dolu dolu kebap porsiyonları

bici bici isimli sofistike tatlı

bazı mekanların çok güzel yaptığı muzlu süt.

yaz aylarında yakıcı güneş...

daha sonra bir başkası elinin altındaki o "beğenileni" alıp götürdüğü zaman, aşkının en ateşli döneminde ağlamaması gerekendir...

bu aralar bayağı bir özlemle andığım dizi. özellikle bölümün beklemediğim bir anında ortaya çıkan lynyrd skynyrd şarkıları ile beni benden alandır. simple man şarkısını bana öğretendir mesela. bunun dışında yarım yarım yaran randy karakteri ile kahkahaları eksik ettirmemiştir. hel earl ün o robot dansları keşke daha fazla yer bulsaydı dizide. izleyin izlettirin efendim.

kar yağışı.

konumu, kolay yaşanan, pazarı çarşısı ucuz bir büyükşehir olması.
büyükşehir gibi ama çok da değil. *

seksenli yılların yabancı şarkıları bu etkiyi bırakır. seksenli yılların son dört yılını hatırlamama rağmen müzik başta olmak üzere o yıllara özel semboller, figürler ve kavramlar inanılmaz şekilde cezbedici.

ben bu adamı sevimli bulmaya başladım. diğer trollerle arasındaki mesafeyi uzak ara açmaya başladı.

meriçlerle olan problemini çözerse -ki onlara saplanıp kaldıği için yelpazesi daralıyor.- gülümseten, zülfi yâre dokunan bir trole dönüşür.

bunun da sözlüğe katkısı olur, egosal buhranları bük sen ermolettin, meriçlerle arana mesafe koy. inan bir yıldız gibi parlayacaksın sözlükte.

kendinden başkasına ihtiyaç duymayan, her şeyi kendi halledebilen ve bundan da gurur duyan insandır**.

eskiden kitaplara zarar vermek istemediğim için, kitaplarım hep yeni alınmış gibi kalsın diye * hiçbir zaman sevdiğim cümlelerin altını çizmez, deftere not alırdım. fakat artık incecik olacak şekilde ve kitabı deforme etmeden beğendiğim yerleri çiziyorum çünkü; o kitabı okuduktan aylar sonrasında, kitabı elime alıp sayfalarını şöyle bir çevirdiğimde gözüme o şahane cümlelerin ilişmesinden inanılmaz keyif alıyorum. zamanla bazı zevklerimin değiştiği gibi bu da değişti. fakat hâlâ kitaplarıma en ufak zarar vermiyor, sayfalarını kıvırmak veya yırtmak gibi hareketlerden kaçınıyorum. ben ne kadar değişsem de sanıyorum ki bu huyum asla değişmeyecek. *
ha bu arada ödünç kitap isteyip de sonrasında geri vermeyen insanlar, sizler iflah olmaz birer pisliksiniz. * *

bir keresinde dudaklarımdan düşen sigarayı gayet atik bir şekilde yine dudaklarımla yakalamıştım.

aşırı komik tanımların oldugu başlık. yok yazıları silikmiste neden yaziyorlarmis hede hödö.. tamam kral en yazar sensin. şimdi derin bir nefes al ve arkana yaslan.

vampir gibi hissetmeme sebep olan eylem.

kedinin çirkini mi olurmuş elbette hepsi güzel ve pofidikler birde keyifleri yerindeyse sırnaşıp mırlamaları ile sevgi gösterisi yapıyorlarsa değmeyin keyfine.

hepsi kendi cehenneminde.

başlığı azıcık değiştirip yanlış olarak düşünürsek; dostoyevski'ye göre; yapılan ilk yanlış kazadır, ikincisi hatadır, üçüncüsü ise tamamen tercihtir.

eğer sürekli aynı yanlışa düşüyorsanız durup yanlışı nerede yaptığınıza bakın. böylece tercih olmaktan çıkacaktır.

2021 itibariyle cumhuriyet’in ilanı olan 29 ekim 1923 tarihinden sonra 97.kez kutlanacak olan bayramdır, yani cumhuriyet’in 98. yıl dönümüdür. ata acaba şu an devlet ile ilgili ne düşünüyordur? ata acaba bizimle ilgili şu an ne düşünüyordur?

shakespeare hamletteki 'olmak ya da olmamak' tiradında, bu duruma şöyle değinir;

bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
kim ister bütün bunlara katlanmak
ağır bir hayatın altında inleyip terlemek
ölümden sonraki bir şeyden korkmasa
o kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
ürkütmese yüreğini?
bilmediğimiz belalara atılmaktansa
çektiklerine razı etmese insanları?
bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
yürekten gelenin doğal rengini.
ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
yollarını değiştirip bu yüzden
bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

amuragumi ayıcık

eserlerinde kullandığı mavi rengine adını* vermiş olan maxfield parrish ile bugünün kepenklerini kapatıyorum. çok güzel değil mi?
norwich, vermont (1954)