dezenfektanların ve temizlik ürünlerinin (ağız gargarası, diş macunu vs dahil) çoğunda bulunan organik kimyasal.

alkolü saf olarak alıp evde kendi dezenfektanınızı yapıyorsanız dikkat etmenizi tavsiye edeceğim bir nokta var. daha iyi temizlensin, süper dezenfekte olsun diye saf alkolle asla hiçbir şeyi temizlemeye kalkmayın. etkili alkol bazlı dezenfektanlar %60-90 aralığında çalışırlar, %50'nin altına alkol miktarı düştüğünde dezenfeksiyon beerisi de önemli ölçüde azalır.

burada su kullanmanın önemi şu: (özellikle bakteriler için konuşursak) susuz bir alkol uygulaması bakteri hücresi için istenmeyen bir çevre ortamıdır, bu da kendini kapatıp spor formunu almasını sağlar. alkol uçtuğu zaman spor açılır, tekrar aktif formunu alır ve çoğalmaya devam eder. siz aslında öldürdüğünüzü zannederken sadece pause tuşuna basmış olursunuz saf alkol uygularsanız. bakterinin pompa mekanizmalarından, ne bileyim varsa alkol parçalayan enzimlerinden falan bakın hiç bahsetmiyorum bile. ayrıca alkol çok iyi bir fiksatiftir. uyguladığınız yüzeyi fotoğrafını çekilmiş gibi bırakır, çürümeyi/bozulmayı engeller. bu da şöyle bir riski beraberinde getirir: bir bakteriyi saf alkolle öldürseniz bile antijenik yapısı bozulmayacağı için hala sizi hasta etme yeteneğine sahip olarak kalmış olabilir.

su, bu bahsettiğim bütün olasılıkları ortadan kaldırır. hem antijenik yapının korunmasını engeller (bakteri çürür ve bozulur gibi düşünebilirsiniz), hem de su-alkol karışımı bakteri içine nüfuz ederek etkili bir şekilde öldürür. laboratuvarlarda ve sağlıkla ilgili kuruluşlarda %70 alkol kullanılır genellikle (70 alkol:30 su).

daha iyi bir dezenfeksiyon istiyorsanız %10 çamaşır suyunu öneriyorum. marketten aldığınız herhangi bir çamaşır suyu (domestos gibi yoğun kıvamlılardan tutun güldal sıvı çamaşır suyuna kadar hepsi) %10 çözeltisiyle bile i-na-nıl-maz etkili. bunun içinde yaşayabilen herhangi bir canlı henüz görmedim ben (var olanları biliyorum. ama ben görmedim henüz)

- sorma

- odasına girdim fincan elinde

annesi ölene öksüz ; babası ölene yetim demişler. ama evladını kaybetmenin acısını ifade etmeye kelime bulunamamış.

“ölümün bile sıralısı” derler.

(bkz: karayemiş)

görsel şahane, gölgesi on numara, şekere neyim faydası varmış ama o tat ne öyle tövbeler olsun. kuşlar falan yemiyor bunu. öyle ağaçta seyretmelik sadece.

elinde market poşetiyle şehir değiştirmeye çalışanları göreceğimiz süreçtir. herşey bir yana vah ensafın, dar gelirlinin, gelirsizin haline...

katıldığım önerme. herkes kimlikleri versin.
legal torbacı ellerini arkada birleştir sende.

her şeyin karşılıklısı güzeldir dostlar. aşkın bile karşılıksız olanı kötüdür, bazen zulüme dönüşür. bu genelde karşıdaki kişinin karakteriyle de pek ilgili olmaz. hem karşınızdaki kişi üzülür hem de onu üzdüğünüz için siz. lakin her duyguya karşılık veremiyor insan. ne karşıdaki kişi sevmekten vazgeçebiliyor ne de siz sevebiliyorsunuz. sevmeyen yürek sevmiyor dostlar. bu da hayatın "haaah sçtm şimdi ağzına" demek şekli.

patatesleri kalın kalın dilimleyip, ortasından kurabiye kalıplarını bastırip , kenar kısımlarıni da çıkarırsanız bıçakla oymaya gerek kalmaz.
yarım kesilmiş soğan, bamya, limon ve biber ile de baskı portföyünuzu genişletebilirsiniz.

