evet özellikle son 4 senede bu tür iyice artış gösterdi. genelde gençler ve uslupları bakışları insanı tahrik eder nitelikte.

hani kimlik soruyolar al diyoruz, yetkisini sorgulamıyoruz falan ama inatla seni tahrik etmeye çalışmaları bak akıllı ol takarım kelepçeyi gibisinden lafları artık baymaya başladı. bir düğme kamerası falan alıp bu tipleri ifşa etmeyi ciddi ciddi düşünmeye başladım.

sırf böyle insanlıktan nasibini alamamış tipler yüzünden işini hakkaniyetle yapmaya çalışan birçok polisimize kötü gözle bakılabiliyor.

sakinlerinin "balkes" şeklinde kısalttığı ilimiz. marmara denizindeki bir ucu bandırma limanına ev sahipliği yaparken ege denizindeki diğer ucu ise ayvalık, altınoluk gibi önemli iç turizm merkezlerine ev sahipliği yapmaktadır. ayvalık ve altınoluk kadar olmasa da kuzeydeki erdek ile marmara, paşalimanına ve avşa adaları da önemli miktarda turist çekmektedir. aynı zamanda eti maden ve banvit gibi sanayi kuruluşları ile kendi kendine yeten endüstri ağına da sahiptir. velhasıl önemli bir noktada bulunmasına rağmen yani başındaki bursa ve istanbul'un gölgesinde kaldığı için hak ettiği değeri bulduğunu söylemekte zorlanabiliriz.

balkes halkı esas olarak dağ köylerinde ağaç işleri ile geçimini sağlayan tahtacı denen alevi türkmenlerden, kentlerde manav denen yerleşik hayata geçen sünni yörük türkmenlerinden oluşmaktayken balkan savaşları ile başlayan süreçte macır denen bulgaristan türklerinin ve daha öncesinde çerkes sürgünü ile manyas başta olmak üzere kuzey bölgelerine yerleşen çerkeslerin de eklenmesiyle bugünkü karakteristiğini kazanmıştır. daha sonra 70'lerde başlayan iç göç hareketleri neticesinde türkiye'nin bir çok yerinden, özellikle emekli memur kesiminin sahil kasabalarına yerleşmesiyle, göç almıştır.

gece yatmayıp sabah kalmayanlar derneği başkanı olarak görev başında uyunmaz, işte bundan gözüme bir gram uyku girmiyor, kapatacağım bu derneği sonunda, üyeleri de çok uyuduk da ne oldu sabahlamaya devam derneğine transfer edeceğim.

reis'-i cumhur.

devlettir

devlet'i kutsal bir varlık olarak düşünmek önce birey olarak kendine sonra da gelecek nesillere yapılacak en büyük yanlıştır. devlet size beş karış suratla hizmet verdiğinde şikayet ettiğiniz memurdur, bugün git yarın geldir, politikaları nedeniyle aç kalmanız, haksız yaptırımları yüzünden ölmenizdir, başka bir şey değil. bunlara sebebiyet veren de yine sizsinizdir, kompleks bürokrasi içinde toplum olarak (birey olarak bir hiçsiniz) yanlışları düzeltmezseniz bu devasa organizma sizi böcek gibi ezmeye devam edecektir. yanlış anlaşılmasın, genel ortalama bir ülke'de (ki şu an rusya'da bile halk devletini hizaya getirmeye çalışıyor) bunu yapmanın her ne kadar agresif yöntemleri olsa da, buna gerek kalmadan gayet barışçıl yöntemlerle de hizaya getirebilirsiniz, bunun için yapmanız gereken örgütlenmektir (kulağınıza öyle geliyor ancak örgütlenmek sadece komünist bağlamda bir kavram değildir, adıyaman pınarlı köyü yardımlaşma derneğine kaydolmakta örgütlenmek olabilir, nahiftir ama örgütlenme olarak sayılabilir *gülücük*)

#983746 merhabalar, henuz moderasyonu elestirdigi icin sozlukten uzaklastirilmis bir yazar olmadi, boyle bir durum soz konusu degil (kastettiğiniz buysa eğer). kisisel tavsiyem, bahsi gecen yazarlarin genel tanimlarina da bakmaniz yonunde olacak, zira aradiginiz cevabi bulacaginizi dusunuyorum...

yapmayındır, etmeyindir.

yabancı biriyle evlilik yapmış ve boşanmış bir abiniz olarak söylüyorum bunu. herhalde dünyada eski eşimle ben kadar çok sevip, aşık olup evlenen yoktur. biz birbirimize tapıyorduk kısacası. önce bir sene türkiye'de yaşadık ama o türkiye'yi sevmedi. sonra ben 4 sene onun memleketinde yaşadım, oraya adapte oldum ama bu sefer para suyunu çekti. ikimiz de işsiz kaldık. mecburen türkiye'ye dönüş oldu. bu sırada çok da tatlı bir kızımız dünyaya geldi. eski eşim ne yaptıysam türkiye'ye alışamadı. her şeye bir eleştirisi vardı. (bu arada bunlar haklı eleştiler. eski eşim tanıdığım en zeki insandı.) vel hasılı kelam olmadı.

hemen hemen her gün internetten görüşürüz. birbirimize saygımızı hiç kaybetmedik ama olmayınca olmuyor.

