her sabah bu güzellikle güne başlarım.

sevmek olur benim için çok sevmek.
nefret ettiğim ev işlerini yaptırabilecek kadar, bir dakikamı bile ayrı geçirmek istemeyecek kadar çok sevmek.

geçti bu kervanın yolcusu kalbimden, bir daha olur mu? sanmam!

eskiden sadece boyoz gelirdi aklıma şimdilerde ise yeni yaşamaya başladığım mis gibi şehir geliyor. *

taşınma kararı aklımda dönerken bir süre bir çok şeyi ölçüp biçtim tabi ama en büyük etken sanırım o sırada bu şehirde geçirdiğim vakit sırasında insanları ile ilgili gözlemlerim oldu. gerçekten samimi ve sıcakkanlı oluşları eski bir istanbullu olarak bana baya bir garip gelmişti başlarda. doğma büyüme istanbullu olmanın dezavantajı tam da bu sanırım. insanların gülümseyip selam vermelerine bir türlü alışamamıştım ki öyle soğuk sevimsiz biri de değilimdir. iyi ki izmir be!

bir vefasız için ne yaparsanız yapın o yine de umursamaz.

(bkz: green card) a başvurmak olurdu herhalde. diğer ülkelerden vatandaşlık almaya bakardı diye düşünüyorum. öyle büyük ve kalıcı bir zihniyet problemi var ki millette. yıllar önce bu arap sevicileri nasıl oldu da ikna etti cumhuriyeti laikliği falan getirdi aklım almıyor. bir kez daha hayran kalıyorum adama. ama şuan dirilse bu insanlar için değmez derdi.

üniversiteler, belediyeler.

arnolfini’nin evlenmesi

jan van eyck – 1389-1441 – hollanda

sanatçının bu resmi tarihi açıdan da bir ilk olma özelliğine sahip. bu tablo, evlenme anının resmedilmesi nedeniyle, bir nevi ‘evlilik cüzdanı’ niteliğinde. eseri bu kadar önemli kılan detay ise ayna. duvardaki ayna, müthiş bir akis tekniğiyle anı derinleştirmek için kullanılmış. aynaya dikkatlice bakıldığında, van eyck’ın da resmin içinde olduğu görülür. ressam, kendini ‘an’a dâhil ederek, resim sanatına farklı bir boyut kazandırdı.

bazı yazarlar sadece yazdıkları ile değil hayatları ile de ilgi uyandırırlar. ama asıl ilgi çeken yazarlar hayatları hakkında bir türlü tam ve düzgün bilgi edinemediklerimizdir.

ben bu yazarlardan dördünü sıralıyorum, gerisini imece usulü hallederiz:

1. fernando pessoa: portekiz’in yüz akıdır edebiyatta. alberto caeiro, alvaro de campos, ricardo reis, bernardo soares ve fernando pessoa isimleri ile kitaplar yazarken bu isimlere birer kimlik ve üslup vermeyi de eksik etmemiştir. öldüğünden sandığından farklı isimler altında yazılmış 10 binlerce sayfa eser çıkmıştır. bize bir pessoa lunaparkı hediye etmiştir. *



2. b. traven: hayatı ile ilgili net hiçbir bilgi yoktur. genelde işçi, yoksul, emekçi kesiöin hikayelerini anlatan traven bütün kitaplarını posta ile yollayıp ortadan kaybolmayı tercih etmiştir. bildiğimiz tek şey ise meksika’da yaşadığıdır.



3. j. d. salinger: salinger “ çavdar tarlasında çocuklar” gibi bir başyapıt yazmış ama asla ünlü olmaya çalışmamış, röportaj vermekten hep kaçınmış ve basit bir yaşam sürmeyi tercih etmiştir. çok az fotoğrafı vardır.



4. trevenian: asıl adı rodney william whitaker olan amerikalı yazardır. şibumi kitabının yazarıdır. yaşamı boyunca hep kendini gizlemiştir ama başyapıtları dünyaya yayılmıştır. müstear adla yazımı kitaplar da mevcuttur.

iki gündür yaşadığım olaydan dolayı,
sadece takip eden yazarların tanımlarımı okumasını, yorum yapmasını, mesaj atabilmesini istiyorum,
bunun kontrolünün bizim elimizde olması gerekiyor, engellediğimiz yazarın nickaltı girememesi lazım, çünkü bir grup ruh hastası yazar, gerek mesaj yoluyla, gerek nickaltı na yazarak egosunu tatmin edecek yazar bulmak için pusuda bekliyor...

sözlüğe ilk girdiğimde uzun süre mesaj kısmını kapalı tuttum, bazı yazarlara teşekkür etmek için açtığımda, tanımlarımla ilgili çok güzel mesajlar aldığım için tekrar kapatmadım, ama maalesef burada tahmin ettiğimizden de fazla, kötü niyetli insan var, yemeyip içmeyip mesajla yada nickaltında, bir şekilde rahatsız ediyorlar, normalde kötü niyetli olmayan bir insanın anlamayacağı şekilde kendi egolarını tatmin etmeye çalışıyorlar, gerçekten çok yazık...
sözlükten soğutuyorlar insanı...

çok doğru(!) eşekler, köpekler, damacanalar, cansız mankenler boyacı küpüne batmış gibiydi. o nedenle tecavüze uğramışlardı ve uğruyorlar... o nedenle no makyaj. no tecavüz(!)

ilkinde bir paranız on türk parası eder, ikincisinde bir türk paranız hiç para eder.

ilkinde yasaklardan muaf gününüzü gün edersiniz, ikincide 2+1 apartman dairesinde devlet desteksiz 17 gün çürürsün.

ilkinde ege, akdeniz, koylar müzeler gezersin, ikincide kendi ülkeni gezmeye paran olmaz...

sigmund feridun

bir yerden sonra hayattan koparan eylem. saatler boyu kulaklığımla yaşayabilirim. benim için bir kaçış oluyor. bir süreden sonra beni tamamen mayıştırıp koparıyor.

böyle değil.

bende bir şey eksik diyordum..
o seks değil de durumumuz yoktu imis..

“hani derler ya ben sensiz yaşayamam diye,
işte ben onlardan değilim.
ben sensiz de yaşarım;
ama seninle bir başka yaşarım.”
nâzım hikmet

özellikle gratis kuyruğunda yapıyorlar bunu. hayır bir de genelde çirkef oluyorlar uyarsan bağırmaya çağırmaya başlıyorlar. bir gün birini fırlatıp atacağım o olacak.

yazarlarımızın sesleri de ne kadar güzelmiş. ben de hoparlörden tüm eve dinletiyorum. şarkı seçimleri çok güzel böyle devam :)) bengaripsengüzeldünyaumutlu tebrik ederim:) keyifli yayınlar!

yoldaş benjaminin sözlükte söyleye söyleye dolaştığı şarkıdır.

//"yorgun çayırlar..serçeler..

yorgunum..

nasıl taşısam ellerimi şimdi..? "//