şaşırdığım başlıktır.
ben gerçekten sabırlı bir insan olamam bu nedir yahu.
çaylaklık gelsin dersiniz.
aktif yazar az dersiniz.
ne istersiniz abi siz.
hiç bir şey beğenilmez bu sözlükte ben anlamadım.
eksi butonu istiyorlar eksi butonu gelince de neden geldi derler.
kafayı yedi millet aaaa.

çoğu insan için saçın beyazlaması yaşlanıldığını bize hatırlatıyor.

"yılın nirengi noktası.."diyor
cümle arasında tomris uyar,
"belkide aslında,
bizi bu büyük kent kargaşası,
bu büyük gerginlik ayakta tutuyor.."

nirengi;
belli sayıda noktaların konumunu büyük bir doğrulukla ve kesinlikle saptayabilmekti oysa.. beden,ruh ve yüzeyselliğin eşsiz kabiliyeti diyorum ben buna..*

(bkz: diego dur allahını seversen ortalık karışık)

ms 2. yüzyılda yaşamış filozof imparator.

savaş sırasında yazdığı ve türkçe'ye "kendime notlar" adıyla çevrilen günlükleri yakılmasını istediği halde ölümünden sonra saklanmıştır. kendime notlar bugün stoacı felsefenin en önemli metinlerindendir.

canı çektiği için değil, evde olması gerekenler arasında olduğu için yöneldi ihtiyar adam domates reyonuna, markette kalan az sayıda kişiden biriydi. lambaların o parlak ve aldatıcı ışıklarının altındaki 7 çeşit domatese baktı, baktı. aralarından eski tadını alabileceğini umduğu bir çeşidine doğru yöneldi, eline bir tane alıp kokladı, yerine koydu, çocukluk gibi kokmasını umduğu bir başkasını kokladı. reyondaki tüm domatesler gibi bol renkli, hiç kokusuz ve olağan sıradanlıktaydı elindeki genetik harikası kırmızılık, söylendi. almadı hiçbir şey, yarı dolu sepetini de oracıkta yere bıraktı, dışarı çıktı, o bilmese bile arkasından bakan ve olayı fark eden market görevlisi gülümsedi, "bravo sana ihtiyar" diye mutlu oldu, yerine geri dönerken küçük de olsa bir isyanın tanığı olduğu için mutluydu.

üşenen kişidir. her seferinde aynı döngüleri yaşamaktan yorulmuştur.

translate:
her anı dolu dolu yaşayın,
ama onurunuzdan, gururunuzdan ödün vermeden.
ister müslüman olun, ister hristiyan (ya da vs...)
bir gün öleceğiz.
cennet ya da cehennem; belki de bu dünyadadır.
mutlu olun...
havayı içinize çekin...
o şarkıyı dinleyin...
herkesi sevmeyin...

bir gece kulübü wc duvarından çekmiştim.
o kafayla o kadar doğru bir şey yazmış ki yazan...

küfürü de söylemeden anlatmaya çalışınca, daha kötü olduğunu deneyimlediğimiz yoldaş vecizesi.

korkunç bir cümle.

bu cümleyi duymaktan acayip tırsıyorum. bir yakınımdan bir sevdiğimden duyarım da buz gibi soğurum diye korkuyorum. lan bu nasıl bir kalıp. herhalde kafamda kurdum o***pu çocuğu. yani beynim var, düşündüm sana da söylüyorum. sen de ''kafanda kurmuşsun'' diyorsun. evet ya ne olacaktı? yani istediğini anlamıyorum karşıdaki kişinin. konu hakkında beynimi durdurmam mı gerekiyordu. her konuda olduğu gibi o konuda da bir düşüncem var ve doğal olarak bunu kurup sana söylüyorum. sende bu doğal süreci yüzüme vurmaya çalışıyorsun. ya bi s***ir git a***a koyayım. umarım duymam bunu. allah belamı versin yazarken sinir hastası oldum.

latince, yunanca, farsça, arapça, türkçe ve çince dillerini sayabiliriz. bu 5 dilin varsıllığı konusunda hemfikir olduğumuzu düşünsem de türkçe için şöyle bir açıklama yapma gereksinimi duyuyorum: hem geniş bir coğrafyada yer almasından hem tarihinin oldukça eskiye dayanmasından (yazılı eserler olmasa da yaklaşık 7000 yıllık tarihi vardır) hem de yapı, sözcük ve anlatım bakımından yeterli ve zengin olmasından ötürü en güçlü dillerden sayılabilir (ancak elbette ki türk dünyasının gücünü göz önünde bulundurursak pek kimsenin saymayacağını düşünüyorum). öte yandan izole bir dil olarak görülen sümerceyle ve sümer kültürüyle olan benzerliğini göz önünde bulundurduğumuzda (türk - sümer ilişkisi rastlantı olmayacak kadar aynıdır) türkçenin daha da geçmişe uzanabileceğini, sümerlerle türklerin aynı coğrafyayı paylaştığını ya da sümerce ile türkçenin ortak bir kök dilden evrildiğini söylemek mümkün. ancak elbette ki ne türkiye'de ne avrupa'da sümer - türk ilişkisine dair en ufak bir çalışma yapılmadığından bu konunun üstü de kapanmıştır.

whatsap tan on kişiye "kabul etmiyorum." yazarsanız aktif olacak olan özelliktir.

