feministlerin kendi ayağına sıktığı mantık hatasıdır.

feminizm akımı giderek sosyalist/marksist çizgiden beslenmeye başladı. marksizm materyalist temelli bir ideoloji ve evrimi tamamen benimsiyor.

bugünkü feministler ne istiyor? erkekler kadınlardan birçok alanda daha önde, durumu eşitleyelim.
evrim ne diyor? canlılar zamanla çeşitli mutasyonlarla - adaptasyonlarla değişir - evrimleşir.

eğer erkek bugün daha maskülen ve güçlü ise,
doğa şartlarına daha iyi uyum sağlıyorsa,
hayatta kalmaya daha yatkınsa,
analitik zekası daha iyiyse,
ayda bir kere bir haftalığına iptal olmuyorsa,

demektir ki evrimsel süreçte erkek birşeyleri doğru yapmıştır ve öne geçmiştir. belki o sırada kadınlar mağarada dedikoduyla meşguldü, belki erkeğin avladığı hayvana "ayy kokuyo buuu" diyip surat ekşitiyordu, belki triplere girip mabadını dönüp yatıyorlardı. böylelikle geri kaldılar.

işte burada feministlerin mantık hatası ve ikiyüzlülüğü ortaya çıkıyor. inandıkları evrimsel süreci beğenmeyip, yapay olarak müdahalelerle değiştirmeye çalışıyorlar.

neden milyonlarca yıldır yapamadıklarını medya ve lobi destekleriyle yapmaya çalışıyorlar tartışma konusu.

ağlayan bebeğin toplu taşımada "ebeveynine" verdiği rahatsızlıktır. çünkü bebek ağladığında çevresindeki insanların bakışları o ebeveyni deler geçer, ne yapacağını bilemez halde bebeği sakinleştirmeye çalışır, uğraştıkça bebek daha çok ağlar, bebek ağladıkça insanlar homurdanmaya başlar, sesleri duydukça ebeveyni daha fazla telaş ederek yaşadığı rahatsızlık daha da artar. bu bir kısır döngüdür, maalesef.

bebektir bu, ihtiyacını başka türlü ifade edemez. biz ise onun tek yapabildiğini yargılarız, sanki biz hiç ağlamamışız gibi.

ah ablası, ah abisi... daha konuşmayı öğrenecek bu bebek; harflerden kelime, kelimelerde cümle dizecek. homurdanmamayı öğrenecek daha ablası abisi.

herhangi bir kişinin, herhangi bir kişiye cinsel manada ilgi göstermiyor olmasıdır. aseksüeller de sever, aşık olur. ama o kadar. sizi sadece biblo gibi izlemek veyahut birlikte uyumak falan isterler. kendileri ile cinsel birliktelik yaşarsınız o ayrı. ama ha cansız manken. ha aseksüel birey.

cici kızlar - delisin

bizim bakış açımız sonucu değiştirmeyecek. madem değiştiremeyeciğimiz bir gerçek ve hepimizin başına gelecek bir olay, neden olumlu bakmayalım ki? bence ölüm özgürlüğün zirvesi. ayrıca bu kirli dünyadan kaçmak için tek kurtuluş. o yüzden çokta olumsuz bir olay değildir.

dönencenin bir ucudur. yıldızlara baktığımızda gördüğümüzdür ve gelecekle tam olarak aynı şeydir.

söylenen söze karşılık olarak bu söz söylenince insanı bulutlara çıkarabilir, pamuk şeker yemiş hatta kar küresi hediye edilmiş gibi mutlu edebilir.

x kişisi: bunca yolu gelmişsin
y kişisi: sana değer.
x kişisi (gökyüzünde)

benimdir.
burada atası yaşında olduğum muhterem yazarlar var.
şimdiki gençler çok garip azizim. biz gençken öylemiydi? harb-i kore'de düşman ile cenk ettik, anavatana geri döndük çalışmaya devam ettik.

