eskiden iş imkanı oldukça geniş idi ukrayna'da. pek çok türk ve azeri yatırımcı var. kiev sokaklarında sürüsüyle türk'e denk gelirsiniz. zaten ukrayna'da yabancı direkt belli oluyo.

türk parası bu kadar değer kaybetmeden önce 7 grivna 1 liraya eşitti. sanırım şimdi 4 grivna 1 liraya eşit. hala yaşamak için uygun bi yer bence. yalnız ülkede ciddi bi dil problemi var. yaşamak için rusça bilmek şart. turistik yerlerde bile ingilizce bilen yok denecek kadar az. yemek kültürüne yabancılık çekmezsiniz. domuzdan sakınanlar dikkat etmeli ama. bi de eğer dönmeyi düşünüyosanız gitmeyin bence. eğer ilk görüşte aşka inanmıyorsanız, inanacaksınız. bir aşktan diğerine yelken açma süresi 10 saniye. ukrayna'dan sonra türkiye'ye dönecekseniz, hindistan aktarması yapın ki zihin güzellik standardını dengelesin arkadaşlar.

(bkz: yanlış anlamayın dilenci değiliz ama gönlünüzden birkaç portakal koparsa da hayır demeyiz)

felaket tellallığıdır. mars'ta memeli bir hayvanı hasta edebilecek, bağışıklığından kaçabilecek bir mikroorganizmanın varlığını çok yüksek bir ihtimal olarak görüyorsanız bu aynı zamanda bir zamanlar orada memeli bir hayvanın yaşamış olduğunu ve bu memeliye karşı patojen bir mikroorganizmanın evrimleştiğini düşünüyorsunuz demektir.

(bkz: astral seyahatte bagaj hakkı sınırı)

aruz tutmaz vezin tutmaz yazarsın
atışmayı kaybedince kızarsın
aşıklıktan dem vurmaya ne gerek
sözüm ona sen sözlükte yazarsın.

aşık demek ozanlıktır dediler
havuç falan yemez bizim kediler
eylülinge sormaya da ne gerek
sormadan sen şiir falan yazarsın.

kazandıysam atışmayı burada
işte beğeni tuşu da şurada
tıklamaya çekinmeye ne gerek
sonra gidip tanım falan yazarsın.

havuçları kıtır kıtır yediler
gelecek nesle nik kalmaz dediler
mahlasımı düşünmeye ne gerek
sen kesin favoriye de basarsın.

her sabah geçtiğim yolda, kağıt mendil satan çocuk.
buz gibi kaldırımın üzerinde oturuyor ve bu durumun trajedisini kimse anlamlandırmıyor.
herkes yanında geçip gidiyor.
kimse onun farkında değil.

veronika pudra şekeri istiyor.

bana göre beraber bir yerde vakit geçirdiğim, sohbet ettiğim, telefon ile irtibatta olduğum kişi arkadaşımdır.
dolayısıyla burada mesajlaştığım çok güzel insanlar var. hepsine de ayrı ayrı teşekkürlerimi iletiyorum.
ama arkadaşlık başka bir şey.

20 şubat 1967'de doğmuş müzisyen. nirvana grubunun gitaristi, solisti kısacası her şeyi. dünyaya "smeels like a teen spirit" kazandırmış sanatçı. eroinle savaşı bütün ömrü boyunca devam etmiş, eroin yüzünden kendine saygısını da kaybetmiş, söyleyeceklerini söylemiş ve hayatının sonuna asil bir şekilde kendi karar vermiş bir adam. kendi elleriyle suratını dağıtıp, bu dünyadan gencecik yaşta ayrılan ve bir de kızı olan şahsiyet. bu dünyaya belki de hiç ait olmayanlardan biri. bir de bir arkadaşımın " hayatta olsa, sevgilimi kesin bununla aldatırdım."dediği kadar eli yüzü düzgün bir adam. imzası bulunan albümlerin bir kısmı; bleach, nevermind, in utero ,incesticide... diye devam edip giden, dünyaya iyi ki uğramış olanlardan…

ani ölümlerde yaşanan acı durumdur. helallik istemeye , geçmiş hakkında konuşup acı bir tebessümle uzaklara dalmaya , hıçkıra hıçkıra ağlamaya fırsat bulamadan gidenler ; ardında kalanlardan çok şey götürür.

açılımı arbeitsmarktservice olan bu kurum avusturya’nın tüm şehirlerinde ve bir çok semtlerinde yer almaktadır. işverenler ve iş arayanlar için bir nimet niteliğindedir. buraya başvurup eleman/iş bulabilirsiniz.

eğer işsizseniz hayatınıza biraz destek olmak namına işsizlik maaşı veriyorlar. yaptığınız mesleğe, çocuğunuz olup, olmadığına göre belirleniyor verdikleri miktar.

her şeyin bi karşılığı olduğu gibi burda da bi şart var tabii. deyimi yerindeyse keklenmemek adına size önerilen iş yerine başvurup, 8 gün içinde bi geri dönüş yapmanız gerekiyor kuruma.