pandemi döneminde türkiye’nin ruh sağlığı %61 bozulmuş. o kadar çok etken var ki ruh sağlığını kaybetmek için pandemi bunlardan sadece bir tanesi.
hobiler falan akıl sağlığını korumamıza yardımcı olur diyecek oluyorum ama bu da aslında ekonomik durumla da alakalı. insanlar eve ekmek götüremeyecek hale geldi. hobilere ayıracak para da yok. ne yapmak gerek bilemiyorum. herkese akıl ve beden sağlığı dilerim.

hayla (-) hâlâ (+)

alarmdan 1 dakika önce uyanabiliyorum

heyt ulen!!! radyo madyo açmışız dost düşman çatlatır olmuşuz. hızlı giden bazı atlar da düşmüş elenmiş. aya da gidiyoruz, 2021 yeni başlıyor galiba.

ilik gibi sözlük yemin ediyorum.

iko artık bi nazar boncuğu şart gibi.

playlist de yılan yemin ediyorum. emmi vayhhavslar filan.

king kong gibi dış cepheden tırmanmayarak sözlük kadınlarını şoka uğratan erkektir. *

greenbottle blue tarantula.
anavatanı venezuela olan, yarı ağaççıl tarantula türü.

küçük bir çocukken ertesi gün bayram sabahı olacaksa heyecandan kıpır kıpır olurdu yüreğim. yatağa erkenden girer, daha o zamandan başlayan gevezeliğim ile susmak bilmez, aynı odayı paylaştığım ablacığımı da uyutmazdım. içeriden annemin tatlı-sert sesi ile"sabah yine uyanamayacaksın artık sus ve de uyumaya çalış!" komutunu alana dek durmaz, bir yerde uyumak yerine tüm gün sokaklarda koşturan bedenim bayılırdı da uykuya geçerdim. ve tabii ki gece uyumayan minik ben, sabah yarı açık gözlerle birkaç lokma yeme çabasından sonra bayram için alındığından özel olan çiçekli eteklerimden birini giydiğim vakit kendimi prensesler gibi güzel hissederdim. küçük prensesim diye severdi annem. * gerçi o prenses halim babaannemlerden anneannemlere gidene dek bozulur. kar beyaz çorapların dizlerinde toz toprak, saçım başım dağılmış olurdu. annem, yazık neden bu çocuk diğer kızlar gibi tertemiz gezemiyor diye yarı kızgın yedek çorapları giydirirken hafiften azarlar; bayramda güzel güzel ve tertemiz gezmek lazım nutkunu atardı. ellerini öptüğüm büyüklerin yanaklarına aldığım bayram harçlıklarının karşılığı olarak birçok öpücük kondurur, sevinir, sevgimi belli ederdim. ve de koşup soluğu bakkalda alır, yediğim onca şekerin üzerine bir de dondurmalarla kendimi şımartırdım.
kocaman oldum artık. bayram şekeri olmayan, bayramlıklarım olmayan bir bayram sabahına uyandım. ama akşam saçlarımı okşayarak uyuyana dek yanımda bekleyen güzel insan sayesinde dinlenmiş ve huzur dolu bir uykudan uyandım. güneşli parlak günde hala bayramı yaşamayı adet olarak sürderen ailemin bayramını kutlayıp marikaki'nin huzur veren sesi ve çaldığı bir birinden nostaljik şarkılarla daha da sıcak oldum. kendimde bayram kutlayacak bir enerjiye neden oldu bu nostalji. çiçekli bir elbise ve güzel bir sofra ile bayramı kutlamaya başlayacak uzakta olan herkesi bir ekranın ardından sevgiye ve öpücüklere boğacağım. ilk durak burası olsun. koskocaman sevgilerimi yolluyorum, bayramınız kutlu olsun. *

çok zordur. gecelere kadar çalışırsınız. yorar yani... sakın ola tıp okuyamam abi çok yorucu diş yazıyım hem okuması kolay hem güzel meslek diyerek yazmayın. çünkü bu tam bir cahil beyanıdır. nerden mi biliyorum? kendimden. gerçekten kolay bir bölüm değildir. ilk iki sene temel tıp bilimlerinin hepsini ders olarak görürsünüz. bunun yanında temel diş dersleri bulunur ve bunların çok yoğun pratikleri vardır. sonraki üç senede ise kliniğe hasta bakmaya çıkacağınız için kafanızı kaldıracak vakit bulamazsınız. derslerin kolay olmaması bir yana hasta baktığınız için fiziksel olarak da çok yorabilir. bir de diğer bölümlere göre daha pahalıdır. hekim olarak kullanacağınız bir takım malzemeleri kendiniz alırsınız.
bu kadar kötüledim ama kişisel olarak şu düşüncemi de söyleyeyim. bence okuması eğlenceli bir bölümdür. preklinik ortamı lise gibidir, arkadaşlıklar lab maceraları gülmeler azarlar fırçalar her şey bir aradadır. arkadaşlık ortamı da preklinik dolayısı ile liseye benzer. üniversitede hasta bakmaya başladığın için tam bir hekim olarak mezun olursun. diş klinikleri normal hastanelere göre daha düzgün çalışma alanlarına sahiptir. kısacası güzel bir bölümdür, güzel bir meslektir.