“baklavanın hafifliğini ölçmek için, piştikten sonra bir arşın (65 cm) yüksekliğinden bırakılan madeni para, bütün katları delerek tepsinin dibine çapmalıydı. bu sınavın 17. yüzyılda yapıldığını evliya çelebi’ den öğreniyoruz. “

priscilla mary ışın - avcılıktan gurmeliğe... yemeğin kültürel tarihi

güneşin en tepede olduğu saatlerde, otobüs durağında tek başıma otobüs bekliyormuş gibi hissediyorum. güneş yüzünden uykum da geliyor ama uyumamam lazım. bu benim genel hissiyatım zati.

olmaz maykıl bende de yok şeklinde devam eden bir şarkı sözü. günümüz insanını ne de çok anlatır. *

günaydın sözlük, yağmurlu bir istanbul sabahından* herkese sevgiler saygılar. gününüze ışık, ruhunuza sürur olacak insanlarla dolu bir gün geçirmeniz dileği ile...
tarkan/istanbul ağlıyor sizlere hediyem olsun.

stop motion olarak çekilen, ralph adında bir kobay tavşanın günlük yaşamını ele alan müthiş bir kısa film. üzerinde deney yapılan hayvanların hayatını bir de deney tavşanı ralph'in gözünden görün.kozmetik sektörünün nasıl canavarlaştığını, bilim sayesinde ürettikleri ürünlerin nasıl da etikten uzak olduğunu bir de siz fark edin.
daha bilinçli bir tüketici olmak için, herkesin 5 dakikasını verip izlemesi gerekir bu kısa filmi.
videoyu izlerken insan olmaktan bir daha (bir daha diyorum çünkü yapmadığımız kötülük kalmadı) nefret ettim. bu hayatta bu kadar kötü olduğumuz için tüm hayvanlardan özür diliyorum.
izlemek için link
peki ne mi yapmalı?

nickini çok iyi seçmiş yazardır. tek okumada aklımda kalan nicklerden biridir. kendisini tebrik ederim.

buradan

öfke doluyum. hayata karşı, her şeye karşı, başta biyolojik aileme karşı.

hayatın bana istediklerimi vereceğini sanmıyordum, bu yüzden kendim almaya kalktım. ama alamadım. bu yüzden kızgınım.

bakmayın, kalbimi de çok kırdılar benim. en saf duygularımla, kadınlık gururumla oynadılar. hiç degemeyecek bir insanda en masum duygularımı tükettim.

berbat bir ailenin içinde, türkiye standartlarında bile çok fakir sayilabilecek bir ailede dünyada geldim. okul harcligim simit alsam suya, su alsam simit almaya yetmezdi. ( ben de bu paraları aç kalmak pahasına kitaplarıma harcardım.)

(şimdi o kadar kötü bir halde değilim. bursum var. ama o zamanları düşününce o çocuğa acıyıp ağlıyorum. )

hikaye burada da bitmiyor. başka bir aileyi annem babam bilerek büyüdüm... sonra beni almaya da kalktı -bu sözde biyolojik ailem- bir de bunun yarattığı derin travmalar var.

dahası öz babamdan yediğim dayaklar, bir çocuğa uygulanmayacak şekilde yapılan siddetler de var tabii.

siz hiç soğuk bir kış gününde çırılçıplakken bir kabloyla dayak yeyip saatlerce soğuk suyun altında bekletildikten sonra " hasta olma sakın! annene de söyleme, söylersen seni yine döverim!" diyen bir hayvanla aynı evi paylaştiniz mi?

mesela hasta olma diye tehdit edildiğiniz icin öksürmeye bile korktuğunuz oldu mu? ilaç alacak paranız olmadığı için hasta olmaya da hakkınız olmadığını düşündünüz mü?

öz babanız attığı bir yumrukla azı disinizi kırdı mı? veya bir tokatıyla bayılıp küçük tuvaletinizi altınıza kaçırdınız mı? kasılmaktan sinir krizi geçirip hastanelik oldunuz mu?

daha anlatilabilecek, söylenebilecek çok şey var. ama yazmak da rahatlatmıyor artık. ki burada çektiği aşk acısını dünyanın en büyük acısı zanneden muhallebi çocuklarının da beni anlamasını beklemiyorum zaten.

ferenc molnar tarafından yazılmış çocuk kitabı.

kitap özetle, bir grup yoksul çocuğun yaşantılarından bazı kesitleri anlatır. aslında, mahallelerinde oyun oynadıkları arsayı, diğer mahallelerin çocuklarından korumak için verdikleri savaş, insanoğlu olarak hayatta kalma mücadelemizin bir sembolüdür.

kitabın, 1969'da bir de filmi çekildi ve yabancı dilde en iyi film oscar'ına aday gösterildi.

son olarak, kitabı okuyanlar için erno nemecsek'i anmadan geçmeyeyim. kesinlikle çoğunuz onun hikayesinde gözyaşlarına boğulmuşsunuzdur diye düşünüyorum ve kitabı çocuk yaştayken okuyan hemen hemen herkesin mutlaka bir kahramanı vardır bu kitapta.

ne yaparlarsa yapsınlar,ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar tüm yazarları memnun edemeyecek ekiptir.

ekşi sözlük gibi gereksiz bekletmeyen listedir.

