malum sadece karşılıksız vergi veren bir halk haline geldiğimiz için her gün haberlere bakarken yeni bir vergi türü çıkacakmı diye göz düşünmeden edemiyorum. sıradaki vergi evnin önündeki kaldırım kenarına park yaptığın için park vergisi olarak alınabilir diyorum.

yazık bana.
bir sinemam bir tiyatrom var.
başka da bir gece hayatım yok.
nasıl kül olacam kültür olacam?
ne koronaymış, her şey bitti bir o bitmedi.

sanırım bu gece de buraya kadar
başka gece başka masa davetkar
teşekkür ederim yazana okuyana
saygıyla defolup gider âşık hıyar

yapalım bir atışma bugünlük,
sizin yaptığınızın adı bücürlük,
aşıklar da pek fenaymış,
lakin yoktur onlarda özgünlük.

yine hiç şaşırmadığımız bir olay. durmak yok yola devam...

ilber ortaylı tek kelimeyle küstahlık olarak tanımlamıştır.

bir anne olarak tercih etmediğim durum.
ev eşyası ihtiyaçtır, ihtiyaç hediye olmaz.
bir taşla iki kuş olmaz anneler gününde.
o kadar emeğimiz var, içerlerim ben.
benim için en güzeli taze bir demet çiçek yanında da o an için moda olan renkten bir eşarp ya da şal.

neden meydana geldiğini anlayamadığım değişiklik. 23 nisan sebebiyle neşe dolmamız için yapıldığını düşünüyorum. tabii bedave ekstra kurucu alırım bir dal!(bkz: sısısısı)

lise eğitiminin zorunlu olarak oniki yıla çıkarılması mevcut iktidarın ürünü değil miydi? her ile üniversite mevcut iktidarın propagandası değil miydi? her şehre açılabilecek bilumum bölümü açan mevcut iktidar değil mi? okuma yazma oranını artırıyoruz diye övünen bu iktidar değil miydi? boş beleş* diye nitelenen bu bölümlerin tamamını açan, dağa bayıra üniversite kuran, üniversite okunmasını bir insanın ulaşabileceği en yüksek seviye olarak gösteren bu iktidar değil miydi? bu kadar üniversiteyi açtıktan sonra buralara gidip okuyanlara iş sahası açmak devletin bugün en büyük sorumluluğudur. ister kars ister uşak olsun* devlet burada üniversite açtıysa okuyan insanların üniversite eğitiminden sonra istihdam edilmesinden sorumludur. kaldı ki üniversite okumayanın da istihdam edilmesinden sorumludur. öğretmenlik okuyan gencini kasiyer, gıda mühendisliği okuyan gencini sıvacı, reklamcılık okuyan gencini bekçi olmaya zorlayan bu sistemi kim kurduysa suçlu odur. madem üniversite okumayı bunca övdünüz bunca oy kapısı gördünüz üniversite açmayı, bu denli kutsadığınız üniversitelerden mezun olan genç arkadaşların da iş beğenmemelerine katlanacaksınız. bu da iktidarın bir başka sorumluluğudur. bugün iş imkanı kısıtlı olan bölümden mezun olan genç arkadaşlara tek söylenecek söz 'ah be kardeşim, bu insanlar bu bölümden mezun olanların ekmeğini aslanın midesine koymuşlar, aslanı da afrika'ya göndermişler.' falandır. kimse kimsenin koca dört yılını boş beleş bölüm diyerek küçümseme haddinde olmamalıdır, naçizane.*

korkarsan zaten kaybetme ihtimalin çok çok yüksek olan yersiz korku. bu dünyaya yalnız geldiğini sık sık kendine hatırlatmak bu korku ile başa çıkmada bir nebze etkili olacaktır.

edebiyat ve okuma kulübü nün daimi üyesidir. sohbeti çok derin analizi tam yerindedir, kitap gibidir. sesli sohbetlerde bazen radyo programı dinlediğimi sanarım sıra bana geldiğinde donar kalırım. daha anlatacağı çok şey vardır hem sözlükte hem kulüpte.
yol biter san marinolu durun yeni yollar bulmalıyız der.

oysa hep kapalı kapılar ardında seviştiğim için kimsenin farkına varmadığı eylem türü.

sonuçta bir ayağım çukurda değil, bir gözüm toprağa bakmıyor, ilgi çekmek için yaşımdan başımdan utanmadan da saçma sapan ergen muhabbetlerine girmiyorum...

girene/gidene selametle, kalan kadınlar mesaj kutum size açık.*

büyük ihtimalle kaciracagim özelliktir,dedemde savasmasina ragmen istiklal madalyası alamamıştı zaten.ah dedem ah.

benzer bir başlık göremeyince ben açmaya karar verdim. özellikle pandemi sürecinde üniversite sınavına hazırlanan yazar ve çaylaklara derslerinde yardımcı olabilecek yazar ve çaylakları buluşturmak için oluşturduğum veritabanıdır. burada yazarlar yardımcı olabilecekleri dersleri girdi olarak yazarlar ise öğrenciler özellikle çözemedikleri sorular için yardımcı olabilecek kişilere daha rahat erişim sağlayabilir.

bu süreçte birbirlerini motive etmek için ise başlık altında buluşabilirler diye düşündüm.

gençler elimizden geldiğinizde bu zor zamanlarda sizlere yardımcı olmak boynumun borcu gibi hissediyorum.

ilk taşı ben atiyorum oyle ise;
tarih
felsefe
coğrafya derslerinde yardıma ihtiyacı olan çaylak yada yazarlar bana ulaşabilirler. *

şimdiden hepinize başarılar dilerim*

gerçek bir kaybeden yani looser.ama vazgeçmeyen yinede uğraşan.idolüm bal porsuğu kısaca..

fransız soylu ailesinin biricik kızı olan blanche monnier, soyuna göre alt sınıfta bulunan, mesleğinde pek başarılı olamayan bir avukata aşık olur. kızının bu avukatla evlenmesine göz yumamayan anne - louise, bu aşka engel olmak için kızını evdeki gizli bir odaya kapatır. bu ceza tam 25 yıl boyunca sürer.
25 yıl sonra, savcıya gönderilen bir mektup üzerine polisler, belirtilen evi basarlar ve gizli odayı içinde blanche monnier ile açığa çıkarırlar. akli dengesini çoktan kaybetmiş blanche monnier, tam 25 yıldır güneş ışığından mahrum, kendi dışkısı içerisinde yaşayan, 25 kiloluk bir ucubeye dönmüştür.

buna benevolent sexism denmektedir. bu davranışlar feminist gibi gözükür fakat yine de cinsiyetçiliktir ve bu yüzden de tehlikelidir. feministlerin bunlara tepki göstermesi gerekir ki zaten herkesin bildiği o popüler "kadınlar çiçek değildir" sözü de bu tarz iyimser gibi gözüken davranışlar/sözler için söylenmektedir.

gerçi ben feministliğin birçok kişi tarafından (bazı feministler tarafından da) yanlış anlaşıldığını düşünüyorum orası ayrı.

karşıdan gördükleri insanlığı yanlış anlayıp kendilerini bir an fazla önemli hissetmelerinden dolayıdır. *

üstümde gökyüzü...