durun! bunu bana bırakın lüften...
(bkz: yine seks hikayesi mi yazıyorsun feridun abi)

sana çirkin dediler, düşmanı oldum güzelin,
sana kafir dediler, diş biledim hak'ka bile

tamam; buraya yazmak haddim değil ama naçizane bir kaç kelam edeyim, hissettiklerimi söyleyeyim. bir ara benim de aşkıma çirkin demişlerdi. darılmadım zira onlarda güzelliği görecek göz yoktu.

elbette güzel olmak hayata bir sıfır önde başlatır hem er kişiye hem de kadına. meriçlik gibi olmasın ama, çirkinlik, kadının kendine yakışanı şey etmemesidir. bunu bütün kalbimle söylüyorum efendiler; ruhu güzel olan çirkin olamaz, zeki kadın çirkin olamaz. bir kadının/erkeğin ruhu çirkinse işte o zaman çirkinlikten bahsedebiliriz. vicdan muhasebesi yaptığınızda içiniz rahatsa kesinlikle ve kesinlikle güzelsinizdir.

bir çocuğun gülümsemesi,
yaşlı amcaların ,teyzelerin tebessümü,
kocaman tarla dolusu gelincik,
fotoğraf çekinmek,
sahilde çıplak ayakla yürümek
(bkz: küçük umutlar büyük mutluluklar)

korkusuz dize öncüsü neyzen..
bi kenara iliştirdim sözünün mecalini,
kaleminden korkmayan sözlere yoldaş olsun.

câh ü mevki-kârı çok oldu gözümden düşeli,
bunların hiçliğini ben bilerek öğrendim.
şimdi de kalmadı nakdin nazarımda kadri,
kirli ellerde görünce, paradan iğrendim.

kar demedik, kış demedik.

alandayız yine, selamün aleyküm.

9. sınıftaydık, 4 kişi okuldan kaçmaya niyetlenmiştik. içlerinden bir tanesine de yanıktım. neyse sakin sakin tellere yürürken arkamızdan hocanın geldiğini görüp daha da hızlandık. tam tellerden atlarken ve benim de biraz tombiş olmamın etkisiyle tellere pantolonum takılıp yırtılmıştı...

bu durumdan ben de muzdaribim. normalde çok fazla okurum ve kitap okumayı çok severim ama dönem dönem kafamızı, dikkatimizi toplayamadığımız zamanlar oluyor hepimizin. bu dönemlerde kendi üstüme gitmemeye çalışıyorum. okuyamıyorsam zorlamıyorum çünkü kitap okumak zevkle yapılması gereken bir iş, zorla okumanın hiçbir manası yok. eğer ki bu durum geçmeyecek gibi oluyorsa da daha ince ve hızlıca okuyabileceğim kitaplar alıp tekrar kendimi alıştırıyorum. böylece kitabın kalınlığı gözümü korkutmamış oluyor. bunun dışında sessiz bir ortam olması; etrafta telefon, bilgisayar gibi elektronik cihazların ya da dikkat dağıtıcı unsurların bulunmaması da yardımcı oluyor. etrafı kitap okumak için hazırlamak da yardımcı olabilir örneğin güzel, hafif kokulu bir mum veya tütsü yakmak, sakinleştirici bir bitki çayı hazırlamak gibi. bunlar dışındaki bütün önerilere ben de açığım.

son 1 senedir en çok istediğim şey. umarım bir gün gerçekleşti diye editlerim bu tanımı eheh (bkz: yks 2021)
2021 editi: bu sene başaramadık
2024 edit: binlerce kilometre uzakta muhendislik okuyorum hayat 180 derece degisti

tepkimiz ektedir.

real tuncay kantarcı, eski gümrük ve tekel bakanı (1935-2020).

rize eşrafından geniş bir ailenin çocuğudur, dedesinin konağında atatürk kalmış o derece bir nüfuzları var yani. çaykur rizespor'un kurucu kadrosunda oynar, 1967'de yse (yol su elektrik idaresi, daha sonra köy hizmetleri genel müdürlüğü) müdürlüğü yapar. uzun yıllar rize adalet partisi il başkanı olarak politikada bulunur. her dönem aday olsa da ancak 1977'de meclise girebilir, parlamentoya girdiği gibi de çay fiyatlarındaki bir sorunu bahane edip partisinden istifa eder.

ünlü güneş motel transferlerinin en tanınanlarındandır. olayda aracılık yapan ünal yaltırık, aslında bülent ecevit'in "üniversite mezunu adam istiyorum" dediğini, ancak 2 yıllık mezunu mataracı'ya söz vermesinin ardından "özel eğitim" mezunu ali rıza septioğlu ve mustafa kılıç gibi isimlere de bakanlık yolu açıldığını anlatır. sonuçta 11 bağımsız bakanlı ecevit hükümetinde gümrük ve tekel bakanlığına getirilir.

