"eserekli durumumdan mütevellit" çok kafama eserse şöyle bir uğrayabileceğim zirve. nasip, kısmet...

mükemmel gifleriyle yüzümüzü güldüren, enerjik ve samimi bi yazar.

her başlıkta görmek istiyoruz o gifleri yalnız biz*.

osmanlı imparatorluğu son dönem padişahlarından birisi olan ıv.murat han içki yasağının hem uygulayıcısı hemde içki seven padişahı olarak bilinir. o zamanların en büyük berduşu bekri mustafa’da aynı dönemde yaşamıştır. ıv.murat bu yasağa uyulup uyulmadığını zaman zaman halkın içine çıkıp bizzat kontrol eder. etmekle de kalmaz en ağır şekilde cezalandırılmasını sağlardı. bir sabah padişah ıv.murat han yanına veziri bayram paşayı da alarak kılık değiştirip tüccar kılığında bekri mustafa'nın kayıkçılık yaptığı üsküdar iskelesine gelir. duyum aldığı üzere sora sora bekri mustafa'yı bulur, selam verir.

-selamın aleyküm babalık bizi karşıya atar mısın?
+olur tabi evlat! dedikten sonra sahilden baya açılırlar. bekri mustafa kayığın oturağının altına gizlenmiş bölmeden şarap testisini çıkarır, tepesine diker.
-ohh serinledim! dedikten sonra testiyi sultana uzatır.
+al bakalım evlat bir yudum da sen çek. sultan murat:
- içki yasağını bilmez misin babalık, der.
+kayıkçı bekri iç ulen iç burada kimse bizi görmez, der. sultan murat ve veziri testiden bir yudum içerler. kayıkçı bedri cebinden çıkardığı tütünüde yakıp içmeye başlayınca sultan hiddetlenir.
-yeter babalık anlaşılan sen sultanı tanımazsın. ben sultan murat bu da vezirim, der.
bekri mustafa kürekleri atıp gülmeye başlar.
+vay köftehorlar sizi, iki yudumcuk almayla biriniz padişah biriniz vezir olmaya kalktı, der.

(bkz: pedlerin aslında ücretsiz dağıtılması gerekliliği)

profilimden de görebilirsiniz ama hem daha uyan hem daha sevdiğim bi şey bulamadım*.

bugün dergimizi teşriflendiren yazarlarımız:
allah belanı versin bay said ve ayın dördü. bir solukta okunacak güzel yazılarına buradaki öne çıkan yazılardan ulaşabilirsiniz. iyi okumalar diliyoruz.

listeye beni de ekleyin. zamanı gelsin bakalım

telefonda yüksek sesle konuşan tıynetsiz herifler. en çok onlara sinir oluyorum. ben senin emice oğlun ile akşam kaç bira içtiğini bilmek zorunda mıyım ya. ne yapacağım bu gereksiz bilgiyi ben.

birçok mitolojide farklı isimlerle yer alan bilgelik timsali olmasıyla ve küllerinden doğmasıyla bilinen kuştur. herkes için çeşitli anlamları olabilir ama bu kuşun adını andığımda ben, fawkes'ın kuyruğuna tutunup kendimi albus percival wulfric brian dumbledore'un odasında buluveriyorum. kendisinin evcil hayvanı olan fawkes da bir zümrüdüankadır zira. belki biraz çocukça olabilir ama harry potter serisi de hem çocukluğum hem bugünüm olduğu için keyif alıyorum bu durumdan.

ilk girimden tutup yazarlığa da taşır belki bu kuş beni, bilemeyiz. bakıp göreceğiz.

anlatana, dinleyene, herhangi bir katkıda bulunana ayrı ayrı teşekkür etmek istediğim yayın olmuştur.
dünyanın bir daha böyle acılar yaşamaması temennisi ile.

(bkz: erasmus yapma fikrinden nefret etmeye başlamak)

"kadının amacı şu, erkeğin amacı şu" diye diye bir nesli erasmus'tan kopardınız be.

ankara’da sokağa çıkma yasağını ihlal eden ve alkollü araç sürerken polise yakalanan kadın beyanı. buradan

hayır yani ne yapalım enişten savcıysa? benim de kaynım fıtık. biz söylüyor muyuz?

