türkiye sosyolojisine az biraz hakim olan kişinin şaşırmayacağı durumdur. hatta aksine bekar olup ailesiyle aynı şehirde yaşamasına rağmen kendi evine çıkmış bir kişi daha çok şaşkınlık vericidir. olması gereken, ideal olan yahut seçme şansımız olsa tercih edeceğimiz durumlar ile yaşadığımız coğrafya ve toplumun gerçeklerini karıştırmayalım derim. zira bu ülkede değil ayrı bir eve, kendine ait bir odaya bile sahip olmayan nice 30 yaşında insanlar var. üstelik kendine yeni bir ev tutacak maddi gücü olduğu halde bu şekilde yaşıyorlar. hele ki bir de kadınsa bu kişi çok istisnadır ki evlenmeden ayrı eve çıkabilsin. bu ülkede pek çok "ekonomik özgürlüğü olan" kadın bile sadece kendine ait bir alanı yani özgürlüğü olsun diye evleniyor. çok acı ama öyle. tüm bunları bildiği ve gördüğü halde hâlâ bu "tip"e şaşıran yoktur sanıyorum.

şu sıralar kendim doğrudan katılamasam da, eş dost arasında yayacağım kampanya. benim de bu şekilde tuzum bulunsun en azından.

teşekkürler düşünen, uygulayan ve katılan herkese.

cyphoma gibbosum adıyla da bilinen, karayip denizi, bermuda açıkları ve atlas okyanusunda yaşayan bir deniz salyangozu. deniz kabuğuna benzediği için çok fazla toplanmış ve nesli tükenme tehlikesi ile karşı karşıya olan canlılardan aynı zamanda.

bilinç kesinlikle. canlılar arasında hayattan spoiler yiyen tek canlıyız.

an gelip bir ekmeği bölüştüğüm, an gelip şık sofralarda tıka basa doyduğumdur. benim için kimsenin yapmadığını yapandır. anam, babam, abim, ablam, kardeşim, sevgilim, arkadaşım, yoldaşım olmuştur. canım sevgilimdir. çok seviyorumdur.

gerçek dostlarının olması, varsın sayısı bir elin parmaklarını geçmesin.

sözlükçe çekiliş yapıp aramızdan birini seçelim ve izlesin bence. bu eziyeti 100 kişi çekeceğine 1 kişi çeksin.

sözlüğün yeni isminin açıklanması ve ondan evvel sözlükte hiç kimsenin ya da az sayıda yazarın bilgisi dahilinde olduğunu düşündüğüm dava sürecinin bir gecede ortaya konması ve her şeyin oldu bittiye getirilmesi konusunda birkaç kelam etmek elzem olmuştur kanımca.

kurucusu tarafından çoğu ifadesinde maddi amaç gütmeyen, ülkemizin fikir paylaşımı konusunda kısır atmosferinde ilaç niyetine görülecek bir platforma, katılımcılık ruhundan uzak biçimde, "normal" gibi sözlük kültürünün sıfatlarına aykırı bir ismin reva görülmesini doğrusu anlamakta güçlük çekiyorum.

yazmak, herkesin işi değildir, normal bir iş kesinlikle değildir. insanın bileklerini sıvayıp, aklını, kalbini ve ruhunu konuşturduğu bir eylemdir. en saçma geleninden, en edebi ya da felsefi metnine kadar biri oturup birkaç satır karalayıp paylaşıyorsa amacı anlaşılmak ve önemsenmek arzusundan başka bir şey değildir. dinleme kültürünün gelişmediği ülkemizde bir grup insan bir araya gelip yazıyorsa, gerektiğince anlaşıp, bazen güceniyorsa, insanın insana sustuğu, anlamlı konuşmaların yok kabul edildiği şu zamanlarda, kimileri eserine bakıp ben neler yazmışım, birileri de vay ne güzel yazmış diyorsa, buna özellikle saygı duyulmalı gibi geliyor.

bu heves, bu istek, bu tutku başladığı gibi çabuk tükenebilir. çünkü yazmak kesinlikle normal bir iş değildir. sözlükler tabiatı gereği normal olamaz, aykırı ve özgürdür.

(bkz: lateralus)

ayrıca blind guardian ve iced earth'ün de bir çok albüm kapağı.

