yakuza35.

sözlük dahil sosyal mecraların hepsinde şiir paylaşmak adetimdir. biri demişti düşüyor mu böyle? düşürme gibi amacım olsaydı şiir son yol oldurdu dedim kendisine. şiir seven mi var sanki nerede boş beleş eğlenceli bir şey var insanımız ona koşar.

oy benim mis kokulum, oy bahar kokulum oy benim pis kokulum diyerek araya sıkıştırıp subliminal verebilirsiniz.

susam sokağı’nda hakan abi şarkı gitar çalarken şarkı söyleyen susam sokağı ablası.

sünger bob.
tom ve jerry.
bugs bunny.

"rakı koy la"

yine diyet modu..

zeytinyağlı değildir ama soğuk yenmesi, sıcağından daha lezzetlidir.

mevlana denilen celaleddin rumi isimli şahıs moğol işgaline ses çıkarmayan bir sözde din alimidir. ahilik teşkilati kurucusu ahi evran yani hepinizin bildiği üzere nasreddin hoca, anadolu’yu moğollara karşı canı pahasına savunurken, bu muhterem efendi moğollar ile iş birliğine gitmiş ve anadolu’daki türk katliamına ses çıkarmamıştır. katliam sorumlusu bizzat baycu noyan isimli komutandır. hacı bektaş veli bile bu konuda kendisine kırgındır. bu pek muhterem zat oğlunun sevdiği kimya hatun'u şems denilen elemana nikahlamış ve kız hep kendisinden kaçmıştır. bu arada bu kız 15 yaşındadır, şems'in sapkınlıkları sonunda öldürülmüştür. kendi oğlu dahi şems ile ilişkisi yüzünden babasından nefret eder ve ahi evran tarafında yer almıştır. sonunda oğlu da öldürülünce cenaze namazını dahi kılmamıştır. mesnevi denilen garabette yer alana hikayeler ise dudak uçuklatıcıdır. grinin elli tonu bu mesnevi yanında şirinler hikayeleri gibi kalır. bilen bilir kabak hikayesini dahi okusanız anlarsınız. ayrıca işine gelmeyince bu şiir ve gerçeklere sembolik demek ise düpedüz cahilliktir. bahsedilen şeyler ilahi aşk değildir sapkınlığın zirvesidir.

cananım geldi.
ey tebrizli şems!
ey gözümdeki nur!
beni benden aldılar bugün,
kurulsun düğün dernek ,
ahun tenlim,
gümüş bedenlim.
dilim, dilberim geldi.

bunları okumak ve anlamak için alim olmaya gerek yok. gayet açık ortadadır.

öncelikle yüce huninin;
hunisinden öpüp, önünde saygıyla eğiliyorum.
deliliğini başımızdan eksik etmesin. hunisi her daim, bize deliliği göstersin.

kulübümün bana vermiş olduğu, #1150021 tanımda geçen, görevi layığıyla yerine getireceğimden hiç bir hunilinin şüphesi olmasın efendim.

haydar haydar türküsünü söylerek yavaş yavaş gökyüzüne doğru çıkacağım.
topladığım yıldızları çok sevgili hunidaşlı kardeşlerimin hunilerine takacağım.
üstün telepati yeteneğim sayesinde tanrılar ve uzaylı kardeşlerimizden öğreneceğim tüm delilikleri sizlere anlatacağım.
elbet bir gün hunimiz ayda da dalgalanacaktır.

ulu ruhlar bizleri delilikten ayırmasın.

doksanlı yılların efsane neslidir. bir kişi tv'nin başında bir kişi pencerenin önünde diğeri ise çatıda duran üç kişilik ekip aracılığı ile evrene mesaj gönderme ritüelidir.
evdeki: sağa çevir!
pencereki: çevir!
çatıdaki: tamam!
penceredeki: tamam!
evdeki: ulan sola değil sağa sağa! (nasıl görüyorsa artık)
penceredeki: daha daha...

daha çıkmadan günah keçisi ilan edilmiş marvel filmi. herkesler gömmüş de gömmüş. sonra birileri çıkıp demiş ki; filmde lgbti teması olduğu için çekemediler ve negatif yorumlara boğdular. daha sonra film kadrosundan bir eleman çıktı ve dedi ki; yorumlara bakılırsa doğru kişileri kızdırdık(homofobikleri kastetmiş). hal böyle iken eccik yorumları okuyayım dedim;

