kendimi tanıdım. hayatımdaki en yabancı kişi benmişim, bunu farkettim. kendim hakkımda bilmem gereken her şeyi öğrendim. hayatın koşturmacasında ister istemez kendimizi ihmal ediyoruz. karantina sayesinde kendime fazlasıyla zaman ayırdım*.

okumayı hedeflediğim ama bir türlü yeterli vakit bulamadığım için ertelediğim kitapların çoğunu okudum. yeni şarkılar, filmler keşfettim. kendime ait bir şarkı zevkim oluştu. bunların hepsi benim için çok özel.

bu gibi konular kimseyi ilgilendirmez. sorun etmek isteyen sorun eder ve kendi de o şekilde yaşar. sorun etmeyen de etmez. herkes kendi bilir. kimseyi aşağılamayın, siz önem vermiyorsunuz diye bir üstünlüğünüz yok. tamamen sizin tercihinizdir ve kimseyi ilgilendirmez. tıpkı önem verenlerin de kimseyi aşağılamaması gerektiği gibi.

esmeray - unutama beni

terörist diyerek yaftalanan ve gözaltına alınan 44 öğrencinin tamamı serbest bırakılmış.
terörist idiler ise, neden serbest kaldılar?
terörist olmadıkları anlaşıldı ise,
onlara atılan bu leke şimdi nasıl temizlenecek,
o gençlerin, bu yaşananlardan sonra, bu devleti, bu milleti sevip, saygı göstermesini nasıl bekleyeceğiz?
yazık, bir ülkenin geleceği işte bu şekilde yok ediliyor denilesi durum.

mercimek köftesi ile arasında muhteşem bir ilişki olan baharat.

edit 2: usta şöyle bir açıklama yapıp "hatasız insan olmaz" demiş. bize de tanımı güncellemek düşer.

şaşırarak öğrendiğim, beni hayal kırıklığına uğratan haberdir.

evet, yanlış okumadınız. cumhurbaşkanlığı sözcüsü ibrahim kalın'ın sözlerini yazıp bestelediği ve klibini de çektiği "hiç oldum" adlı türkünün düzenlemesini erkan oğur yapmış.

muhalif olduğunu konserlerinde dile getiren bir sanatçıydı. bana düşmez elbet ama ne oldu da böyle bir şey yaptı anlayamadım. şu dijital müzik çağında albümlerinin fiziksel kopyasını aldığım nadir sanatçılardandı. artık kendisini bu yaptığıyla da hatırlayacağım ne yazık ki.

edit 1: ohooo, iyi ki sözlükte küfür yok, olsaydı halim yamanmış. sığ düşünmekle, kutuplaştırıcılıkla eleştirenler olmuş. erkan oğur'u asalım demedim, benim gibi düşünen arkadaşlar da dememiş zaten. kendisini sevdiğimizden eleştirdik. sakin olun.

rejimin ne hale geldiği hepimizin malumu, şimdi burada uzun uzun anlatıp birbirimizi yormanın anlamı yok. ibrahim kalın da bu siyaset içinde olan en becerikli isimlerden biri belki de ama yine de bunca acıya sebep olan siyasetin bir parçasıdır benim gözümde. sanatın politik olmadığını söylemişsiniz ama sanat politiktir. biraz sanat felsefesi, biraz sanat tarihi okursanız ne demek istediğimi anlarsınız. böyle bir durumda eleştirimin gayet yerinde ve dozunda olduğunu düşünüyorum. olmadık ithamlarınızı da kınıyorum :(

okumadığı halde kitaptan bahsediyor, kitap hakkında rahat konuşabiliyorsa, tebrik edilmesi gereken insandır. sonuçta okumasa da, gerekli araştırmayı yapmış, kitap hakkında az çok bir şeyler okumuştur. ve okuduğu halde bir şey hatırlamayan bana göre daha çok şey biliyordur. ne okuduğum kitap ne de izlediğim film/dizi aklımda kalmıyor.*

peter abrahams’ın kitabından uyarlanan bir tony scott filmidir. filmin başrol oyuncuları ise benim için dünya sinema tarihinin gelmiş geçmiş en iyi aktörü olan robert de niro ve blade filminin kahramanı wesley snipes’tır.

bir spora tutkuyla bağlı olmanın ne demek olduğunu herkes bilmez. spor tutkunları o sporların endüstriyel hale gelmiş postmodern versiyonları ile ilgili değildir. onlar spor dalının kendisine aşıktır.

ben futbol aşığı bir galatasaray taraftarı olarak büyük bir gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki alex de souza’nın fernando muslera’ya ceza sahası dışından attığı o müthiş golle çok üzülsem de ustanın yetenekleri önünde saygıyla eğilmekten de kendimi alamadım.

yani spor fanatikleri güzel oyun, estetik ve sporun büyüsünün peşindedir. bu filmde de bir beyzbol tutkunun hikayesi anlatılıyor. gil renard av bıçakları satan bir dükkanın sahibidir ve bobby rayburn tuttuğu takıma transfer olunca büyük bir heyecan ve mutluluk duyar ancak bobby umursamaz oynadığı bir sezon geçirmektedir.

ve bu durum gil için git gide sinir bozucu olmaya başlar. ve gil kontrolünü kaybeder zaman içinde.

izlediğim en görkemli final sahnelerinden birine sahip olan filmdir benim için. ve beyzbol hayatın kendisinden daha adildir.

