güney amerika'nın akciğerleri. yanlış hatırlamıyorsam 8 veya 9 ülkeye dağılmış durumda. manaus şehrinde (brezilya) güzel turlar düzenleniyor. ne yazık ki öyle ne güzel ormanmış burası girip bir bakınayım diyip içeri girmek çok mümkün değil zaten kaçakçılık için ideal bir nokta olduğundan sıkı önlemler alınıyor. peru'nun sınırları içerisinde olan kısmı ayrı olarak peru başlığında aktaracağım ama manaus turlarından biraz bahsedeyim. uçakla seyahat edildikten sonra şehrin sınırlarına ulaşmak için araba kiralayıp gece uzun bir sürüş yapmak zorunda kalınıyor, çok rahat olduğunu söyleyemem. aşırı nem mevcut ama şehrin sınırları içerisine girince capcanlı bir şehir karşılıyor insanı. bir çok bölgede turları inceleyip rehberlerle konuşup anlaşabiliyorsunuz genelde çok uygun fiyatlara turlar bulmak mümkün oluyor. 2014 yılında ortalama 30 dolara turlar düzenleniyordu şu an biraz artmış olabilir ama tatmin edici bir tur için en kötü 60 dolar kenara ayırmak gerek diye düşünüyorum. turlar günü birlik veya 4-5 günlük olabiliyor. öyle gidip şuraya da çadır kurup kamp yapayım diyemiyorsunuz, genelde tur şirketinin özel olarak orman içinde kiraladığı otantik evlerde kalıyorsunuz geceleri ama çok rahat olduğunu da söylemek yanlış olur. gece boyunca sinekler vücudunuzda ısırılmadık yer bırakmıyor zaten nemden uyuyamadığınız gibi kaşıntı ve yanma hissinden dolayı da delirecek gibi oluyorsunuz. yılan, böcek, sinek sevmeyen insanlar için felaket gibi olabilir ama yok benim ruhumda bir indiana jones yatıyor diyorsanız aşırı keyif alırsınız. güzergahın dışına çıkmak çok önerilmiyor, zemin çoğu bölgede bambaşka bir duruma gelebiliyor çünkü. her gördüğünüz parlak canlı ve meyve gibi görünen şeyi de ağzınıza atmayın diye uyarabiliyorlar.* çok farklı hayvan ve bitki türleri ile karşılaşıyor insan. derinlere ilerledikçe işin tüm yapaylığı kayboluyor ve insan kendini insanlık tarihinden bile eski bir canlının ağzının içinde gibi hissediyor; nemli ve her an parçalara ayrılacak gibi. ne kadar belirli sınırlar içerisinde profesyoneller aracılığı ile tur yapılıyor olursa olsun sağlık ve can tehlikeniz oluyor. bunları göze aldıktan sonra biraz sinek biraz balçık ve biraz korku çok önemli değil açıkçası.

edit: imla

ben babamin eksi sozluk nikini ogrendigimde baya sasirmistim. sanirim o benim normal sozluk nikimi ogrense yakisir benim minik yarasama derdi.

delirmemek için elimizde güçlü bir koz var: (bkz: delirmemek)

artık bir discord kulübü olan radyodur. allah için katılım artsın, çıkın gelin ahali. geçen şarkı adı sordum, cevaplayacak kimse yoktu. el mahkum dinlediğim cümleyi aklımda tutmak zorunda kaldım. iki üç kere tekrarlayamasaydım içimden uçup gidecekti o şarkı. benim için ne büyük ızdırap bilemezsiniz. şöyle bir beş yüz on milyon kişi olsa discord sunucusunda, sorduğum şarkı anında cevaplansa, beynimi kullanmaktan kaçsam? nasıl olur? müzikli olur. gelin hadi içerde çekirdek dağıtıyor gomercan, ben şahidim.

genel olarak büyük beklenti içine girilen bir eylemin, şehirin, kişinin (örnekler çoğaltılabilinir) beklenildiği gibi çıkmamasıdır.
çoğu insanın hayali olan paris'e gidenlerin bir kısmı beklediği gibi bulamadığı için adını bu şehirden almıştır.

ortaokul-lise kurallara uyan sıkıcı bir öğrenciydim yalnız üniversitede muhalefet olmaya başladım. derslerle ilgili olduğum için çok üzerime gelmezlerdi öğretmenler. 'ama hocam' kelimesi benden çıkardı genelde.

sevgiliyi uyurken izlemek olabilir. ruhsuzum galiba. ya da yaşlandım.

tecrübelerimizin hepsinin aslında birer hatadan ibaret olmasını hatırlatan atasözü.

bazen mümkün olmayan eylemdir. eylem midir onu da bilmiyorum, biri beni düzeltsin yanlışım varsa. sadece bu cümle özelinde değil bu isteğim. biri beni düzeltsin, çünkü ben çok bozuğum bugün.

