böyle uyunur mu a dostlar.

neredeyse tamamı gamsız, bencil veya hayatında sevdiği ve değer verdiği tek bir insan dahi olmayan insandır. bu durum tarafımca yeterince gözlemlenmiş olup, benim için tartışmaya kapalıdır.

telefonu tamamen sessizde tutmak başka şeydir, uygulama bildirimlerini kapatmak başka şey. açmak istemediğiniz telefonu açmazsınız olur biter. ama telefonu tamamen sessizde olduğu için annemin öldüğü gün dayıma, öz be öz dayıma ulaşıp haber veremedim ben. ohh ne güzel. sadece ben istedim mi arayayım konuşayım. ama karşımdaki insanın öyle bir hakkı yok. neden? çünkü benim keyfim öyle istiyor. çünkü benim keyfim çok önemli. arayan, ulaşmak isteyen insanın belki bir derdi var, acil bir durumu var kimin umurunda. aman benim keyfim bozulmasın.

kendinizden başka kimseyi umursamamaya devam edin efendim. umarım bir gün siz de o umursanmayanlardan biri olmazsınız.

en önemli tavsiyem hiç içmemeniz ama oldu ki bu boka bulaşmak istediniz:

-ortamda iseniz hava atacam diye maymuna dönmeyin .
-belli aralıklarla için alkol eşiğinizi öğrenin.
-biradan başlamak mantıklı olacaktır.
-yanınızda güvendiğiniz birileri olsun mümkünse evde için.
-ve en önemlisi ağzınızla için.

eleanor fortescue-brickdale tablosu.
the little foot page, thomas percy’nin “child waters” ya da “burd helen” olarak adlandırılan ve zalim sevgilisi child waters’ın çocuğunu doğuran ellen’ın sadakatini anlatan geleneksel bir destanından bir sahneyi anlatır. adam, ellen’ın kendisine -sadece erkeklerin olduğu- “page” (hizmetçi/köle/koruma) olması konusunda ısrar eder. resimde ellen, erkek olarak kabul görebilmek için erkek kıyafeti giymiş, uzun saçlarını keserken görülür. yerde ise elbisesi ve şalını görebilirsiniz.
jan marsh ve pamela gerrish nunn kataloglarında ressamı 'pre-raphaelite women artists' adı altında gösterirler. resim, sergiye açıldıktan birkaç yıl sonra güzel sanatlar öğrencisi kadınların saçını “page boy” stilinde kestiği görülmeye başlanır, bu sebeple bu resmin az da olsa modaya yön verdiği düşünülüyor.
ressam detayları ve natüralist renkleri kusursuz bir özenle çizmiş. bu resimdeki yeşillik, ressamın her bir çim yaprağı dahil olmak üzere, her şeyin çok detaylı bir şekilde kopyalandığı “truth to nature” (doğaya sadık kalma) ilkelerine olan sarsılmaz bağlılığını göstermektedir. ressamın değeri ise 1902'de the ınstitute of painters in oils’in ilk kadın üyesi olduğu zaman anlaşıldı.



kaynak

edit: link çalışmıyor ama seneler önce o sayfadan okuduklarımdan yazmıştım bu yazıyı, yine de aynı siteden bu linke göz atabilirsiniz.

kendisi alabama'nın sylacauga kentinde yaşayan bayan ann hodges'tir.


olay 1954 günü meydana geliyor. ann hodges, öğle vakti güzellik uykusundayken çatısından içeriye yaklaşık 4 kilogram ağırlığında bir meteor giriyor. kadın korkuyla ve acıyla uyanıp acıyan yerlerine bakıyor. durumu fark eden komşuları yanına koşup neler olup bittiğini, kırmızı bir alevin evinden içeriye girdiğini, bunun ne olduğunu soruyorlar.

sonrasında çağrılan jeolog bunun bir gök taşı olduğunu ancak olayın milyonda bir gibi yüksek ihtimalli bir olay olduğunu söylüyor. e tabii başta kimse ona inanmıyor. uçak düştü, uçağın parçası düştü, sovyetler yaptı gibi tonla bahane uyduruluyor. sonuç değişmiyor elbette, gök taşı, gök taşı olarak kalıyor.

şimdi çok yazıyorum. sustuklarım set yıkan su misali. yazarak bir nebze sakinler mi diyorum. ondan da bir fayda göremezsem onu da bırakacağım.

ilk çağ medeniyetlerinden olan yunanlılar'ın sınıflar arası mücadeleye son vermek amacıyla oluşturdukları yasalardır. 3 tane yunan yasası vardır:

1) (bkz: dragon yasaları).

2)(bkz: solon yasaları).

