vay başımıza gelene...

kefir. abi zaten kendisi ekşi ve asitli. tarihi geçmiş geçen günkünün. tek tesellim neyse ki kapağını daha önceden açmamıştım açıp hemen içtim demek oldu. bir de skt dan 2 gün sonra gibi kısa bir zamanda içtiğimdi.

bugün kedim öldü. dört küsur senedir her gün onun için endişe ettiğim, sokakta başına bir şey gelir diye korktuğum, sabahları ilk iş camdan ona baktığım, geceleri apartmana girdi mi diye kontrol ettiğim, tüyleri upuzun gözleri yemyeşil kedim. 10 gün beni tanımadan öylece hasta hasta ölmeyi bekledi. ölüsünü sevdim, gömdüm. ağlayamadım bile.

bir daha gizlice eve girip kıyafetlerimin üzerine, yatağıma, oturduğum koltuğa yatamayacak. bir daha kucağıma gelip bana şirinlik yapamayacak. pencereme miyavlamayacak.

yalnızca bunları bilmek bile, düşünmek bile boğazımda bir yumru bırakıyor. güzel kızım, seni ilk gördüğümde ufacıktın, hastaydın. giderken de hastalandın, ufacık kaldın. bu sefer seni iyi edemedim. beni affet olur mu?

seni çok seviyorum ve seveceğim. o uzun tüylerinden de bir parçayı her daim saklayacağım.

bir şey beni öldürmüştü, ama yine de hayattaydım. fakat ne belleğim vardı ne de adım. zerre kadar umudum olmadığı gibi, en ufak bir pişmanlık ya da üzüntü duymuyordum. geçmişim yoktu, muhtemelen geleceğim de olmayacaktı; bana düşen yaranın oluşturduğu boşlukta diri diri gömülmüştüm. yaranın kendisiydim ben.

henry miller - oğlak dönencesi

iki saat kadar önce.

sözlüğün ilk günlerinde öyle bir fırsat penceresi vardı, bilmiyorum hala açık mı? moderatör dairesinin camına bir tıklayın hele.

bana denk gelmeyendir. yalnızım. o kadar yalnızım ki rastgele bile denk gelmiyor. bana da atın insafsızlar.
ayrıca başlığı da yanlış anlamışım o derece yalnızım işte swh.

ilk olarak 1967 yılı sonbaharında üniversitelilerin ''daha fazla ışık istiyoruz''sloganıyla başlattıkları, içine slovak ayrılıkçıları, çek sağcıları ile dini ve daha birçok çevrenin dahil olduğu ,en nihayetinde zamanın çekoslavakya komünist partisi genel sekreteri alexander dubçek'in önderliğinde çekoslavakyada yönetiminin belirlediği ve içinde ''sendikalara daha fazla hak, ''sansürün kaldırılması'', ''batı bloğu'' ile yakınlaşma gibi adımların atılmasına kadar varan, 20 ağustos 1968 günü 5 varşova paktı ülkesi askeri birliklerinin çekoslavakyayı işgal etmesi, devlet başkanı alexander dubçek'i tutuklayıp götürdükleri moskova'da nezarete almaları, öğrenci ve sendika önderlerinin tutuklanmaları, prag'da yer yer varşova paktı askerlerine karşı girişilen küçük çaplı silahlı direnişlerin ise çok sert bir şekilde bastırılmasıyla son bulan süreç.

birçok kişi tarafından romantik bir özgürlük hareketi olarak görülse de, içine dahil ettiği birçok görüşün(gençlik, dini çevreler, slovak milliyetçileri, sanatçılar, sendikalar) gelişmeleri kendi taraflarına doğru yontmaya çalışmasından ötürü kontrolsüz aynı zamanda hızlı gelişen, bu yüzden de tüm diğer doğu bloku yönetimlerini paniğe sürükleyen, beraberinde bir askeri müdahale getiren süreç olmuştur. süreç varşova paktı'nın askeri müdahelesi ile sonuçlanmamış olsa, tüm yukarıda sayılan grupların iktidarı ele geçirme kavgasına girişecekleri, yugoslavya örneğinde olduğu gibi sürecin birbirilerini yemelerine kadar gideceği gün gibi aşikardı.

kesinlikle romantik, masum, şirin bir gençlik hareketi değildi.

her ne olursa olsun, sovyet birliklerinin yabancı ve ''bağımsız''' bir ülke topraklarında verdiği kanlı tepkiyi hiçbir şey haklı çıkarmaz.

yol şarkıları gecesi. dünyadan uzak bir yere giderken ne de güzel gider. yine efsane konsept ve eminim efsane şarkılar. demiştim heyecanla bekliyorum diye bak şimdi daha da heyecanlandım. bir an gelse keşke şu perşembe*.

sahte kabadayı filmindeki dikiştutmaz sabri’nin adamlarına tedbir anlamında söylediği ikaz cümlesidir. burası karışacak vaziyet alın

karşımdakinin ne dediğini anlamayıp tekrar etmesini sağlayıp, tekrar ettikten sonra yine anlamayıp anlamış gibi gülümseyerek surata baktığım an. hele o kişi sizden cevap bekliyorsa ortaya çıkan o bir kaç saniyelik boşluk inanılmaz tedirgin edici.

dünyanın en kafa insanlarıyla birlikte alemlere akmaktır.

islam inancına göre kant, hegel, michelangelo, da vinci, schopenhauer, michael jackson, marilyn monroe, chris cornell, chester bennington, frida kahlo, richard wagner, virginia woolf, margaret hamilton, vera rubin, karen horney vs.
falan hep cehennemde olmalılar. swh.

