televizyona çıkıp, çağrıda bulunmak.
(bkz: tülay geri dön)

windows'ta komut satırında ipconfig komutuyla bulunabilir. hatta daha spesifik olarak:

ipconfig | findstr /r /c:"ıpv4 address" (son ı harfini büyük yazmalısınız aksi halde sonuç dönmez)

ile doğrudan ipv4 adresinizin karşılığını görebilirsiniz.

not: sanal ağ adaptörünüz ya da ikincil bir bağlantınız vs. mevcutsa tek satır sonuç dönmeyecektir.

#790969 biraz geç olsa da bu challenge'ı kabul ediyorum.

elinize kalem-kağıt almanıza gerek yok, linki kaydetmeniz yeterli olacaktır.* ben risottoyu 2 farklı versiyonlu denedim ve seviyorum(hiç restoranda yemedim). (bkz: mantarlı risotto) ve (bkz: karidesli risotto)

ben mantarlı olanı anlatayım ama mantar yerine karides ile aynı işlemi yapabilirsiniz. gramaj usulü yemek yapmayı sevmem damak tadıma göre yapıyorum ve el ayarıma güveniyorum. yinede sizin için bir liste toparladım.

malzemeler:


yapılışı ise şöyle:

çok ince doğranmış soğanı tereyağ(varsa saf zeytin yağı) ile kısık ateşte rengini döndürüyoruz(sakın yakmayın). bir yandan da martarların saplarını kesip, serçe parmağın yarısı genişliğinde çok ince olmadan kesip sote gibi tavada tereyağ ile kısık ateşe veriyoruz. pirinçlerini iyice yıkayıp duruladıktan sonra, hafif rengi dönmüş veya kendi salmışsa soğanlara ilave ediyoruz. 1-2 dakika durmadan karıştırıyoruz. buraya kadar standart bir pilav olarak ilerliyor zaten. tam bu aşamada farklılıklar ekleniyor. italyanlar bu aşamada beyaz şarap falan eklerler ama benim fantastiğime fazla* o yüzden siz sebze suyu ekleyin (et/tavuk suyu da olabilir) tencerinin 1 parmaktan az üstüne çıkacak kadar. tuzunu ekleyin ve kısıktan biraz fazla derece altını ayarlayın. 10-15dk civarıdır ama net bir şey diyemeyeceğim o yüzden pirinçlerin yumuşamasını ve suyun çekilmesine göre karar verin. pilav gibi piştikten sonra, sotelenmiş mantarı ve parmesan(çok yakışıyor bimdeki 200gr'lk paketi komple koyuyorum ben) ile birlikte karıştırın. isterseniz servis esnasında biraz kekik ile de şahane olur. (bkz: afiyet olsun)

kahraman tazeoğlu gibi şairler, müzik kalitesi olmayan şarkılar, sanatçı(?)lar.

regl ağrısı gibi kadın turnusolu başlıklarda dolaşıldığı takdirde kendi kendini yok ederek toz bulutuna karışacak olan sorunsaldır.

ağrıların şiddeti, kendini gösteriş şekli ve sıklığından bahseden kadınlarımız ile onlara sen palevera bırah diyerek kontra atak yapan erkeklerimiz arasındaki amansız söz dalaşını okuyarak siz de "aaa bu kadınmış, anaaa buna naber prenses yazmıştım e bu erkekmiş" tarzı aydınlanmalar yaşayabilirsiniz. üzmeyin tatlı canınızı.

oldukça iyimser bobi.

vay alüminyum bu akşam da kalitesiz olduk iyi mi!

"bardağın yarısından biraz fazla olacak şekilde rakı, üstüne de su konulur.
rakıya buz atılmaz.
rakı sofrasında siyaset konuşulmaz.
adabı vardır rakı içmenin, adap... anlıyorsun değil mi, adap!!"

hay sizin adabınızı da, sizi de... adam nasıl keyif alıyorsa içsin lan, sanırsın satranç maçına çıkıyor adam.

birini geçenlerde olmak üzere iki kez izlediğim dizi, sanırım üçüncüye döneceğim ama şu dikkatimi çekti. artık ilk izlediğimde ergen olmamdan mı bilmem “mafya” izlemişim daha çok. ikinciyi 30 yaşından sonra izleyince en çok ilgimi çeken şey (bkz: tony soprano) ve psikolog (bkz: jennifer melfi) arasındaki diyaloglar oldu. dikkat kesilerek izledim tüm konuşmaları.
ergenken de çok güzel bulmuştum, bu yaştan sonra da çok güzel buldum. alınan tad değişmiyor, ne kadar övülse azdır.

puhahahah diye güldüren başlık. teşekkürler maçın zor geçeceğini bilmiyordum özür dilerim. ömrün boyunca hep gül.

(bkz: kuranı yırtan kız) zannedersem dördüncü sınıftayken bir arkadaşımın tavsiyesiyle izlemiştim. sekizinci sınıfa kadar tek başıma uyumak adeta kabus olmuştu.

derin solumak tutarken ellerimi,
hangisine nefes alsam
o tarafıdır ciğerimin güneyi..
tuvallerce resmini yaptığım renkler,
nasılsa doğurgan,
ve nasılsa anaç fırçasına.
kendim olduğumun akşamüstüsünde buldum,
kırmızımın tonunu.
solumu rüzgara verdim..sağımı dünyanın rahmine bıraktım aralığın bi perşembesinde.

