çok da önemli olmayan şey. çünkü...

herhangi bir ülkenin erkekleri de türk kadınlarını beğenebilir. bir tane örnek bırakayım;



hatta yıldız tilbe'ye benzeyen bir arkadaşımız amerika'ya gidip herkesi peşinden koşturmuştu. farklı olan, yabancı olan, insanlara hoş gelebilir. bunlar üzerinden bir kesimi kötülemeyi doğru bulmuyorum.

edit: videoyu izlemedim.

eski alıyo eski alıyo eskiciiiiii!!!

tanım: zihnimizde yer etmiş anonsları paylaştığımız başlıktır.

serum potasyum düzeyinin 3.5 meq/l altında olması durumudur.
neden olarak yetersiz alım,ishal,kusma,pilor stenozu,11-beta hidroksilaz enzim eksikliği,renal tubuler asidoz tip1 ve 2,amfoterisin b,sisplatin gibi ilaçlar sebep olabilir.
ekg bulguları önem arz eder bunlar; t dalgasında silinme,pr aralığında uzama,qrs aralığında genişleme,st depresyonu ve u dalgası görülmesidir.

tedavi olarak asemptomatik hastalarda oral potasyum verilmektedir.
kritik durumlarda ise santral benden ekg monitarizasyonu altında infüzyon yoluyla verilmektedir.

herkesin sırları vardır.

1 puanı bile olsa rütbeyi hakkeden yazarımızın yine gönlümüzü fethettiği mizah yazısıdır.

içini dökmektir.

vardır elbet. ama ben insanın karakterinin yüzüne, gözlerine, sesine, ufacık mimiğine yansıdığını düşünenlerdenim.

gözler kalbin aynasıdır der susarım

fotoğraf değil de keşke video koyabilsek... geçenlerde anaokulu yıl sonu gösterimden bir video buldum. bale gösterisi için müziğin başlamasını beklerken hemen yanımda seyircilerden birinin oğlu beliriyor ve komiklikler yapıp ışığımı çalmaya çalışıyor. buna çok sinirlenen minik bihter (aka. ben) çocuğu ittirip kafasını yere çarptırıyor. babası geliyor ve kavga çıkıyor. sonuç olarak muazzam bir video keşke sizlerle paylaşabilseydim. haa btw sakın ama sakın ışığımı çalmayın.

miras güzel şeydir çatır çatır yenir. akıllı insan bunu yönetmesini de becerir. ben bunu bir saçmalık olarak görmüyorum.

bilinmeyen bir sır sanki iki dakikada benjaminin eline kağıt kalem tutuşturmuşlar o da benden günah gitti demiş gibi ama güzel tatlı ve sempatik aslında bazen sade olmak iyidir net basit olursan kolay anlaşılırsın

şunu fark ettim aslında mottomuza uyuyor bakın:

amacımız; trafiğe, korna seslerine, uzun uzadıya bitmeyen mesailere, toplantılara, kalp sıkışmalara, strese, kirli siyasette, anksiyete krizlerine biraz olsun ara verip soluklanabileceğimiz bir platform yaratmak.

şair benjamin diyor ki kafayı girişte bırak çıkarken alırsın.

olayların hep kötü tarafını görme eğilimi gösteren kişiliklerdir. kendilerine güvenleri yoktur ve başkaları bu kişileri takdir etse bile yetersiz ve suçlu hissederler. işler yolunda da gitse hep hüzünlü bir mizaçları vardır ve mutlu olaylardan bile az zevk alırlar.

onların gözünde kendileri yetersiz, hayat zor ve haksızlıklarla dolu, gelecek ise tüm olumsuzluğu ile gelecektir. depresif kişiliğin nedeni biyolojik veya çevresel olabilir, hatta ikisi de önemli bir rol oynar.

--- alıntı ---
depresif kişilikler nasıl idare edilir?

şunları yapın:
- sorular sorarak dikkatini olumlu yönlere çekin.
- onu dikkate aldığınızı gösterin.
- onu bir psikoloğa/ psikoterapiste görünme konusunda ikna edin.

