kafa bi dünya yürümek, nefeslenmek için çay ocağına girmek, nevaleyi görmek, ayıp olmasın diye "afiyet olsun, yarasın" deyip geri kaçmaya çalışmak, "abi gel allah aşkına", "yok lan size yetmez o" arasındaki kavgayı yaşamak, çok ısrar edilmek, dayanamamak, cehennem ateşini harlamak, iyi yapmak, "iyi insanlar var" demek, arkada cengiz özkan çalmak, kastın azabına düşmek.

/ cehennemin en güzel kokulu yoludur anason tarlaları /

basmane / az önce

https://i.ibb.co/zxlzgr9/ımg-20210416-171045.jpg

"yaz dostum!
bir dünya ki haklı haksız karışmış. "

ülkemizde yetişen en büyük sanatçıların başında gelir. genel kültürü, aldığı müzik eğitimi, sadece ülkemizde değil farklı ülkelerde yer aldığı projeler ve elbette türk müziğine yaptığı katkılar ile yeri eşsizdir.

2 ocak 1943'te doğmuş ve türkiye'de barış ismini alan ilk insan olmuştur; yani bugün doğum günüdür.
iyi ki doğdun barış abi!

bugun bi seylere bir daha basladın güzelim

yalıtımının dandik olduğu binamızda dinlemekten tiksindiğim ses.son damlasına kadar duyuyorum.televizyon,radyo kapalıyken bir daire sifona basınca foşşşş tüm bina inliyor sanki.inleme,ağlama,kahkaha sesleri de evin içinde. küfretmek istemiyorum ama yaptığınız yalıtıma tüküreyim!

#1385005

bu hesabı, yalnızca eniştenizin kıskançlığını ve dikkatini celbetmek amacıyla açmış olup emeline ulaştığı için, oyun ve manipülasyonlardan da sıkıldığından yazmaya artık üşenen kadındır. ikinci balayını yaşadığı şu günlerde sanala değil olana yönelmiştir. darısı başınıza gençler.

yağmur duası varken ses dalgası da neymiş? icat çıkarmayın küçük insanlar!

arkadaşlarımızla geleneksel buluşmalarımızdan birine bir bey eklenmişti. şehir dışından memleketine dönmüş olan beyimiz çok hoş ve kibardı. ortamda herkesle aram çok iyiydi ve her biriyle saatlerce muhabbet edebilme yeteceğime rağmen ''beğendiğim bey'' ile iletişim kuramıyordum. heyecanlanıyordum, tıkanıyordum yapabildiğim tek şey, o konuşurken saçma ama en gereksiz laf oyunlarıyla espri yapmaktı. kimyam ile oynayan bu çocuğa karşı saçmalıklarımı farkeden bir kız arkadaşım hemen olaya el koydu. ''yahu neden bu kadar saçma hareketler yapıyorsun ki?'', ''normal davran, sağlıklı iletişim kur'', ''konuşurken gözlerinin içine bak'' dedi. bir dahakine diyerek geçiştirdim.
bir doğum günü etkinliğinde ve bir araya gelişimizin üçüncüsünde artık kendimi belli etme kararı almıştım, aslında niyetimi belli etme kararı almıştım. mekan zifiri karanlık, alkol alıyoruz ve sadece çocukla nasıl iletişim kurarız diye düşünüyordum. sigara içmek bahanesi ile dışarıda hava almaya çıkarmayı düşündüm. saatler geçti, cesaretimi topladım, ayağa kalktım ve çocuğa doğru eğilip elimi uzatacakken bir anda o da kalktı ve parmağım çocuğun gözüne girdi. parmağımın temas ettiği o gözbebeğini hissettim, resmen gözünü oydum. çocukcağızın gözünde lens varmış, hemen bir kaos ortamı oluştu, tek gözü kapalı olarak lavaboya koştu. arkasından bir kaç arkadaşım gitti. olayın şokuyla olduğum yerde kalakaldım. geri döndüğünde gözü küçülmüş ve kıpkırmızıydı. çocuğu o halde görünce çok utandım, o mahcubiyetle 5393005 kere özür diledim. beyimiz, bana doğru eğilip ''ben de tam senin yanına gelip seninle konuşmayı düşünüyordum fakat gözüme giren parmağın sebebiyle lensimi çıkarmak zorunda kaldım, gözüm çok yanıyor, eve gitmek zorundayım'' dedi. işte tam o anda yerin yarılmasını ve içine süzülmeyi istedim .