3) (bkz: klistenes yasaları).

kürtçe kuş yuvası, ingilizce ışık, yunanca parlayan ışık, latince dünya'nın en güzel kadını demektir.
ayrıca agire jiyân'ın aynı isimde şarkısı vardır. dinlemek için :

edit:türkçesi:
ey esmer ve güzel kız
kara gözlü alaca
kara gözlü alaca

ey esmer ve güzel kız
kara gözlü alaca
kara gözlü alaca

ey keklik, nedir bu telaş bu acele ?
neden gidiyorsun kimseyi beklemeden
gündüzler sahtedir
sensiz gecelerse çok karanlık

dağı taşı gökyüzüne vursam
yaşam toprağını darmadağın etsem
yersiz yurtsuz kalıp yok olsam

geçmişin rüzgarlarında
yüzümü kavurucu sıcaklara döndüm

gel artık gitme deli divane
yazın sıcağında gel
senin gibi gitti niceleri de
gidişin bir başlangıçtır

dağı taşı gökyüzüne vursam
yaşam toprağını darmadağın etsem
yersiz yurtsuz kalıp yok olsa

şahsen hiçbir mahsuru olmadığını düşündüğüm durum. normal sözlük’ten başka sözlük takip etmiyorum o yüzden fark etmiyorum bile.

tanım : bilgi göçü

sosyal canlı deyince aklıma karıncalar, arılar, hatta kutuplardaki kral penguen kolonisi geliyor. bu hayvanlar yaşamak için birbirlerine yakın durmak zorundalar, organize çalışmak zorundalar ve devamlılıkları için birbirlerine yardım etmek zorundalar ve yeri gelince topluluk için ölmek zorundalar.

aynı şey 100 yıl öncesine kadar insan için de geçerliydi. beraber yenilen yemekler, kalabalık aileler. herkesin çalışıp aynı eve para getirmesi buna örnek gösterilebilir. ancak her ne olduysa insanlar bundan vazgeçtiler. herkeste bireysel yaşama merakı baş gösterdi. önce akrabalar birbirinden uzaklaştı, sonra aileler. artık bireyler bile birbirinden uzak duruyor. sanki herkesin ihtiyacı olan tek şey paraymış gibi tek düşünülen bu oldu.

zorunlu askerlik olmasa bir kişi askere gider mi acaba şu ülkede? insanı sosyal bir canlı olma tanımından çıkarmamız lazım. insan, kendi evrimini bencil, ahlaksız, bireysel ve acımasız bir canlı olma yolunda gerçekleştirdi.

bireysel silahlanmaya karşıyım

beni çok etkileyen ve 5 yıldır unutamadığım bir sahnedir.

insan yıllar geçtikçe alışıyor tabi artık normal geliyor ama ben o zamanlar henüz öğrenciyim. o yüzden belki de zihnime yerleşmiş bir sahne var, hiç çıkmıyor ve hala merak ediyorum onu.

7 yaşında bir kız çocuğu, rahim kanseri. çok sevdiği saçları gitmiş. oldukça zayıf ve güçsüz. işte hiç unutamadığım o sahne: parlak rugan kırmızı ayakkabıları var. belli yeni alınmış. ya da hayatı hastanede geçtiğinden eskimemişler. kulak muayenesi yapıyoruz. onun yaşındaki çocuklar kıyameti koparır. ama onun gözlerinden sadece sessizce yaşlar akıyordu. o kadar acılara maruz kalmış küçük bedeni için o kulak muayenesi onun için hiçbir şeydi. o çoktan olgunlaşmış. o 7 yaşındaki kız bana dirayetli olmayı öğretti.

ne oldun küçük kız? öldün mü, yaşıyor musun? eğer bu dünyada değilsen, hiç tanımadığın birinin zihninin bir köşesinde hala yaşıyorsun.

hamiyet yüceses-geceler.

karımı boşayacağım, seninle sonsuza dek süren mutlu bir evliliğimiz olacak.
bıdı bıdı.

vermeyin böyle boş vaatler.

bir friedrich wilhelm nietzsche kitabıdır.

can yayınlarının kısa klasikler dizisinin kırk ikinci kitabı olarak yayınlanan bu hacimsiz kitap okunması hem kolay hem de keyifli bir eser olarak karşımıza çıkıyor.

eğer benim gibi felsefi kitaplar okurken beyninizin yetersiz kaldığını düşünüyorsanız ideal bir başlangıç eseri olabilir bu kitap zira oldukça kısa ve anlaşılır bir anlatımı olduğu için kendinizi tıpkı benim gibi felsefi eserleri anlıyormuş yanılsamasına kaptırabilirsiniz.