hissediyorum bugün sürekli birkaç dakika geri kalacağım. yelkovanımla akrebim arasındaki sözsüz ve ezelden beri süren anlaşma yelkovanın ihaneti ile sekteye uğrayacak. kendi kendini sokacak akrebim içimin ateşinin ortasında kalarak. ben bugün geri kalmış bir saat olacağımı hissediyorum.

hissediyorum bugün evimin ışıkları yanmayacak. bütün ampüller gevşemiş. sıkıştırmaya halim yok. zaten boyum da yetmez onlara ulaşmaya. sandalye ile evi dört dönmeye halim de yok. karanlık kalsın bugün içimin üç oda bir salon yalnızlığı. ben bugün karanlık bir aile evi olduğumu hissediyorum.

hissediyorum bugün bisikletimin, en tatlı süzülmeler esnasında zinciri atacak. hayatımın genelinde olduğu gibi boşa pedal çevirmek için uğraşacağım. ayağım hep boşa gidecek her çabayla. beni taşıması gereken bisikletimi ben taşıyacağım bugün. ben bugün işe yaramaz bir bisiklet gibi hissediyorum.

hissediyorum bugün okuduğum kitabın orta yerinde dört sayfa boş çıkmış olacak. hep o dört sayfada ne olduğunu merak edeceğim. kendim doldurmaya çalışacağım boşlukları. gece boyu doldurmaya çalıştığım boşluklarda nasıl haklı çıkıyorsam yine haklı çıkacağım. ve bu haklılık en çok bana haksızlık yapmış olacak. bugün kalbinde kocaman bir boşluk olan bir kitap gibi hissediyorum.

hissediyorum bugün içimin, contası gevşemiş muslukları işkence kıvamında damlayıp duracak. ben uykuya odaklanmak yerine musluğun temposuna sinirleneceğim. sonuçta it’s not my fuckin’ tempo. boşa akıp duracağım. bu da alışık olduğum bir durum zaten. ben hep boşa akarım. bugün tempoyu bir türlü tutturamayan bir musluk gibi hissediyorum.

hissediyorum bugün çakmağım daha ikinci sigarayı yakamadan bozulacak. kimseden de ateş isteyemem zaten ben. benim ateşim bana senin ateşin sana. ağzımda amaçsız ve işsiz bir sigara ile yanmayı bekleyeceğim. işi olmayanın giremediği dumanlar arasında ne halt ettiğimi düşüneceğim yanmayan sigarama sığınarak. bugün çakmak taşı bozulmuş bir çakmak gibi hissediyorum. yine de yabba dabba du.

yanlışsam biri beni düzeltsin ama ben bugün hiçbir şey hissetmediğimi hissediyorum.

(bkz: show must go on)

bunu yapacağına malum kesimin yaptığı yolsuzluklara dur dese, devlet kaynağını boşa akıtmasa zaten hak yerini bulur.

samimi değil, geçiniz.

ben buna hayatımı adadım.

3000'li yıllarda yıldızlararası dolmuşlarda sıklıkla görebileceğimiz bir tiptir.

"kaptan beni şu kara deliğe tükürsene"
"kardeşim ileride ışıklar var ilerde indireceğim."
"eyvallah!"

insanın azıcık bitinin kanlandığını görünce olayların nerelere gittiğinin delilidir.
nietzche'nin bu durumu anlatan çok efsane bir sözü vardı ama şimdi hatırlayamadım böylesi bir başlık için google yapamam ama en azından insanların azıcık ayrıcalık tanındığında neler yapabileceğini gözler önüne seren en güzel delillerden biridir.

an itibariyle (bkz: yoldaş benjamin franklin)'in katıldığı, hattaaaaa biricik kodcumuz (bkz: iko)'nun da katıldığı programdır.
üstelik iko'dan tehdit de gelmiştir, sözlüğün fişini çekeceğine dair... etme, eyleme kurucu abimiz.

bir tanım yazdırmadınız. eyluling darbesine benjamin darbesi; benjamin darbesine iko darbesi, iko darbesine pavlov darbesi yapıldı. severek ve heyecanla dinliyoruz.

yapraklarının geniş ve bol dikenli olmasından kaynana dili olarak bildiğim kaktüs.

merhabalar sevgili dostlar

bu geceki yayınımızda seni anlayan kimsenin olmaması isimli başlıktan konuşacağız.

yazdıklarınızı yayında okuyup üzerine fikirlerimizi paylaşacağız.

saat 24:00 da sözlük radyosundayız. blog.kafasozluk.com/

birisiyle konusurken onu bunalttigimin farkinda olmamak.

rahmetli lucifer olsaydı koklayarak bütün kadın yazarların ismini tahmin ederdi.

eğlenceli başlıktır.