sohbetin doğal akışta gerçekleşmediği, yarışmaya katılır gibi kendimi ilk başta anlatmak zorunda kaldığımda üşendiğimdir. yoksa sohbet arasında kendimle ilgili bir şeyden bahsediyorsam, aynı şekilde karşımdaki insan da böyleyse, üşenmiyorum konuşmaya da, dinlemeye de, tanışmaya da.

yaşın ileriliğiyle, geriliğiyle, geleceğiyle, geçmişiyle ilgilenmeyip bir şey soracağım sadece: demokratik bir seçimin sonucu, neden sadece gençlerin tercihi yönünde olsun ki?

çok basit gibi görünen bir demokrasi ilkesi var, ''temel haklar oylamaya sunulamaz.'' bu demokrasi ilkesinin doğal bir sonucu olarak da, haklar “demokratik terbiye gereği” tartışmaya açılamaz. çünkü bir kez tartışmaya açıldığında, nerelere varacağını kimse kestiremez.

yoldaş dedin az geri bastım
uyak nedir ki mühim olan kastım
iki laf söyledim az biraz sarstım
çaylak eğlendirdim bu da benim vasfım

bence de rahatsız edici olan bir durumdur. gerek yoktur.

hepsine 20 saniye sana saatler ayırabilirim sözünün hal dili.

benim özgürlüğüm başka birinin özgürlüğüne giriyorsa, ona taciz diyorum. en azından benim açımdan böyle.
alkol içmekte de özgürüz, cami avlusunda içmeye çalışmak özgürlük değil, taciz oluyor gibi düşünebiliriz.

sakar şakir filminde marmara kazım tarafından gardırop fuat'a söylenen efsanevî repliktir.

hayatın bizler için bir anlamı kalmadığında seçtiğimiz, bir şeyleri geride bırakma yöntemi. ailelerimizde bunun üzerinde etkilidir çünkü doğuştan getirdiklerimiz dışında kişiliğimizin birçoğunu doğduğumuz ev belirliyor.

bir çocuk düşünün; elinde şekeri, yanında anne-babası, lunaparkta güzelce eğleniyor. hayattan keyif alıyor, hayattan beklentisi var. hissettiği duygular melankoliden, depresiflikten çok uzakta. böyle yetişen bir bireyin intihara meyilli olması neredeyse imkânsız. ya yapar, ya yapmaz. onun ruh halinde gel-gitler olmaz. ilerde yaşayacakları bunu etkileyebilir elbette, demek istediğim şey; ruhunun öncesi bir darbe almamış olması.

bir de şöyle bir senaryo düşünün; aynı çocuk, her gün kavga eden bir anne-baba, arkadaşlarının yaptıklarına bakıp iç çekmesi, ebevenylerinden birinin sorunlu olması... işbu çocuk hem şiddete, hem de intihara meyilli olur ki; en tehlikelisi budur. ruh halinin gel-gitli olması kadar tehlikeli çok az şey vardır. cesare pavese der ki; bir insan için en acı şey intiharı düşünüp yapamamasıdır.

bu çocuk için hayatın anlamı kaos, kavga, gürültüdür. e bir insan bunlarla da yaşayamayacağına göre yapılacak şey bellidir; kaçmak. burada da devreye intihar düşüncesi girer. hayat anlamsızlaşmış, gökyüzü griye boyanmıştır bile çoktan.

3 yaşımda verildigimde 3 sene kalacağımı biliyordum tabiki ama çok ağlamıştım o gece.
sonraki geceler de hep böyle devam etmişti.
istenmeyen olmak o yaşta çok ağır gelmişti.

sonra herkes kendi dünyasına daldı
geçti geçmez dediğimiz zaman. kuşları unuttuk.

(bkz: ilhan berk)
(bkz: kuşlar)

kimi zaman başıma gelen sinir bozucu hadise. bir şeyi aramak, bulmak için google'a açıyorum. sonra bir şey oluyor, google bana, ben googla bakıyorum. bu tatsız anı uzatmamak adına kapatıyorum sekmeyi.

hazreti ibn-i haldun'a* atfedilen sözdür. fakat ünlü eseri mukaddime'de böyle bir söze rastlanılmamıştır. bununla birlikte böyle bir sözü olmasa da coğrafi koşulların determinist yönden toplum yaşamını etkilediği üzerine analizleri vardır.

kaynak

büyük ihtimal küçük yaşta ailesinin etkili kitap okuma yapmadığı veya yapsa dahi kitap okumanın ilgisini çekmeyi başaramadığı kişidir.

başka ilgi alanları vardır muhakkak. fakat eğer bir yerden kitap okumaya başlamak veya kitaplar hakkında konuşarak ve toplantılara katılarak keyifli vakit geçirmek isterse kafa sözlük kitap edebiyat kulübü kendisini bekliyor olacak.

başarılı bir yayındı kanımca. tanımından iyi olduğu kesin en azından. gitarı kim çalıyo lan?

okul müfredatında olmasını desteklediğim sosyal ve entellektüel oluşumlardan biridir. beden, resim ve müzik gibi sosyal etkinliklere ev sahipliği yapan 1 saatlik derslerin diğer derslerdeki odaklanma ve başarıyı da olumlu etkilediğini biliyoruz.

eğitim sistemimizin kalitesi elbet tartışılır. ama konumuz bu değil. özel dersler, sınavlar ve dershaneler arasında sıkışıp kalan çocuklar için bu ders bir süreliğine kendine ve ihtiyaçlarına odaklanmasını sağlayacak araç niteliğindedir. sosyalleşme sağlayan, ders başarısından farklı bir alanda yaşama sevincini artıran bu etkinlikler motivasyonu da artırarak tekrar yola güçlü bir şekilde devam edebilecekleri enerjiyi sağlayacaktır. topa olan gücü ile vuran çocuğu durdurmayın, resim defterini anlamsızca karalayan çocuğa kızmayın, flütle desibelin sınırını zorlayan çocuğu engellemeyin. bunlar da bir nevi stresi ve gerginliği uzaklaştırma çabasıdır.