12 eylül'de türlü rüşvet ve yolsuzluğa adının karışması sebebiyle yüce divan'a sevk edilir. 43 yıl hapisle en ağır cezaya çarptırılan bakan olarak tarihteki yerini alır, 11 yıl hapis yattıktan sonra tahliye olur. silah düşkünü olan bakan, abd'ye yaptığı resmi bir ziyarette korumasıyla beraber yığınla smith wesson alıp topluca ülkeye sokmuş; kaçakçılık bu. tabii rüşvet tarifelerinin haddi hesabı yok. o derece yani.

geçen yıl covid-19'dan ölen mataracı'nın cenazesi her şeye rağmen devlet töreniyle uğurlanmıştı.

kaynak: türk parlamento tarihi 16. dönem, ünal yaltırık'ın "11'ler olayı" adlı kitabı, ayrıca sözcü gazetesinin bu haberi.

harvard profesörü gönül tekin hocamızın (bkz: simurg'un kanadı) kitabı.
bakınız

size gerçek bir hikaye anlatacağım. anlattıklarım benim başıma gelmiş olaylardır. tanrıya bile inanmayan beni bile hala sorgulatmaktadır.

bundan bir 5-6 sene önce anneannem bize gelmişti. bir kaç gün bizde kaldıktan sonra birlikte köye gitmeye karar verdik. köyde 1 hafta geçirdik. ardından geri dönüş yolculuğunda ben baya bi uykusuzdum. yolda uyumayı da çok seviyordum o zamanlar. yaslandım arkama ve gözlerimi kapadım. uyuduğum sırada çok tuhaf bir rüya gördüm. anneannem ve dedemin yüzleri kan içinde bir kayanın üzerinde ölü vaziyette duruyorlardı. bu arada dedem daha ben 5 yaşımdayken falan öldü. sonra birden irkilerek uyandım. derin derin nefes alarak etrafıma baktım. neredeyse yetişmiştik yaşadığımız şehire. tam o sırada babam ne olduysa oldu ve direksiyon hakimiyetini kaybetti. araba şarampole yuvarlandı ve takla attı. bizim aileden kimseye bir şey olmamıştı. sadece babamın burnu kanamıştı o kadar. ama anneannem arabada yoktu. hemen dışarı çıktım ama gördüğüm şey korkunçtu. anneannem taşların üzerinde duruyordu ve yüzü kan içindeydi. rüyamdakinin aksine anneannem o gün değil bir kaç gün sonra vefat etti. hala o günü hatırladıkça içim ürperir nasıl olur böyle bir şey? aklım almıyor sözlük cidden.

kullandığı dil o kadar sade ve o kadar içerden ki. siyasi duruşundan sebep türkiye'de çok sıkıntılar çekmiş ve ince memed kitabını yayınevleri basmaya yanaşmamıştır. daha sonra (bkz: tilda yaşar), (bkz: münevver andaç) ve (bkz: güzin dino) tarafından kitap ingilizce'ye çevrilmiş, hak ettiği değeri ancak bu sayede görmüştür malesef. nobel'e kadar gitmiştir.

ülkede bir tane mutlu insan yok. kalmadı. sonu nereye varır bunun bilinmez. hangimizin geleceĝe dair umudu var ki güzel kardeşim, değer mi canına kıymaya, deĝer mi evet ülke en berbat dönemini yaşıyor, ama 5 yıl sonra bunlar unutulacak , hayat normale dönecek dönebildiği kadarıyla. sen ise boşu boşuna pisi pisine öldüĝünle kalacaksın. elbette seni suçlamıyorum seni bu hale getiren toplumun , eğitim sisteminin, işsizliğinin, ekonominin, borsanın, siyasetin, ümitsizliğin ben de farkındayım. ama biraz daha dayanabilseydin keşke güzel kardeşim, bir de dünyanın en zor yaşında imişsin 21! inan bana 21 ' den sonra biraz kolaylaşacaktı hayat, daha az etkilenecektin artık hayattan. ama olmadı işte. geçen sene o kadar çok insan intihar etmek istedi ki bu dünyada, bu ülkede, sırf iğrenç bir hale geldi diye ülke, virüs, hayat... ama dayanmak lazım. ne yaşadığını bilemem. ama az çok anlıyorum bu yaştaki duygu durumlarından, ve 20 li yaş psikolojisinden. ama önemi de yok artık. umarım gittiğin yerde mutlu olursun, acın diner, bizi affet.
biz berbat bir ülkeyiz artık. takım elbisesini giyip milyarlarca dolar götüren, gençleriyle ve vatandaşıyla ilgilenmeyen b.ktan siyasetçilerin adına senden özür dilerim.

huzurla uyu.

ağlamak istediğiniz zaman ağlayınız. kırılan kalbiniz, eskisi gibi acımayacaktır.

iş- yaşamak- para çıkmazı. bu şeytan üçgeninin arasında kafayı yemiş vaziyetteyim.

etik bir durum değildir asla fakat yargılamadan önce kendi hikayemizin henüz bitmediğini hatırlasak iyi olur.