engel tabiiki, engel ama engelleri aşanlar var, iyi şartlarda yetenekleri ortaya çıkanlar ne olacak..

peki ya oldurmaya çalışırken geçen zaman, emek...

bir şey istiyorsun, imkan yok, önce imkana nasıl ulaşacağını bul, imkanı da sen yarat, yapmak istediğin şeye giden yolu inşa et, yolu da sen yap, sonra o yola gir et, imkanları sağladıktan sonra, sabırla sıcak tuttuğun hevesini yaşa... herşeyi halletmek için yorulup üzüldükten sonra...

bir çocuğa verecek hiçbir şeyi olmayanlar, ne kadar da çok çocuk yapıyor ya,
bir konu bu kadar mı gerçeğiyle tezat olur..
inanılır gibi değil...

aklıma teoman'ın şarkısı geldi.
"sevgi anlaşmak değildir, nedensiz de sevilir.
bazen küçük bir an için ömür bile verilir."

aynı zamanda bir parfüm markası. "davidoff cool water" bir dönem kullandığım hoş kokulu bir parfümdü.

mazhar,fuat,özkan

trafik trafik trafik

bu kadar cami sevdalısı olup tapınak mimarisinde taş devrinde olmamız ise oldukça ironik.

olmasam da olur.

yeni nicke alışmam uzun sürecek galiba.

kusursuz olmak peşinde olmayan kusurlarıyla kendini muhteşem gören kimse.
çünkü ben buna değerim diyen insan.
kendi olumlamasını kendi yapan kişi.
dini açıdan şükürcü olan insan.

bu adamın açıklama yapmasının benim açıklama yapmamdan ne farkı var anlamıyorum. siyasetin her kanadında bunun gibi bir sürü adam var ve beni hayrete düşüren bir özgüvenle hareket ediyorlar. ben bu tip insanların ( fatih erbakan, mustafa sarıgü vb.) kendi grubundan çok o grubu bölmek isteyen karşıt gruplarca desteklendiğini düşünüyorum. dolayısıyla söylediklerine hiç kulak asmıyorum.

hayat çok zor..
güne mutlu başlamak çok zor.
her gün önüne çıkan onca engeli atlatıp modunu düşürmeye çalışanları görmezden gelip hep aynı umutla nefes almak çok zor.
sevdiğin insanların senden bir bir uzaklaştığını görmek ve izlemekten başka hiçbir çarenin olmadığını farketmek çok zor.
hayallerine giden yolda yere serilen dikenlerin arttığını görmek ve yinede durmayıp o dikenlere basarak o yolda ilerlemek çok zor.
insanların gözlerine bakıp anlaşılmayı beklemek ve kimsenin seni anlamadığını görmek çok zor, helede herkesi bu kadar iyi anlıyorken.
verdiğin onca değerin ve güvenin boşa gittiğini görmek, yaptığın o kadar fedakarlığın karşılığını koca bir nankörlükle almak çok zor.
kalbin paramparça olmuşken gülümsemeye çalışmak çok zor.
yüzlerce cümle yazabilirim buraya, beni seni onu anlatan yüzlerce cümle. ama benim demek istediğim hayat zor ve bu saydıklarıma rağmen hayatı mutlu bir şekilde yaşamaya çalışmak çok daha zor..

en sevdiği renk mor olan kadın
en sevdiği kelime “asi”
en sevdiği oyun incitmek beni
hıncı çocukluktan kalma yara izi
...
uçurtmalar..

ne olduğunu bilmemekle birlikte bu hiç değildir.*

bir fav uğruna evlenmeyin kuzum..yazık olur..

aynı zamanda şarkı sözüdür :
zümrüd-ü anka
bir kara karga
çağırıma gelmez
kendisi darda.

ölmek için başka seçenek talep ederdim...
idam sehpası çok itici.

günaydın sözlük…

ama öyle, dünyanın en iyi ticari fikrini bulmuş gibi koştura koştura yanınıza gelip “çok para kırıcaz bilader, çok para kırıcaz” nidalarıyla, sizi onulmaz iflaslara sürükleyeceği çok açık bacanak gazı ile, coin piyasasına girmişsiniz de, ertesi gün uyanıp, borsa ekranını açtığınızda süleyman çakır’ın kumarhanesi gibi kıpkırmızı bir ekranla karşılaşmışsınız gibi bir günaydın değil elbette…

güzel bir yaz akşamı, çalan kapı zili ardından, kapıyı açtığınızda, elinde siyah poşette rakısı, koltuğunun altında kocaman bir karpuzla karşınızda dikilen bacanakla karşılaşmışsınız gibi sürprizli bir günaydın…

milenyumlu bir günaydın değil, 90’larlı bir günaydın…

kesinlikle ve kesinlikle oğuzhan uğur'un borç harç filmidir. kendi isteğimle gitmemiştim zaten. hikayesini de anlatayım hatta:

ocak ayının karne gününde okula gittik ve karnelerin saat 14'te dağıtılacağını öğrendik 2 arkadaşımla. sinemaya gitmeye karar verdik ve yakınımızdaki bir avm'ye gittik. aquaman filmi de vardı ama onun saati bize pek uygun değildi ama geç kalsak da pek sorun olmazdı sadece biraz geç alırdık karneleri. ben ve bir arkadaşım aquaman filmini izleyelim dedik ama diğer arkadaşım bu filmi izlemek için tutturunca biz de merak ettik ve izledik.

o kadar iğrenç bir filmdi ki midemiz bulandı ya. boşu boşuna 2 saatimiz gitmişti.

işte böyle sözlük.

bir hayvan seçecek olsam koala olmak isterdim. ağaca sarılmış dünya umrunda değil.
cansız bir varlık olsam hızla akan bir nehirde su damlası olmak isterdim.
olmak istediğim iki şeye baktığımda bile birbiriyle ne kadar zıt olduğunu fark edip kendimle yüzleşmeme neden olan başlık.