sözlük ne zamandan beri böyle başlıkların açıldığı bir yere dönmeye başladı diye merak ettiğim durumdur. hayırdır,yanlış bir yere falan geldik herhalde.

osmanlı barok tarzının bir örneğidir. iki padişah döneminde tamamlandığı için bu ismi taşır. 18.yüzyıla ait olan bu eserin giriş kısmından kubbesine kadar kendine has bir havası vardır.

la casa de papel de görmüş olduğumuz şırınga ile alınan parkinson hastalığı ile beraber belirli başlı kas hastalıklarına sahip kişilerin kullandığı ilaç.
dizide retroxil'i berlin vurmaktaydı.

yola belediye araçlarıyla mayın döşeyen terör destekçisi partinin şaşırtmayan binasıdır.

dünyayı çok az bir parayla gezen gençler topluluğuydu.

''genç olmak'' diyerek yanıtlayacağım karşılaştırma.
elimde olsa sonsuza kadar genç olmak isterdim.

güzel antalyam.

ülkemizin halini daha iyi anlamanıza vesile olacaktır, her şeyin bu ülkeye müstahak olduğunu kavramanızı sağlar, aydınlanmanızı aslında. hem sadece akpli biriyle değil, ben koyu cehapeli biri ile tartışınca bile aynı hisleri yaşıyorum. kısacası bir partiye körü körüne inanan insan ile tartışmayınız. bir dine körü körüne inanan ile de tartışmayınız. hem türkiyede tartışmak zordur. sinirden eve dönünce kendinize sövüp durursunuz.

sırf bu yüzden bir ara bende kendimi chp'li sanmaya başladım.

dedim herhalde bu kadar insanın bir bildiği vardır.

meğer bir halt bildikleri yokmuş. boşu boşuna o kadar zaman kendimi chp'li sanmışım.

neyse atlattım bu sendromu şu ara iyi gibiyim.

30 senedir takip ettiğim, her kitabını okuduğum, her oyununu seyrettiğim, çocukluğumun gençliğimin idolü, bana hayatı, espriyi, eleştiriyi öğreten hocam.
başımız sağolsun, ülkemiz çok kıymetli bir değerini daha yitirdi

başlık açarken yanlış yazımlar yapılabilir, eksik veya fazla harfler ve/ya kelimeler kullanılabilir. bunlar için direkt moderasyona bildirmek yerine yazar kendisi de belli bir süre içinde bu işlemi yapabilmelidir. azami sürenin 10-15 dakika olması bile yeterlidir.

edit: taşı butonun ile düzeltme arasında farkı bilmeyenleri de gördük, şükür. ayrıca taşı butonu bug'lı, yeni başlığa taşısa da eskisi akışta güncellenmiyor. her şeye "biliyorum" mantığıyla muhalefet olmasanız keşke. biz bilmiyoruz, bir siz biliyorsunuz zaten.

özel edit: bu fikre karşı çıkan yazarın başka sözlükte yazarlık yapmadığı o kadar belli ki, sanırım ilk kez burada yazarlık yapıyor. şükür en azından yazarlık yapabiliyor. bu opsiyona abest diyor. peki abest olsun (dalga geçiyorum tabi ki) ama keşke başka sözlüklerinde yazarlara sunduğu özellikleri bilseydiniz böyle absürt bir durum olmazdı. adını vermeyeceğim sözlükte bu süre 30 dakika ile sınırlandırılmış, yazar başlıkta hata yaptığından 30 dakika içinde başlığa müdahale ederek düzenleyebiliyor ve bundan art niyet arayanların art niyetli olduğu gerçeği olduğu da gözden kaçmamalı. bold yazı uzmanlığı ile laf atmaya çalışmış sanırım, bold yazı vurgu yapmak için kullanılır, bunu da öğretmiş olalım, bilmemek ayıp değil, öğrenmiş oldu. moderatörlere şirin görünmek için büyük çaba sarf etmiş ama gülünç bir durum, ayrıca üzücü. bu kadar komik olup moderatöre şirin görünmek için kırk takla atmaya gerek yok. sadece mantıklı düşünmek yeterli, tabi mantığa dair kırıntı varsa.

' sen seversin diye ' ile başlayan tüm cümleler..
pamuk gibi oluyorum bunu duyunca.

diğer adı ahlaki özerklik olan otodeterminizm, determinizm ve indeterminizm'i uzlaştıran, ahlaki eylemi, iradeyi kişilik ürünü olarak kabul eden bir görüştür. immanuel kant'ta ifadesini bulan bu görüşe göre, insan kendi iradesi ile ahlak yasalarını özgürce belirler. bu nedenle ahlak yasaları insanın dışında konulan ve uyulması istenen yasalar değildir.

-buraya geldiğin günden beri senden başkasını düşünemiyorum; sen burdaki öteki salaklardan öyle farklısın ki!
+niye, ben başka tür bir salak mıyım? *

(bkz: kiracı(film)) 1987

otobüs yolculuğunda hiç bilmediğim yerlerden geçerken evlere bakıp insanların hayatlarını hayal ediyormuşum gibi bir tablo. iyi geceler dünya.
henri le sidaner - neige au clair de lune * (1903)

bizler insanları her şeye rağmen sevmeyi ayşecik filmlerinden, ailenin değerini münir özkul ve adile naşit ikilisinden, dede minnoşluğunu hulisi kentmen’den, arkadaşlığı, dostluğu zeki alasya-metin akpınar’dan öğrendik. aşkı da ihaneti de kadir inanır-türkan şoray’da gördük.
kemal sunal filmlerinin çoğu aslında acı bir ülke gerçeğini çarpmış yüzümüze, biz gülüp geçmişiz.
yeşilçamdan aldığım tat bir başkaydı ve sanırım hep öyle kalacak.
t. izlediklerimizin istemesek bile sosyal öğrenme yolu ile az ya da çok kişiliğimize etki etmesi olayı. *

her dinlediğimde beni nakaratındaki gibi "aaaaaa haaa ağağaaa" diye bağırttıran uriah heep şarkısıdır.

savaşın paramparça ettiği bir adamı teselli eden siyahlı kadın tanrıçanın anlatıldığı bu ballad, ken hensley'nin en başarılı şiiri kabul ediliyormuş.

ukde: eyluling

biri elini yüzüme doğru uzattığında yanağımı avuç içine oturtmak suretiyle kediye dönüşürüm. insanlar şefkat göstermeyi o kadar bilmiyorlar ki 'ayıp bir şey' yapmışım gibi bakıyorlar. oysaki ben köşe başında kimsenin dönüp bakmadığı o sarman kediyim işte.