1950 kırıkkale doğumlu mehmet suavi saygan söz yazarı, sanatçı.
en sevdiğim... *
suavi- eylül
"yaşadım diyorum ya ben sana,
birikiyor umutlarım.
kaldı tortuları en güzel anıların."

aşşırı sevimliyim daha ne olayım. *

yanık ülke merlot
tomai - merlot
anfora - merlot
daha ucuzları köpek öldüren artık.

yaşını bilmiyorum ama sanki bir abi gibi ağırlığı var sözlükte. ben de pek küçük sayılmam ama okurken, nickini her gördüğümde bu ağırlığı hissediyorum. sevdiğim kalemlerden.
süslü cümleler kurmayı beceremeyen birisi olarak, yine de okumaktan zevk aldığımı belirtmek istedim. buna da şu an tesadüfen denk geldiğim eski bir entrysi vesile oldu.
varlığı daim olsun.

ne varsa eski türkülerde var dedirten bir başka türküdür. sözlerine aşık olursunuz. eskiden cananın derdine derman olmaya çalışırmış seven kişi. şimdilerde ise kişi bir yara görse bir çizikte o atıyor sevdiğine.*

yarim derdini ver bana
dermanın olayım senin
bülbül gibi cemâline*
âşığın olayım senin

merak edenlere bir örnek olarak, sevdiğim bitanesini paylaşıyorum. buradan

güvercin, tavuk,hindi ve kaz gibi bilimum kümes hayvanlarında genel olarak kümes temizliğine bağlı olarak görülebilen bir tür dış parazit. kümesin çok basık olması, metrekare başına düşen canlı sayısı'nın fazlalığı bu soruna yol açar.

tavuk besleyenler bilirler, yaz günleri tavuklar kendini toprağa çok fazla buluyorsa mutlaka kanat biri mevcuttur.

önlem olarak kümesin tamamen temizlenmesi, önce ilaçlanıp ardından dip bucak yanmamış kireç atılması çok önemlidir.

gerekli önlemler alınmadığı takdirde tavuklarda hızlı biçimde zayıflama ve yumurta verimliliğinde düşüş stres,kavgacı tutum ve yamyamlık görülebilir.

tavuklarda ki bitleri nasıl giderebiliriz peki birde ona değinelim; hemen olup bitecek birşey değil öncelikle yaz aylarını beklememiz gerekiyor. öyle üstlerinden yapılan bir iki fıs ilaçla bitecek bir illet değil. sıcak suya hazırlanan ilaçlardan alıp bir tavuğun girebileceğinden büyük bir kuvet oluşturmamız gerekiyor. ardından ilaç hazırlanıp her bir tavuk bu solüsyonun içine kanatları açık olacak şekilde sokuluyor. işlemi 15 gün sonra tekrarlıyoruz ve bitlerin yumurtalarıda ölmüş oluyor.

edit; bu arada yazmayı unuttuğum birşey var, korkmayın kanatlılarda ki bitler insanlara geçmiyor.

bir kıyı'ya, bir bir kelebeğe, bir kuşa, bir ağaca, bir çiçeğe, bir kahve ve bir kitaba ihtiyacımız var.

asosyalin dibiyim gençler, hatta biliyor musunuz hiç discord kullanmadım ve kullanmayı da düşünmüyorum..

gururla kadın gibi yaşarız biz. hem de öyle güzel yaşarız ki yaşamaktan utanıraınız. sonra sizin "adam gibi adamlarınızdan" birine denk gelirsek kadın gibi öldürülürüz.. kadın gibi öldürülmediğimiz gün sizler adam gibi yaşarsınız..

yazarken imla kurallarına uyanlar için sıradan bir olaydır.

karakterleri klasik stereotiplerin dışında yazıldığı için çokça beğendiğim ama bazı soruları cevaplamadan bittiği için sinir olduğum isveç dizisi. (örnekler aşağıda spoilerda) bir de bu yaşanan cinayeti soruşturma/dava sırasında flashbacklerle gösterme olayı önce çok inovatifti, bir noktada mainstream oldu, artık bayma noktasına geldi bence.

bir de avrupalı ailelerin rahat olduğunu biliyoruz da kim 17 yaşındaki kızını 3 gün önce tanıştığı 1 günlük sevgilisiyle 2 haftalık yat gezisine yollar allah aşkına, kafayı mı yediniz?

