asla pes etmemek

kesinlikle yaşar kemal ve sabahattin ali diyeceğim başlıktır.

yaşar kemal'i fikirlerinden dolayı aşırı aşırı severim. konuşması, üslubu, tarzı çok hoşuma gider. kelime seçimine şaşar kalırsınız. videoları, röportajları var izleyin, ne demek istediğimi anlayacaksınız.

sabahattin ali ise gözümde tam bir konuşma adamı olarak canlanmıştır hep. derin derin bakıp insana kendini değerli hissettiren sözcükler söyleyen insanlar gibidir sanki.

savunduğum durumdur. bağnazlığın ve aşırılığın en büyük çözümüdür ılımlı olmak. bir düşüncenin salt doğruluğunu kabul etmek yerine tutarlı ama doğru kabul etmek bunun bir örneğidir.

edit: sert olmadığınız için insanlar sizi sevmeyebilir ama siz doğru olanın bu olduğunu bilin.

midem bulandı. bu ne basitlik, bu ne bayağılık.
ıstediğiniz saraylarda yaşayın. * siz bu kadar avam bir bünyeye sahip oldukça, benim köylü yörük halim bunladan kat kat asil.
bir de bunlara tapan bir kesim var ıyyy...

bir martin scorsese filmi.

film hakkındaki görüşüm ise şu şekilde:

kendisine "çok güzel bir film" demenin biraz hadsizlik olduğunu düşünüyorum.
daha çok bir manifestoyu andırıyordu. bir şeyi kendi açısından yorumlayıp, sistemdeki hataları ve çarpıklıkları anlatmaya çalışırken sıçtığı noktalar olmuş.

--- spoiler ---

içimiz dışımız g.t, meme ve kokain oldu yemin ediyorum. hani öyle ki; 23 yıllık hayatımda toplasan bu filmde gördüğüm kadar çıplak kadın, g.t ve meme görmemişimdir herhalde.

fakat iki sahnesi (hatta üç) için çok sevebileceğim bir film olabilirdi. birincisi: tabii ki fbi ajanının metroda eve dönerkenki halini gösteren yerdi. adam son derece sıradan bir hayat sürüyor evet, ama onur vb şeylere önem veriyorsanız, bence bir şeyler ifade ediyordu. "iyi" olmak için insanın paraya ihtiyacı yok.
baktığınız zaman jordan için de kötü diyemezsiniz zira şu an adını unuttuğum (mercedes olabilir) çocuklu kadın çalışanın hikayesini anlattığı yer çok dramatik bir başarı ve yeniden doğma hikayesini anlatıyordu. jordan'ın ona nasıl 'yardım elini' uzattığını ve sıfır noktasından armani cekete gelişinin öyküsü normalde, okumaya bayıldığımız başarı öyküleridir. o öyküler ki; insana 'hırs' verir ve kalbindeki ince ve naif duygulara temas eder. bu sahne ile ilgili güzel şey de, bu başarı öyküsünün hiç de öyle içimize işlememesiydi. yönetmen ve oyuncular öyle bir havada sunmuşlar ki "bu ne yeaa" diyorsunuz (filmin başlarında saçının kazıtıldığına ve kadının anlamsız sırıtışına şahit olmuştuk). bu açıdan, oradaki kadını ve fbi ajanını aslında karşılaştırabiliriz. yükselme hırsıyla, insanın kendinden uzaklaşması. elbet, günümüzde bunlar çoğumuz için bir şey ifade etmiyor. fakat olsun, ben sevdim bu iki hikayeyi.

bunun haricinde: matthew mcconaughey'in yarattığı karakter çok az süre almasına rağmen harika olmuş, adama bayıldım.

bir de tabii leo'nun inanılmaz derecede geliştirdiği oyunculuğuna laf atmadan geçemeyeceğim. merdiven ve araba sahnesi fevkalade eğlenceliydi.

--- spoiler ---

zor olandır.

akp'li vekiller gibiydi, vadettiği tonla şey vardı ve tabii ki hiçbirini gerçekleştirmedi

plajda insanlıktan çıkıp, radar görevi görmektir.

