insanın canını acıtır bunu bilmek. öyleyse neden bu insaların hayatındayım ve mış gibi yapıyorlar diye sabahlara kadar sorgulatır.

farzet... *

yarım kalmış bir kitap gibi ben bir yandayım
sulanmayan bir çiçek gibi sen bir yandasın
yerinden olmuş yaprak gibiyiz düşüyoruz
baştan yaşarım sorsan ama sen hiç olmamışız farzet

farzet hiç tanışmadık buluşmadık
hiç dönmedin o köşeden
farzet hiç yanaşmadık koklaşmadık
hiç içmedik o şişeden

farzet o fallar tutmadı
yıldızlar barışmadı
hiç yorulmadık öpüşmekten
senle bir rüya gördük
herkesin gözü önünde
kimse bilmez ne oldu sahiden

bize hiçbir şey olmaz sanıyorduk oldu işte...

(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)

doğum günüm diye 00.00’a kadar uyanık kaldım ve hala birilerinden mesaj bekliyorum. sadece annem kutladı:)şu an annemin olmadığı doğum günlerimde tek başıma yaşadığım evimde pasta üfleyeceğimi düşünüp üzülüyorum.

henüz yeni keşfettiğim tears dont fall şarkıları ile beni benden almış heavy metal grubu.

run forrest run.

tutankamon'u okudum biraz. mezar odasına alelacele depolanmış binlerce hazinenin içinden çıkanlar aldı beni benden.

sevdiği kişi tarafından aldatılmak. sevdiği kişileri kaybetmek. emek verdiği şeylerin karşılığını alamamak.

bu bebeksi yüzümün altında seri katil yattığı doğrudur gkfkgjf.

biz allah'tan başka kimseden korkmayız.*

sözü ve bestesi oğuzhan koç'a ait şarkıdır. hayır hayır, şarkı nirvanasını ferhat göçer'le yaşamamıştır. tamam kabul, birazcık yaşamıştır. ama şimdi anlatacağım şeyle bana hak vereceksiniz: asıl okullarda meşhur olmuştur bu şarkı. bi hatırlayın, her sınıfta şu şarkıyı bağıra bağıra söyleyen, en az bir kişi mutlaka vardır. ve bir depresif aşık ve sevildiğinden habersizmişcesine ortamda hayatına devam eden girl kişisi... valla bi dönün geçmişe, kusturana kadar dinleyip, söylemediler mi bu şarkıyı?..
...
şarkının benle alakalı kısmına gelince: bu sabah, bu şarkıyla uyandım. evet; bir zamanlar kusacak hale geldiğim bu şarkıyla..
hiç bilemezsiniz şimdi, gitarının tellerini kopardığım arkadaşımın, saatlerce bu şarkıyı söylemesini ne çok isterdim.* bir başka arkadaşımın gelip benle deli gibi galatasaray fenerbahçe kapışması yapmasını. okulun bahçesinden koparılmış çağlaları yahu acaba helal mi haram mı diye diye bitirmeyi...
ama arka fonda hep bu şarkı.
ağaca çıkabilir misin hincime koşşş...
çıkarım, seni de ordan aşağı atarım.
en sevdiğim ağaç söğüt biliyor musun?
aniden değişiveren konular, kaygılar, telaşlar aşklar ve bitip tükenmeden bu şarkı...

her neyse bu sabah bu şarkıyla uyandım. ve geçmişi yad ettim. tam da geçmişi yad etmelik bi versiyon yapmışlar zaten şu coverla* :

bu sabah yerini kimler almış,
diye düşündüm kalktığımda.
hiçbiri seni, hiçbiri beni,
hiçbiri bizi anlamamış.
bu sabah telefonu hiç açmadım,
çaldı durdu aldırmadım.
hiç bir şey seni, seni düşünmemi,
engellemez ben anladım bu sabah.
gül ki sevgilim, gül ki gözlerin,
solmasın sakın aşk çiçeğim.
gel biraz bana, gel biraz daha
arşa çıksın nağmelerin.



bu sabah adını boş kağıtlara,
yazdım astım duvarlara.
ben bir tek seni eski günleri,
özledim canım anlasana...
bu sabah yatağın boş kısmını,
resimlerinle süsledim.
gördün halimi anla derdimi,
ne olur dön çok özledim bu sabah.



gül ki sevgilim, gül ki gözlerin,
solmasın sakın aşk çiçeğim.
gel biraz bana, gel biraz daha
arşa çıksın nağmelerin, bu sabah.

"yapabilir miyiz?" kelimesinin "yapa bilirmiyiz" şeklinde yazılmasıdır.

hem de bir üniversite öğrencisi tarafından...

ve bu insan evladı lisans tezi yazdı.*

(bkz: yorum yok)

muazzam bir t-bone walker şarkısı. blues tarihinin en iyi şarkıları arasında gösterilir. sonrasında başka sanatçılar tarafından farklı yorumları da oldu lakin üstadınkini dinlemenin tadı her zaman bir başka oluyor.

ben diyecek bir şey bulamıyorum. halka 1 tl verince bile gözlerine sokan kişiler 100 milyon liraya saray yaptırıyor.
(bkz: deli olacağım hüsnü)

ahanda burada

(bkz: durumumuz yoktu okuyamadık)

iyimser insan hareketi.

hiç sevinmiyorum. yeterince bilmem ne yapan kadın, bilmem ne olan erkek başlığı açan var zaten. buna onlarca insanın eklenmesi sevinilecek bir şey değil.

doğru dürüst, ilgi çekici, gerçekten komik ya da değişik konularda yazanları tenzih ediyorum.

bir soru da benden ,

dinin özünün iyi insan olmak olduğu varsayımından yola çıkarsak,

ıyi insan olmanın yolu sadece dinden , dindar olmaktan mı geçer.
eğer böyleyse, kendini dindar olarak tanımlayan kişi oranları,

norveç %21
ısveç %19
estonya %16
japonya %13
çin %7 olan ülkeleri nasıl açıklarız ki bu ülkeler de gerek gelişmişlik, gerek suç oranları, inançlı ülkelere göre kıyas bile götürmez...

edit : bu arada 'müslüman yazar ' tanımı yerine ,' bu konuları bilen yazar denebilirmiş. '
sanki iki farklı grup çatışması gibi bir algı vermekte ilk bakışta...

220 de basar adam da ezer, bir yıl yatar giyer gucci takımı iyi halden çıkar.

çünkü yeni bir kan, yeni bir heyecandır.