brothers düğüm salonu iftiharla sunar!
biz bu hafta hayvanlık peşinde koşmak, sırasıyla evcil, yarı evcil ve vahşi hayvanlardan konuşmak, hayvanlarımızdan bahsetmek istiyoruz.



yer : o ağacın altı
kalkış saati 21:00
çıkın çıkın gelin!
çalışkan görselci taşeronumuz bu hafta izinde, neyin izinde biz de bilmiyoruz, tembel hayvanı gibi yaydığımız için bu görseli bulduk yetindik, yedi gibi sanki ha?

can yakan durum, nasıl kıyabiliyorsunuz tarihin şahidi olmuş izlere, eserlere.

gündemde sürekli 1-2 ay önce yaşanmış olaylar var. nasıl oluyor bu ilginç.

okuduktan sonra keşke filmi çekilse de izlesek dediğim bir kitap. zülfü livaneli edebi anlamda yaşar kemal çizgisinde ilerleyen, kültür birikimi yüksek bir yazar. bu olumlu özelliği sanat yeteneğiyle birleşince ortaya kaliteli akıcı eserler çıkıyor. sanat dünyamızın çok değerli bir rengi, sesi.

sma hastası güneş bebek için açılan yardım kampanyasına destek olmak isteyen kafa sözlük yazarlarının toplaşacağı başlıktır. #guneseumutol

fransız yazar andré gide tarafından yazılmış olan otobiyografik eser. orijinal ismi si le grain ne meurt olan eser aslında pek çok biyografik eserin sahip olduğu kaçınılmaz donukluktan uzak bir noktada çünkü gide'nin düşünceleri, iç çalkantıları ve yaşama dair bakış açısını gündelik olayların içerisinde sıcağı sıcağına görebilme fırsatı tanıyor. gide zaten içerikten ziyade yazım biçimi ile oldum olası alışılmışın dışında kalan bir isim bence ve kendi hayatından söz ederken de bunun dışına çıkmıyor oluşu en azından beni gülümsetti. yazmak, üstelik kendi hayatını yazabilmek insana her zaman kendi hakkında objektif bir bakış açısı sunmaz. acılarımız başkalarının gördüğünden daha derin gelir veya koca evi gürültü ile dolduran mutluluklarımız başka bir gözde yalnızca sessizlikten ibarettir. her koşulda kendini suçlu veya suçsuz çıkarmak için uğraşan zihinlerimiz olayları görme biçimimizi değiştirir bundan ötürü insanın kendisine objektif bir bakış atmasının zorluğu kaçınılmazdır. gide bu eseri yazarken kendine veya olaylara ne kadar objektif yaklaşabilmiştir tartışılır ama ben bunun sınırlarını olabildiğince zorladığı taraftarıyım. okunmazsa pek bir şey kaybedilmez ama en azından yıllar önce bu sokaktan o zamanlar canlı olan biri geçti, yürürken bunları düşündü ve hissetti düşüncesi içini ısıtan, cesetlerin mazisine karşı ilgi duyan benim gibi insanlar için pahabiçilmez bir kaynak işlevi görüyor eser. baskıcı ve dindar bir anne, kendi içine gömülmüş küçük bir çocuk ve onun olduğu şeye, bugününe dönüşmesini sağlayan olaylar silsilesi sıradan bir hikaye gibi görünüyor olsa bile düşünceler ve gide'nin mazisini yorumlama biçimi oldukça akıcıydı bundan ötürü de keyifli bir okuma deneyimiydi benim için en azından. paris sınırları içerisinde başlayan hikaye cezayir sokaklarına taşmaya başladığında dönemden ziyade gide'nin iç dünyasının ne kadar canlı bir biçimde hatta belki de ete kemiğe bürünmüş bir bir şekilde sıcaklığını ve canlılığını korumayı başarması muazzam bir yazım biçiminin örneği. kitabın içeriği de eser için seçilen ismin ne kadar isabetli olduğunu gösteriyor zaten. gide'nin bu kadar detayı anımsamasına duyduğum şaşkınlıkla beraber ek olarak ernest hemingway gücenmesin ama andré gide için paris pek şenlik değilmiş.**