coin'e yatırdık demeye utandıklarını düşünüyorum.
berat bey akıllıdır. parayı en bilinen ve dalgalanan coinlere yatırdığını düşünüyorum.
kârını çekip, parayı aldığı gibi yerine koyacaktır. bence üzerine fazla gitmeyelim, coin piyasası uçarsa parayı 10'a bile katlayabilir.
iyi davranışlarda bulunalım, eleştirmeyelim ve susalım, kârından piyasaya sıcak para sokabilir, paramız değerlenebilir.
sadece biraz sebat etmek gerekiyor, sevgili romalılar*.
sebat edelim, türk ekonomisi şahlanacak!

(bkz: bak yeğenim biz neler yaşadık kendimizi attık mı sorusu) geçen cümlelerdir.

tanım: teselli kılığına girmiş boş lafları paylaştığımız başlıktır.

aslı oğlak etinden yapılır, yufka ekmeğe sarılır. bunun dışındakiler çakmasıdır.

sınıftaki çöpün başında 2-3 kişiyle birlikte kalem ucu açmak. halen var mı böyle bir şey çok merak ediyorum.

en güzel türkçe şarkılardan biri.*

seni zamanında neden işe aldılarsa beni de o yüzden al kardeşim .

6 yaşında olarak sözlüğün yaş ortalamasını düşürdüğümü fark ettiğim başlık

evvel zaman içinde, kalbur saman içinde mini mini bir balık varmış. minik akvaryumunda bir balık arkadaşı ve elma salyangozuyla beraber mutlu mesut yaşarmış. günün birinde güzel mi güzel, tatlı mı tatlı ancak birazcık aptal olan değerli balık arkadaşını kaybetmiş, ancak yanında olan salyangozu hatırlayıp ben yalnız değilim, hayat üzülmek için çok kısa deyip yüzmeye devam etmiş. balığın hafızası da kısa vadeli olduğu için bir zaman sonra arkadaşını unutmuş bile. yine çok mutluymuş balık, hızlı hızlı yüzüyormuş akvaryumunda. günün birinde salyangoz içine çekilmiş, balık ilk başta uyudu herhalde demiş, baktı kafasını çıkarmıyor, gitmiş yanına, az biraz iteklemiş. sonra da öldüğünü fark etmiş, artık tamamen yalnız kaldığını anlayınca da depresyona girmiş. 5 dakika sonra yaşadığı her şeyi unutup yüzmeye devam etmiş.
bu hikayemin mesajı var mı bilmiyorum, açıkçası balığımın hayatını anlattım. hiçbir şey olmamış gibi yüzüyor. siz de sizi 5 dakikaya unutup yüzmeye devam edecek kişilere kendinizi kaptırıp hayatınızı harcamayın arkadaşlar.
t: bir yandan çok erdemli bir yandan da şerefsiz olan değerli balık arkadaş.

türk mitolojisinde yeri olan ve oğuzlar tarafından gidilecek, fethedilecek diyarları amaçlayan kızıl elma, ziya gökalp tarafından turan ülküsü ile birleştirilmiştir. tarihte fatih dönemlerinde kızıl elma ile hedeflenen yerin italya toprakları ve roma olduğu söylenir. ama kesin olmayan soyut bir kavramdır.

hayatta kalmak için bir işe ihtiyaç duyar çoğu insan. bir meslek sahibi olmak ve oradan kazandığı para ile hayatını idame ettirmek zorundadır. bütün mesleklerin zorlukları vardır ve her meslek erbabı kendi mesleğinin en zoru olduğunu iddia etmekten geri durmaz.