"devlet adil olduğu sürece güçlüdür." tatar ramazan sürgünde.

sol üstteki info butonundan başlığı kimin ne zaman açtığı entry silinse de bulunabiliyor.

başlık açıp kaçmayın. özür dileyin. kafa sözlük adaletine teslim olun.

hepatoduodenal ligaman içindeki portal ven ve hepatik arterin parmakla veya vasküler klemple kompresyonu ile karaciğer kanamasının kontrol altına alınması yöntemine dayanan özel manevra.

kökeni ingilizce (bkz: liquid) kelimesi olan sözcüktür.

sözlüğe kaydolduğum günden beri en sevdiğim yazarlarımızdan birisiydi. bahsedildiği gibi "ben gidiyorum, sizi de götüreyim" tarzı bir söylemde de bulunmamıştı. "gidiyorum, iletişimi koparmayalım" gibi bir mesajdı gelen. hal hatır sorardık birbirimize. çok naif bir insandı gidişiyle çok üzmüştür. umarım dönüşüyle sevindirir. sanmıyorum döneceğini ama umarım haksız çıkarım.

tanımlarımda ortak yaşanmışlıklar sezen ve bana, "ben senden büyüğüm, abinim ben senin." diye yazan, hakkaten tanımları ile duruşu ile abim gibi hissettiren yazar.
ben sözlüğün ablası o da benim abim.
evin en küçüğü olan kızımın keşke abilerim olmasaydı da ben abla olsaydım demesi gibi ben de evin en büyüğü olduğum için bir abim olsa keşke derdim. ahanda oldu.

“her şeye kadir olan allah`a yemin ederim ki köle olmayacağız.”
-aliya izzetbegoviç-

umutsuzluk; insanoğlunun kendine karşı hazırlayabileceği suikastların en korkuncudur, umutsuzluk manevi bir intihardır.

jean paul sartre

kimse kimseyi kandırmasın. çocuk sahibi olmak istemeyen insan yoktur. ben bir kadın olduğum için konuyu annelik üzerinden ele alacağım. anne olmayı tercih etmeyen, duruma göre tercih edemeyen kadın vardır. sebepleri ise başka başkadır. bazen kendiyle ilgili bazen kendinden bağımsız sebepler. tek tek yazılamayacak kadar çok ve çeşitliler. yine de birkaçı aşağıda.

karşısındaki adamla kurduğu ilişkinin yeterince sağlam olmadığını düşünüyor olabilir.
kendine güvenmiyor, iyi bir anne olabileceğine inanmıyor olabilir.
çocukla birlikte hayatına girecek sorumlulukları istemiyor olabilir.
bu dünyaya çocuk getirip ne yapacağım diye düşünen biri olabilir.
tehlikeli bir aile ortamında ya da çevrede bulunuyor olabilir.
kaybetme korkusu olan biri, bu duyguyu sağlıklı bir şekilde yönetemeyeceğini bilen biri olabilir.
maddi sorunları olan biri olabilir.
aile kurumuna inancı olmayan biri olabilir.
ruhsal ya da fiziksel rahatsızlıkları olan biri olabilir.
vazgeçmiş, bıkmış, mutsuz biri olabilir.
yaşamı, işi, vazgeçemediği ya da "sadece" vazgeçmek istemediği şartları, bir çocuk dünyaya getirmeye uygun olmayan biri olabilir.
ve daha başka birçok kişi olabilir...

çocuk sahibi olmak kendinden çok çocuğu düşünmek demek. mutsuz, sorunlu bir ebeveyn olacağına, ebeveyn olmamayı tercih etmenin denklemini kurabildin mi? doğurmadığın çocuğu düşünüyorsun. yep. günaydın.

anne olmak istenecek/istenmeyecek bir şey değil. doğal akışında anne olmayan her kadının bunu gerçekleştirmemeyi tercih etmesinin bir sebebi olur kısacası.

ne yapacaktı, sana mı soracaktı?

ılginc bir tesadüf idi, sene 2010 saraybosna' da uçaktan inince sigaramı yakarken biri gelip ateş istedi, biraz sohbet ettik müzik aletleri vardı bosnanın bir grubu sanmıştım.

o an başlayacak bosna turu için otobüse binince soru yağmuru başladı.
ferman'ı nerden tanıyorsun dediler, kim dedim manganın solisti dediler manga kim dedim. bön bön baktılar yüzüme az önce konusuyordun dediler. hiç dinlememiştim mangayı ilk defa o gün dinledim.

manga ve ferman akgül ile bu şekilde tanıştım. bosna'da ilk konserleri imiş ve bana denk geldi.
sonrasında denk geldikçe hep dinledim nede olsa bir muhabbetimiz ve birlikte sigara içmişligimiz var.