şunları yapmayın:
- ona kendine gelmesini, canlanmasını söylemeyin.
- onu azarlamayın, ahlak dersi vermeyin.
- içinde bulunduğu durgunluğa sürüklenmeyin.

alıntı için kaynakça: françois lelord, christophe andre ''zor kişiliklerle yaşamak'', sayfa: 198.

tropikal denizlerde yaşayan bir balıktır. bilimsel adı acanthuridae. cerrah balığının pek çok türü bulunuyor. bu türler birbirlerine benzeseler de görünüşleri ve renkleri çok farklı. ayrıca bu balığın erkekleri üreme dönemlerinde renk değiştirebiliyorlar.

ayrıca kayıp balık nemo filmindeki dory bu balık türünden. mavi cerrah balığı olarak biliniyor.

bu balığa cerrah balığı denmesinin sebebi kuyruk yüzgeçlerinin iki yanında keskin dikenlerin bulunması. bir canlıya bu dikenler değerse derin bir yara açabilecek kadar keskin bu dikenler. kendini savunma amacıyla kullanıyor bu dikenleri. genellikle alglerle beslenen bir balıktır. ağızları çok küçüktür. dişleri sayesinde algleri kayalıkların üzerinden kolayca kopartabiliyorlar.

tedavisi için cerrahi operasyon gerektiren hastaların tedavisi ile ilgilenen doktor.

en son okuduğum kitapta da şöyle bir bölüm vardı cerrahlıkla ilgili.

baba, çocuğunu okula bırakmak için arabayla yola çıkıyor. yolda bir kaza oluyor ve baba ölüyor. çocuğun acil ameliyata alınması gerekiyor ama cerrah, çocuğu görür görmez;”bu benim oğlum, ameliyat edemem.” diyor. bu durumda cerrah çocuğun nesi oluyor? babası, üvey babası gibi cevaplar geliyor ama cerrah çocuğun annesi.
toplumumuzda cerrahların hep erkek olduğu gibi bir algı olduğundan herkes çocuğun babası olduğunu düşünüyor ve kimsenin aklına annesi olabileceği gelmiyor. ben de okurken hiç annesi olacağını düşünmemiştim oysa çok basit bir soru. ilk aklımıza gelmesi gerekirken en son geliyor.
burada da başlığı görünce paylaşayım dedim.

bir adayı karaya veya başka bir adaya bağlayan kumul setidir. tombolo oluşumundaki temel etken dalgaların taşıdığı kum ve çeşitli malzemeler zamanla ada ve kara arasında kalan su üzerinde bir kum seti oluşturur.

kafa sözlükte birlik duygusunu böyle bir yardım kampanyası ile hissettiğimizdir. minnakların fotoğrafları da ayrı bir duygulandırdı. şimdiden hayırlı olsun diyorum.

sebepsiz bi iç sıkıntınızın olma ihtimali yoktur. olsa olsa kendinizden sakladığınız dertleriniz vardır.

sultanahmet meydanı'nda bulunan ve adı üzerinde, türk-islam eserlerini kapsayan ilk müzedir. 1983 yılında ziyarete açıldı.
müzenin üst katında halı, el yazmaları, ahşap, taş, cam-maden-seramik eserler, mukaddes emanetler ve alt katında etnografya bölümü bulunuyor.
dört halife ve emeviler döneminden başlayıp osmanlı devleti'ne kadar uzanan kronolojik sırayla eserlerin sergilendiği odalara girip çıkıyorsunuz. ben tabi ki başka türlüsü benden beklenemeyeceği için en sondan girip yarısını dolaşmıştım. büyüsü bozulmasın diye benim gibi yapmayın.
bana göre müzedeki en ihtişamlı ve ilginç eserlerden birisi cizre ulu camii'ye ait çift kanatlı kapı. kapı tokmağının bir tanesi çalınmış. şimdi danimarka'da bir müzede ve geri alınamamış. bununla ilgili bilgi panosunu da müzede görebilirsiniz.