"benim çocuğum sosyal etkinlik sevmiyor, zaman kaybı olarak görüyor" diyen insanları samimi görmediğimi belirtmeliyim. adı üstünde, o bir çocuk. siz neyi öğretmiş iseniz o çocuk o olur. nefes almayı öğretmeliyiz. zihni sürekli çalışır halde tutmaya çalışırsanız dinlenme fırsatı olmayacaktır. verimli çalışma bu değildir. zihnin dinlenmesi de gerekir. nasıl olduğu önemli değil, herkes kendi yolunu yaratır. doğru yanlış diye nitelendirmemek gerek. ben kitap okurum, sen müzik dinlersin, diğeri halı saha maçına gider... bunlara engel olan ya da vakit kaybı gören aileler, çocuğun içinde ne duygular barındırdığını, hangi fırtınalara ev sahipliği yaptığını eminim bilmiyordur. çalışmadığı zaman suçluluk duygusu hissedebileceğini, eksik hissedebileceğini, kendine değer verme kavramının altını doldurmayacağını bilin değerli veliler. telkinlerimiz ne yönde?

sosyalleşmenin en çok kıymetini biz biliriz halbuki. burada yazmak da buna dahil midir? bir düşünelim.

yapılan etkinlik ne olursa olsun, ama ders dışı olsun. beden eğitimi benim bu konuda en çok desteklediğim derstir. fiziksel yansımalar ruhsal boşalımı destekler. parka gitmeyen çocuklar kıpır kıpır, molaya çıkamayan çalışan huzursuz, kahvesini içermeyen patron keyifsiz olur, bilirsiniz. çocuk dünyasının hengamesi içinde bırakın bir fincan kahve içme lüksü olsun. kahve sevmiyorsa çay içsin, onu da mı sevmedi? ne içmek istediğine kendi karar versin. kendi karışımları belki en lezzetlisi olacak. lezzeti olmasa bile seçme şansı onun olsun, sizin değil. çocuğunuzun zaten elinden alınmış olan gençliğine bir tekme de siz atmayın.

beden eğitimi dersi candır. en sevdiğimdir. her çocuğun en sevdiğidir. içimizdeki minik canavarın ihtiyacını karşılayabileceği en etkili derstir. salın efendim çocuklarınızı...

19 mayıs 1919 yılında milli mücadele döneminin resmiyetten de başlamasıyla gazi mustafa kemal atatürk önderliğindeki anadolu hareketinin yeni bir türk devletinin kuruluşu ve bağımsızlığı amacına ulaşması için 6-7 yıl henüz çocuk yaştaykenden beri iç çatışmalarla ve dağlarda mücadale ile geçen ömürlerini 23 ve 24 (şehadet tarihleri 1920 temmuz olarak resmiyeten görülmekte) yaşlarında şehit düşerek sonlandıran anne-baba soy ağacından gelen kuvvacı dedelerimi, ülkenin kurulmasında olağanüstü bir zeka ile cesaret gösteren rahmetli atatürk’ü ve bu bağımsızlık yolunda şehit düşen tüm diğer atalarımızı sevgi, saygı, rahmet ve dua ile anıyorum.

maalesef bize güçlü bir ülke miras bırakılmadı ve maalesef biz de güçlü bir türkiye miras bırakamayacağız ama umuyorum ki bizden sonra gelecek nesiller güçlü bir türkiye’yi devralır ve güçlü bir türkiye’yi sonraki nesillere devreder…öyle bir ülkemiz olur ki biz göremesek de ne amerikanın dolarına, ne avrupalının eurosuna bakar, dünyaya gerektiğinde ayar verebilen ve çok güçlü bir ülkede çocuklarımız yaşarlar…

teoman-duş. tabi yaşımız daha ufakken utanıyorduk şaun da değil.

sözlüğün en sevdiğim yazarlarından 4'ü biraraya gelmiş ve program yapıyorlar, benim için rüya gibi..

merakla ve heyecanla bekliyorum:))))

ekleme: 21.00 yemek yemek için geç bi vakit, o yüzden çayımı çorbamı alıp izleyeceğim.

ekleme: en son apartman boşluğu yayınında birmingham'a teleskopik vinç taşımıştım, bu yayının şerefine de birmingham'dan prag'a bir yolculuk yapacağım. ön konsola sevdiğimin fotoğrafı, viteste tespihim, tavanda türk bayrağı her şey yerli yerinde. saat 21.00'da prag'a doğru yola çıkıyorum, kulağımda sevgili dostlarımın sesi..

ekleme: acaba programa musallat olabiliyor muyuz mesaj kutularından ya da buradan?

ekleme: şimdilik musallat olamıyormuşuz, belki ilerde..

bu ülkede adam yerine konmayan, maalesef dışlanmaya mahkum insanlardır.