bu başlığa yazdım yazdım sildim, sildim sildim yazdım. öfkeliyim, uzun süre sonra ilk kez böylesi öfkeliyim. önceleri aklıma şehit öğretmenler listesi geldi sonrasında 24 kasımda bana gelen hediyenin üzerindeki şöyle bir not; ''bize düşünmek, sorgulamak, yeniden başlamak ve cesur olmak konusunda ilham olan sevgili supportgirl öğretmenimize'' düşünmeden edemiyorum zarar mı verdik? tehlikeli şeyler mi öğrettik diye....

ne için çalıştık yıllarca biz? ne için öldürüldü meslektaşlarımız? ne için yapıyoruz bu mesleği? bu çocuklara sorgulamayı biz öğrettik,* haksızlık karşısında boyun eğmemeyi, inanmazsınız sınıf başkalarını seçerken oy kullandılar..... eee ne demiş atalarımız; ''alışmış, kudurmuştan beterdir'

şimdi, kaderine boyun eğmesin diye yetiştirdiğimiz o onurlu çocuklar; okullarından uzaklaştırıldı, göz altına alındı, darp edildi. merak ediyorum içiniz rahat mı? eylem bilirkişiliğine soyunan sizler, sizlere soruyorum... lgbt+ olmaz efendim, metal müzikli olmaz, halaylı olmaz efendim diyenler böylesi oldu mu? yakışık aldı mı hiç?

çok seviyorum ben bu adamı. sesi, efendiliği, içtenliği kısaca her şeyiyle güzel adam. türkülerin de hakkını vererek söylüyor.

(bkz: bir bilen)
alışık olduğum bir sistem olmadığı için, şaşkınlıkla kendisini bot zannettim ve belki değildir diye, buz kütlesinden hallice bir yanıt verdim. sonra öğrendim ki bu karşılamadaki modlar gerçek kişilermiş.
şimdi bu başlık vesilesiyle, aslında buz kütlesi olmadığımı beyan eder, saygılarımı sunarım.

başlığının açılmasını sonuna kadar hak eden bir birhan keskin şiiri.

ne diyeyim allahım
ben sana biraz platoniğimdir biliyorsun
ben bu şüpheyi sırtıma yük edindim, öyle yürüdüm,
gocunmam da yükümden beni bilirsin.
ama bunlar çok iştahlı allahım ve görüyorsun nasıl da dünyevi.
bunlarmış senin kulların öyle diyorlar biz de kürenin üveyi.
öyle mi?
oysa allahım bilirsin ben en çok yeryüzünü,
ve başımı yatırınca toprağa, gökteki yıldızları da,
işte böyle bilirsin çok güzel yapmıştın bu yeryüzünü.
bizim köydeki gibi.
allahım bunlar tokileri seviyor, betonları, hızlı trenleri.
oysa ne acelemiz var, ben ki bunca agnostiğim yine de biliyorum
ordaysan nasılsa geleceğiz yanına geri.

diyor ki, yasalar getirdim, gıcır gıcır, delik deşikti eskisi
anlıyoruz ki yasalar dümdüz ediyor ciğerimizi
diyor ki, yasaklar getirdim ama senin iyiliğine canımın içi
diyor ki, üç beş ağacı kesmişim, indir bindir bütün yaz boyu,
keseriz tabii bunda ne var diyor,
insan önce bir minnet duyar.
oysa allahım toprağa bassın ayaklarımız fena mı olur,
istiyoruz ki sokağımızda bir ağaç gölgesi.

diyor ki, boynuzlu köprü yaptırdım gelip geçmeye
haliçin ortasına bak nası’ seksi.
allahım sen bunlara akıl fikir ver diyeceğim ama
vardır senin bir bildiğin illa ki.

allahım işte görüyorsun bunları, eyübün sabrı nedir,
rızanın fazladan şeftalisi ne?
bilmiyor. bilmiyor nedendir zeynebin yakarışı.
ben ki sana bunca platoniğim ama canıma yetti artık
valla bak biz mi düşeceğiz hep iskelelerden
başlarına yık şunların bu metropolleri.

sözlükte seri artı oy veren bir sapık varmış. onu kovaladığım için.

"sevmek ne uzun kelime

dokunulmasa da görülmese de;
kalpte yer verilir bazısına,
nedensiz...
sen; aklım ve kalbim arasında kalan,
en güzel çaresizliğimsin.
gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.
o kadar kalbimdesin ki...
gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,
kırk yılın hatırına "sen" kalayım.
"sevmek" ne uzun kelime...
şimdi açsam pencereyi beklesem.
sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.
hiçbir şey sormasan,
hiçbir şey söylemesen,
sussan,
sussam,
sussak...
susuşların anlattıklarını dinlesek."

cemal süreya