ashlee vance'a ait 2016 yilinda ilk baskisi yayinlanmis elon musk'un hayatini ele alan biyografi kitabi. kitaba baslarken acikcasi olabildigince onyargiliydim, biyografi kitaplarinin miy miy sıkıcı anlatimlarindan nefret ederim cunku. ama bu kitap bir cok turune gore olabildigince ilgi cekici ve akıcıydi. cevirisini de oldukca begendim. kitabin yazilis seruveni oldukca ilginc...yazar elon musk'in hayatina cok ilgilidir. musk'a ulasarak hakkinda bir biyografi kitabi yazmak istedigini dile getirir. elon musk bu teklifi tabii ki reddeder ki birakin teklifi kabul etmesini ona ulasmak bile cok zordur. yazar inat eder aylarca ugrasir, tanidiklari devreye sokarak nihayet elon musk'a kararliligini dile getirir. deyim yerindeyse "ben bu kitabi seninle de yazarim sensiz de" der. musk da, yazara iki secenek sunar, ya yazarin hayatini zehir edecek ya da yazara bu konuda yardim edecek. lakin yardim icin musk'un en buyuk sarti kitabin eklenip cikarilacak kisimlarina bizzat kendisi karar verecek ve kitap basilmadan once kendisinin okuyup onay vermesi gerekecek. yazar bu sarti kabul eder ve boylece bu kitap ortaya cikar. kitap icin sayisiz kere bulusup röportaj yaparlar. kitap duz anlatimla yazilip gecilen bir biyografiden ote, karsilikli yapilmis bir roportaji okuma havasi veriyor. zaten bir cok bolumde musk'un agziyla olaylarin anlatimina denk geleceksiniz. sanirim kitabi bu denli begenmemin nedeni de bu iste... kitabi sadece istanbul metrobuslerinde okuyarak bitirmistim (458 sayfa) ve pdf versiyondu. musk'in hayatini merak ediyorsaniz, biyografi tarzi kitaplari okumayi seviyorsaniz kesinlikle elinizden gecmeli derim.

sabahattin alinin kaleme aldığı, ilk hikaye kitabı. kitabın adı da kitabın ilk hikayesi olan değirmenden almakta. kısa bir şekilde değirmen hikayesinden bahsetmek istiyorum.

sessiz sakin olan bir atmaca çingene kafilesi ile gezerken uzakta değirmeni görür oraya gider. değirmenci ile konuşur onları o köye kabul ederler. atmaca küçükken kolunu değirmene kaptıran değirmencinin kızına aşık olur. kızın kolu olmadığından kızımız hep kenarda köşede oturan yaşıtları gibi olamayacağını kabullenmiş, ona göre hayatını yaşayan bir kızımız. atmaca da o kızı gözleyen uzaktan uzağa seven birisi, kızımız da ona boş değil. bir gün atmaca konuşmaya karar verir, yanına gider ama kız benim kolum yok sen beni alamazsın bir kere yanına yakışmam diye reddeder. sonra atmaca çingenelere haber salar, akşam klarnet çalacağını herkesin toplanmasını ister. çoğu kişi hava kötü yağmur yağacak dese de atmaca değirmenin içinde çalacağını söyler. herkes toplanır, atmaca çalmaya başlar ama ne çalmak resmen yaşıyor, dışarıdaki gürültüyü susturmuş susturmakla da kalmamış herkesi ağlatmıştır. ama atmacanın gözü değirmencinin kızındadır birden klarnetini bırakıp değirmene koşar, herkes ne yapacağını anlamış olsa da artık çok geçtir. atmacanın sağ kolundan oluk oluk kan akıyor sevdiğine bakıyordur.

bu kitap bize ödevdi yakın olduğum arkadaş çevrem de okudu. kitabı tartışma fırsatımız oldu. arkadaşlarıma sordum dedim adam sevdiğine kolunu feda etmiş siz eder miydiniz? yoksa abartı mıdır diye, onların genel düşüncesi de etmeyecekleri yönünde. hatta adam kan kaybından ölmüştür bile demişti kitabın sonun biraz açık olduğu için. ben bu soruyu kendime yönelttiğimde de kolumu değil belki ama çoğu şeyi feda edebileceğim yönde. aşık olmak çok güzel bir şey ama tutup da kolumu bir kız için feda edebileceğimi düşünmüyorum.

insani hayata kusturur. demeyin umursama, dinleme, onune bak diye. bir toplulukta yalnizsaniz, kendinizi savunmak zorunda birakildiysaniz ve hata yaparim diye surekli tedirgin iken sacma sapan seyler geliyorsa basiniza, umursamamak olmuyor. sac renginden piercinge, kiyafetten tavirlariniza hersey hakkinda baski varsa kucucuk hissediyor kendini insan. evet kuculuyorum. yok olmak istiyorum o dakikalarda.

kedi paparazzisi

yaşamak, berrak bir gökte çocuklar aşkına savaşmaktır..

