michelino'nun bir freskinde
dante, cehennemin girişinde araf dağının yedi eteğinde ve floransa şehrinde, üstte cennet küresi, elinde ilahi komedya'yı tutarken resminin de meydana getirildiği
3 ciltten oluşan,
(bkz: salvador dalı) nin başlı başına anlatımlarını resmettiği şiirsel bir şölendir.

ilahi komedya
 (italyanca: commedia, divina commedia), 
dante tarafından 14. yüzyılın ilk yarısında yazılmış, italyan edebiyatının en meşhur epik şiiri ve dünya edebiyatının önemli bir başyapıtı.[1]



comencia la comedia, 1472

komedya'da dante, ölüm sonrası sırasıyla cehennem, araf ve cennette geçen seyahati, hikâyenin kahramanı da olan kendisinin ağzından anlatır. orta çağda "komedya", "tragedya'nın" aksine sonu iyi biten hikâye anlamına gelirdi. burada eserin adındaki "komedya" kelimesi, öyküsünün güldürü unsurları taşıdığı anlamına gelmez.
orta çağ ile rönesans arasındaki geçiş döneminde yazılmış bu şiir, hayalgücü ve alegorik tasavvuru, ölüm sonrası hayatı anlattığı öyküsü ile hristiyan batı kiliseleri tarafından benimsendi. eserin orijinal adı "komedya" olmakla birlikte daha sonra, 1360 yılında giovanni boccaccio tarafından başına "ilahi" kelimesi eklenerek hristiyanlaştırılmıştır.
toskana lehçesi ile yazılan eser, bu lehçenin modern italyan dili olarak gelişmesine yardım etmiştir.