hayatta böyle saçma sapan, metafizik varlıklara inanırsanız, bir yerlerde gün gelir enişte tuncer de sizi gagalar. yapmayın etmeyin. hele ki bu yüz yılda, yaşamınızı böyle korkularla karartmayın. hatta keşke iradenizi de hiç bir zaman var olmamış mistik inanışlara teslim etmeseniz ne güzel olacak.
ilaa ilginç bir konu arıyorsanız bilimi araştırın. göreceksiniz ki bilim, hurafelerden de, milyarların meşruu saydığı fizik ötesi inançlardan da daha ilginç bir konudur.
bu tür inanışlar kalbinizi karartır. bilimse, kalbinizden yüzünüze kadar her yanınızı ışıtır ve aydınlatır. ışık varken neden karanlığı tercih edesiniz ki?

gözlerimi açıp karşımda beni seyreden bir çift güzel göze günaydın demek dururken, kısmet sizeymiş arkadaşlar!

günaydın. hatta biraz da tünaydın...

boyu devrilesice iko.. klavyendeki sıfırla bir tuşun kopsun inşallaa.

lucifer online listesinde görünmesin butonu da getirin bari sısısıs

delirdiğimce, beklediğimce yakın olacağım uzakta olana.

pişman olanlar için artık dönüşü mümkün olan eylem.

lise ve üniversite yıllarımda çok hevesliydim. dövmemi tasarlamıştım. buna pek uygun bir yaşam tarzım vardı. maddi ve dini olmayan bir nedenden ötürü yaptıramamıştım. sonra hevesimi kaybettim.

yaptırmak isteyenler hiç düşünmeden, referansla gittikleri düzgün bir yerde yaptırsın. bu hayata bir defa geliyorsunuz, tereddütle zaman kaybetmeyin. bir şeyi yapmış olduğunuz için pişman olmak, yapmadığınız için pişman olmaktan iyidir. ayrıca yıllar fikirlerinizi değiştirdiyse dönüşü mevcut. mümkün olduğunca anlamlı olmasına ve korumaya özen gösterin. yakışana yakışıyor.

izlenecekler listesinde 300 küsür filmin içinden film seçemedikten sonra, bildiğim yönetmenlerin başka filmlerini seçtiğim olaydır. yönetmen yönetmen gidin, daha kolay oluyor.

her şey aynı iğrenç şeylerin çevresinde dönüp duruyor. hepsi de halinden memnun ve böyle olması gerektiğinden emin, ölene kadar böyle yaşayabilirler. ben yapamam.

lev nikolayeviç tolstoy

amerika'da garsonların geçim kaynağı bahşişlerdir.
ne kadar kaliteli hizmet sunarsanız o kadar mükefatını alırsınız mantığı da denilebilir, bir kural haline gelmiştir. yani vermezseniz gerçekten para kazanamazlar, verdiği o emeğe yazık olur, yakışmaz.
adabı çoğunlukla hesabın yüzde 18'i şeklindedir.
daha fazlası hizmete göre müşteriye bağlıdır.

gelelim türkiye'ye eğer güzel bir restorana gidiliyorsa ve hizmet güzelse verilmesi kanaatindeyim, sonuç olarak bu insanlarda çok fazla para kazanan insanlar değil.
tabiki sık gittiğiniz bir yerse ve bahşiş veriyorsanız ister istemez size gösterilen hürmet de bir başka olacak, onlar için saygı duyulan bir insan olacaksınız ki bence bu da güzel bir hissiyat.
özet olarak vereceğiniz küçük rakamlarla ne zengin olursunuz ne fakir, hizmet güzelse neden olmasın?

bu tip başlıkların herkes için çok üzücü olduğunun farkındayım. olayın içeriği hakkında da yorum yapmayacağım çünkü çok kızgınım ve uygun kelimeleri seçmekte çok zorlanıyorum. ancak birkaç nedenle kendimi bu başlığı açmak zorunda hissettim:
1. aramızda yaşayan ve lafa gelince hepimizden daha ahlaklı olan bu rezillerin ifşa edilmesi. altın çağını yaşayan adalet sistemimizde bu rezillerin geçici de olsa tutuklanmaları ancak bu şekilde sağlanabiliyor.
2. gerçekten tecavüze uğrasaydı bugüne kadar susmazdı diyenlerin az da olsa utanması. bu konuda çok umutlu değilim.
3. toplumda hassasiyet oluşması. olumlu bir gelişme beklemiyorum ya umarım bu şekilde olumsuzluklar biraz azalır.
buradan

edit: altta bir arkadaş başlıkta hem iddia olduğunu belirtip hem de şüpheli hakkında yaratık yazmamı doğru bulmamış. başlığın iddia edilmesi şeklinde açılmasının sebebi linkteki haberin bu şekilde olması. yaratık yazmamın sebebi de haberdeki iddia ve anlatımların tutarlı ve kan dondurucu olması. kendi adına da endişelenme dostum, hiç kimse tanıdığı veya tanımadığı hiç kimse hakkında buna benzer ağır ve ayrıntılı bir iftira atmaz.

