bir markanın hayvanlar üzerinde deney yapmıyor olması hayvanları kullanmadığı anlamına gelmez. ürünlerinin formülünde hayvanları ve hayvan ürünlerini kullansa bile hayvanlar üzerinde deney yapmıyor olması mümkündür. bu ürünlerinin tespitinde cruelty free olup olmadığından yararlanılabilir. cruelty free ürünlerin üzerinde leaping bunny logosu bulunur.

bu markalar ürünlerini hayvanlar üzerinde test etmese de zaten diğer markaların hayvanlar üzerinde test etmiş olduğu formüllerden yararlanıyorlarsa -ki genellikle böyle olur- bu onları ne kadar temize çıkarır bilmem.

burayı neden instagram gibi kullanmayayım ki?

profiterol ile hem yapım hem tat açısından neredeyse aynılar. demin pastaneden on tane aldım kusana kadar yiyeceğim, çok lezzetli.

yarın bir gün, o elması almak için, onun kafasını kesmeye hazır binlerce siyah kardeşinden, kendini koruması gerekiyor.

kesinlikle ikinci bir iletiyi hakeden takip listemde bir numara olan yazardır. 70 sayfalık ileti geçmişini korkmadan okuyun aslında bambaşka bir hayat hikayesine konuk olacaksınız.biraz yaprak dökümü biraz aşkı memnu biraz da hayat bilgisi tadında bir dizi izliyormuşsunuz gibi hissedeceksiniz. sizi kucaklamak için kollarını açmış bir yazar bekliyor iletilerin arasında hiç eskimeyen bir roman gibi. kitap önsözü gibi oldu ama "yalansa yalan de fikri".
- "doğru abi" dediğinizi duyar gibiyim.
iyi okumalar.

gerçek adı aslı öyken.
sokaktaki tamirci tahsin usta'yı canlandıran tiyatro sanatçısı alp öyken de babası.

bizde o 300 euro'yu nakite çevirecek bir yol bulup, o parayı ezerler.

ne kadar güzel bir yankı odası projesi puanım 10/10...
başlık sahibi yazar arkadaşı tebrik ederim. güzel tanım harika ironi...

özgürlüğüne kavuşturduğu tüm kadınlar adına saygı, özlem ve sevgiyle andığım ulu önder, asker, devlet adamı.

bir daddy bir sek, dertlerini daha yüksek makamlar önünde acıklamalılar bence. öyle konusmalar yapıyorlar sanırsın darbe bildirisi. tv'yi actım hicbir kanalda yoklar. üzücü.

"sev beni çok sev…
eşşek sudan gelinceye kadar..
allah belanı verene kadar.
kırmızı kar yağıncaya kadar.
arap kızı pencereyi kapatıncaya kadar.
düriye güğümlerini kalaylayana kadar..
mardin kapısından atlayana kadar..
manda yavrusunu sinek kapana kadar..
atı olan üsküdar'ı geçene kadar..
portakalı soyup baş ucuma koyuncaya kadar..
sev beni çok sev..
canın yanana,
huyun kuruyana,
aklın çıkana,
yüreğin çatlayana kadar..
sev beni…"
yusuf tandoğan

bence filmi izlerken geçen ilk yarım saatin kıvranmasından bahsedelim. ben her filme ilk dakikalarında ısınamıyorum ve çok sıkılıyorum ama bazıları öyle ters köşe yapıyor ki iyi ki izlemişim diyorum.bazen de hüsran oluyor film baştan sona içine çekemiyor beni ve 2 saat o an çöp oluyor benim için. ilk dakikadan itibaren içine alanlar işte böylelerine şu sıra ihtiyacım var.

gerçek bilime, psikiyatri, psikoloji, fizik, matematik vs. önem verilmediği zamanlarda bunların yerine çıkan "sahte bilim" zırvalıklarıdır.

modern insanı inandırmak uğruna, kuantum fiziğini dahi kullanırlar.

hakkıyla okuması sahi yürek isteyen bir italo calvino kitabı. ben bir aylık süreçte ancak bitirebildim ve müthiş zorlandım.