uzun zamandır iş bulamadıysanız eğer, size bi kurs teklifinde bulunuyor. ister kendi mesleğinizde, ister merak ettiğiniz bi alan’da belli bi süre eğitim alabilirsiniz. bunun değerini de ams karşılıyor.

kendinizi geliştirirken bir yandan da iş aramaya devam etmelisiniz. kursa başladığınız da geç kalıp nerde olduğunuza dair izin kağıdı vermezseniz maaşınızdan bir günlük değeri kesebiliyorlar. aynı şekilde kursu yarım bırakmanıza da sıcak bakılmıyor.

bu küçük şartları yerine getirmediğiniz taktirde anında kesiliyor işsizlik maaşınız. tekrar evrak toplayıp başvurursanız 6 haftalık bi “ceza” (parasızlık) sonrası yeniden şans veriliyor size.

kendim bizzat epeydir işsizim ve ams ile uğraşmaktansa* hardcore çalışmayı yeğlerim. kriterlerime uygun olan bi işe denk gelemedim henüz.

ziya rozeti sırf benim için açıldı kimse inkar edemez.

21 aralıkta nar kırma ritüeli var bir de. narın bolluk, bereket, çoğalma ve doğruluğu temsil ettiğine inanıldığından 21 aralık akşamı evin içinde nar patlatılıyormuş. bir nevi batıl inanç ama zevkli olduğundan son birkaç senedir evimde gerçekleştirdiğim bir eylem. işe yaramadı diyemem.

#1085223

kıbrıs karanfillerinde gözümüzün kaldığı yazardır kendisi efenim. onlar ne güzel kokuyordur şimdi... yamulmuyorsam yerde yetişiyordu amma ve lakin saksıda da müthiş olmuşlar. maşallah diyeyim.

an itibarıyla başlattığım kampanyadır. bu başlıktaki tüm tanımları beğenerek yazarların karma puanlarını arttırıyoruz.

bir caravaggio'da ben bırakayım.

verdiği sözleri tutmayan birinin tekrar söz verdiğini duyduğum anda.

andımız'da geçen çok güzel bir sözdür.

türküm, doğruyum, çalışkanım.
ilkem; küçüklerimi korumak büyüklerimi saymak,
yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
ey büyük atatürk.
açtığın yolda, gösterdiğin hedefe, durmadan yürüyeceğime ant içerim.
varlığım türk varlığına armağan olsun,
ne mutlu türküm diyene.

bir bahçem vardı.. nasıl bir yerdi, tam hatırlamıyorum? ekilip, biçilen bereketli topraklardı. bana öyle denildi ama hiçbir zaman duyumsamadım. bahçe'ye çıkan kapıyı kilitledim mucizesine inanmadım. geçmedim önünden hiç, yok saydım. arka bahçemdi o benim. karanlık, izbe acayip sesler gelen yer. ara ara uykularımı böler, rüyalarıma girer. kabusumdur hem hemen yanımda, sesleri dibimde. susturmaya çalışsamda, görmezden gelsemde haykırıyor beynimde. su vermediğim,beslemediğim bu topraklar bana ders veriyor. benimle yüzleş, topla burayı, görmezden gelme çağrıları hemen her gün içimde. tam kapıyı açmaya yeltendiğimde korku'nun ateşine kapılıyorum. lanet olsun o duyguya! risk alamayan ürkek bir yürek. bir yaratık kocaman ağzıyla beni yutarcasına bekliyor sanki hemen o eşiğin orada. hep biriyle gitmeyi hayal ettim, hadi bir cesaret verir bana diye. oysa çözülmemek, anlaşılmamak gelir hep beraberinde. ruhun, hayallerin gerçek olmama ihtimali üzerine çok düşünmeyen geçici uyku perisi etkisinde.
kapılarıma kilit vurdum, üstüne zincirledim. ara ara açmaya çalışırım sonra tekrar bir zincir daha..
benim bahçem pandoranın kutusu, kötülük yok içinde ve umutta. en kötüsü inancı bitmek üzere. kendine, şansına... şansı üst kat komşusu, ekmek kırıntıları atıyor balkona. ben onları silmekle meşgulüm. kırıntılar bir umut değil daha büyük engel. tahammülüm kalmadı onlara. tek tek süpürüyorum her birini, ihtiyacım yokmuş gibi.. kandırmanın en güzel oyalama olduğunu düşünen çocuk bu; büyümedi..

bakin sevgili romalilar, vatandaslar. kankanizin her entry'sini begenmek zorunda degilsiniz.

begendiginiz zaman kankaniz size cicek yollamiyor ya da ne bileyim, 'helva gavurduydum, yersing' diye kapiniza gelmiyor. oylamadan once bir dusunun sair burada degisik bir sey soylemis mi, insanliga inancimi arttirmis mi, ilim okyanusuma bir katre daha katmis mi diye.

17 oy ve 3 fav alan uyuyamamak entrysi gibi komik durumlara anonim olarak da dusmeyin rica ederim. kimseye giren yok kimseden cikan yok. kiskanan hele, hic yok ama rica ederim kendinize biraz sayginiz olsun.