sahip olduğum mesleğin çok zor olduğunu, büyük bir sorumluluk gerektirdiğini düşünsem de benimkinden daha zor meslekler olduğu konusunda kimseye haksızlık edemem. hem de zorluğu tartışılmaz meslekler. ancak bir tanesi var ki hiçbir meslek meşakkati konusunda yanına bile yaklaşamaz. büyük uğraşlar sonucu yazdığım bu girizgahla bu mesleği merak etmenizi sağladığımı umuyorum. aksi bir durum söz konusuysa nezaket kurallarına uyma gerekliliğini hatırlatırım. önceden tahmin edenlere ise söyleyecek lafım yok.
efendim tarihteki en zor meslek “roman kahramanlığı”dır çünkü zordur. bir roman kahramanı okuyucuyla arasında bir bağ kurmak zorundadır. başında ilginç olaylar geçmesi gerekir. özel hayatı, en ince ayrıntısına kadar gözler önüne serilir. banyoda, tuvalette bile yalnız kalamaz. okuyucu, kahramanın hayatını kahramandan daha iyi bilir hatta. roman kahramanlığı en zor meslektir ve ben de bu mesleğin en önemli icracılarını buldum ve onlarla iligili bu yazıyı sözlükle paylaşmaya karar verdim.

ilk meslek erbabımız anayurt otelinde resepsiyonda bizi karşılayan zebercet. zebercet roman kahramanlığı konusunda en ağır işçilerden biridir. zira onunla ilgili bildiğimiz bazı konular gerçekten onu mahremine yapılan bir saldırı sayılabilir kolaylıkla. “gecikmeli ankara treni ile gelen kadın”ı bekleyişi aslında bizim bilmememiz gereken bir olaydır, hele ki o kadınla ilgili düşündükleri. bir resepsiyonda geçen hayatı ve yaiadığı aşk onda saklı kalmalıdır ama biz meraklı gözlerle onu izler ve mesleğini bir kat daha zorlaştırırız. zaten çok da dayanamaz zavallıcık bu duruma. sahi zebercet’in bıyığı var mıydı?



her işe burnunu soktuğu için, hayatına burnumuzu sokmaktan çekinmeyeceğimiz bir meslek sahibi var: ignatius. bir dahi olduğu için çevresinde oluşan “alıklar birliği”ni bir türlü uzaklaştıramayan kahramanımızın annesi ile olan ilişkisine ona görünmeden göz atmak bize yanlış gelmez. çünkü ignatius becerememiş de olsa işçilerin işlerine el atmış, çalıştığı şirket adına yaptığı ve yapmaması gereken yazışmalarla işleri çığrından çıkarmıştır. sosisli satma işinde ondan aldığımız ticari tüyoları günlük yaşamımıozda oldukça fazla işe yaramıştır. tembelliği ile bize oblomov’u hatırlatan ignatius’un oblomov’dan daha eğlenceli bir karakter olduğu konusunda -emin olmasam da- görüş beyan etmek isterim.



en ağır işçilerden biri ise josef k. ‘dır. josef k. hakkında açılan “dava” konusunda elinden geleni yapar görünen ancak aslında hiçbir şey yapmayan bir kahramandır ki onun hayatını gözlemekten duyacağımız sıkıntı, onun hayat karşısındak pes etmişliği sayesinde azalır. infazına kadar geçen zaman zarfında, sanki suçunu peşinen kabul etmiş olan josef k. sizi sinir buhranlarına sevk edebilecek bir kahraman olsa da onu sevmekten ve ona üzülmekten kendinizi alıkoyamazsınız. bazen onu bu kadar açgözlü bir şekilde izlediğim için kendini savunma gereği duymadığı fikrine kapılmıyor değilim.



“tutunamayanlar”dan biri olan ve entellektüelliği su götürür olan turgut özben ise bir başka nev-i şahsına münhasır kahramadır. onun işe diğerlerine göre daha hafiftir, zira o sağdan soldan topladığı bilgi parçalarını yerli yerinde kullanarak kendini bir aydın olarak göstermeyi başarabilmiştir. ayrıca onu izlemekten çekinmemiz için bir neden yoktur zira kendisi arkadaşı hakkında yaptığı araştırma ile zaten gün yüzüne çıkmayı amaçlamıştır diye düşünebiliriz. yine de selim ışık gibi bir arkadaşı kaybetmiş olması, onun da zor bir iş altında olduğunun şaşmaz bir kanıtıdır.