“sanırım ben dahil, bu başlığa yazan tüm yazarlar kanserden öleceğiz.”

-ozgur1ey

not: bu kadar abartmayın. aşk acısından ölen yok.

kalan 24 tanem kimdeyse çıkarsın versin, bozuşacağız bak!

gerçeği demiş bir de büyük bir özgüvenle...

t: çok anlamsız bir iddia.

cahit sıtkı tarancı bu şiiriyle 1946 yılında şiir yarışmasında birincilik kazanmıştır. ''ölüm'' şairi olarak anılsa da ölümden korkan ve yaşama aşkıyla dolu olan biridir benim açımdan. bu değerli şairle benzerliklerimiz olduğunu düşünüyorum, özellikle otuz beş yaş şiirini okuduğumda onun hislerini derinden hissediyorum.

önceden bir tanımımda da bahsettiğim ''zamana karşı hüzün duymak'' sözüm, cahit sıtkı'nın duygularını da tanımlamaktadır. geçen zaman ve değişen görüntü, benlik, mevsimler, bunların hepsi şairimizi hüzne sokmaktadır. dünya geçicidir, hızlıdır, anılara ev sahipliği yapsa da ölümlüdür.

--- alıntı ---
gökyüzünün başka rengi de varmış!
geç fark ettim taşın sert olduğunu.
su insanı boğar, ateş yakarmış!
her doğan günün bir dert olduğunu,
insan bu yaşa gelince anlarmış.

kafatilist sistemin oyunlarından biri olabilecek olan kredidir.

bulaşmamanızı tavsiye ederim.

dik yürüyen insan manasına gelen terim.
alt paleolitik çağın insan türlerinden biri olarak bahsedilen bu tür, 1,9 milyon ile başlayıp günümüzden 100.000 yıl öncesine kadar yaşadığı kabul edilmiştir. homo erectus türü, afrika kıtasını terk eden ilk tür kabul edikmekle birlikte, ateşi kulanıp, mağaralarda yaşayan ilk tür olarak kayıtlara geçmiştir.

ek: hala dik durma konusunda problem yaşayışımızı, buraya bağlasak mı adlı bilimsel teorilerin dolaşıp, konunun nasıl bağlananacağının bilinmemesi de cabası.

aynı anda var olabilseydi birkaç boyut
birinde doğru, güzel olanı yaşamıyorsak
diğerinde mutlu olsaydık.
birinde olamadığımız için pişman olduklarımızı,
telafi edebilse idik bir diğerinde.
yaşayabilir miydik doğru olanı?
yoksa gereği gibi insan olmanın;
sahiplenip her şeyi,
bizim için var olduğu yanılgısı ile
ve birlikte diğer bütün yanılsamalarımızla
mahveder miydik yine her boyutunu hayatımızın.

gidip gelene kadar, ınstagram'a 30 story, en az 100 post atarsın. ortalama 2000'e yakın da beğeni geldi mi görev tamamlanmıştır.
yoksa yemişim trenini.

eski kekolar tiktokçu oldu işte, nesini anlamıyorsunuz?

(bkz: fıtrat değişir sanma bu kan yine o kandır)

osmanlı imparatorluğunda, genç şehzadelerin eğitimleri ile alakadar olan kişilere verilen isim. aralarından sadrazamlığa kadar yükselenler olmuştur.

5 kutsal kitaptan birisi.

hemen eve gelir buna sarılırım.