nickaltıma girip yazma özeni gösteren arkadaşlarıma çok teşekkür ederim. benim yüzümde tebessüme sebep olduğunuz için de çok teşekkür ederim. bir insan nickaltı dolunca nasıl hisseder biliyorum artık! iyi ki varsınız. *

“ eylül toparlanıp gitti işte ekimde gider bu gidişle... ”

ismini nedense ‘farkında mısın?’ olarak hatırladığım bir mehmet çetin şiiri. bir şeyi defalarca okumak huyum değildir ama şiirler söz konusu olunca istisnalarım oluyor. bu şiirde o istisnalardan biri. google’da aratıp bulamadığım için kitaptan aynen alıntılıyorum:

iyi, kötu, komik, melankolik bakmaksizin her daim yazmasini siddetle tavsiye edecegim yazar. sozluge yazsin, bir kitabin arkasina yada karalama defterine faketmez. . . kimin onu nasil gordugunden, nasil algiladigindan, ne derece onayladigindan bagimsiz hep yazsin. cunku anladigim kadariyla o bunu seviyor. sevdigi deger verdigi ne varsa baskasinin sozu uzerine birakmasin. ınsan sadece kendi dogrulariyla yasadigi gun en mutlu oldugu gundur. en kisa zamanda da mutlu olmani diliyorum.

tanım: yazarların favori ayrılık şarkıların bulunduğu başlık. ayrılık sonrası müzik ilacına başvuranların toplandığı başlık. müziklere sığınan biri olarak naçizane albümümden bazı parçaları paylaşacağım.

taze ayrılık acısı evresi:
emre aydın - hoşçakal
emre aydın - dayan yalnızlığım
vega - alışamadım yokluğuna
zakkum - elveda
model - değmesin ellerimiz
model - ağlamam zaman aldı
sertab erener - olsun
manga - her aşk ölümü tadacak
pinhani - iyi değilim ben
haluk levent - zifiri
teoman - iki yabancı
badem - sen ağlama
fikret kızılok - bu kalp seni unutur mu

ayrılık üzerinden uzun süre geçtikten sonraki evre:
emre aydın - son defa
model - antisepresan gülümsemesi
tnk - yine yazı bekleriz
gripin - neden bu elveda
vega - tadın kaldı
vega - iz bırakanlar unutulmaz
zakkum - ahtapotlar
şebnem ferah - daha iyi olmaz mıydı


eski sevgilinin yeni sevgilisi olduğu haberini öğrenme evresi:
model - sen ona aşıksın
emre aydın - kim dokunduysa sana ona git

ayrılık üzerinden tam 4 yıl geçtikten sonra evresi:
emre aydın - tam 4 yıl olmuş dün

nasıl bir çağa denk geldik? her gün farklı ve çok daha iğrenç bir haberle karşılaşıyoruz. el kadar çocuktan ne istediniz?

bir susanne bier filmidir.

filmin senaryosunu eric heisserer yazarken film aslında ithaki yayınları tarafından türkçeye kazandırılan josh malerman’ın kafes adlı romanından uyarlanmıştır.

görmek çok büyük bir tehlike olabilir modern insan için. çünkü gördükçe, bir şeylere şahit oldukça; hiçbir şey yapmadan, yapamadan bir şeyleri izlemek zorunda kaldıkça kötülük sere serpe yayılıyor dünya üzerinde ve en iyiler bile kötülüğe bulaşmaktan kendini alamıyor.

peki kendimizi tehlilden korumanın yolu gerçekten gözlerimizi kapatmak mıdır? saklambaç oynarken gözlerini kapattığında kimsenin onu görmediğini sanan bir çocuk gibi davranmak hayatta kalmamız için yeterli olabilir ancak bu bencil tavır yaşamak için de yeterli midir? biz görmediğimizde, kafamızı başka yöne çevirdiğimizde, gözlerimizi sımsıkı kapattığımızda ya da bağladığımızda kötülük bizden ne kadar uzakta durabilir?

yoksa kötülükten kurtulmanın tek yolu gerçekten kör olmak mıdır? buna inanabilir miyiz? jose saramago üstadın körlük kitabı aksini kanıtlamış olsa da biz hala gözlerimizi kapkara kapatalım mı kötülüğe?

izlenebilir bir film olsa da bence göze görünmeyen tehlikelerle dolu bir dünyada hayatta kalmak için gözlerimizi yumma öğretisi kötülüğün ekmeğine sürülen yağ olur ve sonunda evil truimphs.

