“ aşk çok güçlü bir heyecandır, hem derin hem çok yüksek bir duygu yumağıdır. insanın yaşama sevincini, enerjisini artıran, gözlerini parlatan, güzelleştiren, sağlık kazandıran ve en önemlisi onu mutlu eden bir duygudur. tıpta hastalıkları iki gruba ayırır doktorlar; akut ve kronik diye. akut hastalıklar ani başlar ve riski yüksektir. kronik hastalıklar yavaş başlar, sonra da uzar gider. aşk akut bir hastalıktır. ani başlar ve çok gürültülü seyreder. tansiyon yükselir, kalp hızlanır, nefes alıp verişler sıklaşır, yanaklar pembeleşir, vücut ısınır. böyle akut bir duruma insanoğlu bir ömür nasıl dayansın? böyle bir heyecan yıllar boyu sürecek olsa, kalbimiz ne çok zarar görürdü bu durumdan. insan, her duruma uyacak şekilde yaratılmıştır. yani uzun lafın kısası zamanla bu duruma beden ve ruh uyum sağlar ve aşık olunan kişi karşısında duyulan eski heyecanlar yavaş yavaş kaybolur. ve aşk kronikleşir... kronikleşince de aşk olmaktan çıkar sevgiye, güvene, huzura ve alışkanlığa dönüşür.”