ortalama bir türk'ün makus talihi. ortalama bir batılı bize göre acayip şeylerle uğraşırken bir türk bu döngünün içinde yerini bulmaya çalışmakta ve çoğunlukla son aşamadaki yerini almaktadır.

smith'in bulutu, kartal takımyıldızı bölgesinde bulunan yüksek hızlı bir hidrojen gazı bulutudur. bulut, 1963 yılında hollanda'daki leiden üniversitesi'nde bir astronomi öğrencisi olan gail bieger-smith tarafından keşfedildi. 11.000 ışıkyılı uzunluğunda ve 2.300 ışıkyılı genişliğindeki bulut, yaklaşık bir milyon m☉ kütleye sahiptir. kaynak.

.

ilgi daha çok ilgi, geberiyorum öte tarafa gitmeden bisürü ilgiiii eylemidir. hepimiz görmüşüzdür zamanında, dedesinin naaşını paylaşıp nur içinde uyu diyen akıl yoksunlarını gördü bu gözlerimiz.

bir gün kaĝıda bir şeyler karalıyordum, baktım ki larktwain yazmışım.
hoşuma da gitti.
bunu kullanayım dedim.
hem de mark twain' i yad etmiş olurum.

"yirmi yıldır belli bir mutluluk deneyimim olmadı. beni yiyip yutan bu yaşamı bütünüyle tanıyamadım; ölümde beni korkutan, yaşamımın bensiz tüketilmiş olduğu yolunda bana getireceği kesinliktir." -mutlu ölüm, albert camus

oldukça parlak olan uzay cisimleridirler.

mohikan. amerikalı yazar james fenimore cooper'ın yazdığı son mohikan romanı yüzünden nesli tükendiği sanılan bir kabiledir.
kuzey amerika'da yaşayan, algonkin dili konuşan, lenape'lerin yakın akrabası bir kızılderili kabilesidir. kendilerine muh he con neok, yani "çağlayan suların orada yaşayanlar" derler.
eskiden, bugünkü new york eyaletinin kuzey batısında yaşarlardı ve buralara ilk gelen hollanda'lılarla ticaret yapmışlardır. ingiliz'lerle ticaret yapan mohawk kabilesiyle yoğun savaşlar yapmış ve yenilerek bugünkü massachusetts civarlarına kaçmışlardır.
bir zaman sonra çoğu hristiyan olmuş ve fransa ve kızılderili savaşı'nda ingilizlerin yanında, kendi algonkin akrabalarına karşı savaşmıştırlar. amerikan bağımsızlık savaşı'nda ise oneida kabilesiyle birlikte kolonileri tutmuş, ve 1830'larda onlarla birlikte batıya gitmişlerdir.
bugün wisconsin eyaletinde bulunan bir rezervasyonda yaşamaktadırlar.

votkamı aldım dinliyorum, ne demek kahve veya bira. rusları zor tutuyorum, putin hatta! skandal, votkaya yapılan tarihi bir hakaret söz konusu!!

bugün avuç avuç yesem kesmeyecek içecektir. metinler dosyalar ile savaşırken kafanı kaldırdığında elinle uzanabileceğin bir mesafede ise hayat kurtarıcı, enerji kaynağıdır.

organik olduğu halde bozulmayan bir besindir.

bunu çeşitli mecralarda anlatmıştım burada da anlatayım :

babamın arabaları çok kıymetlidir. öyle böyle değil. ben ünv. 3. sınıfa kadar kendisinden araba istemedim öyle düşün. isteyemezsin yani arabasını.

o zaman da bir sevgilim var. dedim babamdan isteyeyim arabayı bi keyif yapalım. kafamda her türlü diyalog senaryosunu oluşturdum. boşluk bırakmadım. ne söylese cevabım hazır. fena karizma bi adam. babaannemden aurası hazır halde doğmuş. neyse bu salonda, elinde gazetesi, bi yandan da çayını yudumluyor. kendimden emin bir şekilde yaklaştım girdim konuya :

+ baba bana araba lazım

adam hiç gazeteden kafasını kaldırmadı. çayından bi yudum aldı, sayfayı çevirirken cevabını verdi :

- nasıl bi model düşünüyosun? peşinat falan hazır mı?

mal gibi kaldım tabi. bu tepki benim algoritmada yoktu. ahahah! tabi sonra güldük eğlendik, verdi arabayı.

velhasıl keşke daha önce söyleseymişim derim hep.

barış manço şarkısıdır. şarkıda naiflik vardır. " seni gidi arı " demek varken "seni gidi bal böceği" demiştir.

bekar kadınla birlikte olan evli erkek olarak düşünülmemesi enteresan.