john carpenter’ın yönetmen koltuğunda oturduğu, kurt russel’ın arzıendamıyla hayranlarını mest ettiği , kim cattrall ‘ın( sex& the city - samantha )güzelliğini konuşturduğu, fantezi,aksiyon,komedi türündeki nostaljik bir amerikan filmidir.1986.*

filmde kurt russel ve arkadaşlarının, çinli bir büyücü tarafından kaçırılan arkadaşlarını kurtarırken başlarından geçenler aktarılıyor.bu türdeki filmleri sevenler için büyücülük, karanlık sanatlar, mistik yaratıklar, dövüş ustaları gibi hoşa giden her şey var, bütün bu unsurlar komedi ve aksiyon ile o kadar başarılı bir biçimde harmanlanmış ki filmden sıkılmak pek de mümkün olmuyor.imdb :7,3 *

second level mülakatta sınav ücretinizi mansur yavaş mı ödedi sorusu olmasa bari! dediğim haber.

teoman, şebnem ferah, sıla, mabel matiz, yıldız tilbe veya nazan öncel, yaşar veya tan. müziği gerçekten sevenler ve bilenler katılmalı, cover yapa yapa ünlü olanlar değil.

kayıp zamanın izinde kitabının ikinci cildi olan çiçek açmış genç kızların gölgesinde tam içinde anlatılanlara uygun bir isme sahip. kitabı okumaya başladığımızda karşımıza ilk kitapta okuduğumuz ünü kendinden büyük odette'yi mme swann olmuş halde hayatını izlerken buluyoruz kendimizi. birinci kitapta bize film izler gibi anlatılan odette'nin hayatı bu sefer anlatıcının onunla yakın ilişkiler kurmasıyla daha da üstümüze başımıza bulaşıyor. gilbert ve anlatıcının ona karşı olan duyguları, gençliğin damarda alev alev akan kanıyla kurulan hayaller, beslenen umutlar büyük bir yer kaplıyor kitabın ilk kısmında. ikinci kısımda balbec'e gidilen bir tatil ve orayı anlatıcı için cennete çeviren cıvıl cıvıl genç kızlar topluluğu, onlarla tanışmak için anlatıcının çabaları, küçük çete (kızlar topluluğuna taktığı isim) ve sonrasında anlatıcının da içlerine dahil olup tatilde geçirdiği günler büyük bir yer kaplıyor kitapta. ikinci kitap anlatıcının ergenliğinin getirdiği telaşları anlatsa da bunu o kadar incelikle yapıyor ki okuyucuyu hiç rahatsız etmiyor.

kara murat filmlerinin vazgeçilmez sahneleri vardır. bitmek tükenmek bilmeyen ve vazgeçmeyen haçlı askerleri... kara murat öldürür, yaralar bunları, kamera arkasında biraz dinlenip tekrar gelirler. göynekleri de önceden yırtılmıştır kara murat'ı yormayalım diye. son zamanlarda da benzer durum sözlükte karşımıza çıkıyor. bir troll gidiyor, hop diğeri geliyor. sözlüğün etrafını çember gibi sarıp, tek tek saldırıyorlar. helal olsun diyorum.

maalesef büyük oyuncu rasim öztekin hayata gözlerini yummuş. huzur içinde uyusun.
twitter.com/cakir_rusen/sta...

2020 dünya basın özgürlüğü endeksi'ne göre basın özgürlüğünde 180 ülkede 157. sırada olan ülkemizde yapılmış açıklamalardır. listenin sonuna düşmeyeceğiz denilmek isteniyor galiba.

insanların can sağlığını tehlikeye atan, bencil, umursamaz, ve hak ettiği cezayı asla almayacak kişidir. bu ülkede yaptığınız tüm kötülüklerden 'ben allah için yaptım' diyerek sıyrılabilirsiniz. sonuçta adam cumaya gitmiş, farz değil mi? ne yapsaydı canım, evinde oturup namazı mı kaçırsaydı?

