sesi ve gülüşü ile kalbimi ısıtan, ponçik mi ponçik yazarımız.

memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım.*

bu başlık altında yazılı materyallerin az okunduğundan bahsetmek istiyordum*. birçoğumuz önümüze gelene cahil* demeyi pekala iyi biliyoruz. okumamaktan dem vuruyoruz. peki bunun için ne yapıyoruz? tabi ki okumuyoruz. anlıyorum okumak bir tercih meselesi fakat anlamadığım kısım şikayet eden kişinin sorunun asıl kaynağının yine kendisi olmasıdır. cahillikten kurtuluşun yolu sadece okumak değildir ama etkili yolun bu olduğunun da farkındayız. mesele sadece çok okumakta değildir. kaliteli okumak diye bir durum ayrıca söz konusudur. bunları da bilerek okumaya gereken önemi vermemiz gerektiği kanaatindeyim.

kamu spotu: yoldan geçerken taşın orada olmasından şikayet ediyorsanız onu bir zahmet kaldırın derim. ha yok kaldırmak istemiyorsanız da şikayet etmeyin.

turizm bakanlığı’nın 2011 tarihli türkiye okuma kültürü haritası: türkiye’de kişi başına yıllık 7,2 kitap okunuyor. günlük olarak kitap okuma aktivitesine ayrılan süre ise yaklaşık 7 dakika.

uluslararası yayıncılar birliği: kitap ihtiyaç listemizde 235. sırada yer alıyor. türkiye’de geçtiğimiz yıl kişi başına düşen kitap sayısı 8.4 olurken, kitap okumaya ayırdığımız süre ortalama 1 dakika olarak açıklandı.

norveç’te bir vatandaş yıllık ortalama 137, almanya 122, dünyada ise 1,3 dolar harcanıyor. türkiye’de 25 cent. birleşmiş milletler eğitim, bilim ve kültür örgütü’nün (unesco) verilerine göre türkiye, kitap okuma oranında dünyada 86’ncı sırada, yoksul afrika ülkeleriyle aynı kategoridedir.

gazete okuyanların okumayanlara oranı yüzde 61’den yüzde 26’ya düştü.*

kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5

boğuluyorum, yaşama sevincimle, yaşamak istemeyişimle. ikisi de öyle ağır basıyor ki herhangi birisini gerçekleştirebilecek cesaretim yok. hayat amansız ve güzel. yoruluyorum ve telaşlarımın içinde kayboluyorum. her şeyi yapmak isterken hiçbir şeyi yapamıyorum. mutlu olamama hastasıyım. mutlu olmam için birçok neden varken nankörlük yapıyorum.

islam değil de islamcılar ülkenin içinden geçti.
ensar vakfında tecavüze uğrayan çocuklara da sor bu soruyu bence. cevabı beğenmeyebilirsin yalnız, uyarayım baştan.

"hileyle hazırlanan bir düzenin güç kullanılarak üstesinden gelinebilir" anlamındaki atasözüdür.

şirinler ve winnie the pooh. ikisini de çok severdim, diğer çizgi filmlerden farklı olarak sakinleştirici bir havaları var bence.

beni bırakma
düşler sokağı
boş ders şarkısı
bu şarkılarıyla kalbime taht kuran değerli sanatçımız şarkıcı, besteci ve söz yazarıdır.

zaman kavramına ve zamanın ilerleyişini endişe edenlerin yaşadığı korku.

yeni zelandalı müzisyen finn andrews* tarafından 2000'li yıllarda londrada kurulan, indie rock ve alternatif müzik yapan gruptur.
2004 yılında çıkardıkları ilk albümleri the runaway found* içerisindeki 3. parça olan lavinia ile kısa sürede adlarını duyurmuşlardır.

dahil olduğum yazarlardır. çok fazla yok ama. benim bildiğim üç kişi daha var. isimlerini vermek istemiyorum dilerlerse onlar da yazarlar.

ayrıca sözlüğe üye olmak için 18 yaş sınırı olduğu da hiçbir yerde yazmıyor.

bir diğer ismi pteroglossus beauharnaesii olan kuş. adını hediye paketleri üzerinde olan kurdelelere benzeyen, kıvrık tüylerden almaktadır. yaşam alanları amazon nehrinin yakınlarıdır. meyve yiyerek beslenirler.
kaynak

ailemin kız çocuğu olduğum için üstümde kurdukları baskı...
elin kızı 18 yaşında çin'e, güney afrika'ya, peru'ya gider; ben şehir içinde gezemem. sonra konuşurlar, 'obo ros kozloro ozgovonlo, ongoloz kozloro donyo gormoş, tork kozlooro şoylo koto, boylo koto' hadi lan!
5 yıl önce üniversiteden mezun oldum geldim 26 yaşına, paramı da kazanıyorum, evimi bile aldım. hala tepemde "aile şerefi "adı altında demokles'in kılıcı dolanıyor. kesss!

