leonardo di caprio’nun da oynadığı, akıl hastalarını konu alan,başkalarına teşhis ararken içimizdeki devasa hastayı bulduğumuz film. en etkilendiğim cümlelerden olan, hastaneye girerkenki mermer taşı buz gibi bir gerçekle yüzleştiriyor.taşta yazan;
“biz de yaşamış ,sevmiş ve gülmüştük.bizi unutmayın.”

yoldaş benjamin'in çıplak pozları ve kaçamak yaptığı sözlüğün güzellerinden ikisi ile çekilmiş en özel anları arşivimde. fiyatta anlaşabilirsek veririm. netlik takıntısı olanlar yazmasın. ciddi alıcılar yazsın, ölücüler uzak dursun. *

en tehlikelisi, buyuk yere gelmiş küçük insanlardır.

seksenli yıllarda ilkokulda olanların yaşadığı durum.
ilk olarak, ilkokul ikide pastörize süt,
sonra kuru üzüm, sonra fındık en son beşinci sınıfta yumurta ile benim için son bulan, içinde olduğum nesil.
süt zamanı okula demir bir bardakla giderdik. öğretmenimiz büyük bardak getirin derdi. öğretmenimiz herkesin bardağına süt dökerdi.
yumurta zamanı, 4 kardeş de ilkokula gidiyorduk. beşer yumurtadan eve 20 yumurta ile dönmüştük. kendimizle baya baya gurur duymuştuk. kendimiz kazanmış gibi. sabah sabah aklıma geldi işte.

merhametli ve neşeli insandır.

mustafa kemal atatürk.

yarınları kuran cümleler,
şimdi;
geçmişi özlüyor..

benimkisi tramvayda yaşandı ama otobüsten ne farkı var?*

2005-2006 sezonunda konya’da okurken tramvaya bindiğim bir seferinde, genç bir hanım ablamız ikili koltukta yalnız oturan bana; lütfen kalkar mısınız? *arkadaşımla ikimiz oturmak istiyoruz dedi. yaşlı veya hamile değildi ikiside. üstelik -ruh sağlığını bilemiyorum ama- hasta da değillerdi.

kibarca yapılan bir dallamalık vardı ve bende aynı estetik kaygıyla cevap verdim; “lütfen ikiniz ayakta durun o zaman” dedim ve kulaklığımı takarak müzik dinlemeye koyuldum.

şimdi anlattığım durumu yaşasanız çok önemli bir durum olmadığını düşünürdünüz. benim gibi. beterin beteri var.

(bkz: sabrın sonu selamettir).
t: hayatımızı anlatan, kendimizi bulduğumuz atasözünü yazdığımız başlık.

çok sayın ak partili cb. rte'nin 3 sene evvelki müthiş fikri. haber eski fakat yeniden gündemde. türkiye'de, hele ki istanbul'da yaşayamam diyen varsa bilet paralarını verip göndermek lazım demiş. bence gayet mantıklı. çünkü lütfen...

haber linki

öyle kendinden emin yazmış ki bazı yazarlar, kaç yıllık kız arkadaşlarım olmasa inanacağım. sevgi türlü türlü. bir zahmet ayırt etmeyi bilelim dedirten durum.

trendyol reklamları

ekonomik özgürlüğü ele alana kadar çok tartışmamaya çalışmaktır.

akp'nin ve akp'li cumhurbaşkanının ülkeye ve ülkedeki kadınlara yeni kötülüğü. ülkesinde hergün en az üç kadın öldürülen bir cumhurbaşkanının, kadına şiddete karşı eylem planında tarafını seçmesi. şaşırdık mı? elbette hayır.

bir dilek hakkım olsa, ülkedeki bu kadın düşmanı vasıfsız yöneticilerin hepsinin bu coğrafyada kadın olmasını dilerdim. bu zihniyette yaşamaya, hayatta kalmaya uğraşan bir kadın. mesela annem gibi, iki küçük kız çocuğuyla, gencecik yaşında ve bir kış günü, kocası tarafından sokağa atılmış bir kadın. . hem öyle çok da değil. bir hafta.

iktidarları boyunca yok canım bu kadarını da yapamazlar artık dediğimiz her şeyi yaptılar. yani bu ne ilk ne de son icraatları. o nedenle öyle karalar bağlayıp vazgeçmek yok. elbette bu karanlıkla mücadeleye devam edeceğiz. onlar gibi olmadan, tuzaklarına düşmeden, demokrasi yolundan ayrılmadan. onlar iktidardan düşmemek için daha da kötüleşecekler, daha da acımasızlaşacaklar. ve biz, daha da öleceğiz belki.

ama bu karanlık zihniyetle mücadelede biz haklıyız. ve tarih de bizi haklı olarak yazacak.

bunlardan birisi de benim. bereket çok saçım yok tepeler azdan açılmaya başladı.

ben yetişkin pedi kullanacak yaşa gelmişim , iki gencin bu saatten sonra hay-huyunu çekemem. ortada bir anlaşmazlık varsa bu yönetimin çözeceği iştir. yok kadın djye torpil varmış , yok zaman uzatılmamış ? -abi ölüyoruz ayrıcalık diye. kimse kuralların insanı olmuyor. mesela ben sözlüğü bıraksam kimin umurunda olacak ? sözlükte olduğumuz kadarıyla keyif almaya bakalım , gerisi tatava. biz olduğumuz müddetçe değerliyiz , yoksa inanın kimse odunherif diye ölmeyecek , en azından @supportgirl ve @sek ölmez? fikirleri ve rumuzları her şeye rağmen yaşatırsak değerliyiz , yoksa bırakıyorum demek iş değil.

ayrıca şu kadınları artık bireyden sayalım be , yeter bıkkınlık geldi.
-ama abi kadın diye ayrımcılık varmış ,
- kardeş sen öyle düşünüyorsun , belki o kadın çok donanımlı olamaz mı ?

nesquik'in ürettiği ince gofrettir. nedense pek hoşuma gidiyor.

bizim tayfayla denize gidince onlar denize giriyor ben çantaların başında nöbet tutuyorum. çünkü abi olmak fedakarlık isteyen bir iştir.

sırf sınava ücreti yatırabilmek için iki gün boyunca sabah 4'den akşam 9'a kadar buz gibi ambarda patates doldurdum. hayrını görmesinler aldıkları paranın

söyleyenin ağzının ortasına iki tane çakılası laf. insanların sürekli dert yarıştırmasından doğmuştur, neden bundan bu kadar zevk alındığı ise bir muammadır. özür dilerim senden daha beter olamadım, elimden bu kadarı geldi diye cevap verilmelidir.