“atlas silkindi”ğinde orada bulunan ve bu işi organize eden adam olan john galt ise diğerlerinden oldukça şanslı zira john galt göz alacak kadar yakışıklı, hayranlık duyulacak kadar zeki ve önünde eğilinecek kadar başarılı bir adam. onu izleyip izlemememiz onu sorunu değil. zira o bizden hep daha yukarılarda ve biz ona ne kadar bakarsak bakalım, o bizi görmeyecek. dagny taggart ile bir tünelde yaşadığı cinsel deneyime tanıklık etmiş olamamız bile onun umrunda olmayacak. o elinde üzerinde dolar işareti taşıyan sigarası ile bize üstten bakar bir tavırla gülümsüyor olacak. john galt kim ki?



ve daha birçok meslek erbabı daha… bu ağır işçiler hakkında yapacağım araştırmalar devam edecektir. kendileriyle yakından ilgilendiğimi bilmeleri ve hayatlarını ve işlerini ona göre sürdürmeleri herhalde hepimizi mutlu edecektir.

cumhuriyetin ilk yıllarında ankara'yı minimal bir ankara üzerinden yani ayaşlı'nın kiraladığı dokuz odalı apartman dairesinden anlatan menduh şevket esendal'ın romanıdır.

param yok. evet param yok tek sıkıntı bu.*

mis gibi bir şey.
sözlükte de kanka yapmamak da ne bileyim.
ben sıkılırım yalnız.

akşam aynı evde, aynı odada, aynı yatakta yatacak olan iki kişiden sosyal mesafe talep eden bir polisin işgüzarlığıdır. liyakate göre değil sadakate göre seçim yaparsan yaptıkları işlerden alacağın randımanda bu olur ancak.

ben günün ünlüsü olmayı değil daha iyi yerleri hakediyorum. adminin yeri mesela gözüme bir hoş görünüyor. sinsi sinsi ilerleyeceğim. beni farketmeyecekler bile.

orta asya türk devletleri'nde uygulanan bir yönetim biçimidir.

devlet, doğu ve batı olmak üzere iki kola ayrılmıştır.

devletin baş yöneticisi olan kağan, doğu kanadını yönetir.

devletin ikinci dereceden yöneticisi olan yabgular (genellikle kağan'ın kardeşi olurlar) ise batı kanadını yönetir.

günaydın sözlük ahalisinin ponçik insancıkları..
bugün pazar ve 7de kalktık gene. niçin? hareket berekettir diiiğ mi?
siz öyle yapmayın, yatın yatabildiğiniz kadar. benim yerime de kahvaltı keyfini yapın. sıcacık simitli sofralar, patates kızartmaları, yumurtalı ekmekler diliyorum size. mutlu pazarlar olsun.

brezilyalılar'ın (bkz: zombi yürüyüşü) gibi, ölüm ile yaşam arasındaki çizginin aslında çok zayıf ve belirsiz olduğuna dikkat çekmek için yapılan meksikalılar'ın geleneksel etkinliğidir. iskelet ve zombi kıyafetleriyle geçit töreni yaparak, bir günlüğüne de olsa ölülerin yakınlarına uğradığını kabul eder ve onlara sevdikleri yiyecekleri hazırlar.

herşeye cinsiyetçi yaklaşmak zorunda mıyız?sorunusu akıllara getiren başlık.he valla neden?

içinde birikmiş dert, acı, kötü olan ne varsa hepsinin dışavurumudur. içinizdeki negatif enerjinin dışarı çıkmasıyla rahatlarsınız. akan gözyaşlarının beraberinde tıkanan burun bir hayli sinir bozucudur ama. bazıları çok kolay ağlar, bazıları içinde biriktirir biriktirir en son ağlar. hangisi olursa olsun sonunda kendini biraz daha iyi hissedersin. bence çoğunluğun algısının aksine ağlayabilen insan güçlü olandır.