1989 yılında çıkan çok güzel bir kayahan şarkısı.
seni seviyorum
seni seviyorum
seni seviyorum diye
senden önce hiç kimseye söylemedim
dersem
yalan yalan olur.

hayatımda tek övündüğüm özelliğim olan antakyalı oluşuma şükür ettiğim lezzetlerden biridir. sürkü biz genelde fırına gönderip ''katıklı ekmek'' denen muhteşemliği yaptırırız.
sürk denen harikalığın bir formu da ''küflü çökelektir'' şifa kaynağıdır. fransız'ın rokforuna milyonlar verirsiniz ama bedavadan biraz pahalı olan bu ulusal lezettimizi tanımazsınız. nerede olursa olun antakyalıları sevin.

salt gastoroloji yönünden sevilmeyi de reddetmekteyim. hatta kanaatimce dünyanın en muhteşem coğrafyası olan antakya'nın salt gastroloji yönünden anılmasından da çok rahatsızım. yapmayın bunu.

her duyulduğunda ,öğrenildiğinde şok olunası, muhtemelen midye limon ikilisine, turşuya ve şalgama hayran olan bu yönleriyle de kendisine, hayran bırakan kızdır.

bilemezsin ki. kendini size hangi maskesiyle takdim ediyorsa o şekilde tanırsınız. kendini saf gibi çok birşey bilmez gibi tanıtıyorsa? ama haftada bir kaç kitap okuyorsa? bu yüzden akıcı konuşmaya katılmıyorum. hala akıcı konuşamayan ve telaffuzunda, çok kitap okumasına rağmen, bozukluk olan kişiler var. biri ben.

roman okumak isteyenler için;
- yaban
- genç werther’in acıları
- yeraltından notlar
- kumarbaz
- dövüş kulübü
————————————————————————-
felsefe, siyasi ve strateji içerikli karışık okumak için;
- hükümdar/prens (işkültür yayınlarında hükümdar, can ve say gibi yayınlarda prens diye geçmektedir.)
- devlet
- sokrates’in savunması
- savaş sanatı
- batı felsefesi tarihi
—————————————————————————
atatürk ve cumhuriyet içerikli okumak için;
- nutuk
- zabit ve kumandan ile hasbihal ( subay ve komutan ile söylev. mustafa kemal atatürk ve hem mahalle, okul ve silah arkadaşı olan nuri conker’in beraber yazdığı bir kitaptır.)
- cumhuriyet ( turgut özakman)
- yaban ( yaban’ı buraya da dahil etmemin sebebi kurtuluş savaşı yıllarındaki durumu farklı bir perspektifle ele almasıdır.)(bkz: yaban (kitap))

sıradan bir günden farkı yok o kıvamda.

kuran'da geçen nisa 34'dür.

yüzyıllarca osmanlı'da bile tefsirlerde "vurmak" olarak geçmiş, kimse dini tahrip etmemiştir.

ama baktılar birileri kadın hakları diyor, insan hakları diyor, hümanizm diyor.
hemen bazı "yenilikçi" din adamları çıktı.

dediler ki yok bu kelime "darabedir durabedir" kökü şudur budur, 78 tane anlama gelir. bu da "yatak ayırmak" anlamına gelir. he kardeşim he çocuk kandırıyorsunuz. aptalız biz.

bırakın. çocuk muyuz. din işte. neyse o.

şekillendirip durmayı kesin artık.

zümrüd-ü anka kadar zarif tanımlar, yazan yazar.
yolun açık olsun, kalemin hep böyle güçlü olsun kafadar.

kişilerin olayların sadece pozitif yanını görüp, bunu aşırılaştırması durumu. bir nevi mutluluk zehirlenmesi diyebiliriz. misal; bir arkadaşınıza 'evimi, işimi, her şeyimi kaybettim sokakta kaldım' diyorsunuz o da size 'olsun nefes alıyorsun ya yaşamak ne güzel' diyor.
toksik pozitif insanlar; olayın içindeki tüm olumsuz duyguları bastırıp, tek bir olumlu durumu kabullenirler. pollyannacılıkla benzetilebilir ancak pollyannacılık toksik pozitifliğin yanında daha masum kalır.

buna harcayacak zamanım yok, okur geçerim. karakteri beni ilgilendirmez, tanımları ilgilendirir.

genel bilgi toplama sistemi'nin kısaltmasıdır. polisin bizimle ilgili gerekli gereksiz bir çok bilgiyi görmesini sağlar.

güney doğu anadolu projesine destek veren çocuklar da olabilirler.