''sesini duymayınca tedirgin oluyorum.'' dur. bir insanı annesi gibi kimse sevemez düşünemez net. hoş sevdalara kapılıp annenizi üzmeyin, bu dünyada kimse annenizin üstüne çıkabilecek kadar insan değil. annesini üzeni hırpalarım sözlük!

kökünün fascis olduğu ve mussolini yönetiminde fasces simgesi kullanıldığı bilinmektedir. fasces, roma imparatorluğu döneminde rütbeye göre taşınıp şimdiki adıyla bakanların taşıdığı bir baltayken, bazen de yaralanıp kahraman olmuş askerler tarafından taşınmıştır. fasces taşıyan kişi halka korkutucu bir güç gösterirken -diktatörler tarafından- roma imparatorluğu'nda cezaların bu baltalarla verildiği de görülmüştür. italyan faşizmine olan yakınlığı da buradan gelirken aynı zamanda fasces adalet sağlayıcı olarak görülmüştür. yine de şunu söylemekte fayda var; roma imparatorluğu'nda fasces'in baltalarının etkisi çok uzun zaman önce yitirilmiş ve romalı diktatörlerce sadece gelenek olarak taşınmıştır. günümüzde ise 20. yüzyıl itibariyle italya'da köylü kooperatifleri ve işçi sendikalarında birlik sembolü olarak kullanılmaktadır. modern anlamıyla birliği simgeleyen bu çubuklar amerika'da ise hakimiyet-adalet simgesi olarak devlet binaları, mühürler, bayraklar ve heykellerde görülmektedir.

'' bir kitap önerir misin lutfen bana?'' çevremi baya baya daraltmadan önce daha sık duyduğum bir cümleydi bu. eskiden sevdiğim kitapları önerirdim de. hatta değer verdiğim bir insansa kütüphanemden o kitabı ödünç bile verirdim. bana geri vermiş, vermemiş de umrumda olmazdı. babil'in asma bahçeleri çağında yaşamıyoruz sonuçta, her kitabın tek bir baskısı yok. o kitabı tekrar okumaya ihtiyaç duyarsam başka bir baskısını alabilirim.

son zamanlarda epey tahamülsüz bir insan oldum. hala çok sık duyduğum bir rica ''memo bana bir kitap önerir misin?'' her defasında aynı iyimser aptallıkla öneriyorum hala. takıntı yapıyorum sonrasında ''aldı mı, okudu mu?'' çoğu alıyor ama kimsenin bir şey okuduğu ettiği yok.

rica ederim kimse benden kitap önerisi falan istemesin. dünyam yeterince karanlık. bir de bu tür paradoksların kağıt yaralarına hiç tahamülüm yok. okursanız ekime, okumazsanız aziz nesin'e.

düşünmemeye çalışmak ve zamanı geçirmek için bir şeyler yapmak işe yarar diye düşünüyorum.

tek dostum içkim sigaramdı.onları da elimden almak istedi.direndim.okudum.evrimi ve freudu öğrendim.ben öğrendikçe o daha da sinirlendi.müritlerini üstüme saldı.saçımız uzun diye,metal dinliyoruz diye,içki içiyoruz diye dayak yedik,öldürüldük.ben geliştikçe o beni küçültmeye çalıştı.ben gelişmeye yöneliktim,mücadeleciydim.o ise pasifistti.direnenleri sevmezdi.doğu kültürüydü o.afgan bir çiftçinin topladığı haşhaş sütündeki moleküllerdi o.kitlelerin afyonuydu.ben afyonu almamak için direndim.hep çalıştım çabaladım. asla şükretmedim.ben böyle geliştikçe büyüdükçe,o daha da sinirlendi.

şimdi son kozlarımızı oynuyoruz.ben her geçen gün gelişiyorum.o ise başı bağlı, ağzı bağlı,afyonu bitmiş.sonunda mutlu olucam.özgür olucam.

zalım kız triosunun birbirine verdiği tavsiye taslağı.
kaç delikanlı böyle derbeder oldu kim bilir.

mutluluk. basite indirgemiyorum. mutluluk bu dünya için çoğalması gereken en önemli şey. insanları varlığıyla mutlu eden çok sevgili yazar, umarım sen de hep mutlu kalırsın. *

çok güzel bir harekettir.
atarsın kağıda imzayı, arkana bakmadan çeker gidersin.
kimseye eyvallahın yoktur. bu işin duygusal kısmı.

işin realitesine gelince olması gereken süreç, şu şeklide ilerlemedir;
* iş yerinde sıkıntı başladığı anda iş aramaya başlanılmalıdır.
*kimseye bu konudan bahsedilmemelidir.
* iş görüşmesi olumlu geçip, anlaşmaya varılınca o zaman istifayı vermek için doğru vakittir.
* ne olursa olsun 6 ay işsiz kalmaya göre hazırlık yapılmalıdır.

komedyen

kendime tığ ile battaniye örüyorum. biraz zahmetli ama zevkli iş. karantina günlerinde zamanın geçmesini sağlıyor.