1 hafta sonra şu hale gelecek başlık.*

çaylak yazarlara, oy verileceği zaman tanımlar incelenip yapılmalı, üstünkörü okuyarak ya da okumadan oylamak makul olmaz. sonuç olarak tanım yazanı var, tanımcık yazanı var.

miko'nun rüyasını anlatmasıyla benim için daha da eğlenceli hale gelen, dışınızdaki irlandalı' nın rüyalarını da rüya yorumlarını da keyifle dinlediğim radyo yayını.

rap muzik yaptığını sanan tayfa'nin alayı.

sovyetler birliği'nin dağılmadan önceki toprak bütünlüğü:



sovyetler birliği'nin son resmi askeri geçit töreni:



70 yıl boyunca dünyayı titretmişti...

rus halkı çarlık rejiminin asırlardır süren kötü yönetimi altında inim inim inliyordu. özellikle de köylü ve işçi sınıfı. buna bir de ülke kaynaklarını her açıdan tüketen birinci dünya savaşı'nın amansız yükü eklenince, ülkenin sigortası attı.

sınıfsız bir toplum vaat eden komünist liderler, kitleleri peşine takarak çarı yıktı. artık yeni bir imparatorluk kurulmuştu. tek ve en güçlü 'sınıfını', işçiler adına iktidara gelen ve bir daha da asla iktidarı bırakmayan komünist bürokratların oluşturduğu bu imparatorluk, sovyetler birliği'ydi.

uzaya ilk insanı çıkartarak dünyayı şok etmiş, ilk kıtalararası nükleer füzeyi yaparak silahlanma yarışını başlatmış, tarihin gördüğü en korkutucu gizli servis olan kgb ile hem rusları hem de olmayanları korkutmuş, baş aktörlerinden biri olan soğuk savaş'la tüm dünyayı terletmişti. yıkılışı da kuruluşu gibi nefesleri kesti.

sovyet birliği nasıl dağıldı?



(bkz: sovyet sosyalist cumhuriyetler birliği)
(bkz: sscb)
(bkz: sovyetler birliği)

yorgunluk, bitkinlik, bıkkınlık, bezmişlik, umutsuzluk sonucu ortaya çıkan bir nevi kontak kapatma eylemi.

yevgeni zamyatin tarafından yazılan 1924 yılında yayınlanan ilk distopik kitaptır. rus yazar olmasına rağmen kitapta eleştirdiği toplum sovyetler birliğine benzetildiği için kitabının kendi ülkesinde yayını yapılmamış. ingilizce olarak new york'da yapılmış. ayrıca distopik romanların en bilineni george orwell olsa da ondan önce yayınlanan ilk distopik kitaptır. ayrıca george orwell 1984 kitabını yazarken biz romanından oldukça etkilenmiştir.

kitapta ne özgürlük ne demokrasi ne de birey; sadece matematik ve mantığın hükümranlığının geçerli olduğu bir hayattan bahsediyor. ismi bile olmayan kodlarla varlığını gösteren, her şeyin belirlenen saatlerde yapıldığı, hayalgücünün olmadığı bireylerin anlatıldığı bir kitap.bir mühendisin günlüklerini yazması ile başlıyor. tek devlet ve onun sureti velinimet’in demir eline teslim eden, insanların sadece birer kukla gibi yaşamlarını sürdüğü bir toplum. kitapta oldukça güzel anlatılmış. şaşırtıcı olan 1924 yılında yazılan bu kitabın günümüz şartlarına uygunluğu dikkat çekici. yazarın hayalgücü ve yüksek öngörüsü kitabın başarılı olmasında en büyük etken.

vaktiyle bizim türkçe öğretmenimiz derdi ki;
şey öyle bir şeydir ki hiçbir şeyle birleşmez.
*

ölümün ne kadar yakın olduğunu bugün bir kez daha anladım ben
daha dün telefonda konuşurken bir can ile bugün mezarın altında kendisi

eve geldiğimde kapıda faturaları görmek.

sadakatle birbirine bağlı kişilerin becerebileceği bir şeydir.

1977 doğumlu, boğaziçi üniversitesi mezunu ses sanatçısı. tolga çevik ile yaptığı programlarda "minik" olarak tanınır.

"kadınlar futboldan ne anlar yaaa?" ile başlayan cümleler kuran tiptir.

budur.

bir cahit sıtkı tarancı vakası daha.

fransız atasözü.

bir gerçekliğin kim tarafından ifade edildiği değil, ifade edilen gerçeklik önemlidir anlamına gelir.

önyargı yıkıcı bir cümledir.

sosyal medya dedikleri yerlerde mutlu olmayan kitlenin sakin ve doğal sözlüklere olan aşkıdır.

sokak hayvanlarıdır.

kendini hayvansever zanneden ruh hastaları yüzünden sokağa çıkamaz olduk. sokakta kendi halinde, hiçbir canlıyı rahatsız etmeden sakince evine, işine giden insanlar saldırıya uğruyor her gün. çöp atan yaşlı bir kadın kedi saldırısına uğradı geçen gün. üstelik dikkatsiz de değildi.

ve köpek saldırılarından bahsetmiyorum bile.

okuduğum üniversitenin merkez kampüsü köpek kaynıyor. yakında staja başlayacağım hastanenin bahçesi köpek dolu. ben de görme engelli ve ufak tefek yapılı bir insanım zaten. köpek saldırısında kendimi koruyabilme gibi bir şansım yok. her allahın günü korkarak gidiyorum gideceğim yere. zamanında öğrenci bursumla mama alıp bakıp besleyip ölmemeleri için uğraştığım yavrular bile büyüdüklerinde sürü halinde saldırıyor alüminyum; benim ne günahım var şimdi?

vatandaşı taciz eder...
mültecisi tecavüz edip taşla ezer...
köpeği saldırıp parçalar...

ve sen yaşadıklarını dile getirince ırkçı hayvan düşmanı kezban olursun.

diyeceklerim bu kadar.

merakla takip ediyorum. gelişmelerden haber edin.