çok hayal kuran biri olarak diyebilirim ki çoğu hayalim de gerçekleşti, çok şükür.. bence hayallerin gerçekleşmesinin sırrı, o hayalin içine girmek, yani o hayal gerçekleşse nasıl hissedersen şimdi de öyle hissetmek. o duyguya şimdiden girebiliyorsan, "yok ya saçmasapan şeyler bunlar, benim hayalim gerçekleşmez ki" diye kendini sabote etmiyorsan ve hayalini gerçekleştirmek için gereken aksiyonu alıyorsan o hayali olmuş bil...

kendisine yakıştırılan 3 harfli kelimenin esasında anne ve babasına yakıştırılması gereken, bir suçu günahı olmayan çocuk.

biz insanoğlu olarak bayılırız hesabı yanlış kişilere kesmeye...

az ama öz filmler ortaya çıkarmış olan sayko yönetmen. bana marquis de sade'i anımsatır. kendini biraz tanımak ve climax adlı filmi hakkında minik eleştiriler içeren şu videoyu izlemenizi tavsiye ederim.

eşikten atlayın.

'inançlarınızı kalıplaştırmayın. şuna ya da buna inanmak ya da inanmamak zorundayım gibi. ben birçok şuna ya da buna aynı anda inanıyorum bazen de inanmıyorum. illa bir tercih mi yapmalıyım? *' şeklinde tavsiyede bulunup uzaklaştığım başlık.

benimdir. olmasını elbette istedim ama olmadı belki sorun bendeydi. ama sevilmek nasıl bir şeydi hiç tatmadım.

bilgi arayışı, farklı bakış açılarını görmek, bir şeyler öğrenmek, kişisel gelişim ve özgüven geliştirme gibi sebeplerdir.

paşa gönlümüz öyle istediği için denmesi gereken, ciddiye alınacak bir tarafı olmayan ''troll'' beyanı.

direği oldukça çekici bulan insandır.

ben olsam ben de samimileşirdim; o telli bıyıklar, o selvi boy... *
••

muhtemelen karakter olarak böyle biridir. ya samimileşmek hoşuna gidiyordur, ya da karşısımdakiyle konuşmayı uzun zamandır bekliyordur.

yurdum insanının bunaltanlara ettiği beter eden beddualar.
allah dert versin kaşımaya tırnak vermesin.

başkasına değer vermek aslında kendimize değer vermekle eşdeğerdir. birini seviyorsan aslında kendin için seviyorsundur ya da başka açıdan bakarsak karşımızdakine gösterdiğimiz sevgi kadar kendimizi seviyoruzdur. kendimizi değersiz hissetmemizin sebebi, kendimize biçtiğimiz düzeydeki değer beklentimizin, karşımızdaki tarafından gerçekleşmediği içindir. diyelim ki aşık olduğunuz biri var ve gerçekten kendisine değer veriyorsunuz. o gittiğinde üzülürsünüz çünkü ona verdiğinizi sandığınız değeri aşık olunan kişi vasıtasıyla kendinize veriyorsunuzdur dolayısıyla sizin kendi varlığınızı besleyen kaynak ortadan kalkmıştır bunun sonucunda da kendinizi kötü hissedersiniz. yeni bir arkadaş seçerken de seçimin altında yatan temel neden "ben, onun değerlerine saygı göstereyim ve onu mutlu edeyim" değil, "o, benim değerlerime saygı göstersin ve mutlu olayım" anlayışıdır. kısacası karşı taraf bende olmasını istediğim değerler ölçütünde değerlidir. daha da kısacası hiç kimse sizin izniniz olmadan size kendinizi değersiz hissettiremez.*

ses bir iki deneme ses. ablacım çocukları pistten alalım. abim söndür şu sigaranı allanısen. efenim bu sözlükte günü geldi güldüm günü geldi dalga geçtim.* burayı açıkçası seviyorum. ne zaman bir başlığa geçsem tanıdık kalemler olması hoşuma gidiyor. ama bilmenizi isterim ki benim bir süre ayrılmam gerekiyor. normalde vedaları sevmem bunu neden mi yapıyorum iki sebebi var 1) beni rahatsız etmeye niyeti olan varsa aklımla oynamasın diye 2) şov yapmayı seviyorum. beni sevip sevmemeniz size kalmış amma sevmeyenlere budist tapınaklarında toplu beddua ediyoruz bilginize. beni soran olursa sen onu bulamazsın o seni gerekirse bulur deyin.. sağlıcakla kalın. geldiğimde burayı çok farklı bulursam ateşe veririm buraları alimallah. *

aslında gizliden gizliye hepimizin bildiği gerçek.

sosyal tembellik, sosyal kaytarma. örneğin basit olarak halat çekme yarışı.
kişi diğer ekip üyeleri yanında kendisinin bir etkisi olmadığı sanrısına düşer ve verim düşer.

ringelmann deney olarak insanları halat çekme testine tabi tutuyor. bu testte bir ipin ucuna dinamometre takılıyor. deneklerden önce tek başlarına çekmeleri isteniyor daha sonra sırasıyla 2 kişi, 4 kişi ve 8 kişi çekmeleri isteniyor. ortaya çıkan sonuç 1 insanın gücünün tek başınayken %100’ünü kullandığını varsayarak, 2 kişi olunca gücün %93’ünü, 3 kişi olunca %85’ini, sekiş kişi aynı anda halat çekerken ise yalnızca gücün %49’unu harcadığını tespit ediyor.

en basit anlatımıyla sebep olarak insanların “başkaları nasıl olsa yapıyor, benim yapmama ne gerek var?” diye düşünmesidir.

sadece ismim yazılarak atılmış mesaj.

iki gün önce sözlükte bir yazarın kaybıyla ilgili bir tanımını okumuş, epey etkilenmiştim. o an düşündüm aslında aynı şeyi yaşasam ne olurdu diye, aklımdan geçirmek bile çok güçtü. bazı cümleleri, sözcükleri yeniden yeniden okudum. sonra dün sabah o güzel arkadaşımın, aylar önce kucağıma ilk aldığımda bedeni bir kedi kadarken tanıştığım güzel dostumun cansız vücudunu buldum. gözümü her kapadığımda hala hayattaymış gibi uzandığı görüntüsünün tekrar tekrar fotoğrafı çekiliyor zihnimde. kedi tırmalamasın diye koruduğum canlıyı bir insanın kötü niyetinden, kirli zihniyetinden koruyamadım. bu kadar kötü olunabileceğini hesaba katmadım çünkü. gözümü her kapattığımda onu kıpırtısız gördüğüm an ve ona dair anılar var. kucağıma atlayıp kafasını bana yaslayarak sevmemi beklediği anlar var. eşlik ettiği adımlar, onunla oynadığımız oyunlar var. yani, o hayat dolu candan geride artık sadece anılar ve birkaç kare fotoğraf var.

(bkz: bundan bize ne olması)

(bkz: o konu da ben de çok kırgınım)

en son bir yerli diziyi takip ettiğimde 14 yaşında olduğumdan beni ırgılamayan uzunluktur.