elveda otizm kitabı ailelere ışık tutabilecek niteliktedir.
yamulmuyorsam 2 yaşında tanı alan ve ilerleyen süreçlerde tanısını kalkan bir çocuğun annesi yaşadığı süreçleri anlattır.

kendisiyle hiçbir alıp veremediğim olmayan fakat kendisine kitap yollanırsa çok üzüleceğim yazar.
bilen bilir; sözlükte 800 tanıma ulaşamamış ancak entryleriyle bir şeyler öğreten çok yazar var. onlar varken iki kelimelik tanımlarla kitap kazanan hiçbir yazara müsamaha gösterilmemeli.

kusura bakmasın, olan bu.

muhyiddin abdal'ın divânında geçen bir şiir olmakla birlikte fazıl say'ın bestelediği eserdir.

insan insan vokallerle birleşince ortaya muazzam bir eser çıkmış.

edit: link açılmıyor, yenisi için tık tık.

şeref kelimesinin telaffuzunun dahi sıfatına yakışmadığı bir provakatörün mide bulandırıcı şovu.

son zamanlarda bu moda oldu.ülkenin kurucu liderine ve düşüncesine düşman bir aile ve cemiyette yetişip iki satır bir şey okuduğunda kendini kanaat önderi sanan bu tenekeler, işine geldiğinde ifade özgürlüğü kavramını kalkan gibi kullanıp, çapına , cürmüne, zekasına bakmadan tüm yaşamı savaş ve mücadele ile geçmiş, entelektüel seviyesi yüksek, yaptığı siyasi ve askeri her hamle buram buram zeka kokan, başarıdan başarıya koşmuş, çağının çok ötesinde bir düşünce ve bakış açısına sahip, devrimci ve kurucu bir lidere çamur atabileceğini, eleştirebileceğini zannetmekteler.

faydalı bir eleştiri için yüksek bilgi birikimi,eleştiri kültürü ve iyi niyet gerekir.bu küflü peynirlerin ekşimiş ağızlarından eleştiri çıkabilir mi? temelsiz ,içi boş ve ahlaksızca tükürdükleri iftira ve hakaretle, milletinin gönlünde ölümsüzleşmiş bir devrimcinin ,bir fikir insanının klasını sarsabilirler mi?

gazi mustafa kemal atatürk öyle bir figür ,öyle kuvvetli bir düşüncedir ki; bir platformda ismi geçtiği an bir tarafa milleti,geleceği ve tüm insanlığın faydası adına çalışıp öğrenmeyi,sorgulamayı felsefe edinmiş vatanperverleri ;diğer tarafa da bölücüleri ,yalaka marjinal liboşları , modern mandacıları,çapsız arapçıları toplar.

2.dünya savaşı sırasında yalta konferansından bir fotoğraf. dünyanın 3 büyüğünün (britanya,abd,sovyetler) temsilcileri. churchill , roosevelt , stalin.

her ne kadar demokrat parti avanesini sevmesem ve şuan ki malum dikta rejimine benzetsem de, ciddi anlamda bir yargı faciasının yaşandığı darbedir. intikam hissiyle yanıp tutuşan ordu sayesinde o gün asılan adamlar, bugün kahraman gibi anılmaktadır.

ben yine kaçırdım.
sürekli başlığa bakmıyorum ki. mesaj atsanız keşke...*

yayın yapmak yerine keşke füze atsaydı.

1 gram altından uzatarak 1 km uzunluğunda tel elde edebilirsiniz.

3 bölümlük mini dizisini de gayet başarılı.
katil kim konulu kitapları da filmleride çok severim.agatha christie zaten bu türün en iyilerinden.

vermeer’e ait, bayıldığım ve beni görsel olarak deli gibi içine çeken, bakmaya doyamadığım eser.

ve burjuva eleştirileri vs vs.

kendimle aram bir insan olsaydı ve diyelim ki bir şekil tanışmış olsaydık onu rehberime kepaze diye kaydederdim. ona bir mesaj atmaya niyetlendiğimde ‘rezil herif düş artık yakamdan’ diyecek olurdum. eğer hasbelkader yolda karşılaşsaydım onunla, “allah senin belanı versin, marlboro’nun da” demekten kendimi alıkoyamazdım. gece yarısı kafama binbir gürültüyü istifleyerek beni uyutmadığında ona “yani afedersin ama benim de yaşadığım hayattır be kardeşim” diyerek bir pencereden uzak uzak sövgüler dizerdim.
eğer kendimle aram bir insan olsaydı asla tanışmak istemezdim doğrusu. böyle korkunç böyle kötü böyle rezil bir insan daha olamazdı çünkü.
kısacası beter mi beter. kendimi kendimden kaçarken buluyorum daima. sonra kendimi kendime adres sorarken kıskıvrak yakalıyorum. öyle ya “kendinden kaçarken kendine adres sorar insan”
canım kendim, bana hep yanlış adresi göstermeseydin aramızdaki bağa böyle korkunç sözler sarf etmeyecektim.