neden bu kadar akıllıyım sorusu yukarıda yazdığım yetersiz bir beyine sahip olduğum gerçeğini bir kenara bırakırsak benim de kendime çokça sorduğum bir sorudur.

neden bu kadar iyi kitaplar yazıyorum sorusunu ise henüz soramıyorum ama ölmeden önce -ki ölmeyi düşünmüyorum- bu soruyu da kendime soracak duruma geleceğimi umuyorum.

neden bu kadar bilgeyim sorusu ise cevaplamayı en sevdiğim soru. aynanın karşısına geçip friedrich wilhelm nietzsche kadar olmasa da dev bir egoyla bu soruyu da kendime soruyorum.

bu soruları kendime sorup durduktan sonra o muhteşem ses tonumla aynada hafif bir buğu bırakarak şu cevabı veriyorum ve bu benim derin felsefemin de bir göstergesi oluyor:

- değilsin!

insanlığın günümüzdeki konumuna varmasında büyük etkisi olan şeylerden birisi, belki de en önemlisi.

bu acayip içeceğe gerekli saygıyı gösteriyor ve bir süredir kaliteli kahvenin peşinden koşuyorum. kıyıdan köşeden topladığım bilgilerle oluşturduğum notları ve tecrübelerimi yazma ihtiyacı hissettim.

burada yazacaklarım vikipedi'deki işbu maddenin düzeni esas alınarak oluşturulmuş bir yazıdır, ileri okuma yapmanızı şiddetle öneririm.
kaynak: en.wikipedia.org/wiki/Coffee

eklememi ya da düzeltmemi istediğiniz bir kısım olursa lütfen yazın. iyi okumalar.

(güncellemeye devam edeceğim, takipte kalınız)

**********

kahve çekirdeği

1- kahve çekirdeğinin tadını belirleyen faktörler

kahve çekirdeğinin içeriğini belirleyen beş temel durum vardır: meyvenin hasadı, işlenme şekli, kahve plantasyonunun yeri, rakımı ve kullanılan ağacın türü.

a- meyvenin hasadı

meyvenin hasadı makineli ve elle toplama şeklinde yapılır. makineli toplama işçilik bakımından daha ucuza gelse de elle toplama kararlılığında olmaz; olgun meyvelerin yanında olgunlaşmamış meyveler de araya karışabilir. fiyatını artırmakla birlikte elle toplanan meyveler daha kararlı bir tat verir. ayrıca doğal ortamında metrelerce uzayabilen kahve ağaçları elle toplama yapılan plantasyonlarda kısa tutulur, bu da doğal olarak maliyete yansır. ilk oluştuğunda yeşil olan ve gittikçe kızıllaşan meyve en son kırmızı halini aldığında olgunlaşmış demektir.

b- meyvenin işlenme şekli

kahve çekirdeği, farklı katmanlardan oluşan meyvenin içinde bulunur ve çekirdeği çıkarabilmek için işlenmesi gerekmektedir.

meyvenin işlenmesinde ise doğal işleme ve yıkayıp işleme gibi yöntemler vardır. plantasyonun konumuna göre yöntemler çeşitlenmekte, temel olarak bu ikisinden bahsetmek istiyorum:

b1- doğal işleme: toplanan meyve tıpkı fındık gibi güneşe serilip kurutulur ve elle çekirdeği çıkarılır. bu yolla kurutma esnasında çekirdek, içinde bulunduğu meyveden kaynaklı meyvemsi ve yabani tatlar kazanır.

b2- yıkanarak işleme: çekirdekler özel bir makineyle yıkanır ve meyve ile birliktelik olmaksızın ayrıştırılarak kurutulur. bu yolla yapılan işlemede çekirdeğin içindeki esas tat korunmuş olur, doğal işlemede kazanılan meyvemsi ve yabani tatlar geçmez. daha berrak, kararlı ve hafif olurlar.


c- plantasyonun yeri

plantasyonun yeri, iklim ve geleneksel yetiştirme yöntemleri bakımından incelenebilecek bir kavram. temel kahve yöreleri şöyle:

- papua yeni gine – çikolata ve böğürtlen tadı, orta gövdeli
- etiyopya – yabanmersini ve kakao tadı, orta gövdeli
- guatemala – mayhoş hafif meyve tadı, hafif gövdeli
- honduras – şeker kamışı tadı, gövdeli
- peru – meyve tadı, orta gövdeli
- kolombiya - karamel, fındık ve ceviz tadı; orta gövdeli
- brezilya – karamel, fındık ve ceviz tadı; gövdeli
- endonezya, sumatra - meyve tadı, gövdeli
- kenya – şarabımsı meyve tadı, gövdeli
- ruanda – çiçek ve meyve tadı, hafif gövdeli

ayrıca kahve çekirdeği paketi üzerinde yukarıda görüldüğü gibi çeşitli tadım notaları yazacaktır. uluslararası otoriteler tarafından belirlenen şu lezzet chartını paylaşmak istiyorum:




(birazdan bahsedeceğim rakım ve ağacın türü etmenlerinden dolayı alacağınız çekirdekte yukarıdaki tadım notları değişkenlik gösterebilir. hatta yöre ve isim olarak aynı olan iki çekirdeğin tadı farklı olabilir.)

d- plantasyonun rakımı

plantasyonun rakımı kahve çekirdeğinin tadının yoğunluğunda etkilidir. rakım arttıkça oksijen miktarı azaldığından dolayı meyveler daha yavaş olgunlaşır, bu da çekirdeğin tat yoğunluğunun ve lezzetinin daha fazla olmasına neden olur. ancak rakım artıkça ağacın boyu ve verdiği ürün azalır, keza yüksek rakımlarda don gibi olumsuz etmenler de görülebildiği için genellikle daha pahalıdır. keza plantasyonun toprak yapısı, güneş gördüğü zaman gibi etmenler de etkilidir.

e- kahve ağacının türü

ağacın türü konusunda ise başlıca iki ayrım var: robusta ve arabika*. kısaca bahsetmek gerekirse arabika robusta’dan daha lezzetli ve tat olarak niteliklidir ancak robusta daha verimli, dayanıklı ve kafeinlidir. haliyle arabika, robusta’dan daha değerli oluyor. yöreden yöreye değişmekle birlikte aynı anda sadece robusta, sadece arabika ya da ikisi birden yetiştirilebilir.

paket olarak alacağınız kahve çekirdekleri genellikle sadece arabika ya da belli oranlarda (70-30 ya da 80-20 gibi) arabika-robusta karışımı olacaktır. arabika-robusta karışık olan kahveler gözlemlediğim kadarıyla daha çok espresso için kullanılıyor.

son olarak verebileceğim yegane tavsiye, nasıl bir tat aradığınızı bilmiyorsanız çevrenizdeki kahve tadımı etkinliklerini kovalayın derim. ya da en yakın kahveciye gidip her bir çekirdekten azar azar çektirip tadarak da deneyimleyebilirsiniz.

2- kahve çekirdeğinin kavrulması ve öğütülmesi

kahve, meyvesinden ayrılıp çekirdek haline getirildiğinde yeşil haldedir ve yeşil kahve yapmayacağınızı varsayarsak kavrulması gerekmektedir.

üç çeşit kavurma yöntemi vardır: açık, orta ve koyu kavurma.

a- açık kavurma: çekirdeğin yeşil halinden kavurma esnasında genleşerek ilk çıtırdamasını (bu çıtırdama tüm kavurma sürecinde 2-3 kere olur) yapıncaya kadar kavrulmasıdır. aroması için içilen kahveler bu şekilde kavrulabilir.

b- orta kavurma: genellikle kahveler bu şekilde kavrulur, ikinci çıtırdama esnasında (ya da öncesinde) bitirilen kavurma türüdür.

c- koyu kavurma: hazırlanacak kahvedeki köpük miktarının gözetildiği durumlarda kullanılabilen ve çekirdekteki yağın deneyimlenmesi istendiğinde kullanılabilecek kavurma yöntemidir.

bu işlemi kahveyi aldığınız dükkan endüstriyel olarak iki yöntemle yapar: tamburlu ya da hava ile çalışan makinelerde. teorik olarak hava ile çalışan makineler çekirdeklerin nemini daha hızlı alır ve pişirir ancak tat olarak bir farkı olmuyor(muş) sanırım.

bu arada yeşil çekirdek alıp fırında ya da tavada çekirdeği kendiniz de kavurabilirsiniz. internette çeşitli oran ve tarifler mevcut, burada değinmeyeceğim.

**********

devam edecek

birbirinden çok farklı sebeplerden dolayı da olsa hayatınızın bi döneminde bulunmak için sizi bekleyen karşılaşmanız gereken insanların olması.

sıcak havaları sevmediğim için etkisini fazlasıyla hissettiğim yorgunluktur. çalışmak, uyumak, bir şeyler izlemek, ya da herhangi bir şey yapmak oldukça zordur kendisi yüzünden. çözümü de aşağıdaki yazıda görebileceğiniz gibi hepimizin bildiği şeylerdir ancak insanın yorgunluktan dolayı bunları yapası gelmez. *




kaynak