''bir çocuğun ölümünü görmektense, dünyaya geliş biletimi iade etmek isterim.''

2.yi izlemeye başladığım ve bu yerli yapımların arasında iyi diyebileceğim kadar başarılı bir yapım.

tabi ki bir sanat sineması değil ya da bazılarınızın sözde çok profesyonel bakış açısıyla filmi berbat bulmuş olabilir.
türkiye'de bir kürt meselesi varken bunun mizahi bir açıdan da olsa anlatılmaya çalışılması ki bu rahatsız edici bir üslup değildi benim hoşuma gitti ve çoğu sahnesi beni güldürdü.
yo çok kolay kahkahalar atan biri değilim bu arada.

özellikle sermiyan midyat'ın karısı çok başarılı bir güldürü öğesiydi. uzun lafın kısası ben sevdim bir şans verin derim.

maruz kalındığında içimizi cız ettiren anlardır.
hırvatistan... semih'in son dakika golü ve penaltılarla kazanmamız.
tabii bir de unutulmaz altın golümüz var. senegale. ılhan mansız uzatmalarda vurur ve gol. dünya 3.sü oluyoruz.

allah rahmet eylesin. böyle büyük insanların ölümünün ardından üzülmekten ve onları güzel anmaktan başka ne yapılabilir ki.
tiyatrocu ferhan şensoy, senarist ferhan şensoy, oyuncu ferhan şensoy, hayalperest ferhan şensoy, yazar ferhan şensoy, şair ferhan şensoy ve daha bilmediğimiz görmediğimiz onlarca ferhan şensoy. bir insanı değil de çok fazla insanı kaybetmişiz gibi.

güler yüzü ile bir kere daha analım

açıkçası nickaltısı sol framee düşen yazarları, kendi nickaltılarına entry girmeyecek kadar cool ve elit insanlar olmaları dolayısıyla bulamıyorum. daha bugün yaşadım. ben de herkes aynı şeyi yaşamasın diye yazayım dedim.*

hiçbir fikrim yok.

bir sanatçının etinden sütünden hayranlarından faydalanalım adlı reklam filmidir.

düşünmeden evet demem.
tez canlı olmam.
değişeceğime inanmıyorum, olayları eğlenceli hale getirmeye çalışıyorum.

adaya düşen bir uçak, ve bu kazadan sağ kurtulan çocukların burada çok eğleneceklerini düşündükleri bir serüven kitabı olarak başlar. hatta bu noktada yazarın bu algıyı daha da pekiştirmek için kitabın başrollerindeki çocuklara mercan adası'ndaki çocuklardan aldığı ralph ve jack isimlerini verdiği biliniyor.
yazarı william golding'in sineklerin tanrısı basılır basılmaz büyük bir üne kavuştuğu da söylenir.
zaman zaman akıcı bulmasam da okunması tavsiye ettiğim bir kitaptır.

--! spoiler !--
daha önce spoiler yiyerek başladığım için olayların bir noktada kötüleşmeye başlayacağının bilinciyle okudum kitabı. ve gerçekten spoiler yediğim kadar varmış! kanım dondu bazı kısımlarını okurken.
en üzücü yanı ise ralph'in beklediği gemi gelecektir bir gün ama ada çoktan cehennem yeri olacaktır.
--! spoiler !--

ona değer veren davranislarda bulunmak .
jestler yapmak .
güzelim diye seslenmek .

"fakat artık ümit yetmiyor bana, ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum."

-anne ben gidiyorum
+nereye evladım
-taumatawhakatangihangakoauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu'ya gidiyorum
-taumatawhakatangihangakoauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu mı gidiyorsun ?
+evet, taumatawhakatangihangakoauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu'ya gidiyorum
-tamam geç kalma
+tamam.

sen gülünce,
mevsimler açar gülüşünde. *

"hepiniz allah ın ipine sımsıkı sarılın ve tefrikaya düşmeyin (ali imran 103)" buyuruyor allah.

"mümin, mümin kardeşinin derdiyle dertlenmediği müddetçe gerçekte mümin olamaz." buyurmuştur resulullah.

"insanlar ya dinde kardeşimizdir, ya da hilkatte(yaratılış da) eşinizdir." buyurmuştur imam ali.

müslümanlar dinin emrettiği şeyi yapmıyorsa bu müslümanın suçudur. dinin suçu değildir.

denilebilir ki; o zaman neden bu kan, savaş, katliam hep bu coğrafyadan çıkıyor?
bizim buna cevabımız satılık kukla krallar, kukla yöneticiler, gözünü hırs bürümüş dünyevi kaygıları olan liyakatsiz kişilerin lider olmasıdır. hz ali ye sorarlar hikmet nedir? diye. o da "hikmet herşeyi yerli yerine koymaktır" der.

toplumu bir arada tutan argümanları ön plana çıkarmaz isen, toplumu ayrıştıran argümanlar geliştirir isen, hikmetsiz, liyakatsiz kişileri lider olarak görür isen, kardeşlik beklemek ayı ikiye bölmekten daha zor hale gelir.

ben bile okudum üfledim o derece yani. sözlük içinde olan sözlük içinde kalır. limonları sıktığımıza göre artık huzurla birbirimize girebiliriz.

bu arada karma puanlarını çekmek için store'a koşturan yazarlar gözümden kaçmadı.

ı’ll never get to heaven/cennete hiç gitmeyeceğim
‘cause ı don’t know how/çünkü nasıl gidildiğini bilmiyorum
(bkz: lp)

"kendinden hiç hoşlanmayan pek çok insan gördüm; bunlar önce başkalarının kendileri hakkında iyi düşünmelerini sağlamaya çalışırlar. bunu başarınca da, bu sefer kendileri de kendileri hakkında iyi düşünmeye başlarlar. ama bu, sahte bir çözümdür; bu, başkalarının otoritesi altına girmeyi kabullenmektir. size düşen ödev, kendinizi kabullenmenizdir, benim sizi kabullenmemin yollarını aramak değil…"

(bkz: nietzsche ağladığında)
(bkz: ırvin d. yalom)

meraklısına bir kitap önerebilirim dostlar.
ural altay mitolojisinde arketipler ve semboller-andrey markoviç sagalayev

kayıt kime ait bilmiyorum ama ahmed arif 'in suskun şiiri ile beni canevimden vurdu.... gerçekten muazzam bir yayın! emeğinize sağlıııık!

yönetmen martin scorcese'nin, robert de niro ile takside olan sahnesinin hikayesi (sahne tanımın altındadır)

sahnenin çekimi için bir figüran ile anlaşılır ama çekimin yapılacağı an o figüran gelmez, yana yakıla başka bir oyuncu ararlar ama bulamazlar, scorcese iş başa düştü der ve sahneyi oynamaya karar verir, taksinin arka koltuğuna oturur ama boyu sadece 1.63 m olduğu için kamera yüzünü tam göremez, çocukların altına sinemada konan minderlerden koyarlar ve scorcese onun üzerine oturur, artık kamera yüzünü görmektedir.