bakın bıçak kemiğe dayandı! her gece yeminler ediyorum..

benim için tırnaklarımızın kenarındaki derinin soyulmasıdır.
o nasıl bir acıdır, o an tırnak makası yoksa çekmeye çalışırsanız yanar, ee çekmeden de duramaz insan.
şu an mesela o belayla cebelleşiyorum, büyük sorun.

normal eylem. ağlamamanız gerekse gözyaşı bezleriniz olmaz, göz kuruluğu sorununuz farklı mekanizma ile çözülürdü belki de.

şakası bir yana da, çok sevdiğim adamın ağladığına birkaç kez şahit oldum. kesinlikle "ay erkek de ağlar mıymış, ne iğrenç" gibi bir his yaşamadım. bilakis, bir insan olduğunu, aynı duyguları paylaştığımızı, benimle aynı derecede üzüldüğünü bilmek, aynı şeye aynı değeri verdiğini görmek güzeldi.

siz yine de ağlayacak kadar üzülmeyin hayat tarafından. allah hepinizi mutluluktan ağlatsın.

sürükleyici bir distopya, politik korku romanı da denilebilinir aslında. geçmişin silindiği yaşanılan zamanın tamamen kontrol altında alınarak kişinin kendi geleceğininde yok edildiği bir dünya'yı anlatıyor. mesajları çok net ve ağır. düşünce suçu kavramının ön plana çıktığı bu kitap ruhunuzu daraltabilir fakat baş karakterin içinde kalanları kendi içinizde haykırmadan da duramazsınız.
henüz yasaklanmadan düşünmeye devam.

elimizde bir tam sayı olsun. eğer sadece toplama, çıkarma, çarpma, bölme ve üs alma işlemlerini kullanarak sayının rakamlarından, kendisini elde edebiliyorsak bu sayı friedman sayısıdır.

aşağıdaki eşitliklerde ^ işareti üssü manasındadır

25 = (5^2 ) ,
121 = (11^2 ) ,
126 = (6.21).

en ilginç friedman sayıları 123456789 ve 987654321 sayılarıdır;

987654321 = [8.(97+6/2)^5 +1] / 3^4

123456789 = [(86+2.7)^5 – 91] / 3^4

kaynak

erkek g*te, kadın cebe bakar olarak bildiğim varsayım.

genel algı değildir. lütfen linç etmeyelim.

beyaz zenciler norveç doğumlu ingvar ambjornsen isimli yazarın en ünlü ve kültleşmiş kitaplarından birisinin adıdır.bu kitap uzun süre boyunca, jack kerouac'ın "yolda" isimli beat kuşağının kültleşmiş kitabının 90'lardaki karşılığı olarak ele alınmış denilebilir.
bu kitap toplumdan dışlananları değil toplumun dışında olmayı seçmiş beyaz zencileri anlatır. eğer şuana kadar bir şeylere ses çıkarmamış ve çıkarmak istemiyorsanız okumayın yahut eğer oksijen yerine azotun tadına bakmak istiyorsanız kesinlikle okuyun.

bir de yeraltı edebiyatını sadece palahniuk'tan ibaret sananlara okutulması/gözlerine sokulması gereken kitap.

--! spoiler !--

''konuşamadıktan sonra insanlarla biraraya gelmenin, karda kışta kilometrelerce yol gidip, bir sürü yakınma ve duygusal sözler dinlemenin anlamı neydi? yoktu. hiçbir anlamı yoktu!''

--! spoiler !--

lucifer. dünyada arasan bulamazsın...

kısaca özetlemek gerekirse, hollywood filmlerinde bolca görmeye alışık olduğumuz kötü adam tiplemesidir.

pandemi ile birlikte toplumda iyice ayyuka çıkan fobidir.
zaten istanbul-anadolu-orta doğu üçleminden sebep sosyalleşmek, yeni insanlarla kaynaşmak zordur. ön yargı hepimizde var.
bir de pandemi eklenince dozu arttı.

bedenin bir bölümüne kuvvet uygulayarak çekme işlemidir. traksiyon kas spazmlarını azaltmak, kırığı sabitlemek(ki en acı vereni budur)deformiteyi önlemek, kırık kemik uçları arasındaki mesafeyi arttırmak için kullanılır.

karşınızda yaşlı genç farketmez gücünüzün yeteceği birisi varsa ona şiddet uygulamak terbiyesizlik saygısızlıktır . yapmayın diyeceğim ama bunu okuyan gözler sözlükte olduğuna göre kendinden zayıf birine şiddet uygulamazlar zannetmiyorum .

müzik dinlemeye dair hatırladığım ilk anım çok küçükken televizyondan dinlediğim bir şarkının dinlerken beni hüzünlendirip ağlatması. ne dinlediğimi hatırlamıyorum ama neler  hissettirdiğini hâlâ  anımsıyorum. o günden bu yana müzik dinlemek hayatımın bir parçası oldu. yürürken, koşarken, metroda, yolculuklarda ve uyumadan önce sürekli müzik dinliyorum. dışarı çıkacağım zaman yanıma kesinlikle kulaklık alırım. bana acı çektirdiği için bir çok kez bıraktım ama bu süreler çok uzun süreli olamadı.

sadece bana bir şeyler hissettiren şarkıları tekrar tekrar dinleyebiliyorum. bunlarda genelde hüzünlü şarkılar oluyor. eğlenceli şarkıları genelde birden fazla kez dinleyemiyorum. müziği hüzünlüyken yada hüzünlü olmak için dinliyorum daha çok.

bir şarkıyı tekrar tekrar  o şarkıyı tüketene kadar, artık o şarkı bana bir şey hissettirmeyene kadar dinliyorum. dinlediğim şarkıyla birlikte birazda kendimi tüketiyorum galiba.

yazımı gecenin bu saatinde dinlemeyi en çok sevdiğim parça ile bitirmek istiyorum.
fikret kızılok - gecenin üçünde

içinde bulunmadığım gruptur. tam aksine her yerde çok karmaşık şifreler kullanırım ve ne hikmetse hepsi de ezberimdedir. zimbabve istihbarat şefi olmak kolay değil sözlük.

bence bir insan için araçtan öteye gitmemesi lâzım, çünkü amaç haline döndüğünde malesef bazılarında ne karakter bırakıyor, ne gurur ne de onur.. uğruna hepsi harcanıp gidiyor.. yani velhasıl kelam, üç gün sonra hepimiz ölüp gideceğiz. değer mi sizce?

vikinglerden kalan bir cenaze ritüelidir. ölen kişinin arkasından mezar birası yani gravöl içilir ve eğlenilir.

(bkz: askerlik)

kazandığı hiçbir seçim olmayan, oturduğu makamlara atanarak gelmiş siyasetçi.

o kadar çok ki birini yazsam biri " ben de varım" diyor. o yüzden bir seçim yapmak istemiyorum ama sabahattin ali ve dostoyevski kesinlikle bu yazarlardan olurdu.