sen önce git kendini koru demek istediğim yazarımızın açtığı başlıktır. hepimiz birleşsek seni şu cinsiyetçi ve salak saçma başlıklar yüzünden linç etsek biz mi korunmaya muhtaç oluruz yoksa sen mi?

sosyal fobi ya da sosyal anksiyete... başlığı görünce kendimi buraya ait hissettim. küçüklüğümden beri hep utangaç oldum. daha doğrusu hayat koşulları beni utangaç hale getirdi. ta ki, geçen sene cesaretin ne kadar önemli olduğunu anlayana kadar. bir dizi sayesinde bunun üzerine düşünmüştüm, sonra çevremde ki bazı insanların da böyle olduklarını fark ettim. hiçbir bilgi birikimine sahip olmayıp, sadece -aptal- cesaretleri sayesinde bi' çok şeyi başarmış insanları gördüm. ve dedim ki, ben bu insana kıyasla daha aklı başı yerindeyim, ama hep kaybediyorum. akılsızın teki sırf bir saniye düşünmeden hareket etti diye benden başarılı oluyor. kafama dank etti ve ardından güzel bir küfür ettim. artık siz buraya hangisini yakıştırırsanız. o günden beri çok düşünmüyorum ne diyeceğimi, ne yapacağımı; çünkü zaten kendimi tanıyorum ve başarıyı o insanlar kadar bende hak ediyorum. her şey kendini tanımakla başlar, tabii bende hala ara sıra bocalıyorum. içime kapanıyor tek bir söz söyleyemiyorum. lakin şöyle güzel bi' günde (benim için güzel hava koşulları değildir) tek başıma dışarı çıkıp, bir parkta kitap okumak. ah, o işte beni topluyor...

fıtrattır. onu ilgilendirir.

şahit olmadığım çılgınlık türü. daha sık gördüğüm başlıklar var ona gelene kadar. sanırım dediğiniz gibi, algıda seçicilik olmuş biraz.

mesela exxen'in günlerdir konuşulmasını saçma buluyorum ama insanlar konuşur efendim işte, durduramayız bunu. saçma bulduğum daha onlarca konu var, üzerinde uzun uzun konuşmaya değmeyeceğini düşündüğüm fakat aynı şeyi bir başkası da benim konuştuğum konular için düşünebilir. yapacak bir şey kalmıyor bu durumda pek.

galiçyaca veya galiççe -kendi dillerindeki şekilde galego-, ispanya'nın galiçya bölgesinde konuşulan bir romen dilidir.


koyu kısım çoğunluk, açık kısım azınlık tarafından konuşulan bölgeler

yaklaşık 3.5 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır.

eo-navia bölgesinde, batı asturias'ta ve castilla ve león'un kuzeybatısındaki el bierzo ve sanabria bölgelerinin batısında farklı galiçya lehçeleri konuşulmaktadır.

bazı dilbilimciler ayrıca, extremadura'nın en kuzeybatısındaki jálama vadisinin üç kasabasının yerel olarak fala olarak adlandırılan veya her kasaba için yerel bir adla anılan konuşmasını galiçya dilinin bir parçası olarak kabul ederler.

galiçyaca, tüm romen dilleri gibi, eski roma eyaleti gallaecia'da -burası günümüzde portekiz'in kuzeyi, asturias, şimdiki leon ili ve zamora'nın bir bölümünü içerir- konuşulan halk latincesi'nden gelir.

batı roma imparatorluğu'nun çöküşünden sonra, farklı latin varyantları ortaya çıktı. bunlardan biri ortaçağ galiçyası veya galiçyaca-portekiz idi. bu yüzden de özellikle portekizce ile çok yakındır. aşağıda aynı cümlenin sırayla portekizce ve galiçyaca versiyonlarını karşılaştırarak benzerliği görebilirsiniz.

pouco a pouco você vai começar a entender o texto sem traduções ou explicações.

pouco a pouco comezarás a comprender o texto sen traducións nin explicacións.


kaynak

biyolojik yapılar üzerinde ilaçların; etki yerlerini, mekanizmasının belirlenmesini ve kimyasal etkileşim sonucu yapı-etkileşimini inceleyen bir bilim dalı*.

edit: anlatım bozukluğu giderildi.

arapça kökenli bir isimdir. çakıl taşı anlamı taşır ve isim islam dünyası için cennette yükseklik manasına gelmekte.

buradan