sorum yok soranım yok
yolum yok yordamım yok
bir çıkmaz sevdadayım
çekip vuranim yok.

hele bir de engelli sahiplendiyseniz yaşayacağınız huzurun tarifi yok.

ekşi sözlük gibi gereksiz bekletmeyen listedir.

bazen gözlerimi kapatınca başlarına kötü olaylar gelmiş çocuklar, okuyamamış kadınlar, haksızlığa uğramış insanlar, yolsuzluklar, menfaati için her türlü insanı savunabilecek veya harcayacabilecek kişiler aklıma geliyor. bu düşüncelerin kaynağı türkiye'dir ve aklıma gelen spesifik bir olay da vermek istemiyorum çünkü üzülürüm.

kendi paramla aldığım ilk kitap olduğu için ayrı bir kıymetli benim için.oğlumuz,havuçlu pilav meselesi ve martı öykülerini çok severim. yeniden okuyunca gelip yazacağım bana en çok dokunan öyküyü.

başlığı açan yazar eski kiliselerin halini soruyor madem şebinkarahisar'daki ermeni kilisesini anlatayım. sosyal medyada, fotoğrafçı ara güler'in acıklı bir anısı paylaşılmıştı.
babası demişki "bütün dünyayı gezdin ama babanın memleketi şebinkarahisar'a gitmedin, haydi gel beraber gidelim demiş. gelmişler karahisara ve eski köylerini ziyaret etmişler. eskiden burada kilisemiz vardı, şurası evimizdi... falan acıklı bir şekilde anlatmış.
sosyal medyada bizim millet çok üzülmüş, ağlamaklı yorumlar yapmışlar. yazık olmuş adamların evleri, kiliseleri gitmiş diye kahrolmuşlar.
ama kimsede türkler 900 sene bu ermenilerin kilisesini yıkmamışta ne oldu ki 100 sene önce yıktılar diye sormamış. nasıl olsa rus ordusu geliyor diye onlara güvenip, karahisardaki evleri yakıp, kaleye çıkıp aşağıdaki herkese ateş ettiklerini ve başka şehirlerden gelen türklerin halkın canını kurtardığını bilmeyenler adamın hikayesine çok üzülmüşler, ağlamışlar.
şimdi bizim türkler, ermenilerin bizi vurduğu kısmı anlatıyor, ermenilerde türklerin onları vurduğu kısmı anlatıyor. başka ülkelerin gazına gelip komşusunu vuranlar, şimdi gelip ne oldu bizim kilise diye ağlamasın.

daddynin umrunda olmayan sınırdır.

van münit!!!

t:racon diye mafya özentilerinin toplandığı başlık. racon dediğin yukarıdaki video gibi olur.

(bkz: o ney gardaş yarısını bana ver)

sadece kafa sözlüğe özel olmayan meriç türüdür sözlük meriçleri.

aşağıda bu tarz meriçlerin genel özellikleri ile birlikte nasıl tespit edilebilecekleri konusunda kısa bir kılavuz bulabilirsiniz:

doğal habitatları olan sözlük ortamları içerisinde, mümkün mertebe sivrilmeyi amaçlayarak hemen hemen herkesin suyuna gitmeye çalışırlar..

temel özellikleri, zeki görünmeye çalışma*, nazik ve kibar olmaya çalışma*, sakin görünmeye çalışma* gibi özellikleri mevcuttur.

genel davranış şekilleri, doğal ortamlarında yalnız avlanmakla birlikte, çevresinde kendi egosunu pohpohlayacak bir sürü oluşturmaktan geçer. bunun için, av sahasında gözünü kestirdiği avlarının peşine düştükten sonra, eğer avı beklentilerini karşılayamayacaksa "kanka" modunu aktive edip yanında tutmaya çalışmaktır. böylece kendi kıt zekasının ve gücünün yetmeyeceği durumlarda sürüsünden destek alarak sanki bir şeyleri başarmış gibi görünürler ki bundan da büyük zevk alırlar.

çoğunlukla sözlük mecralarında bulunan, belirli bir kalitede olup belirli bir şeyleri gerçekleştirmiş diğer yazarlara karşı eziklik psikolojileri sebebiyle husumet beslerler. bu husumet çoğu zaman o yazarlara karşılık eylemlere dönüşse de, bunun sonucunda rezil olmaktan öteye geçemezler.

öyle ki, çok basit bir olayı, çok büyük bir olaymış gibi göstermeye çalışıp, sürüsünü organize ederek toplu saldırı yapmaya çalışabilirler*.

oysa ki bu yaptıklarının karşılığında, haklarında neler neler yazılıp çizilmektedir, kaç gün boyunca saldırdıklarına gönderilen destek meajlarında nasıl rezil oldukları konuşulmaktadır ancak kendi egolarının mastürbasyonunda kaybolduklarından* nasıl rezil bir hale düştüklerini fark edemezler.

böyle meriçleri tespit etmek için, öncelikle yazdıklarına bakın, sonrasında kimler tarafından beğeni / favori almış tespit edin. eğer bu kişilerle sürekli "mıç mıç" muhabbetindeyse bilin ki siz de bir meriç tespit ettiniz!. tebrikler!!!

kanzuk burada yazar mı? değilse nafile olmuş da ondan soruyorum. kafa sözlük diye geldik, sürekli ekşiye maruz kalıyoruz. benim çok gereksiz bulduğum başlık. ayrıca damadın bakan olduğu ülkede buna şaşıran isveçli yazara da ülkemize hoş geldin demek istiyorum.

afrika'nın batısında bulunan gine ülkesinin başkentidir.

dizimizi kırıp kurallara uyup oturacağız,yeri gelecek fırsat bulursak buraya yazacağız yani ekstrem bir durum yok.

--- alıntı ---

çok yükseğe çıkamam, bende yükseklik korkusu var. kimseyi yarı yolda bırakamam, bende alçaklık korkusu var.

--- alıntı ---

(bkz: oğuz atay)

yıllarca çaylak olmayı denemeyip sadece okuyan bünyemde oluşan alerji. giremiyorum bile her yer bembeyaz. yeşili çok seviyorum ve bana iyi geliyordu oradaki insanların yaşadıklarını okumak. şimdi sadece gözüme batıyor. onca yılın hatrına eskaza düştüğüm bomboş bir anımda belki yeniden sar… sarmaz artık ya. aaaah o eski yazarlar şimdi nerede demeyeceğim zira onlar kemale erdi.

vakit bizimdir.

aklıma hemen çiçek abbas geldi.*

bebekken gördüğüm için hatırlamıyorum.. sanki hep deniz vardı ve ben de ona aittim.

hocanın gerçek hesabı değil. ancak içerik doğru.

yavaş yavaş öldüğümü hissediyorum. hayallerimi kendi ellerimle gömüyorum. daha çok dibe battığını hissediyorum. sorunlar hep üst üste geliyor gibi. asla kendi ayaklarımın üzerinde duramayacakmışım gibi geliyor, ne olursa olsun başkalarına muhtaç olucakmışım gibi. bu en çok korktuğum şey. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum kafam çok karışık.

hayaller & türkiye ekonomisi