kompulsif biriktirme hastalığıdır.
dispozofobi de denir. pınar dündar'ın da dediği gibi bir nevi eşyanın kölesi olmak şeklinde adlandırabiliriz. evet, hepimiz bir şeyleri hatıra olsun ya da zamanı gelir lazım olur diye saklarız, biriktiririz. ama o gerekli zaman asla gelmez.*

ee bu durumu bazı insanlar abartmışlar.. biriktirmişler de biriktirmişler ve olay içinden çıkılamaz bir hale gelmiş. hastalık derecesinde bir biriktirme takıntısı oluşmuş bu insanlarda. ve asla bunun kötü bir şey olduğunu kabul etmezler, tedavi olmak da istemezler kompulsif biriktirme hastalığına sahip insanlar.



bu hastalık 1990'lı yıllara kadar akıl sağlığı literatüründe çalışılmamış bir konu.* son yıllara kadar da obsesif kompulsif bozukluk* olarak görülen istifleme bağımlılığı artık tek başına ele alınmaya karar verilmiş.

*

bu istifçi kardeşler bize istifçi demeyelim deee toplayıcı veyahut koleksiyoncu diyelim diyorlar imiş.*



ha bu aradaa istifçiler demek değildir ki asosyal ve tembeller. değiller fakat insan ilişkileri hastalıkları dolayısıyla hayli karışık bir hale gelebiliyor.*

öyle şeyler istifliyorlar ki aklınız hayaliniz durur. giysiler, kalemler, faturalar, kalemler, tebrik kartları.. hadi bunlar normal.. bazıları isee kestikleri tırnak parçaları, saçları.. durun durun. buna şok olacaksınız. ölmüş kedileri dondurucuya atıp yaşayan birisi var! 100'den fazla canlı kedisi ve 67 ölü kedisi varmış 50 yaşında new york'ta yaşayan irene vandyke'nin.








istifçiler için bu alışkanlıktan kurtulmak oldukça zor olsa gerek. siz de biriktirme huyunuzun hastalığa dönüşmemesini istiyorsanız biriktirmekten vazgeçiniz sevgili okuyucular.. kim bilir? aramızda vardır belki de istifçiler.. bugün ki yazımızın da sonuna geldik. sevgiyle kalın, esen kalın..

kaynak: tübitak bilim ve teknik dergisi 2016 eylül* sayısı pınar dündar syf. 58-65.

'değersiz, bayağı, kötü' anlamına gelen sözcüktür.

her yer kar, bembeyaz, kış çetin geçiyor.damlardan koca koca buzlar sarkıyor. apartmanın kapısını açabilmek için küreklerle kazıyorlar.rüzgar dolasıyla kapı yukarı kadar örtülmüş. kampta,nöbetteki askerler donmamak için olduğu yerde zıplıyor, yüksek sesle şarkı söylüyorlar kar bir durup bir başlarken.
kapı açılınca annemle bakkala gidiyoruz, ekmek alacağız.o karda nasıl bakkala gelmiş ki ekmek?
aceleci bir bebek kapalı yolları bekleyemiyor, o soğukta bir balıkçı teknesiyle istanbul’a hastaneye yetişiyor. adını deniz koymuşlar, ne anlamlı olmuş.
sıkılıyorum şubat tatili çok uzadı, okullar bir açılsa. tek nefes aldığım yer orası. burada evde hiç ses yok: kar sessizliği sanki.uzun tatil bitince öğreneceğim: ilçeye inen rampada ( adı devebağırtan) yolda kalan onlarca araç varmış , kimi benzini bitene kadar motoru çalıştırıp ısınmaya çalışmış, kimi ilçeye yürüyerek ulaşmış evlerde misafir ediliyorlar (tanrı misafiri bu olmalı).kimi de bu kadar şanslı değil, o beyazlığı son görüşleri. ne gazeteler ne de tv haber yapıyor ,ölü sayısı fazla diyorlar, ama galiba sansür daha fazla, neden gizlediklerini anlayamıyorum.
küçüğüm çok küçük.
yok,geri dönmek istemem.
bu yaşımda, bu yılda uyanayım...

(bkz: tehlikeli oyunlar)