edit 2: bir başka yazar da masumiyet karinesinden, şüpheli-sanık ayrımından, iddia sahibinin bunu ispatlaması gerektiğinden bahsetmiş. öncelikle yıllardır uygulandığını görmediğim bu kavramları tekrar gördüğüm için çok duygulandığımı belirteyim. kendisine teşekkür ediyorum. altına da hakim değilsiniz işinize bakın demiş. kardeş bu memlekette tutuklamalar cmk'ya göre değil, sosyal medyadaki paylaşım sayısına göre yapılıyor. işimiz bu yani.

babamın gençliğinde arkadaşlarıyla toplanıp dinledikleri şarkıymış. akışta görmek şaşırttı. çok güzel bir şarkıdır. dinleyin, dinlettirin efendim.

tüm kayıtlarla birlikte mahkemeye verilip uğraşılması gereken dekanımsı. böyle hasta zihne sahip olan tipler eğitimci olabiliyor işte.

şunu sevmiyorum demek özellikle bir insan söz konusuysa aleni olarak, herkese açık bir şekilde söylemek uygun bir davranış değildir. sevmiyor iseniz sözlüğün engelleme mekanizmaları kullanılmalıdır. nefret doğuracak, rencide edecek hareketlerden hepimizin uzak durması toplumumuzun ruh sağlığı açısından önem teşkil etmektedir. kin, öfke, nefretten uzak duralım sevgili yazarlar.

-küçük su birikintisine ne denir?
+ne denir?
-sucuk.
+allahım sana geliyorum.

küfretmeden, hakaret etmeden derdini anlatabilmek...

kolay öfkelenmemek, öfkelendiğinde bunu kontrol altında tutabilmek...

insanların ne dediğini takmamak ve hayatını kendi isteklerin doğrultusunda şekillendirmek...

dedikodu yapmamak, insanları olduğu gibi kabul etmek, edemiyorsan arkalarından atıp tutmak yerine onlardan uzak durmak...

"kadınlar şöyledir", "erkekler böyledir" gibi aptalca genellemelerden kaçınmak, insanların birbirlerinden farklı olduğunu anlamak...

bir ya da birkaç insandan ağzı yandığında bunun faturasını başkalarına kesmemek...

tek eşli olmayı enayilik olarak değil, insanlık olarak görmek...

yeri geldiğinde alttan alabilmeyi ve özür dilemeyi bilmek...

insanlarla kavga etmemeyi karaktersizlik olarak görmemek, kısacık hayatımızda buna değmediğini anlamak...

...

yaşadığı trajediler ,nedense resmen gözlerinden okunan yakışıklı aktör.karakterini, duruşunu çok seviyorum. şöhretin değiştirmediği vicdanlı adam. severiz.

özellikle hakkında yazılan güzel yorumlar sebebiyle kitapta büyük bir dil, olağanüstü bir hikaye örgüsü bekleyenleri yanıltabilir. ancak öyle güzel öyle içten bir akışı vardır ki kitabın, sizi kendine çekmeyi başardıktan sonra kahramanımızla bir yolculuğa çıkmaya başlarsınız ve kitap bittiğinde güzel bir film biterken düştüğünüz o boşluktan düşersiniz. ben bu kitabı özellikle kitap okumak isteyen ama bir türlü başlayamayan veya bir süredir okumaya ara vermiş olup yeniden başlamakta zorlananlara öneriyorum, şu ana kadar dönüşler hep olumlu oldu.

t:sıcak, samimi bir hikayeye sahip akıcı roman.

geçmişten günümüze, ekip ruhuyla hareket eden kolektif bir müzik grubu. gittikleri yolu, müziklerini, duruşlarını, doğru bildiklerini hiç şaşmadan savunan birkaç iyi adam. (bkz: cahit berkay)'ın kaptanlığını yürüttüğü ve yolunda emin adımlarla ilerleyen bir gemi gibidir.

2 senedir eylül-ekim aylarında, bulduğu açık camdan evime giren ve çok sevimli bulduğum hayvan.
yavru yarasaların uçmayı öğrendiği aylar eylül-ekim aylarıymış sanırım.
girdiği odayı da dezenfekte etmeden kullanmamak gerekiyormuş.

çok mutsuzum ben ya.
5 aydır neredeyse yeni güne uyanmak için bir neden bulamıyorum. zaten uyanmak bile istemiyorum, sürekli uyuyorum. uyandığımda yataktan çıkamıyorum. eskiden hem güler hem güldürürdüm. şimdi herhangi biri benimle konuşmasın diye kaçıyorum resmen. ne arkadaşlar ne ailem kimseyle konuşasım sohbet edesim yok. o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi hiçbir şey için enerjim yok. sadece oturup boş boş düşünüyorum. ıçim o kadar daralıyor ki saatlerce yürümek istiyorum. yasadığım şehirden gitmek istiyorum kimse beni görmesin istiyorum.

(bkz: kısa boylu erkek siniri)

hikayeye konu olan kız arkadaş farklı bir ortamdan sevgili yapıyor ve dayak yiyince yazar kahramanımızı arayıp özür diliyor.
özür dileme sebebi yazarımızın 170 olması.
170 olduğun için özür dilerim kardeşim.