biri acıkmış yine.*

güneydoğu asya; malezya, tayland ve vietnam kökenli olan duryan meyvesi, lezzeti ve faydalarıyla dikkat çekiyor. ancak lezzetinden daha çok kötü kokusuyla biliniyor. öyle ki duryan meyvesinin kamusal ve kapalı alanlara sokulmasına izin verilmiyor.

meyvenin dış kabuğundaki boynuzu andıran küçük çıkıntılar ilk bakışta dikkat çekiyor. damak tadınıza göre bu meyvenin hastası olmanız ya da sevmemeniz mümkün.
kaynak

jean paul sartre bu eserin de radikal bir insan özgürlüğü doktrin'ini savunmaktadır. kendi özgürlüğümüzün farkında olmamız endişe şekline dönüşmekte ve dolayısıyla bu farkında oluştan kaçmaya çabaladığımız için de sartre'ın deyimiyle " kötü kanaate " girmekteyiz.

doğru başlık mı bilmiyorum ama buraya yazasım geldi. tuhaf gerçekten. hayatın manasının tam da buymuş gibi olması. hani böyle olmamalıydı. ne güzel hayallerimiz ne güzel amaçlarımız vardı hayatta. ama sonuç geliyor oku iş bul evlen çocuk yap öl'e dayanıyor. bilmiyorum. bu zamana kadar insanların gözlerine ışıltıyla baktığı bir insan oldum belki de. düşmanlarının bile sempati duyduğu bir tip. bana bakıp gülümsediler bana bakıp duygulandılar. yine de o soylu hikayeye sahip olamadım sanki. belki de kendi olamadım. kendi olmayı başaramadım. parçalanmış bir benlik olarak tanımlamak doğru olur mu bendeki benliği onu da bilmiyorum. o kadar farklıyım ki, her an değişiyor kararlarım.
mesela ben allah'ı çok severdim. hala seviyorum. sevdiğimi sanıyorum en azından.
sonra ben çok eskiden beri hep biri olsun isterdim. aşık olabileceğim ve bana aşık olabilecek biri. bunu o kadar istedim ve bu bana o kadar nasip olmadı ki. bir yandan etrafıma o tefekkürane nazarla bakarken hep aynı şeyi fark ettim. bana nasip edileni.
bazen öyle sözler duyuyordum ki etrafımdan, öyle şeylerle karşılaşıyordum ki hayatta, bunlara bakıp işte sana nasip edilen bu dememek duygulanmamak ancak kör insanın yapacağı işti. bense her zaman bir çocuk gibi aynı şeyi tutturdum. üzüldüğümde, hüzünlendiğimde aynı yere vardım. neden bilmiyorum. hep gökyüzünde uçan iki kuş hüzünlendirdi beni. hep kapıların önünde duran iki çift ayakkabı. el ele tutuşan çiftler. bu neden böyle oldu bilmiyorum. vakt-i zamanında dindarlığımla övünürken birilerini sıkı kınamış olmalıyım farkında olmadan. başka türlü bir cevap bulamıyorum işte. hasılı şu yaşımda biraz daha neşeli cümleler çıksın isterdim dilimden, klavyemden biraz daha umutlu cümleler dökülsün. ama bu kadar işte. ve ben hep, bana bakıp güçlenen insanların karşısında şimdi neden bu kadar aciz olduğumu yalnız olduğumu bir türlü anlayamayacağım sanırım. birileriyle yazışırken onların neden kız kardeş ana bacı bağlamında düşünmediklerini ve bana neden sulandıklarını da. yani çok karmaşık anlattım ama neyse.

iyi geceler dünya.
carl blechen - landscape in winter at moonlight (c. 1836)
kaynak:wikimedia

kar üstünde çıplak ayakla yürümüş gibi bir ruh hali.

ege'nin sahil kasabalarını hesaba katmaz isek aydın'ın en şık ilçelerinden biridir.

ayrıca kuşadası, didim, çeşme, foça gibi tatil beldelerine 1-2 saat; alaçatı, göcek, ören, marmaris, bodrum, datça gibi gözde tatil beldelerine 2-4 saatlik mesafesi ile deniz düşkünleri için ideal bir konumda bulunur.

tarım ile şehrin iç içe olduğu nadir şehirlerden, ağır sanayii de olmadığı için hava mis, hava şahane. şehrin her tarafı turunç ağaçları ile dolu, yol kenarları bile.

