ah be kaptan ah be hoca
yaktınız bizi yaktınız, alacağınız olsun.

insanlar para kazanmak için çalışıyorlar elbette diyeceksiniz. ancak ya ömür boyu bize yetecek paramız olsaydı yine çalışır mıydık? bence yine çalışırdık. çünkü aslında insanlar sadece para kazanmak için çalışmıyorlar.

bir daha geri dönemeyeceğimiz için bu yaşlara sadece eğlenin en önemlisi de yaşayın. kendiniz için sevdikleriniz için yaşayın.çünkü ben inanıyorum ki küçük bir kıvılcımla başlayan mutluluk siz yaydıkça yangınlara dönüşecek.elimizden hiçbir şeyin gelmediği şu günlerde geride kalanlar için yapın bunu .

hepimiz iyiysek bu kadar kötülüğü/haksızlığı kim yapıyor demek istediğim insanlar. hep düşünmüşümdür iyi insan,zararsız insan kime /neye göre klasik. çünkü sana iyi olan bana en büyük kötülüğü yapmış olabilir. *

der ama kıyamaz anneler. uğraşamadığı çocuğun biraz gözü korksun ister. aslında yanlış bir davranıştır ama kadını da anlamak lazım. kendimden biliyorum zehir ediyordum hayatı, 5 dakika durmuyordum her gün ayrı bir olay. yinede kıyamaz anneler çocuklarına.

gerek tarihi gerek doğal güzellikleriyle değerli olan bu iki şehrimizin siyasetin ahmakları ve çok bilmişleri tarafından genellemelere kurban gitmesidir.
konya da bizim izmir de. genellemeleriniz, kininiz, ön yargılarınız siz de kalsın. sözlüğümüze siyaset sokmayın. biz buraya siyaset yok diye geldik. siyaset yapacaksanız başka sözlüklere üye olabilirsiniz bence.

edit: kelimenin doğrusu gâvur arkadaşlar.

"naber lan?" demek istediğim sevimli hayvan. öldürülmez. öldürülmesi zalimliktir. hiçbir zararı yoktur. zehirli değildir, pis değildir. ısırmaz, sokmaz, saldırmaz. kaçar.

aksine yararlıdır. evde sinek böcek ne varsa yer.

tipe bak;

sevdiğimi düşünüyorum ve düşündükçe gülücüklere boğuyor beni.
sevdiğim, şimdi sen uykudasın, uyurken yüzünde hayatın hiçbir stresi yoktur diye tahmin ediyorum. seninle hayaller kuruyorum. hayallerin bu denli güzel olduğunu bir kez daha anlıyorum.
senle yapmayı planladığım çok güzel şeyler var. ne mi onlar? yapınca güzel yüzündeki gülümseme bana en güzel hediye olacak biliyorum.
sana saatlerce bakmak istiyorum, uyurken konuşurken... güzel gözlerine gözlerimin değmesi ne hoş olur. ellerini iki elimle tutmak ve onları sıkıca sarmak istiyorum. yaz kış fark etmez bir ömür kenetli kalmalı ellerimiz ve ikimiz için atan yüreğimiz.
her şeye rağmen mutlu olmanı istiyorum.
ne olursa olsun hatta senle üzüldüğüm senin beni, benim seni üzdüğüm ve birlikte bu denli mesafeye rağmen gülüşlerimiz için teşekkür ederim.

ikinci sezonu asylum ile zirveyi yapmış ondan sonraki sezon coven ile insanın hevesini kursağında bırakmış dizi. coven sezonunu çok gömmek istemiyorum aslında çünkü bazı sahneleri güldürmedi değil ama ilk iki sezonda yakaladığı o ivmeyi kaybetti yine de sonraki sezonlara şans vermek gerek diye düşünüyorum. o kadar asylum övdükten sonra bahsetmeden geçmek olmaz.