_artık,
gazdaki lambanın taşları yoruluyor kırımlarında_

yeri değişti sanki saçlarımın,
yüzüm gözüm.. yeni yerinin kemiğinde.
bağışla,
bağışla beni..devasal dağlarda,
ulu ağaçları arar gibi baktı bi kere gözlerim sana..bağışla..

d.b

yuval noah harari tarafından yazılan gelecek hakkında tahminlerde bulunan şahane kitaptır.

yazar öngörülerle dolu bir kitap yazarken verdiği örneklerle fikrini destekliyor ve okuyucuya başka bir bakış açısı kazandırıyor. okurken sık sık hım gerçekten bu böyle olabilirmiş dedim.


okurken düşündüren bir kitap kesinlikle okunması gereken bir kitap.
kitabı elime aldığım zaman içimden önceki kitabın parası tatlı gelmiş yeni kitap yazmış diye geçirmiştim ama beni yanılttı.
yazar önceki kitabın başarısından sonra gaza gelip çok güzel bir yazı ortaya çıkarmış ve bunu yaparken resimlerle örneklerle basit bir şekilde derdini anlatmış ve çok hoşuma gitti.


tabi ki türkçeye harika şekilde çevrildiğini ve bence muazzam bir kapakla tasarımı yapıldığını unutmamak gerekiyor kitabı bir adım öne taşıyan detaylar olmuş bunlar. kapak sade şık ve anlatmak istediğini çok net anlatıyor.

ayrıca yazar çok komik birisi olduğunu hissettiriyor yer yer güldüğüm kısımlar oldu bir tespit yaparken onu esprili bir dille anlatmaktan çekinmemiş bu kitabı sıkıcı bir kitap yapmayan detaylardan birisi.

bir kaç tane nefis alıntı bırakayım.

insanlar gerçek mutluluğa erişmek için haz arayışlarını hızlandırmamalı, aksine yavaşlatmalıdır.

özellikle bu cümle çok şey anlatıyor maalesef haz ve haz arayışı bizi delirtiyor farkında olmuyoruz olamıyoruz çok doğru ve yerinde bir söz.

kim bir şairi kırsa
şair gider uzun bir dizeyi kırar mesela
bilirim kim dokunsa şiire
eline bir kıymık saplanacak.
bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman
yorgunum oysa
durmadan kendime bir tunç uyak aramaktan
didem madak

bunu hakettik bence.

iki gün önce sinemada izleyip beğendiğim filmdir.

yani eleştirilere hak veriyorum. yarış filmi olmaktan çok uzaklaştı. saçma aksiyon sahneleri çok sıkıyor hak veriyorum. 5.filmden sonra başka bir şeye dönüştü ama severek izliyoruz eski filmler için hikaye için izliyoruz.
böyle şeyler izlemek isteyen bir kesim var. ben de öyle hissettim kendimi. izlerken rahatladım oh be dedim. detay kaygısı ve anlam kaygısı olmadan izledim. eğlenmek için. bol bol aksiyon bol bol saçma kavga sahneleri vardı keyif aldım.
eskiye dönüş sahneleri güzeldi. hikayenin bir tık o yöne dönmesi hoşuma gitti. finalden önce duygusal şeyler izleyeceğiz.
ayrıca her ne olursa olsun bir sürü karizmatik oyuncu ve karizmatik müzikler dinliyoruz. ülke ülke geziyoruz. zengin bir film hızlı ve öfkeli. para harcamadan çekinmiyorlar. seyirci keyif alıyor ve şaşırıyor.

filmin yönetmenliğini justin lin yapıyor. başrollerinde vin diesel, michelle rodriguez, jordana brewster, tyrese gibson, ludacris, nathalie emmanuel, john cena, sung kang, helen mirren ve charlize theron bulunuyor.

ayrıca sosyal medyada falan görüyorum herkes filmi ve seriyi gömüyor. kim izliyor lan bu filmi. kim izliyor?
herkes tarkovski , nuri bilge ceylan falan takılıyor sanırım.



sonuç olarak tavsiye ederim gidin izleyin veya internetten izleyin eğlenceli güzel bir film olmuş.

benim için farkı olmayan söylemdir.

kara delik , yıldızların veya gezegenlerin vb. cisimlerin kütlelerinden dolayı olan çöküntüler diyebiliriz.

çöküntüden dolayı yanından geçen herhangi birşeyi kendi çöküntüsüne yuvarlayarak bir nevi dansa davet eder.
yani bir nevi çarşaf örneği doğrudur .
3 boyutlu dünyada yaşadığımız için 2 boyutta tasvir etmek doğrudur.

hatta aşağıya çok güzel anlatan bir video bırakıyorum.

1797-1828 yılları arasında yaşamış avusturya'lı besteci. dünyadan ayrılalı yüzyıllar olmuş ama şu parçayı yaratmış bir sanatçı dünyadan tam anlamıyla ayrılmış sayılır mı? sanmam. hele ki bugün dinlediğimde bana bir çok şey hissettirebiliyorsa.