özellikle cehennemde yüzeyden dibe doğru indikçe entelektüelliğin de dibini görmek mümkün yanisi. sgdhcjhkvjvkvjcjbkd.

mücahit müteahhite ve tek hırka, tek lokma anlayışı da bununla beraber lüks yaşam isteğine dönüştü.

bunu sadece ben mi yediremiyorum kendime? güzel güzel felsefe falan konuşmuşum, ondan sonraki aptal aptal tanımlarım yer kaplıyor. profile giren beni boş zanneder. hep entel entel konuşmak da yoruyor, arada boş yapmak istiyorum, ama yazıların altta kalacağı gerçeği insanı uzaklaştırıyor yazmaktan.

çaylak sistemi ilk başladığı gece açmıştım, çaylaklara yaklaşımım da açık ve net ne zaman isterlerse yazabilirler.

her ne kadar demokrat parti avanesini sevmesem ve şuan ki malum dikta rejimine benzetsem de, ciddi anlamda bir yargı faciasının yaşandığı darbedir. intikam hissiyle yanıp tutuşan ordu sayesinde o gün asılan adamlar, bugün kahraman gibi anılmaktadır.

bu kadını videosu üzerinden gündeme getirene dm’den gerekli küfürü edicem zaten de insan da azıcık şeref olur. kadın hakları diye ortada dolanıp istismar edilen kadını bu şekilde gündeme getirmek... allah bütün bu ikiyüzlü ketenperecilerin belasını versin

not: mabadından korkanları adam yerine koyduğumuzdan değil, ağızlarından çıkanları o korktukları ardlarına tıkayarak riyakarlıklarını ifşa etmekten zevk aldığımız için.. hadi git şimdi istanbul sözleşmesi savun..

“müsait misin?” ya neye göre kime göre, müsaitliğim konuya bağlı olarak değişir.

bir dönem can yücel’e mi yoksa eylül gökdemir’e mi ait olduğu tartışma konusu olan güzel bir şiirdir.
bir eşi olmalı insanın
bakarken yüreğinin kabardığı,
gözlerinden gözlerine yüreğinin aktığı...
aşık olduğu bir eşi olmalı!
sabah gözlerini açtığında,
yanında olduğunu görüp,
şükürler etmeli yaradana.
koklamalı saçlarını uyuyan eşine şefkatle bakıp,
usulca dokunmalı yüzüne,
bir eşi olmalı insanın.
varlığını hissedebilmek için.
parmakları titremeli, incitirim korkusuyla.
sürekli çağlayan bir pınar olmalı gönlü...
kramplar girmeli midesine,
onsuzluk aklına geldikçe.
bir eşi olmalı insanın.
rüzgar onun kokusunu getirmeli,
yağmur o’nun sesini.
elleri yanmalı ellerini tutabilmek için.
akşam onu görecek diye, pırpır etmeli yüreği.
kelebekler gibi olmalı insanın kalbi.
ayakları birbirine dolaşmalı heyecandan, eve dönerken eşi.
beklemek asırlar gibi uzun gelmeli.
gelişi ile sonsuz bir nur dolmalı içine.
bir eşi olmalı insanın.
yüzüne baktığında, konuşmadan anlamalı derdini,
tasasını, öfkesini, sevincini, coşkusunu...
güven duymalı, her şeyiyle.
başını göğsüne koyup, huzurla uyuyabilmeli,
tüm düşüncelerinden arınmış olarak.
babası, abisi, arkadaşı, dostu, sırdaşı, anası, çocuğu olmalı...
şımarabilmeli yanında. kıskanılmalı zaman zaman da...
bir eşi olmalı insanın.
sabah yolcularken işine, içi acımalı,
daha yollarken özlemeye başlamalı.
seni şimdiden özledim.
bir eşi olmalı insanın.
akşam dönüşünü beklemeli sabırsızlıkla.
gözleri yollarda kalmalı
ve kapıyı çalmadan açmalı...
aşkla karşılamalı,
hasretle sarılmalı boynuna,
özlemle koklayıp, öpmeli,
yıllarca uzak kalmışçasına!
bir eşi olmalı insanın.
her günü bir başka güzel olmalı yaşamın,
bir başka özel, bir başka soluklanmalı her anında.
verdiği hiçbir şeyin yeterli olmadığını düşünüp, kahrolmalı,
daha fazla ne yapabilirim diye düşünmeli.
bir eşi olmalı insanın.
cennetten köşe almışçasına
sevdiği, sakındığı, bakmaya kıyamadığı...
her bir hücresinden aşkın fışkırdığı,
çölde okyanusu yaşadığı bir eşi olmalı.

selamın sabahın kesilmesi gereken insandır.