ayrıca nostaljik havasını da koruyor, eski mahallelerinde yaşam devam ederken 1900'lü yıllardan kalan binalar bile hala dolu ve kullanılabilir durumda.

uzun çarşı şehrin mecburiyet caddesi, istiklal gibi. meşhur kokoreççi şahap baba aperatif salonu'da bu cadde üzerinde. ayrıca nazilli, yuvarlak pideleri - nazilli gülü - ile de meşhurdur. merkezdeki kısmet pide'nin yurt içinde meşhur sayılabilecek bir şöhreti vardır ve fakat bozdoğan ilçesinde mikado pide salonu bence çok daha iyi yapıyor; bu bilgi de cepte dursun.

senelerdir il olmayı bekler, ha oldu ha olacak derken; olmamaya da devam eder.

cahit sıtkı tarancı'nın yakın dostu olan ve kendisine yazılan mektupların kitaplaştırıldığı şair ve yazar.

canımın içi balkan güzelliği.
büyük hayranıyım kendisinin, zıpır aşık rolünden meczup deli rolüne, sayko oçe rolünden romantik delikanlı rolüne bütün oyunculukları kimse kusura bakmasın ders diye okutulmalı. acı kiraz gibi darmadağınık bir filmi bile -ki kadro şampiyonlar ligi gibi olmasına rağmen- tek başına sırtında taşımış. amirim erdal beşikçioğlu’nun bile pek esamesi okunmaz açıkçası ertan saban’ın yanında. *
gölgesizler filmindeki muhteşem köyün delisi performansıyla, limonata filmindeki olağanüstü oyunculuğuyla, gerçekten her şeyiyle çok çok başarılı buluyorum kendisini. neden bu kadar underrated kaldığını anlamış değilim, başlığı bile açılmamış.

kendisine olan hayranlığımı şu rezil anımla da gözler önüne sermek isterim. #829738

4 aralık 1977 yugoslavya, üsküp doğumludur. dedesinin dedesi osmanlı zamanında erzurum kars dolaylarından makedonya'ya göç etmiş. gençliğini üsküp'te geçirmiş ve pedagoji üzerine eğitim görmüştür. makedonya devlet konservatuarı ve tiyatro bölümünden mezun olup uzun yıllar kardeşi erman saban ile birlikte makedonya türk tiyatrosu'nda çeşitli oyunlarda sahneye çıkmıştır. konservatuardan çıktıktan sonra bir müddet almanya’da oynamıştır. fransa'da oynarken çalıştığı türk yönetmen mehmet ulusoy'un yönlendirmesiyle 2005'te türkiye'ye gelmiş, şehir tiyatrosunda birkaç oyun oynadıktan sonra da istanbul halk tiyatrosu'nda görev almıştır. türkçesi yeterli olmadığı için ilerletene kadar yönetmen yardımcılığı yapmıştır. sonrasında savcının karısı, sağır oda gibi dizilerde oynamıştır. şöhret kazanması, elveda rumeli dizisindeki aleksander makedonski rolüyle olmuştur. bu çıkışının ardından malt'ın deprem şarkısının klibinde de oynamıştır.

ilk eşi inci saban'ı 2009'da kanser nedeniyle kaybetti, 2016'da ebru özkan'la evlendi. çiftin biricik adında bir kız çocukları var.

emare, belirti, iz, im, nişan anlamlarına gelen arapça isim soylu sözcük. özellikle 'kıyamet' sözcüğüyle kullanılması çok manidardır.
mecaz anlamlı olarak halk arasında çok büyük nesneler için de kullanıldığı olur.
alametifarika birleşik sözcüğünün içinde de yer alır.

-"kış ortasında havanın 25 derece olması hiç hayra alamet değil."

burada hemen can nazım hikmet'i ve onun alâmetler şiirini anmasak olmaz:

yedi kat yerin altından uğultular geliyor.
çok alâmetler belirdi, vakit tamamdır.
haram sevaboldu, sevap haramdır.
ak kurt, kara tahtayı daha bir yol kemir,
çekin ki körükleri
ateşe girdi demir.