--! spoiler !--

çoğu insanın aksine ben hikayenin günümüzde ve 60'larda ayrı ayrı iki zamanı işlemesini sevdim. seri katil, uzaylılar, içine şeytan girmiş rahibeler, frankenstein çakması nazi doktor derken hikayeyi nereye bağlayacakları merak konusuydu ki ben kesin batıracaklar diyordum ama fena toparlamadılar.

sister jude (jessica lange) sezonu sırtlayan karakterlerden biriydi hatta sadece the name game şarkısı eşliğinde çekilen şu sahne bile coven sezonundan iyidir. sister jude sezonun başında sürünerek ölmesini dilediğiniz bir karakter olarak yola çıkıyor ama karakter gelişimi o kadar iyi aktarılıyorki ölüm sahnesinde insanın boğazı düğümleniyor. ben en son hayır şu an ölemezsin diye ağlıyordum izlerken.*


kit walker üzerinden küçük tatlı bir alex delarge göndermesi yapmaları pastanın üzerindeki çilek gibiydi. ben karakteri o kadar sevmedim bilemiyorum bir şeyler çiğ geldi. aşk üçgeni sokmasaydınız da olurmuş ifadesi ile izledim biraz ama yine de kilit bir karakter olduğu için çok gömmek istemiyorum. alma-kit-grace ekseninde ilerleyen süreç biraz sıkıcıydı. alma karakteri grace'in sırtına baltayı geçirdiğinde biraz bile şaşırmadı kimse muhtemelen.

lana winters ağzına bir tane geçirmek ile sıkıca sarılıp tebrik etmek arasında kaldığım bir karakter oldu. yine de serinin başında göremediğimiz hayatta kalma içgüdüsü sonradan yerine geliyor da karakteri boğup atmak istemiyoruz. johnny morgan'ı (oğlu) çekip vurduğu sahne net bir şekilde serinin en klas hareketini gördüğümüz sahne muhtemelen.

bir nazinin kendini içine şeytan girmiş bir rahibe ile canlı canlı yakması, anne frank göndermeleri vs. oldukça güzel anlaşılabilir ve basit detaylardı. yıllar önce izlediğim için net hatırlamıyorum ama bu sezon her aklıma geldiğinde gerilmekten ellerim uyuştuğu için yeri ayrıdır.




--! spoiler !--

merakla bekliyoruz. kaşı gerçekten yarılmış mı, anlatmasını umut ediyorum.*

zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor...

cemal süreya*

yazarlarımızın isteği doğrultusunda kafa sözlük çoraplarının gece modu tasarımını da bitirmiş bulunmaktayım:

bizzat oskar kokokschka tarafından elias canetti ile yaptığı bir sohbet esnasında büyük ve affedilmez bir suç olarak görülerek yapılan kan donduran itiraftır.

avusturyalı ressam, şair ve oyun yazarı olan oskar kokoschka resimlerini modernizm akımından yol alarak yapar ve oldukça da başarılıdır.

peki iyi bir ressam olan oskar kokoschka ikinci dünya savaşının çıkmasından nasıl sorumlu olur? aslında cevap çok basit. kendisi de ünlü bir ressam olmak isteyen adolf hitler, oskar kokoschka ile aynı burs programına başvurur. viyana akademisi ise daha iyi bir ressam olan oskar kokoschka’yı kabul edip hitler’i geri çevirir.

oskar kokoschka yaptığı bu itirafın sonunda şöyle bir sonuca varır. ona göre; eğer oskar yerine hitler kabul edilseydi akademiye asla siyasete bulaşmayacak, nasyonel sosyalizm diye bir hareket olmayacak, almanya dünyaya kafa tutmayacak ve ikinci dünya savaşı hiç yaşanmayacaktı.

çok temelsiz bir mantık silsilesi olsa da insan “ ya hitler akademiye kabul edilseydi?” diye sormadan edemiyor.

bu itiraf bana hitler ile ilgili bir hikayeyi anımsattı. bir gün bir adam bir medyuma gider ve medyum adama milyonlarca insanın ölümüne neden olacağını söyler. medyuma hemen inanan adam bu katliamın önüne geçmek için kendini bir trenin önüne atarak öldürmeye karar verir. raylara uzandığında etrafa küçük bir çocuğun dolandığını ve gelen trenin farkında olmadığını görür. hemen çocuğa doğru koşar ve çocuğu kurtarır. kaldığı yerden intiharına devam etmeden önce çocukla arasında şöyle bir diyalog geçer:

- ismin nedir senin, çocuk?
- adolf hitler.

bu başlık ara ara akışa düşüyor ve ben her seferinde denk geliyorum. lahmacun benim hayatta en sevdiğim şeylerden birisi olabilir ve bu başlığı geç saatlerde görmek beni gerçekten üzüyor çünkü her seferinde canım istiyor.nolur yapmayın etmeyin hortlatmayın şu başlığı yaa**.

günaydın sözlük. herkese fotograftaki arkadaş kadar dertsiz, tasasız ve gamsız bir gün dilerim.

işini savsaklayan belediyenin yanısıra düzenden bihaber halkın da habercisi olan torbadır.