ırk üstünlüğü yoktur, millet üstünlüğü vardır. üstün milletler vardır, bu tartışmasız bir gerçek. benim gözümde ise üç üstün millet var.
almanlar. tartışmasız bir gerçek ki dünyadaki en çalışkan millet, almanlar. iki dünya savaşı kaybetmelerine rağmen, sevr antlaşmasından beter bir anlaşmaya kurban gitmelerine rağmen hâlâ sanayi deviler.
ruslar. ruslar, dünyadaki en savaşçı millettir. hırslıdır, pes etmezler, aşağı kalmaktan hoşlanmazlar. defalarca bölünmelerine rağmen, hâlâ diri bir şekilde kurtlar konseyinde yerlerini alıyorlar.
türkler. türkler de çok savaşçı bir millettir. özgürlüklerine düşkündür. ancak türklerin sorunu bölünmek. bölündükçe bölünmek, ayrıldıkça ayrılmak. bunun çözümü de bir lider. atatürk gibi bir lider.

bunların haricinde; ırkın ırktan kesinlikle üstünlüğü yoktur. vücudunuzda taşıdığınız kan ile kahraman olamazsınız. öyle basit bir şey değil bu unvan. söke söke kendiniz alacaksınız. bunun haricinde, "ben safkanım" diye dolaşan bir kişinin, milletinden taşıdığı maks. gen %10 %11. "ırk" bu dönemde safsatadır.

ahmet telli'nin bireysel ve toplumsal katmanların iç içe geçtiği, çocuksun sen 1 ve çocuksun sen 2 isimli iki bölümden oluşan şiiri ve aynı ismi taşıyan kitabı.

duru sözcükler ve ahenkle beraber şiirin iki bölümü birbirinin tamamlayıcısı adeta, devamı değil. yapboz parçaları gibi bir dizeden tutup diğeriyle eşleştirmenin ortaya çıkardığı sonuç, ahmet telli şiirinin ne denli özenle örüldüğünün bir kanıtı olmaya tek başına dahi yeter gibi görünüyor.

“-ne kaldı bana senden– demiştin,
çürüyen güllerin anısı sadece
çürüyen güllerin anısı.”

(bkz: ahmet oktay)

o kişi ben oluyorum. merak eden vardır.
ben epsilon. o tanımdaki kişi.sizi daha önce engellemiş miydim? hayır mi? al sana engel?

not:dert etme sayin yazar. ciddiye alma beni.saygilarimla

hiç bitmeyen çile denendi onaylanmaya devam ediyor.

helen: bizim yunan dediğimiz helenlerin kendilerini tanımladıkları sözcük. bu yüzden, aslında kendilerine helen demek en doğru ifade olacaktır desek yanılmayız.

yunan: türkler'in helenler için kullandığı kelimedir malumunuz üzere. ne var ki bu kelime "ion" kelimesinden türemiştir. aslında bakarsak bu kelime oldukça anakroniktir ve yanlış bir biçimde kullanılmaktadır. ama böyle gelmiş işte dilimize.

rum: arapça kökenli bir kelime olup aslen "romalı" anlamına gelir. bizans döneminde ise helence konuşanlar için kullanılmıştır. aynı zamanda osmanlı imparatorluğu'nda da sık sık, hükümdar ünvanlarında dahi kullanılmış bir sözcüktür. anadolu selçuklu devletinin gerçek adı da eski bizans topraklarında bulunduğundan ötürü aslında "rum sultanlığı" olmalıdır.

grek: bu kelime ise latinlerin helen kelimesi yerine kullandığı sözcüktür. latincesi "graeci" dir ve bu kelimenin kökeni de antik yunanca "graikos" kelimesine dayanmakla birlikte, diğer batı dillerinde de bu kelimeden türetilmiştir.

kardeşimin ismi ve çok severim. birlikte büyüdük. her gün okula götürüp geri alırdım kırmızı bisikletimle 2005 2006 yıllarında.

vay be ne günlerdi. herşeyi paylaşırdık onunla. her oyunu birlikte oynardık. bunlardan birtanesi de satranç. onun sayesinde satrançta dereceler yaptım. normalde ortaokulda iken taşları beden eğitimi hocamız öğretti. biraz aklımda kaldı ve ben liseye geçtim kardeşim de orta sona aynı şekilde satrancı kardeşime de öğretmiş. ikimizde tam anlamıyla bilmiyorduk ama gittim birmilyoncudan satranç takımı aldım en ucuzundan. birbirimizle oynuyorduk ama tam anlamıyla değil çünkü ikimizde yarım yamalak biliyorduk.

içimdeki satranç aşkı büyüdü ve okulda satranç kulübü olduğunu öğrendim ve katıldım. birde ne göreyim orta okuldaki sınıf arkadaşım da orda. ilk oyunumu kurallarına uygun onunla oynadım. 3 4 defa yenildim üst üste. çoban matı ve türevleri ile mat ediyordu beni. kıza yenilmek kötü oluyor izliyenlerde var hırs yaptım iyice oyunu çözdüm. bildiğin yenilgilerimden ders alıyordum ve yeni ataklar geliştiriyorum. öyle böyle derken bir kaç ay sonra okuldaki en iyi oyuncu oldum. sonra katıldığım turnuvalarda 5 6 kadar madalya kazandım.

kazanmak çok güzel bir duygu ve bunu kız kardeşime borçluyum.

arkadaş aşk..
dost sevdadır..