öğretmenimiz bizi sıralara yerleştirirken cem'le oturma hayalleri kurardım. aç kapıyı bezirgan başı oynarken ona kapıyı hemen açardım dndndnd ha herkes yazmış ben yazmasam olmaz elbette montumu montunun üstüne asardım :d

her türlü fast food, kola ve türevleri.

dünyadaki kötülüğün, şiddetin sürekli artması

helios’un profil fotoğrafında; arka koltukta oturan, havalı güzellik olduğunu tahmin ettiğim moderatör.

fazla uzadı şu adam ya. uff ona oy veren kesimden tiksinir oldum yeminle.
bkz: lise mezunu olmayanların oy kullanmaması

bkz: 60 yaş üstünün oy kullanmaması

insanların herkesin ailelerini kendi aileleri gibi şen şakrak veya devamlı sohbet muhabbet ettikleri gibi sanıyor olup kişiyi ailesinden utandığı için insan olmamakla vs suçlamaları üzücü gerçekten. hem bu kadar dar kafalı olmaları hem de hayatlarında yeterince insan tanımadıklarını gösteriyor bu aslında.

bir insan ailenizden olduğu için bu sizin size karşı ne yaparsa yapsın nasıl davranırsa davransın katlanacağınızı veya o kişiyi hayatınızda tutacağınızı göstermiyor. kan bağı her zaman önemli bir şey değildir. gerektiğinde ailenlen utanabilirsin veya gerektiğinde hayatından bile çıkarabilirsin.

44'ünde de aynı şekilde düşünecektir.

derse girmesek de tarkan'nın bir oluruz şarkısı eşliğinde çin maçını öğretmenler odasında izlesek. izin verirler mi acep?

#792097#792150 tanımlara bakıyorum ve
aşk-ı memnu'daki nihal gibi tepkim:

bihter neyi itiraf edecekmiş firdevs hanım?
(bkz: moderatör olunca yapılacak ufak şımarıklıklar)

özledim, görüşelim.

karikatür içerikli tanımları ile güldüren yazar. o kadar çok karikatür içerikli tanım var ki
bir süre sonra tanımlara bakmayı yarına bırakayım da yarın da gülerim dedim. (gülücük)

geç kalınmışlık ya da imkansızlık benim karakterim değildir ve sanırım olmayacaktır yaşı.

24'ünü yarılamış birisi olarak sanırım hiçbir dönem yaşımın insanı olamadım. 21 yaşımda, artık hayatın katlanılamaz bir gerçek olduğunu düşündüğüm yaşta, intihar etmeyi de her şeyi bırakıp toz olmayı da düşünmüş birisi olarak 24 yaşı daha az depresif buluyorum. ama tüm bunlara rağmen, 22 yaşımda tüm hayatımı değiştirebilme cesaretini gösterebildim. sadece bir çocukluk hayalime tutunup o hayalin peşinden gitmeye çalışıyorum ve yapıyorum da.

5 sene boyunca türkiye gerçeklerinin peşimi bırakmadığını iliklerime kadar hissettiğim, hiçbir derde derman olmayacak bir üniversitenin maliye bölümünü bitirdim. çocukluk hayalim ise bu ülkenin bir savcısı olmak. mümkün mü? evet, ama zor. ama ben de vazgeçecek birisi değilim. 5 senede de hukuk eğitimimi bitirsem, 28-29 yaşımda mesleğe atılıyorum. geç mi kaldım? hiç sanmıyorum.

güzel dinlerim ama anlatamam

küçük yaşlarda umutsuzluğa düşmeyi öğrendikleri için şanssız bir nesil fakat bilinçli olup kendilerini iyi yetiştirebilirlerse geleceğin umudu olma ihtimalleri de yok değil.

hayranları arasında pkd olarak anılan, amerikalı bilim kurgu roman yazarı. aynı zamanda yalnızca yazar değil kuramcıdır da. simulakra adlı eserinin her ne kadar ülkemizde baskısı tükenmiş durumda olsa da bir yerlerden bulup buluşturup o eksiği tamamlamak şart. ayrıca (bkz: do androids dream of electric sheep) ...

ben düşlüyorum.

elliden fazla yayınlanan romanının yalnızca on-on iki tanesi (thank to 6:45 dükkan) türkçeye çevrilmiş ve yayınlanmıştır. en son android ve insan kitabını okumuş; dalgacılığına, bakış açısına yine hayran kalmıştım. bugün jean baudrillard'ın baştan çıkarma üzerine adlı kitabını okurken, kitabın porno-stereo bölümünün başlangıcını pdk ile yaptığını gördüm. şöyle:

''beni odana götür ve düz
senin sözcük dağarcığında
insanda arzu yaratan
tarifsiz bir şeyler var''

akşam oldu hüzünlendim ben yine, manzarası.

şiirin hikayesi için buradan.

niye bir versus olsun? ek olarak resim çiziyor, müzik aleti çalıyor, yüzüyor, başarılı bir iş kadını oluyor olabilir.
kıyasa ne gerek var? *

kanada başbakanı justin trudeau yine renkli çoraplarıyla gündem olmuş. adamın çorapları bile bizden daha mutlu.


buradan