er kişi için: "ben yurtdışında sorunsuz yaşarım" diyorsanız olabilir.

hatun kişi için: "adamın ailesinin garipliklerini görmezden gelebilirim" diyorsanız o da olabilir.

son olarak türk erkeklerine naçizane abi tavsiyesi: yemin ederim ki türk kadını dünyanın en asil ve en güzel kadınıdır. bunu da size bir sürü örnekle kanıtlayabilirim.

tek gözüm açık bir şekilde telefonu yastığımın altından alıp gelen bildirimlere bakarım.

birisini eleştirmeye kalkıştığında, şu dünyada her insanın senin sahip bulunduğun ayrıcalıklara sahip olmadığını aklından çıkarma...
f.scott fitzgerald-muhteşem gatsby

tiktok a mı girsin istiyorsunuz. karışmayın gençlere açık ve net.

bazen yaparım ve severim de. insanlarla uğraşmayı sevmiyorum.

her hacze kolluk ile gidilmez, zaten isteniz de kolluk her işlem için personel vermez.

kaldı ki bazı hacizler sadece usulidir, yani tutanak tutup çıkılır. yani her avukat haciz mahallinin girişine kamyonu çekmez ne var ne yok ise kaldırmak için.

bir de vatandaşı savunanlar olmuş kim bilir avukat neler yapmıştır diye. o halde herkes kendisinin canını sıkan muamele yapanı çeksin vursun. kargosu, memur, polis, avukat kim denk gelirse. allahım sen ıslah et bilgisi olmayıp fikri olanı. bundan sonra olması gereken her avukatın hacze beline kendi silahı varsa koyup gitmesidir.

edit: işbu tanım entry olarak özellikle girilmiş ve edit yapılmamıştır.

yayını aksatmadan dinlemeye devam ederek, maksimum iki hafta içerisinde verem olup sanatoryumdan bildirmeye devam edeceğimi düşündüğüm yayın...

duygusal zeka oldukça komplike bir konu. bu konuda çığır açmış insanlardan biri olan daniel goleman bunu eksiklik değil, duygusal zeka cehaleti olarak ele alıyor. eksiklik, elbette yok sayılamaz, görmezden gelemeyiz. lakin kastedilen duruma göre düşüş veya cehalet kaynaklı duygusal eğitimsizlik belki de daha iyi bir sözcük bunun için. görünürde doğrudan duygusal zeka ile ilişkili izlenimi veren pek çok deneyim aslında çevre, dönemin sosyal-siyasal-düşünsel olaylarıyla da ilişkili olabilir. bu durum, köpekbalıklarının uyanıkmış gibi uyuduğu için hiç uyumadığının zannedilmesi kadar doğal ve hataya açık bir formda bence.

ayrıca bakınız: duygusal zeka, daniel goleman.

15 yaşındakilerin istilasına uğramasından daha iyi olan durumdur..

gamzedeyim deva bulmam adlı parçaya cover yapmadan önce klarnetçiye acaba aşk acısı mı çektirdiler diye merak etmiyor değilim.

benimle evlenir misin? 30 defa hayır diyebilirim.

arada salya sümük ağlarken, mendil bulamayınca koluna burun da silinir.(swh)

bir stephen king romanıdır.

stephen king çağdaş korku edebiyatının şahıdır, padişahıdır. sadece yazdıkları ile değil görüntüsü ile bile korkutabilir insanları.

benim için king ayrıca fobilerin efendisidir. the mist kitabı ile homiklofobiye neden olabilir mesela, ya da kujo ile kinofobiye, o romanı ile koulrofobiye ve elbette hayvan mezarlığı ile de ailurofobiye neden olabilir.

hayvanlar çok sevimli yaratıklardır. gerçekten hayatımızda önemli yer tutarlar, hatta gerçekten hayvan sevgisi besleyen insanlar için onlar ailenin bir parçası, ailenin bir üyesidir ancak bazen olmayacak şeylere neden olabilir ve hayatımızı zindana çevirebilirler, tabii ki eğer hayatımızın senaryosunu stephen king yazmışsa.

hayvan mezarlığı aslında ismiyle müsemma bir kitap. zaten bu isim insana biraz da olsa korku vermeye yetiyor. ama hikayeyi okudukça biraz önceki cümlede biraz olan korku git gide artarak muhteşem bir gerilime dönüşüyor.

ölümden sonra hayata inanır mısınız, bilmiyorum. aslında neye inandığınızı sorgulamak gibi bir niyetim de yok. ama bu kitabı okurken her şeyden azade bir bakış açısıyla yaklaşıp ölümden sonra dirilme fikrine sıcak bakarsanız korku dozunu artırma imkanınız olacaktır.

stephen king belki de kitapları filme en çok çekilen yazarlardan biridir. imdb’nin malum listesinde birden fazla stephen kine uyarlaması bulunmakta ve hatta ilk sıradaki film de bu yazarımıza ait. bu kitabı da filme çekilmiş bir kitap ve filmin de başarısız olduğunu söyleyemem ama kitabı bir başka.

okuyun ve korku imparatoruna biat edin.

gecenin karanlığında
tatlı bir ay ışığında
sessiz bir çocuk çığlığında
saklıydı yüreğim.