özellikle anadolu coğrafyası içinde türk milletinin bir evladı olan kürt halkını, abd ve rus sermayesi destekli emperyalist oyunlarla kışkırtan, özerlik vaadiyle doğduğu toprağa ihanete sürükleyen çöp akım.
(bkz: şeyh said)
(bkz: seyit rıza)
(bkz: saidi kürdi)

ben ıspanağın ismini duymuştum. pastasını, böreğini yemiştim ama cismen şeklini şemalini bilmiyordum, 18 yıllık yaşamımda ikinci buluşmamız dün oldu. daha bu yıl tanıştık, memnun oldum.
...
7. sınıfa kadar erkeklerin müzik dinlemeyeceğini düşünürdüm, 7. sınıftaki sıra arkadaşım erkekti ve müzik dinlediğini söylediği zaman içten içe şok olmuştum.
...
herkeste doğuştan ya da kadınlarda diyelim vicdan, merhamet var sanırdım, hatta hep öyle devam eder diye düşünürdüm, öyle değilmiş.
insanlık tüm insan adıyla dediğimiz canlılarda bulunmuyormış.

erkekler ağlamaz başlığında 'güç istenci'nden falan söz edilmşti. erkekler ağlamaz ya da belli etmez falan. bişeyler anlatılmıştı işte.

taş mısın be erkek adam yok mu duyguların, ağlayamıyorsan psikolojik bi problemin vardır belki. ne yapacaksın hep içine mi atacaksın. sonra şarkıdaki gibi olmayasın; içime içime ata ata pat diye patliicam valla'*. bence patlamana gerek yok bilader, sal gitsin! *

ingilizcede arkamı kolla anlamında da kullanılan kelime. filmlerde, oyunlarda sıkça geçer.

(bkz: cover me)

sorun olmayacak eylem, herkesin kendi görüşü.
zihni kapalı olmasın yeter ki.

çok çok sevdiğim grup istanbul sokaklarinda müzik yapip cd satiyolardi (bizonun rahatsizliktan sonra çekilmişlerdi),onlarla o sokaklarda karşılabilseydim keşke . youtube yillardir ısrarla müzikleri silse de tekrar tekrar atiyolar sağ olsunlar. şöyle linkini bırakıyorum kesinlikle dinleyin
bir seher vaktinde , hayyam en sevdiklerimden

günaydın.

"benim hastalığım yalnızca şu ki, tüm şehirde yirmi yılda sadece tek bir akıllı adam buldum, o da bir deli ! "
anton çehov - altıncı koğuş .

metrobüste turnikeden geçemeyip bir yığın söylenmiştim sonra aslında akbil basmadığımı farkettmiştim.

eşi başak demirtaş'ın hikayesini konu alan videoya ortalıkta
"140journos'un büyük cesaret göstererek hazırladığı yapım" diyenler var
ne büyük cesareti lan olmasi gereken bu hacı.
ülkede medya ölmüş diye 140journos'u allahlaştırmayın. olması gereken bu.
he son olarak da selahattin demirtaş siyasi rehinedir ve bu ülkede dönen tüm haltları da korkmadan cesurca söyleyebilen az sayıda insanlardan biridir. sol'la sağ'la kürtlükle türklükle alakası yok bu olayın. adam sağlam siyasetçidir. lafını esirgemedi. içerde de olsa yargı dağıttı hepsine çatara çutara. umarım çıkar ve en azından ailesi bir rahat nefes alır.

1 kere girdiğim ve 1 kere daha gireceğim sınavdır.

yükseköğretim kurumları sınavı'nın (yks) ilk basamağıdır.

2 yıllık bölümler için tyt sınavına girmek yeterlidir.

bilgiden çok okuduğunu anlama becerisi isteyen bir sınavdır.

40 türkçe, 40 matematik, 20 sosyal bilimler ve 20 fen bilimleri sorusundan oluşur.

t: inanılmaz rahatlatıcı, aynı zamanda depresif bir sese* ve insanüstü bir güzelliğe sahip, asıl adı margaux sauvé olan bir müzisyenin sahne adı. yaptığı müziği "the dreamy pop music" olarak tanımlıyor. ghostly kisses mahlasını une ballade des dames perdues adlı william faulkner'a ait bir şiirden almıştır.

şarkıları -doğal olarak sesi- hem sigara yaktırır, hem düşündürür, hem melankoliye sürükler, hem sakinleştirir. en meşhur şarkısı empty note olup şuradan diğerlerini de dinleyebilirsiniz. dikkat ediniz.

işte bu dediğim kulüp. hiç bir yere sığmayan biri olarak geldim. *

alelade söylenen sözlerin daha çok can yaktığını belirten söz.

bu sözler insanı uzun süre boşluğa baktırabilir. aslında kişi alttan alttan düşüncesini söylemiştir,yüzüne vursan 'ben onu öylesine söyledim, gerçek değil' diyecek.


sanırım öncesinde yapılması gerek şey; belki de kimseyle bahsettiğimiz ya da hissettiğimiz kadar yakın olamayıp yargılamaz diye düşünmememiz gerektiğidir.

geçenlerde ennn yakın arkadaşım 'önüne gelen ile görüyorsun' gibi bir cümle kurdu.doğrusunu biliyor olsam da canımı yaktı bu.tabi sonradan da toparlanmıyor bazı şeyler.mesafe koyuluyor.*
sonra da vay efendim neden uzaklaştın?*


rahatsız ukdesi

madalya makinesi gibi bir yazarımız. ve ben şu an fark ediyorum. vay be. vay bee..

klavyenize zeval gelmesin efenim.*