renklerin kaynağından değil ama bunu algılayan insanların gözlerindeki reseptörlerinin ve beyindeki nöronlarının farklılığı ile olabileceğini düşündüğüm ihtimaldir.

mesela sizin kırmızı diye adlandırdığınız rengi ben başka bir renk olarak görüyor ama yine de adına kırmızı diyor olabilir miyim? uzak bir ihtimal ama yine de olabilir.

sadece farklı olarak da değil, kontrast olarak da farklı görüyor olabiliriz. mesela ben mavileri belki de daha soluk görüyorum, bir başkası daha koyu görüyor, bir başkası da daha da koyu görüyor olabilir.

sanırım hiç bir zaman tam olarak birbirimizin bakış açısıyla göremeyeceğiz dünyayı. zaten dünyadaki bütün problemler de buradan çıkmamış mıydı?

varlığı tartışma konusudur.

en bilindik örnek üzerinden açıklanıyor genelde. takip edildiğimizi nasıl anlıyoruz? görmüyoruz, duymuyoruz ama arkamızda yürüyen birinin varlığını hissedebiliyoruz. bilim insanlarının çoğu, bu durumu "duyu dışı algılama" olarak adlandırıyor. yani biz, bir şeyi duyularımızla algılamadığımızı düşünsek de bilinçsiz olarak beynimiz algılıyor.

bir yandan da 6. hissin "pıezo2" ismi verilen bir gene bağlı olarak ortaya çıktığını, bu genin mutasyona uğramadığı kişilerde 6. hissin bulunduğunu destekleyen çalışmalar var.

bana ordan 3 tane nickaltı. bol övgülü olsun lütfen.

mezun tayfa üyesi olarak katılacağım sınav.

#938022
yemedim, yemem.
o kadar flörtü olan kişinin sözlükte üçüncü olacak vakti olmaz.
bugünde gerçekleri açığa çıkardım, rica ederim.

"şunu iyi bil ana, insanlar korktukça bataklık içinde çürüyen ağaçlar gibi ölüp, yok olurlar."
gorki-ana

yazarcıktır.

böyleleri çok geldi buraya. kafasına vura vura gönderdik. biraz daha havlasın zaten tekmeyi vururlar.

1. sınıftan 6. sınıfa kadar aynı kişiyi sevmiştim. belki de isminin yanında "can" ismi olan kişiler bu yüzden bana çok tatlı geliyordur. kaç yaşında olursa olsun ister 5 ister 40 o "can" ismi çok tatlı gelir bana. içim hemen yumuşacık oluyor. o kişiye o "can" ismi ile hitap etmeyi severim. hatta onun çantasına gizlice onu sevdiğime dair mektup atardım, kimse kim attı bu mektubu bilemezdi. o kadar çaktırmadan sevdim yani. murat boz'a benziyordu, tatlı çocuktu. sonra ergenliğin etkisiyle değişk bir şey oldu amannn. küçükken daha iyiydi. ne hayaller kurmuştum bee o minik halimle. kopyacıydı. benden az istemedi kopya, vermedim. içimde hiç sızlamadı. kendisi fırsat buldukça çekerdi zaten. sonra ortaokul bitinceye kadar kimseyi sevmedim.

memuriyetten istifa ederdim..

sözlük radyosunda bu akşam saat 22:30'da başlayacak olan "pame" adlı yunan müziği konulu programımın ilk bölümü.

haftanın son gününde, bir saatliğine ege'nin bize uzak görünen ama aslında pek yakın ezgilerine, sözlerine, sanatçılarına kulak vereceğiz. çokça müziğin olacağı yayında biraz şiir, bir parça da hikayesi yer alacak bu toprakların. her bölümde farklı bir alt temaya yer verilecek bu programda bazen bir besteci ya da müzisyenin eserlerine, bazen belirli bir döneme, bazense bizleri etkileyen gündelik bir konu üzerine yazılıp söylenmiş şarkılara rastlayacaksınız. yine her programda yunan müziğinin güncel haberlerinden, yaklaşan sanal etkinliklerden ve yeni çıkan albüm ya da tekli çalışmalardan bahsedilecek.

ilk programda ise, 21 mart dünya şiir günü nedeniyle, şiirlerden şarkılara dönüşen eserleri ele alacağız.

pasaportsuz vizesiz, her hafta yunan müziğine doğru bazen sakin bazen coşkulu bir gezintiye bekliyoruz.

pame!

edit: lavanta -papatya -nane çayı.

birazdan sızarım herhalde.

kar yağmasını özleyen yazarlar için yaptığım ufak jest.

pilavı çatalla yiyebilenlerin olduğunu öğrendiğimiz müthiş başlık.

bundan sonra uzaylılar gelmedi bik bik demeyin alüminyum. adamlar çoktan tr'ye iniş yapmış ve üstüne bir de pilav yiyorlar...

karma puan batıyor.

bu versiyonu da gayet güzeldir.

mutluluk.
hayatınızda her zaman her şey yolunda gitmeyecek doğru ama siz yine de mutlu olmak için sebepler arar, bunları kendinize hatırlatırsanız mutluluk sonsuza kadar sürecekmiş gibi hissedebilirsiniz*.

the atlantic adlı dergide geçen bir bilgiye göre 1917 yılında ingiliz donanması amirali john arbuthnot fisher winston churcill'e yakın zamanda bahşedilecek yeni unvanlar hakkında bir mektup yazarken "tapiste yeni bir şövalyelik tarikatı olduğunu duydum, o.m.g (oh my god)" ifadelerini kullanarak günümüze kadar gelmiş olan omg kısaltmasını ilk kullanan kişi olmuştur.

gördüğü en ufak sevgi kırıntısında dahi ne yapacağını bilemeyen,eli ayağına dolanan,hatta şımarık davranarak* o sevgiyi de muhtemelen kaybedecek olan kişidir.

zaten bir süre sonra bu döngüden de bıkar ve akıllanmayı denemek yerine kendisini insanlardan soyutlamayı tercih eder.