pozitif ayrımcılık yaptığım kişilerdir. beni takip edenleri ben de takip ediyor, yazılarını düzenli okuyor ve elimden geldiğince beğeniyorum. iyi ki varlar.

ben doksanlarda ankara sokaklarında büyüdüm. o dönemler neredeyse tüm ankara'nın fon müziği oğuz yılmaz'dı. üzüldüm.

normal cerrahi maske kullandığım zamanlarda sıklık ile yaptığım eylem. zaten maske takmak aslında bizi tam olarak virüsten korumuyor ama daha seyreltilmiş oranda bir virüse maruz kalmamızı sağlıyor. bu az da olsa virüse karşı bir direnç geliştirmemizi sağlıyor.

(bkz: cedric)
(bkz: beyblade burst)

40 yıllık derdim.
simalar kalıyor, isimler uçuyor.
yedin beni, b12.
anonim yazarlar, bana isminizi rahatlıkla söyleyebilirsiniz, emin olun unuturum.

oğlumun arkadaşının annesi ile muhabbet ettik uzun uzun, kadın bana defalarca köylü hanım dedi ben ona bir kere bile adını söyleyemedim. soramadım da, ayıp olur diye.
daha sonra oğluma sordum, evde davetiyeleri vardı, baktık, o saatten beri tekrarlıyorum.
-unutma köylü, kadının adı meryem.

temel'in bir fıkrası var. ben, tam o hesap...
*
temel'i casus yapmışlar.
derken, temel düşman kuvvetlerinin eline geçmiş.
düşman kuvvetleri temel'e işkenceye başlamışlar.
ne yaparlarsa yapsınlar, temel sır vermiyormuş.
-bu nasıl bir casus, demişler.
-şunu izleyelim bakalım, ne yapıyor, demişler.
bakmışlar temel hücrede kafasını duvara vuruyor ve
- hatırla oni, hatırla oni, diye haykırıyormuş.

insanların bilim, teknoloji, kültür-sanat, sağlık gibi çeşitli konularda duygu, düşünce ve birikimlerini paylaştığı, yeni kurulmuş blog tarzı bir platformdur. üye olarak yazılarınızı paylaşabildiğiniz gibi, üye olmadan içerikleri okuyabiliyorsunuz.

sayfayı buradan inceleyebilirsiniz.

amacının ne olduğunu çözemediğim adamdır. ilk başta en mantıklı seçenek olarak amerikan yerlisi kıyafetidir diye düşündüm ancak ne adam amerikan yerlisi ne de trump destekçileri yerlileri sevecek sayacak kadar cana yakınlar.

birkaç gün içerisinde ülke çapında ünlü olacağınızı garantileyecek olay. yalnız mavi donu kendiniz getireceksiniz. mavi don önemli...

böyle bir şeyin gerçek olduğunu hayal edin. insanlar normal bir yayın bekleyerek açıyorlar radyoyu. yavaş yavaş mevzu hedefinden sapıyor; tuhaf tuhaf konuşmalar, sesler vesaire... böyle bir ülkede bunu yaparak ciddi anlamda fenomen olurdunuz. tabii 2 cephe çıkardı ilk etapta ortaya hemen: ilki hayranlıkla "cesarete bak bee! helal olsun" övgülerini sıralayan kitle, ikincisi "toplumun ahlakı (var çünkü) bozuluyor"cular...

***

evet, gerçeklere dönebiliriz. yapan var, yapamayan var. oturun oturduğunuz yerde.

sustuğunuz için teşekkür ederim

sen ki özgürlük kadar güzelsin, sevgi kadar özgür. o güzel başını uzat göklere, gül güneşlere gül..

bugün de buna üzülelim!


minik bir filamingonun sürüsünden geri kalması. onlara yetişememesi ve benim pıt olmam.

belgesel bile izleyemeyecek kadar duygu düşüklüğü yaşamam. püfff bu kadar zor olmak zorunda mısın zalım hayat? bacaklarının etrafında katılaşan o tuzlara da nalet olsun.

not: evet pc'nin kamerasında bant var. iş toplantılarında yanlışlıkla açılır falan diye böyle bir çözüm bulmuştum.

sanat tarih bilim kulübünün bölünmesi hk. acil khk!!!!
sanat kısmına tamamım, - onu da müzik, film vs. ayrı alındığı için-
tarihe de sanat tarihi kısmından tamamım,
bilime de sosyal bilimlerden tamamım.
şartları sağlıyorsam alın beni.
ama dediğim gibi bu üç alan kendi içlerinde bile bambaşka alanlara ayrılıyor, koordinesi biraz zor olacak gibi böyle.

maske ve mesafenin son bulması.

şöyle bir bakıyorum da, hayatımı mahveden tek şey kendim. ne kadar etken olursa olsun hayatımda, kendi hatalarım başı çekiyor. topluyoruz bakalım.

bir dayı olmadığımız kalmıştı. * şahsen ben denize erken saatlerde girmeye bayılıyorum. suyun çivi gibi olması ve tertemiz olması denizden aldığım keyfi arttırıyor.

saat kaçta yatarsam yatayım, kurulmuş gibi kalkar giderim. uyumadan gittiğim de çok olmuştur.

dayılarla da bugüne kadar bir sorun yaşamadık.

en azından saygılılar. yüzerken dibinize girmezler. gayzer gibi su fışkırtmazlar. denize işeyenini görmedim. lâkin önceki günden kalan çöpleri toplayanını çok gördüm.

o sebeple diyorum ki; dayılar & tatil ayıları kapışmasında her türlü dayıların tarafındayım.

en azından bazıları gibi babamız mecliste diyip cürük raporu almıyoruz. hatta ve hatta testis kanseri ile cürük raporu alıp bir yıl sonra cocugum doğmadı. ve hatta bu sözde hastalık ile ilgili tedavi süreci bile görülmedi ama olsun rabbim şifa verdi. bu belgeler mi bi rabbim bilir başkasınında bilmesine gerek yok zaten.
(bkz: ahmet burak erdoğan)

(bkz: şiddet)
(bkz: kadına yönelik şiddet)
(bkz: kadın cinayetleri)

yananı görür allah..

normalde bu kadar erken boşalmam aslında.