"ye iç yat ye iç yat" hürrem

tom cruise 50li yaşlarında olmasına rağmen bütün stuntlarını kendisi yapıyor, asla dublör kullanmıyor. tom cruise abartılmış değildir.

en abartılmışı (bkz: necati şaşmaz)

kimseyi engelleme huyum yok.

şu beni engelleyen arkadaş da kopyala yapıştır denen şeyin teyidi çok kolay olduğu ve bunu, yapanları engellemek için şikayet kısmına eklenmesi için ben talep ettiğim halde attığı iftira ve gelen beğenilerin fotoğrafıma geldiğini zannederek, beğeni yapan kadın yazarların varlığını hiçe saymasıyla epey komik görünüyor buradan bakınca.

zaten geçenlerde nazikçe yazılmış bir mesajıma verdiği kaba cevabıyla da karakterini belli etmişti. bunlar gibiler engellesin beni gerçekten. sizin gibi insanları değil gerçek hayatta çevremde, bu ortamlarda bile görünce tepe tüyüm dikiliyor.

edit: ben de kendisini engelleyeyim de ilk ve tek engellediğim kişi olma "şerefine" erişsin. bomboş yorumlarını görmeye hiç niyetim yok.

bisiklet sürmek. hele bir sahil kenarı olursa daha da güzel oluyor. rüzgar yüzümüzü okşarken denizin melodisi kulakları doldurur. sonbaharın şu günlerinde güneşle sevişirken tenimiz, martıların çığlığı eşlik eder arada bu keyfe. kafa dağıtmak için şahane bir aktivitedir.

çok sevdiğim şiiri "yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek" şiirinin sahibidir. şiirinden bir kıta ise şöyledir.

şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

haydar ertem, yaşar kemal'in cenazesinde de bu şiiri okumuştur. dinlemeye değer.

mükemmel bi şeydir. uzakta mis gibi. zırt, pırt aniden habersizce gelme imkanı yok. muazzam bi olay. zaten uzun sürebilirse arkadaşımla buluşmam max iki uçağa bakar. düşüncelerimin uyuştuğu insanlar genelde iki bin km öteden çıkıyor. neden?

çünkü sevmediğin ot burnunun dibinde biter.

en basit haliyle terbiyesizliktir.

allahtan bizim sözlükte yok böyle insanlar. insanı sinir ederler ya, düşman başına!*

yav he he diyorum ve bu başlığı terk ediyorum.*

kadınlarda ki doğum bölgesi, leğen kemiğinin iç kısmı.

başıma bir iş gelmeyecekse okurken beni bayım bayım bayıltan kitap demek istiyorum. kitap yarım bırakma gibi bir huyum olmadığı için bitirmiştim ama resmen ağlayarak. ruhumu daraltan bu kitabı okumama vesile olan ekşi sözlükten nefret ediyorum.

dostlar, hepiniz içten içe, açılan saçmasapan başlıklardan veya konulardan tiksiniyorsunuz, bıkmış durumdasınız ama ne hikmetse yine de sizleri orada görüyoruz. nerede bir kavga-tartışma ortamı var, hepiniz oradasınız. ya riyakârlığı bırakın ya da adamakıllı yazarları okuyup destekleyin ki biz de görelim.

tanımadığınız engelli bireyler sizden rica etmeden ya da siz yardıma ihtiyacı olup olmadığını sormadan direkt müdahale etmeyin lütfen.

çok zor durumdaysa zaten kendisi rica eder ya da sorunuza olumlu yanıt verir. aksi halde kendisini belki korkutabiliriz (örneğin görme engelliyse kişinin koluna hemen yapışmayın.), belki yetersiz hissettirebiliriz, belki de acıdığımız duygusunu verip incitebiliriz. kaldı ki kimsenin kişisel alanına bodoslama dalmaya hakkımız yok.

epey önemli bir konu, lütfen özen gösterelim.

biyolojik olarak cinsiyeti erkek belirler. kendileri kafasız bir ahmaktır.
çocuk yapmak, cocuğun erkek olmasi bir meziyet değildir. önemli olan onu nasıl yetiştirdiğindir.
bir an önce bu zihniyetin son bulmasını dilerim.