çok alâmetler belirdi, vakit tamamdır.
duyuldu kim ölüm satılıp kâr edile,
kendi kendilerin reddü inkâr edile,
ve duyuldu kabuğuna tık ettiği civcivin.
duyuldu uykusundan uyandığı
zincirinden başka kaybedecek şeyi olmayan devin.

yedi kat yerin altından uğultular geliyor.
medet yoktur, bakma geri.
kantarma zapteylemez oldu beygiri.
çıkmış üzengiden, ayağı yok mu?

kan sızar, şak olmuş, dudağı yok mu?
gider, böyle gider, dahi gider
bu âteş yolların durağı yok mu?
bu yol orda biten yoldur.
“türabolmak ne müşküldür…”

çekin ki körükleri
ocağa girdi demir.
bir ateş külçesi düştü buzların ortasına.
alâmetler belirdi, kıyamet alâmetleridir.
haberdir, erişmekte
kaynayan su galeyan noktasına.

güzel dinlerim seni.
yargılamadan, eleştirmeden.
sözünü de kesmeden.
kestirmeden severim seni.
öyle dolambaçlı yollardan değil.
sevdiğim halinle kalırsın.
değişmek için yormazsın kendini
yormadan severim seni.
kanatlarını da kırmam,
uçarken çok güzelsin
kırmadan severim seni.
seni altın kafese koyamam ki
özgür halinle severim seni.
düşürmem de seni.
ayakta çok güzelsin.

ingiliz jokey 31 yaşında. engelli yarışlar kategorisinde at biniyor. bu sezon çılgın bir yere ulaştı kariyerinde. öyle ki dün ingiltere'nin engelli yarışlar için en önemli iki festivalinden biri olan grand national'da bindiği minela times isimli atı ile grand national'ı kazandı.

bu yarış öyle bir yarış ki, 77'den beri kadınlar dönem dönem at bindi, 82 de ilk defa bir kadın bu yarışı bitirdi bindiği atla, 2012 de ilk defa bir kadın bu yarışta bindiği atla ilk 3 sırada yer aldı fakat 2021 yılında dün rachael blackmore ile minela times bu koşuyu kazanan tarihteki ilk kadın jokey oldu.

6900 metrelik 30 engelin olduğu ve 40 atın koştuğu müthiş bir savaştan galip ayrıldı bu kadın bindiği atla. düşen jokeyler, devrilen atlar ama ayakta kalan ve kazanan gerçek bir şampiyon.

başarısı öylesine büyük ki, bu yarışı 1 kere olsun izleyen neden bahsettiğimi anlayacaktır. kadın erkek eşitliğinin en büyük kanıtıdır belki de bu zira eşit hakları ve imkanları sunduğunuzda başarı yeteneğe bağlı olarak gelişiyor.

yarış sonrası röportajında şunu söylemiştir: "ben ne kadın gibi ne erkek gibi ne de insan gibi hissediyorum, şu an adeta uçuyorum!" bu birincilik sonrası cümleler göz yaşları olarak geri dönebilir.

ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
(bkz: adnan yücel)

hali hazırda öğrenci olarak bulunduğum eskişehir'dir bence, havası biraz sert fakat aradığınız her şeyi bulabileceğiniz, kaostan uzak bir şehirdir. izmir, ankara ve istanbul'u da gezip gördüm, farklı şehirler de gördüm, pek fazla yaklaşabileni görmedim açıkçası.

ilk tanıma ek olarak, kolunu kaptıran tyr'ın birde cehennem köpeği garm ile bir kapışması olduğunu hatırlatalım.

bahtsız bir tanrı bu tyr, zira havlayan, uluyan ne varsa direkt tyr'a ihale etmişler. fenrir'e tek kolunu kaptırmışsın, birde o halde garm ile yüzleşiyorsun. sonuç olarak tyr, garm'ı öldürmüştür ama vücudunda ısırılmadık yer kalmamıştır ve hakka doğru usulca yürümüştür.

bazı nors mitolojisi uzmanları fenrir ile garm'ı aynı yaratık olarak değerlendiriyorlar lakin iki yaratığın farklı yaratıklar olduğu çoklarınca kabul edilen bir gerçek. şayet öyle ise yani fenrir ile garm aynı yaratıksa tyr'ın iki kere aynı saflığı yapmış olmasını ben kendisine şahsen yakıştıramıyorum.

safranbolu
03.07.2019/iki yıl önce bugün

büyük g.. oluruz.

hepsinin olmadığı bir gerçek.