''aynı gemideyiz'' edebiyatına dahil değilim, üzgünüm. beni deniz tutuyor. ben, o gemiye hiç bir zaman binmedim.
yol yaparlar,
köprü yaparlar,
hastane yaparlar,
havalimanı yaparlar ve bunların hizmet olduğundan habersiz, başarı hikayesi olarak pazarlanır.
bu projelerin doğayı nasıl katlettiğini sadece bir kaç meslek odası dile getirir, cılız bir ses çıkar.
projelerin bedelini vergi olarak biz öderiz fakat bunlar ,yapanların başarısıdır.*
nerede bir başarısızlık hikayesi, nerede bir batış biz aynı gemideyiz, hepimiz suçluyuz!!!
yok canımıniçi, o iş öyle değil.

başrollerini (bkz: burcu biricik) ile (bkz: uğur yücel)'in üstlendiği türk yapımı tek sezonluk 6 bölümlük netflix dizisi.

konu temelinde kayıp koca zafer'in üzerinde durulsa da deştikçe ve izledikçe bambaşka konulara ve karekterlere değiniyor ve ilk bölümde sizi etkisi altına alıyor.

burcu biricik rolünü çok iyi oynamış ve yansıtmış fakat yukarıdaki yazarların da dediği gibi dizide bazı mantık hataları var. fatma'nın gereksiz bir hızda ortadan kaybolması, kamera kayıtları neden kadını sadece arkası dönükken çekiyor? onca delil vs, kurgu hataları, bazı yan rollerin oynamasaydık da olurmuş tavırları...

diziyi ilk açtığımda evet whis bittin sen,çok ağlayacaksın, ağır drama geçiş yaptın demiştim. fakat milim gözümden yaş gelmedi. bunu dizinin yorumlarını okurken farkettim. herkes ağlamış nedense, bi bana etki etmedi herhalde. neyse arkamdan biri falan itekler susayım en iyisi *

bir daha izleyecek olsam izler miyim? evet hem de sonuna kadar. yukarı da ne anlattın o zaman kızım saatlerce de diyeceksiniz. olumluya olumlu, olumsuza da olumsuz derim ben. sırf burcu biricik'in (fatmanın) oyunculuğu için bile izlenir. izlerken bu kadar da olmaz denilen her şeyin olduğunu göreceksiniz.

dizi de insanın içini sızlatan bazı replikler de var;
günah bende değildi, günah bilipte susandaydı, görüpte ses etmeyendeydi 5.bölüm
en zor olanı ne biliyor musun fatma? insanın kendi hikayesini anlatması.
aslında hikayeler bambaşka olsa da insan, kendini ikna edebilecek kısmı alıyor, onu hatırlıyor 6. bölüm

fatma karakteri için h.g wells'in görünmez adam kitabında geçen şu sözleri söylesek sırıtmaz.
"görünmez biriydim ve görünmezliğin bana verdiği olağanüstü avantajları daha yeni yeni fark etmeye başlıyordum.şimdiden kafamın içi artık özgürce yapabileceğim tüm o çılgınca ve müthiş şeyleri planlarıyla doluydu"

balkanladan gelen soğuk hava dalgasının uğrak yeridir edirne. sabah donarsın öğlen yanarsın akşam yine donarsın. kafam karışmış bu şehir'e uygun ikili mont almıştım dışı yağmurluk olan. kış aylarında şehir her an buz pisti olabilir buz dansına müsait düşmeli kalkmalı.. bir gün bir yağmur yağmıştı öyle böyle değildi selimiye cami'ye sığınmıştım.yazın ortasında meriç nehrine götürmüştüm bir arkadaşı ama ortada nehir yoktu kurumuştu, kışında tutamaz kendini bol bol taşar. evet iklimi sıkıntılı olmasa güzel şehir aslında.