öğretmen masasının örtüsünü yıkamak için sıraya girerdik. ne gerek varsa sanki.

seri artı oyu almak kötüdür.
sizin düşüncenizi önemsemez, çoğu zaman yazdığınızı bile okumaz ve size beğeni atar.
siz fark etmezsiniz ama bu olay sizde bir pavyonun köpeği durumu yaratır.
sonra bir bakmışsınız yazdıklarınız ve düşündükleriniz beğeni durumuna göre şekil değiştiriyor.
siz siz olmaktan çıkmışsınız.
kısaca bu yapay ödül mekanizmasını umursamayın.

kimi zaman bir lütuf.
kimi zaman bir lanet.

feyyaz yiğit'in aziz kedi ile senaristliğini üstlendiği metaforlarin bolca olduğu muazzam bir kara komedi. keske on bölüm daha olsa yine izlesem.muhtesem.
feyyaz yigit'e özgü olan 'bir olayı yeterince uzatirsan komik olur' espri anlayışı dizide çok güzel işlenmiş. konu seçimleri çok güzel,oyunculuklar çok iyi, yan karakterler bile tutarlı, diyaloglar akıcı ve doğal.
aşırı güzel.

sürekli ve güçlü bir devlet kurulabilmesi, hakimiyetin sağlanması, kalabalığa meydan okunabilmesi, soyun korunabilmesi için kurulmuş; çin seddi, zeus heykeli, iskenderiye feneri gibi yapılardan bile eski katı bir sistemdir.

ariler, mö 1500'lerde orta asya'dan hindistan'a gelmişler; siyasi, sosyal ve kültürel yapılarını da bölgeye getirmişlerdir ancak burada merkezi bir otorite sağlayamamışlardır. ariler, hindistan'a gelmeleriyle birlikte "kast sistemini" bu bölgeye taşımışlardır.

kast, aynı geleneklere bağlı bulunan çeşitli sosyal sınıflardan oluşur. bu sistemde brahmanlar, din adamlarından, kshatriyalar, raca, asker ve asillerden; vaysiyalar, tüccar ve çiftçilerden; sudralar, zanaatkar ve işçilerden oluşmuştur. kast sisteminin dışında kalanlar da paryaları meydana getirmiştir.

reenkarnasyona göre günahkar insanlar daha kötü şartlarda dünyaya bir daha gelirler. paryalar, en ağır günahları işlemişler gibi muamele görürler ki kast sisteminde yerleri bile yoktur. kastlar arası geçişin imkansız olması, kast dışı evliliklerin yasaklanması, hatta üst kastların kendilerini alt kastlarla kirletme korkularından dolayı onlarla birlikte yemek bile yememeleri –günümüzde bu ayrım büyük oranda kalksa da hâlâ kırsal kesimlerde görülür- kast sistemini katılaştıran bazı kurallardandır.

relax ukdesidir.

eskiye ve eskilere nazaran güncellenmiş hayat koşulları ve şartlar, dostluğun eski kavrama göre karşılıksız bağlılık aksine. bugün karşılıklı çıkar düşüncesi maalesef hepimiz bu kavramı arar olmuşuz.
aslında belki de arayış biçimimiz farklıdır, çünkü insan doğup büyüdüğü kök kültüründen yetiştirilme biçimi ve bilinç altına yerleştirilen iyi kötü tanımları hayatının oluşturan prensip bildiği her unsur! bugün yaşadığı ve farklı köklere sahip bir insana uyarlaması zıt düşebiliyor.
örnek: dut ağaca kalem atıp erik verdirmek gibidir kökü dut ama dalı erik, görüntü erik ama tadı farklıdır.

tanım: dostluk kişinin düşünce ve prensibine ortak eylemleri olan kişidir, olmayan ve biten her dostluk, iki tarafın kendisine ihanete uğradığını düşünür.

ek tanım: dostum yoktur, ama samimi arkadaşlarım vardır, netice de fikir ayrılıklarımızın olma ihtimali her zaman pozitiftir bu nedenle, çok samimi olduğum *dost* denilecek kadar yakın olan insanla bile, zıt kutuplarımızın arasına perde tutmanın arkadaşlığın selameti açısından yararlıdır.

dev gibi bir kalbi olan karakter. sevdiğine sadık saf masum iyi bir arkadaş. öyle bir dostum olsun isterdim. hımym severlerin genelde sevdiği bir karakterdir.

gece geç yatıp sabah ceset gibi kalkanlara selam olsun. *

günaydın sözlük bugün bir parya olarak uyandım.

bu konuyu türk dil kurumu bile bu kadar dert etmedi. düne kadar “ yha npyrsn knk .s.s” yazanlar başımıza türkçeci kesildi ahahshsjdjdk. kardeşim ödev falan yaparken tabi dikkat ediyoruz ama şuraya yazarken bir salın bari ya. ne bu kural kural yeterince uymamız gereken kural var zaten her şey bitti tek derdimiz de-da ayrımı. keşke tek problem bu olsa.