elim
hiçbir şeyin
dibindeyim
geçmiş her gün
hikayemdir
böyle bilsin sevdiklerim

hiç aklında yokken bir ışık yanar

yol gözümü dağlıyor bak
ağlasan da boş
bendeki zehir kadar sarhoş
bu nehir gibi akan sular ne çok olur bu gözlerde yaş
tadı yok çok zor olur bir daha"

bu hafta katılamadım. oysa ne kadar isterdim bir progressive türkü çaldırmayı. şöyle bir grup vitamin'den 'always li li yar' çaldırmayı.

tanım: program sahibinin power puff girls'ün 4. kayıp supergirl kahramanı olduğu radyo yayını.

hoşbeş

muazzam bir gruptur. kadıköy'de cd satarlardı. popüler kültür ne değildir sorusunun cevabıdırlar.

şu cahillerreee bakkk!

ergenlik dönemi dediğimiz o delilik çağında yapılması oldukça normal olan eylem.

neden veya ne uğruna yapıldığı kimse tarafından bilinmez ancak birçok kişi ergenlik zamanlarında bunu yapmıştır. inkâr etmeyelim. benim kolumda dahi kuzenime özenerek koluma sapladığım camın 2 santimetre kadarlık bir izi bulunmakta. düşündükçe delirecek gibi oluyorum; bunu neden yaptım? bedenimle, kişiliğimle, kendimle alıp veremediğim neydi? hiçbir yanıt alamıyorum. sanırım o dönem ruh halimizdeki değişimler, anne-babaya karşı, çevreye karşı edindiğimiz hınç bu şekilde çıkıyordu dışarı.

ya da sadece özendiğimiz için yapıyorduk.

portakal çiçeği kokusu.
baharda dökülen portakal çiçekleri toplanıp kolye ve bileklik yapılırdı, şimdi o kadar kalmadı.
çocuk, genç, yaşlı herkes yanında taşır arada şöyle bir koklardı. ilginç değil mi? yanımızda koklamak için çiçek taşıyorduk.

sözlüğün yeni yazarlarına okumalarını önerebileceğim bir başka yazar arkadaşımız da una nocte...

kendisine has üslubu ile değerli konulara değiniyor. nüktedan bir dili var. profilinde gezmek büyük bir keyif. sol taraftaki karmaşadan ötürü nefes alamıyorum diyorsanız bir süreliğine kaçıverin onun profiline, kesinlikle pişman olmazsınız. değerli paylaşımlarını devam ettirmesini ve bolca okunmasını temenni ederim.

gittiğiniz doktorun size "ablacım" demesiyle veya hocaların yavru kedi muamelesi yapmasıyla sonuçlanabilecek lanet olası durum. swh.

sözde erkekler cinsel arzularını bastıramadıklarından ve kadınlar onları tahrik ettiğinden kapanmaları (tesettüre girmeleri) emredilmiştir. oysaki kadınların cinsel dürtüleri falan olmadığından erkeklerin çırılçıplak dolaşmasında da hiçbir sakınca yoktur (!)(!)(!)

“her zaman düşünce özgürlüğünü savunuyoruz ya! bazen işte düşününce kötü oluyor be insan”

- ozgur1ey

öyle işte.