daha önceden yakın arkadaş veya ailene karşı yapılması gereken pravo.

ihtiyaç...

"galibiyet yabancılaştırıcı bir yolculuktur. insan evine kaybedince döner."

(bkz: dingo'nun ahırı)

işi olduğu için değil seni önemsemediği için aramadığı, senden beklediği için değil iletişim kurmak istemediği için seninle konuşmadığı, seni sevdiği için değil beğendiği için seninle vakit geçirdiği, güzel sohbetin ya da arkadaşlığın için değil derdini tasasını sana atıp rahatlamak (seni kullanmak) istediği için seninle buluştuğu gibi durumları kabullenmek ve böyle konularda kendimizi kandırmamak gerekiyor. kendine "kimse beni sevmek zorunda değil" diyebildiğinde olgunlaşıyorsun.

iki gıdım bir şey öğreniriz, varsa bir hayvanlığımız çeki düzen veririz diye girdiğimiz, yine ‘azizim kadın dediğin’ tandansında girdiler gördüğümüz başlık. allah sizi ıslah etsin gerçekten, diyecek söz bulamıyorum.

anlamak için 5 kere okuduğum başlık.

ne zaman elleri zambaklı padişah olursam
sana uzun heceli bir kent vereceğim
girilince kapıları yitecek ve boş!
azizim, güzel atlar güzel şiirler gibidirler
öldükten sonra da tersine yarışırlar, vesselam!

(bkz: ece ayhan)

poşet istiyorum lütfen. *

tam da şu anda bir şarkısında yaptığım karaokeyi düşünürken karşıma çıkarak beni şaşırtan, şöhret basamaklarını tırmanmaya 70'li yıllarda başlayan amerikalı kadın şarkıcı.

sanki yenilgiler kötü bir şeymiş gibi gösterilir ama bu animedeki yenilgi (kimin kim tarafından yenildiğini tabi ki söylemem) inanılmaz derecede müthiş kurgulanmış, insan zekasını ve sunuş denilen kavramın ne kadar önemli olduğunu gösterir.
izlemeyen bin pişman, izleyen izlediğine pişman; çünkü bir daha böylesine zekice kurgulanmış ve yazılmış bir anime izleyemeyecekler.

sevgilisine "bana önce sevgili ol, beni öpüp kokla sonra da annem ol sarıp sarmala" demek isteyen şairin, cemal süreya'nın dizeleridir.

bazıları yürek yangınlarını bizim yüreklerimizi yakarak hafifletmiş olabilirler.
hatta geçmişte canını yakanın yaptıklarını, bizim hiç yapmadığımız ve yapmayacaklarımızla temize çekmiş de olabilirler.
biz onu o yaralı hali ile öylece kabul etmişken fütursuzca kırabilirler kalbimizi.
oysa kalp kırmanın kolay olmaması gerektiği gibi, çatlamış bir deriye merhem sürmek kadar kolay olmamalıdır kırılan bir kalbi onarmak, merhem olmaktan daha fazlası olmak gerekir.

ve bilmezler paramparça edilen tüm kalpler bir gün hesap soracaktır tüm suçlulardan...

bırakmayanları saysak daha kısa sürerdi diye düşünüyorum.

yerinde sayıp, eserikli olanlarıda vardır. ya da ikizler burcuna sahiptirler.

bayramlarda mutlulukla gittiğimiz, uzun süre kalınca da canımızın sıkıldığı anneanne ve dede evi. yanından geçerken, baktıkça hüzünlendiren o ev, orada öylece kaldı.

5,2 büyüklüğündeki deprem. geçmiş olsun arkadaşlar.

(edit: bazı hassasiyetleri olan arkadaşlar nedeniyle bu paragrafı sildim.)

istanbul ekonomik olarak türkiye için önemli olabilir ama başka yerlerde yaşayan insanların da canı var. istanbul depremi bekleyenler gözünü biraz da bu tarafa çevirmeli. hoş çevirseler ne olacak? sanki doğru dürüst önlem alan mı var da diyebilirsiniz haklı olarak...

(bkz: avrupa yakası)

tabi siz anneleri tarafından size emanet edilen çocuklara, her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir kadının annelik etmesine şiddetle karşısınız ama...
(bkz: bihter ziyagil)

"if we'd go again all the way from the start, i'd try to change the things that killed our love." sözüyle dinleyen her insanın kalbinde cıs etmiş, scorpions parçasıdır.