hani romanların ilk 10-15 sayfası okuyucuyu içine almak üzere yazılır da olaya adapte olursunuz da sonuna kadar havuz kaydırağı gibi akar gidersiniz ya işte bu kitap neredeyse 10 tane farklı romanın ilk 10-15 sayfasından oluşuyor. kitaptaki kahramanlar -ki calvino erkek okuyucu ve kadın okuyucu olarak nitelendiriyor bu kişileri- tam bir kitaba başlıyorlar, kitap 15 sayfa sonra bitiyor. devamını ararlarken başka bir kitaba başlıyorlar, o da bitiyor. derken böyle devam ediyor. hikayeler anlatılıyor ama sizi bir yere varamıyorsunuz. yani kaydıraktan kaymaya başlıyorsunuz yarı yolda durup güç bela yukarı çıkıyorsunuz. sonra bir daha bir daha. havuz yok.

aslında müthiş interaktif bir kitap deneyimi sunuyor size yazar. kitaptaki erkek ve kadın okur tam olarak sizin vereceğiniz tepkileri veriyor. fakat bir o kadar da yoruyor kitap insanı.

muhtemelen yanlış kitaptan başladım calvino'ya.

yan lianke kitabıdır.

vaz geçmek de devam etmek de sizin elinizde. kalıp savaşabilirsiniz de terk edip gidebilirsiniz de. yeni bir şeyler üretip yaşamı sürdürmek de her şeyi bırakıp yeni bir başlangıç yanılsaması yaşamak da sizin elinizde. ama seçim ne olursa olsun doğru olduğunu düşündüğünüz şeyi yapmaya gayret edin. ve doğanın size verdiği işaretleri asla göz ardı etmeyin.

çok yaşlı olmanız hiçbir şeyi değiştirmez. nazım ustanın dediği gibi bir zeytin ağacı dikin, belki siz büyüdüğünü görmezsiniz ama görenler olacaktır. ne zaman öleceğiniz belirsiz. o zaman her an ölecekmiş gibi yaşamaktansa hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak yeğdir.

yanınızda kimse olmayabilir. belki sadece sizin kadar yaşlı bir köpek. hatta bu köpek kör bile olabilir. onun sizin eşitiniz olduğunu aklınızda tuttuğunuz sürece asla yalnız kalmazsınız. onun da en az sizin kadar yaşama hakkı olduğunu unutmazsanız insan olma yolunda emin adımlar atıyor olacaksınız. kör bir köpek eğer sizin arkadaşınızsa o kurak köyde her şeye kafa tutabilecek kadar kalabalık olabilirsiniz.

size umut verecek hiçbir şey kalmamış olabilir. belki bir mısır fidesi. açlıktan ne yapacağınızı şaşırmış, susuzluktan kurumuş olabilirsiniz. ama içinizde bir gün o mısır fidesinin büyüyeceğine dair bir umut yeşermişse gücünüz arttıkça artacaktır. ve sizin o mısır fidesine verdiğiniz emek hiçbir şey olmayacaksa da kahramanlık dolu mezarınıza gölge yapacaktır bir gün.

günler, aylar, yıllar sonra tekrar okumak istiyorum bu kitabı. o günlerde, o aylarda, o yıllarda bana umut verdiğini düşünerek.

az önce tolstoy'un anna karanina'sını bitirdikten sonra aklıma gelen düşünce. ağzımdaki cold brew colombia kahvemi püskürttüm bu aydınlanmayı yaşadığımda.

türküyü söyleyen şahıs "drama köprüsü bre hasan dardır geçilmez" diyor. koskoca köprü abi.. nasıl geçilmez, adamlar koskoca köprüyü boydan boya bir kişi geçsin diye yapmış olamaz. böyle saçma sapan bir şey olabilir mi.. muhakkak hgs vardır orada. hasan da hgs taktırmadığı için geçememiştir muhtemelen. aslında türkü baya acıklıymış böyle bakınca.

ne acılar saklı şu canına yandığımın türkülerinde...

yoldaş, anlık.

bireyin eğitim alıp, yani çevrenin etkisine girip, biraz değişmesinin, orta yaşla beraber etkisinin kaybolması ve genlerin kaldığı yerden devam etmesidir.
her birimiz; annemiz, babamız, halamız, dayımız, teyzemiz, amcamız, anneannemiz, babannemiz olacağız.
takdiri ilahi.

soy ismiyle müsemma zarif şair. genelde içine kapanık bir insanmış, şiirlerine de bu özelliği yansımıştır.

--- alıntı ---

"oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey..
başını alıp gitmek sevdaya dahil değil."

--- alıntı ---

nereye gidiyorsun?
-ııı arkadaşıma..
hangi arkadaşın,nerede, annen ne yapıyor?(ayrıntılarıyla anlat)
offf be teyzeler.. acelen vardır yine bağırır arkadan nereye gidiyorsun?
-kalbimin götürdüğü yere...