marx dedeyi bir kenara bırakırsak, toplumbilimlik açıdan yabancılaşma iki şekilde oluyor gibi. biri tamamen kendine yaklaşıp toplumdan uzaklaşma, diğeri de toplumdan da kendinden de uzaklaşma. özünde, bir nevi kopuş. hepimiz bir yerlere bağlı doğuyoruz az çok, sonra o görünmez ipler kopmaya başlıyor. birileri bu kopuş anadan fırladığımız anda başlıyor diyor, birileri kendini aramaya başladığın anda diyor. kendini aramak da sıkıntı hocam, kendini bulup da toplumla uyuşan görmedim ben. gören varsa berü gele. uyuşur bir şekilde fakat kendisi de bilir ki tırışkadan bir uyuşmadır bu, en ufak bir arızada tekrar kopar; sonra tekrar inşa tekrar kopuş, tekrar inşa tekrar kopuş. tam sınırlarımı geçtim derken bir de bakarsın ki az ötede demoklesin kılıcı sırıtıyor.

iki durumun farkı nedir?* ilki içe kapanıklığı getirir, ruhen pek bir arıza yoktur, hayati belirtilerin sürer, toplumdan sıtkı sıyrılmaktır yalnızca. ikincisi tam bir yıkımdır. bir nevi boşluk içinde kalmaktır, boşluğun altındaki boşluğu düşünmektir. öz: yokluğa varmaktır.

peki yabancılaşma tercihen mi olur yoksa toplumun sizi itmesinden kaynaklanır, hangisidir sebep? benim bakış açıma göre bireyi topluma bağlayan şeylerin bireye yararı yoktur, dolayısıyla yararı olan bir şey de toplumdan kaynaklanamaz. yabancılaşmayı da bireye yararlı bir olgu olarak gördüğüm için bunun sebebi toplum olamaz. yani demek istediğim, kimse sizi "yabancılaş ulan" diye dürtmez, siz zaten bilinçli yahut bilinçsiz yabancılaşmaya başlarsınız. eğer yaşadığınız -laşma süreci bilinçsizceyse, doğal olarak onu topluma bağlayabilirsiniz. zihin "neden" arıyor haldır huldur sonuçta, illa bir yere bağlayacak p*şt. sizin elinizde olmayabilir.

yabancılaşma boş vermişliği getirir mi ya da yabancılaştık diye gamsız mı olmalıyız? bence yabancılaşma ve gamsızlık iç içedir. öbür türlüsü -hem yabancıyım hem toplumum- riyakarlıktır. yabancılaşan birey artık toplumla ilişiğini kesmedilir. toplumla aranızdak ilişki her ne kadar metazori devam etse de tutarlılık açısından biraz önce dediğim gibi olmalıdır, diye düşünüyorum.
sürpriz son: tam anlamıyla bir yabancılaşma çok çok zordur, diyorum. tamdan kastım gidip dağ evine kapanmak, kendini doğaya atmak, evsiz olmak, bohemlik, berduşluk, dandylik, ne derseniz deyin, yine de bir şekilde topluma mecbur kalacaksınız gibi.

ee, diyelim ki hani oldu ya, topluma muhtaç değilsiniz artık yabancılaştınız bir şekilde, sonuç? en fazla dünyanız küçülür. ee, yukarıda yararlı bir olgu demiştik, ona ne oldu hocam, dünyanın küçülmesinin bireye ne yararı var ki? dostum, yabancılaşmak yoluna gönül veren kişi tam olarak bundan kaçıyor işte.

bu kavramdan bahsetmişken camus'süz olmaz:
"bugün annem öldü, belki de dün, bilmiyorum."* işte iki paragraf önce demek istediğimi adam tek cümlede anlatmış.
bir de dostoyevski'den çay edebiyatı:
"önümde, ya dünya yok olacak ya da sen çaysız kalacaksın diye iki seçenek olsa, ben çay içmeyi tercih ederim."* bravo kral.

bir de makale: yabancılaşma: kavramsal ve kuramsal bir değerlendirme tavsiye edilir.
bir de kitap: rus düşüncesi bağlamında f. m. dostoyevski’de yabancılaşma olgusu - nazan coşkun karataş
bir de alakasız bir şarkı: kino - zakroy za mnoy dver

kendileri bir dönem tatile çıkmış ve cumhuriyet tarihimizin en hayırlı icraatlerinden birinin sembolü olmuştur.

herkes hüzünlü, herkes kendiyle küs, herkes karanlık nedense.

hüzün tadında güzeldir.
içinizdeki zehir belki başka birilerinin panzehiridir.
hiçbir karanlık sonsuza kadar süremez.

mutluluğun resmini çizebilirim nazım.