çöpler. daha doğrusu çöpe atılanlar. marmara üniversitesi'nde doktora öğrencisi olan umut yiğit, yüksek lisans tezinde çöpleri analiz ederek semtlerin ekonomik durumlarına ilişkin çıkarımlarda bulunmuş.

bir çocuğun gülümsemesi,
yaşlı amcaların ,teyzelerin tebessümü,
kocaman tarla dolusu gelincik,
fotoğraf çekinmek,
sahilde çıplak ayakla yürümek
(bkz: küçük umutlar büyük mutluluklar)

bilimsel yanının öte tarafında kendimi ve çevremdekileri önemsizleştiren, en kibirli insanın bile gördüğünde kibrinden şüpheye duyabileceği bana göre 20. yüzyılın en önemli fotoğraflarından biridir.
--- alıntı ---

soluk mavi nokta, yaklaşık 6 milyar kilometre (3,7 milyar mil; 40,5 au) gibi rekor bir uzaklıktan, 14 şubat 1990 tarihinde voyager ı aracından kaydedilmiş fotoğraftır. fotoğrafta, dünya'nın görünen boyutu bir pikselden daha düşüktür ve gezegenimiz, uzayın yalnızlığında kameraya yansıyan güneş ışığı bantları arasında küçük bir nokta olarak görünür.

--- alıntı ---
carl segenin bu fotoğraf hakkında okunması gereken muhteşem yorumunu alta bırakıyorum. okumadan önce fotoğrafa bi bakın derimfotoğraf
--- alıntı ---

uzayın derinliğinden bu resmi çekmeyi başardık. eğer bu resme dikkatlice bakarsanız orada bir nokta göreceksiniz. o noktaya tekrar bakın. bu nokta bizim evimiz. o biziz. sevdiğiniz ve tanıdığınız, adını duyduğunuz, yaşayan ve ölmüş olan herkes onun içinde bulunuyor. tüm neşemizin ve kederimizin toplamı, binlerce birbirini yalanlayan din, ideoloji, ve iktisat öğretisi; insanlık tarihi boyunca yaşayan her avcı ve toplayıcı, her kahraman ve korkak, her medeniyet kurucusu ve yıkıcısı, her kral ve çiftçi, her aşık çift, her anne ve baba, her umut dolu çocuk, her mucit, her kâşif, her ahlak hocası, yozlaşmış her politikacı, her şöhret yıldızı, her "yüce önder", her aziz ve günahkâr işte orada yaşadı; bir güneş ışınında asılı duran o toz zerreciğinin içinde.

dünya, dev bir evrensel arenada yer alan çok küçük bir sahnedir. bütün o komutan ve imparatorların akıttıkları kan göllerini düşünün ... şan ve şöhret içerisinde, bu noktanın küçük bir parçasında kısa bir süre için efendi olabildiler. bu noktanın bir köşesinde yaşayanların, başka bir köşesinde yaşayan ve kendilerinden zar zor ayırt edilebilen diğerleri üzerinde uyguladıkları zulmü düşünün ... anlaşmazlıkları ne kadar sık, birbirlerini öldürmeye ne kadar istekliler, nefretleri ne kadar da yoğun!

bu soluk ışık noktası, bütün o kasılmalarımıza, kendi kendimize atfettiğimiz öneme ve evrende öncelikli bir konuma sahip olduğumuz yolundaki yanlış inancımıza meydan okuyor. gezegenimiz, çevremizi saran o büyük evrensel karanlığın içerisinde yalnız başına duran bir toz zerreciğidir. içinde yaşadığımız bilinmezlik ve bütün bu enginliğin içerisinde, başka bir yerden bir yardımın gelip bizi bizden kurtaracağına dair hiçbir ipucu yoktur.

dünya, şu ana kadar yaşam barındırdığı bilinen tek gezegen. en azından yakın gelecekte, türümüzün göçebileceği başka hiçbir yer yok. evet, ziyaret ediyoruz. ama henüz yerleşemiyoruz. beğensek de beğenmesek de, dünya şu an için yaşadığımız yegâne yer. gökbiliminin alçakgönüllü ve kişiliği geliştiren bir uğraşı olduğu söyleniyor. bana kalırsa, insan kibrinin akıl dışılığını, küçük dünyamızın uzaktan çekilmiş bu görüntüsünden daha iyi gösterebilecek bir şey yoktur. bu görüntü, bildiğimiz tek evimiz olan bu soluk mavi noktayı daha içten paylaşmamız ve koruyup şefkat göstermemiz gerektiği konusundaki sorumluluğumuzun altını çiziyor.

--- alıntı ---

gözlerinin güzel olması. yalnız bundan kastım mavi, yeşil, turkuvazla karışık fosforlu pembe gibi renkli göz diye tabir edilen gözler değil.

gözlerinin parlaması, mutluluk içinde fırıl fırıl dönmesi. gerektiğinde de mahsun mahsun bakması.

sevdim bu versusu. üzerine düşüneceğim bu gece. bakıyım? terk edilmedim hiç, giden hep ben oldum o yüzden şimdilik kovulmak ağır basıyor. düşünüp ediyleyecem üşenmeden, evet.

çağ açıp çağ kapatan dedenin torunları başlık açıp başlık kapatamıyo.. çok yazık..

alınabilecek verimi en yüksek seviyeye çıkarmak için belli bir yaşa kadar okunması ertelenen kitaplardır. karamazovlar veya kayıp zamanın izinde bunlara örnek olarak sayılabilir