samuel mors tarafından 1835 yılında oluşturulan telgraf haberleşme dilidir. kısa ve uzun iki karakter ile yazılan bu dilde her latin harfe karşılık bir kod var. telgraf ile haberleşmenin anahtarı olan bu dilde latin harfe karşılık gelen kodu, telgraf iğnesini plakaya dokundurarak gönderilen elektrik sinyanini belirli aralık ve düzenlerle doğru kodu basarak iletişim mümkün hale geliyor.
karantina döneminde heves edip öğrenmeye çalıştığım bu dili günümüzde aktif kullanmak pek mantıklı ve mümkün değil. hepimiz sanırım s.o.s. mesajını ister istemez filmlerden biliyoruzdur az çok aşinayız. 3 kısa 3 uzun 3 kısa şeklinde. bana sorsanız ''ne işine yaradı öğrenmek?'' diye sadece bir heves ve merak ama kapı çalarken kullanıyorum bazen bildiklerim boşa gitmesin diyerekten. bir de bilen bir arkadaşınız var ise ortamlarda konuşmadan güzel iletişim kurabilirsiniz. masalara vurmanızdan şikayet eden yan masaların tepkilerine kadar tabii ki. bu arada telgraf ile ilgili ilginç bir bilgi bırakayım. ilk iletilen telgraf mesajı incil'den bir cümleymiş.(what hath god wrought)

(-.- .- ..-. .- / ... --- --.. .-.. ..- -.- / .- .. .-.. . ... ..)(kafa sozluk ailesi)

uluslararası mors dili harfleri ve sayı gösterimlerinin kodları ise şu şekilde:

(bkz: hümanizm)

kurtlar vadisindeki zaza dayı karakterinin fetişisti olduğu bölge. cinsiyet ayırt etmiyor kendisi kulak memesi görünce mincikliyor.

artankara bu sene sakindi, vakit öldürmek için gelen* insan neredeyse yoktu. kısa sürmesine rağmen zihinsel yorgunluk yaratmadı.
her şeyi bilemeyiz, her konuya yorum yapmak zorunda değiliz...
uzun uzun anlatmanın beyhude bir çaba olduğuna emin olmasam yazacağım..
en iyisi bir tavsiyede bulunayım;
bağğzı konular hakkında fikir yürütmesek mi..

üçleme, beşleme, altılı. fark etmiyor. yerdeniz bir bütün. anlatacaklarını, söyleyeceklerini bitirememiş, yetirememiş olacak ki ablamız devam etmiş. iyi ki de etmiş. çok geç okudum, iyi ki de okudum. okumam gereken başka şeylere rağmen bölünmeyi göze alarak, elimden bırakamadım. hadi, zamanıdır yüreklendirmesi içinse başka bir sürü şey için de müteşekkir olduğum masal kahramanına minnettarım.

meraklısına serinin kitapları sırasıyla şu şekilde;

1- yerdeniz büyücüsü
2- atuan mezarları
3- en uzak sahil
4- tehanu
5- yerdeniz öyküleri
6- öteki rüzgar

“parka gidecekmiş iki gözümün çiçeği.”

ahmed arif'e suskun' u,

"bin yıl, bahar içre ömrünü sürsün,
seni doğuran ana." dizelerini,

"kendine iyi bak, bir daha hiçbir ana doğurmaz seni. bir daha hiçbir cihan bulamaz seni."

"insandan mahrum bir cehennem karanlığında, nasıl da bulduk birbirimizi..."

"ben ki 29 yaşındayım. ama binlerce yıldır seni arıyor, hasretini çekiyorum."

"yaz, sever misin, kızar mısın, küfür mü edersin, neylersen eyle ama bana yaz. beni yıkacağından falan korkma ve beni korkutma. bana yazmayacaksın da kimlere yazacaksın."

"gözlerinden, burnunun üst dudağına düşen fark edilmez gölgesinden öperim canım."

satırlarını yazdıran şair ve yazar. onunla tanışıklığım ahmed arif ve tezer özlü'nün kendisine yazdığı mektuplardan ibaret şimdilik. bugün ölüm yıl dönümüymüş. sadece, vefalı davranıp iki büyük ismin ölümsüzleşmesine katkıda bulunduğu için bile saygıyla anılması gereken kadın.

alt kattakiler kısa mesafede uçmayı öğrenmiş sanırım. *

8. sınıfa gidiyordum. ergenliğin başlangıcı, homoseksüel olduğumu yeni yeni fark ediyorum ve zaten 'dışlanmış' bir çocuk olduğum için, uyum sağlama sorunum olduğu için bir tane yakın arkadaşım var, adı alper.
kendimi zar zor açtım, bir hafta kadar ve tepkisi, bir adım geri çekilerek "ben öyle değilim".
zoruma gitmişti, tabii ki öyle olmasını beklemiyordum ama bu tepki, sanki iğrenmiş gibi.
zaten sonra da koptu arkadaşlığımız.
ikimizde çocuktuk. keşke söylemeseydim.

(bkz: zalim)

inananların değerlerine saldırmayı, başlık açmak sanan yazar beyanı.
allah ıslah etsin.

“oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının
eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla
dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim. öyle bir tüketmek
ki, sonucu yepyeni bir "ben"e ulaştırırdı beni, kederli dal-
gınlığımdan her döndüğümde...bir ben ki tüm ilişkilerin
perde arkasını görür de gülerdim sessizce yapay ya-
kınlıklarına insanların. kim kimi ne kadar anlayabilir
ömür hanım?”

(bkz: ömür hanımla güz konuşmaları)

birincisi kurallı, ikincisi devrik cümledir.

"burada kazanırsak her yerde kazanırız. dünya iyi bir yer, savaşmaya değer, bende ayrılmayı hiç istemiyorum." cümlesi onun kaleminden çıkmış olmasına rağmen bir av tüfeği ile intihar etmiştir . böylece çanların kimin için çalmış olduğu da bir gizem olmaktan çıkıyor sanırım.

herkesle sohbet edebilirim yeterki bana diyeceklerini dikta etmeye çalışmasın, karşılıklı saygıyı koruyabilelim.

bir şehir efsanesinde galata kulesi'nin aşkı olarak geçen muazzam tarihi eserdir.

birkaç örnek
körlük jose saramago
cesur yeni dünya adlous huxley
mülksüzler ursula le quin
hayvan çiftliği
1984 george orwell
distopya olmaması gerekeni anlatır
farklı bir bakış açısı katar ütopyalar bana aşırı hayalperest gelir ama distopyalar daha gerçekçi gibi ...

araştırılsa altından bir sürü pislik çıkacağını bildikleri için reddedilmiştir.

yola getirmek, düzeltmek, iyi bir duruma getirmek, kullanılacak hale sokmak anlamında kullanılır.

kız yurdunda görevli bir temizlik görevlisi ablamız anlatmıştı. inanılmaz pisler diyordu. pedlerini tuvalet giderine atıp gideri mi tıkamalar. odanın içine mi tuvaletini yapmalar ne ararsınız var diyordu kadın.