türk şiirinde bu kadar az kullanılmış bir nazım şeklini yazmaya değer mi diye düşündüm. sonra da, hadi kimseye eziyet olmasın, yazayım, aradan çıksın dedim.
önce, terza rima italyan edebiyatı'na özgü bir nazım şeklidir ama, bizde italyanca hiçbir zaman moda olmadığından, bu nazım şekli, italyanlardan fransızlara ve dahi diğer avrupa milletlerine yayıldıktan sonra, biz şimdi nasıl ingilizceciysek, geçmişte de fransızcacı olduğumuzdan, özellikle servet-i fünun (bkz: edebiyat-ı cedide) döneminde sanatçılarımız gerçek birer fransız edebiyatı hayranı olduklarından, bu nazım şeklini oradan görüp şiirimize kazandırmışlardır diye başlayalım. (tekrar okuyunca bir yanlış gördüm onu düzelteyim dedim, bir baktım! aman tengrim! yuh be! bir paragraflık cümle. siz siz olun böyle bir paragraflık cümleler kurmayın :))

şiirimize kazandıran da servet-i fünuncuların en baş, birinci, süper star sanatçısı tevfik fikret'tir tabii ki.

tevfik fikret, tek bir şiir olarak-->'şehrâyîn' (1899) denemiş, sonra da kendisiyle ilgilenmemiştir. zira, kendi şiir tarzına en uygun şiir nazım şekli, yani (bkz: serbest müstezat) kendisine yetip artmaktadır.

bu nazım şekli daha sonra da öyle aman aman kullanılan bir nazım şekli değildir. zaten serbest müstezattan sonra, şairlerin nazım şekli konusunda önü açılmış, daha sonraki yıllarda nazım şekli denen kısıtlamalar zincirinin zincirlerini kırarak özgürlüklere yelken açmışlardır.

bunca ön açıklamayı yaptıktan sonra, terza rimanın ne menem bir nazım şekli olduğuna şöyle bir bakalım:

1. üç dizelik bentlerle kurulur ve bent sayısı belirsizdir. kafanıza göre uzatabildiğiniz kadar uzatabilirsiniz.
2. dize kümelenişi ve kafiye düzeni; aba bcb cçc çdç ded efe..... diye gider. ki biz bu şekilde kafiyelenişi şahane bir şekilde adlandırmış ve bu tür kafiyelenişe örüşük kafiye (/uyak) demişizdir.
ve son dize çok ama çok önemlidir. bu son dizenin çok güçlü kuvvetli olmasına acayip dikkat edilmelidir. sırf bu son dize yüzünden yıllarca şiirini bitirmek için bekleyen şairler vardır.
3. bu nazım şeklinin en büyük önemi, çağdaşlarını ve dahi kendisinden sora gelen dünya sanatçılarını derinden etkileyen dante'nin, o ünlü, o eşsiz, o uhrevi 'ilahi komedya'sını bu nazım şekliyle yazmış olmasıdır. terza rima, dante'den ve ilahi komedya'dan sonra yaygınlık kazanmıştır.

ekleme: tekrar okuyunca önemli bir eksiklik olduğunu gördüm. örnek yoktu. cevdet kudret hocanın yaptığı ilahi komedya çevirisinden birkaç bent iş görür diyerek ahan da buraya iliştiriyorum:

hayat yolu ortasında kendimi
karanlık bir orman içinde buldum.
anladım yolumu kaybettiğimi.

aklıma geldikçe hâlâ korktuğum
bir yabani, haşin, büyük ormanı
anlatırken bile ürperiyorum.

ölümden daha korkunç buldum onu,
ama başka iyi şeyler de vardı,
söyleyim onların ne olduğunu.

..............................................

umarım bu dert dolu dünyayı sizin için bir nebze aydınlatabilmiş ve çok da gerekli olmayan bu bilgi ile kafalarınızı gereksiz yere doldurmamışımdır. en derin sevgi ve selamlarımla.

sözlük kullanıcılarının önemli bir bölümünü anadolu'nun cahil ve yobaz halkının 14-15 yaşlarındaki çocukları oluşturduğundan normal olandır. bunların islamcı olmayanları da sabahtan akşama kadar karı-kız-meme üçgeninde başlık açıyor.

tam konserde bağıra bağıra eşlik etmelik şarkıdır. yeri ayrıdır bende. hangi ruh haliyle dinlerseniz o ruh haline ayak uyduran da bir şarkıdır. ayni zamanda vera grubunun karşının hikayesi albümünün de son şarkısıdır.

o kadar güzeldi ki
harap olursunuz
fısıldadı mahur o boşluğa
aynaya baktı bi sigara yaktı
derdini kuşlar telefona yazdı

efes antik kenti harita*.

everest’te 200’ün üzerinde ceset bulunuyor ve bu cesetler dağcılar tarafından varış noktaları olarak kullanılıyor.

kuzenine aşık olmak da ne, ta kendisi ile evlendim. ve hala aşığım.

asla pes etmez.

söze ne hacet? (bkz: 40)