evrimi reddeden insan biyolojiyi reddediyor demektir. yahu şu an ihtiyaç duyduğumuz aşı bile evrimsel bir süreç. evrim dediğimiz şeyin maymundan insana evrilmek olarak sunulması mantıksız. evrim der ki mutasyonlar doğal seçilim vasıtasıyla yavruya aktarılır, bu durum lehineyse devam eder. değilse de zaten türleşmez. çok üstüne ahkam kesmek istemem ama türlerin dayandığı bir önceki tür kavramını da reddetmek anlamsız geliyor.

başlığı okuyunca heyecanlanmıştım (istifa etmiş gibi algılayan bir tek ben değilimdir umarım.), içeriği okuyunca üzdü.

bir gece sosyal medyadan beklediğim açıklamalardır (hayali bile güzel be!). inadına istifa etmeyeceğini düşünüyorum. göklerden gelen bir emir var sonuçta.

genellikle insanı çocukluğuna götüren kokulardır. kahvaltılık satan şarküterilere girdiğimde gelen kokudur. yeni basılmış kağıdın kokusu da öyle benim için... bi de bebek kokusu tabi ki.

ilkokuldayım bornova ilçe halk kütüphanesinde raflar arasında beyhude gezerken siyah kaplı kitap dikkatimi çekti nazım hikmetin tüm eserlerini cilt haline getirilmiş ansiklopedik bir eser. okumaya başladığım ilk sayfalarında kitabın ve malum kişinin ülke sathında yasaklı olduğu yazılı canhıraş paniğe kapıldım fakat kitabı zinhar bırakamıyorum o aceleyle kitap yasaklı olsa bana kütüphane yetkilisi verir mi onu da geçtim orada ne işi var diye dusunemeyip kitabı aldigima dair imza atıp eve gidiyorum manyak gibi biri beni takip ediyor mu soruları eşliğinde eve sonunda vardım. okula götürmek gibi bir gaflete kapilmisim gizli gizli okurum tenefüste diyerek ve o gün okulda bir arama... hoca kafamın üstünde çantanı aç diyor açamam diyorum aç diyor dakikalarca süren bu münakaşa sonucunda elbette hoca durumdan sıkılarak çekip aldı çantamı kadincagiz içine bakıyor yine bakıyor sonra anlamsızca bana, ne var burada saklanacak dedi sonunda bende beni asmayın ne olur diye kadının eteklerindeyim diğer öğrenciler meraktan çatlayacak en son öğretmen kahkaha tufanina tutuldu. hayatımın en rezil olduğum anıydı sanırım

spiroketler, campylobacter ve vibrio türü bakterilerin tanısında sıklıkla kullanılan özel mikroskobik yöntemdir.

tercih meselesidir.uzun yıllar manuel kullanan biri olarak otomatiğe alışınca diğerini unuttum.

ilk gün yapılan kampüs gezisinde rehberlere "burada mangal yapabilir miyiz?" diye sormam.

uyandıktan hemen sonraki an.

gencecik bir kıza bu kadar yüklenilmesini doğru bulmuyorum. bu da şiddetin başka bir türüdür. bazı alışkanlıklar zamanla oluşur. bugün eleştiriye belki doğru üslup ile cevap vermemiştir bir yıl sonra teşekkür edecek olgunluğa erişir. insanız, kimse kusursuz değil. hoşgörü hayatı daha yaşanır kılar.

gözleri ayrı güzel, yüzü ayrı.

din kurumlarının, bilim kurumlarından daha fazla bütçesi olması. henüz geri kalmamışsa da kalacaktır.

beğeni tuşunu neredeyse bütün yazdıklarımda kullanan, ince düşünceli ve saygılı bir yazar. teşekkür ederim. güzel yazmalarınız olsun.

bu platformda da onları unutmayacağız. ruhları şad olsun. konu ile ilgili kafasını kuma gömen siyasilere de yazıklar olsun.

+10 yaşla şut ve gol dediğim eleman. buradaki daha birçok kişi daha bebekken veya namevcut iken, 1996'da internetle tanışmış biri olarak buralarda yer almayı gayet hakkım görüyorum.

"öğreten öğrenir", "öğreterek öğrenirsin" anlamına gelen latince bir deyiştir.

ne oldum değil ne olacağım de.

gün geçmiyor ki nick altına yazmadığımı farkedip hüzünlere gark olduğum bir yazara rastlamayayım. ezelden beri beğenileri beni memnun eden, tarzı olan tanımlarımı artık kanıksadığım beğenisi bile özgün olan yazar kişisi. hatta geçen şimdiye kadar nasıl sohbet etmediğime hayıflanıp özür babında yazdım kendisine, tanımlar aracılığıyla zaten on numara bir sohbetimiz olduğunu söyleyerek mest etmiştir beni. var olsundur.

ne zaman denk gelsem bir masa etrafında birbirlerine bakan insanlar var, bir de hep mühim mesele.birinin başı belada genelde bayağıda vurdulu kırdılı ama yine de hepsi sakin sakin oturup konuşuyor.

benim hiç çin’de bir ablam olmadı
hiç çiçekçi dükkânım ivan milinski
üç galata gecesi ceneviz kerhânesinde
boyalı kunduralarıma büyük erkekliğime baktı kaldı
dişleri kâmilen altın dövülmüş bir kadının yüzü

peki bu güzel avratotu da kim yahu?
oldum olası ayakta bira içiyor
galiba yine yüz kişi ütülemiş kayıkta kızcağızı
biliyorsun işte bira içerken vergi vermek gücüme gidiyor arkadaş
hem ne demeye o güllü agop ukalâsı otobüs paramı çekecekmiş
eve gitmek istemiyorum pazarlık ederiz hamamda yatarız
ulan git şimdi milli gelirden söz açma bana defol bas git yıkıl

mübeccel mübeccel ben ben olayım da seni hiç anlamayayım ha
n’olur uzat bacaklarını galata’dan denizlere uzat uzat da
zırlamadan anlat on ikisi de deli olan kardeşlerini mübeccel
anlat kimlerin yüreğinde kız kulesi gibi grev çivileri var
kimler boş sarnıçlara iğilmiş ha bağırır ha bağırır
sen kahırlanma bana gözlerim çin’de benim çiçek bahçelerine kaçmış
benim hiç çin’de bir ablam olmamış hiç çiçekçi dükkânımolmamış

geceleri galata’da gülerken bacaklarımız uzamış alıştık artık ölüme
diyeceğim şu ivan milinski: ölüm için ayırdık geceleri gülerken
galata’da