öncelikle büyük kısım filmdeki aksiyonu inandırıcı bulmadığı için negatif yorum yapmış. hatta bazıları daha ileri gidip yönetmen chloe zhao’nun aksiyonla pek alakası yok demeye getirmiş durumu.

sonrasında başka kısım yorumcular da filmi “fazla fantastik ve inandırıcılıktan uzak” bulmuşlar. ki bu avengers evreni için bile sırıtacak derecede imiş.

bir başka kısım ise bu film için oscar’lı yönetmen getirmenin mantığını çözememiş. basit bir aksiyon filmi için fazla miktarda karmaşadan dem vurmuş.

yanisi neresinden tutsanız elde kalan bir film denmiş. marvel fanları filmi nasıl bulur bilemem fakat bence düşük beklenti ile izlenirse güzel bir film görebilir izleyici. kaldı ki ben sıfır beklenti ile izleyeceğim.

yönetmen chloe, bu film için nolan ve villeneuve’den esinlendiğini ve ilham aldığını söylemiş. eğer böyle bir esinlenme gerçekten var ise ben filmi şimdiden beğendim demektir. fakat bu esinlenme sadece lafta kaldı ise sıkıntı. haa marvel fanlarının düşük tempolu film sevip sevmeyecekler konusu da ayrı muamma. neyse efendim bekleyip görelim.

son olarak, bu film için sinemaya gider miyim? evet giderim ama imax’e gitmek için ekstra yol tepmem. en yakın lokal sinemada izlerim. çünkü this is the way.

görelim bakalım film gerçekten homofobilerin gazabına mı uğramış yoksa gerçekten beş para etmez mi? *

fakirliğim arttıkça müşfik kenter'den dinlediğim orhan veli şiiri.

linç yemek, birilerini sinirlendirmek için açıldığını düşündüğüm başlık.

yüzyüzeyken bile bir şeyleri anlatmak öğrencilerin kavramasını sağlamak zorken bunu uzaktan yapmak, öğrenciye kendini dinletebilmek çok daha güç. herkesin internet, tablet gibi derse erişim imkanının olmadığını da düşünürsek hem öğrenci hem de öğretmen açısından çok sıkıntılı bir dönemden geçtik. evde çocuklarının birkaç saatlik dersiyle ödeviyle ilgilenmekten aciz ebeveynleri gördükçe yaptıkları işin ne kadar sabır, özen gerektirdiğini daha iyi anlıyoruz. hep olumsuz örnekler verilir ama çok iyi öğretmenlerimiz var: öğrencisinin derdini kendine dert edinen, kendi çocuğunun geleceğiymiş gibi endişelenen, planlar yapan, yön gösteren. onlar hepimizi yetiştiren hayatımızda iz bırakan insanlar. iyi ki varlar..

ne demek mandalinalar portakalların çocuğu değil?

bir gök bilimci olarak heyecanlanmadığım haber.

normal bir ülkede olsak böyle adımlar belki hoşumuza gidebilirdi ama biliyoruz ki bu ülkede bu tür olaylar, seçimlerin öncesinde "bakın şunu da yaptık/yapıyoruz/yapacağız" sloganları için kullanılmaktan öteye gidemiyor. bazen de bu söylemlere ek olarak, belirli bir görüşe yakın insanlara istihdam sağlamaktan başka işe yaramıyor. bu yüzden birçok insan bu tür şeyleri hiç inanmadan dinliyor artık.

ülkece inancımızı kaybettik bazı şeylere. üzücü ama gerçek...

“ah, şimdi hatıralar mahallesinde
misakımilli sokak no.37
orası bütün evler, bütün ömür içinde,
mesut olduğumuz evdi.
talihin bir gün karşımıza çıkardığı.
elele döşediğimiz bir çift küçük odası.
ne diyeyim bilmem ki:
gönül sarayı, aşk yuvası...
akşamlar iner 'kaymak yoğurt'çularla
kaldırımlar benim için gölgelenirdi.
saatler ilerler bozacılarla,
derken bir komşu seslenirdi.
pencerelerimizden biri komşu arsaya bakar,
ötekinin önünde bir havagazı feneri;
rüzgarla açılıp kapanırdı ışığı,
geceleri...
o geceler, doğan günler orada,
kaderlerin en güzelini ördü.
misakımilli sokağı no.37,
çocuğum orada dünyayı gördü.
misakımilli sokağı! senin
esen rüzgar, yağan karını sevdim.
camın önüne her oturuşta seyrettiğim,
arnavut kaldırımlarını sevdim.
bir çocukluk oyunu mu oynadık orada?
sen gelin olmuştun, ben güvey.
sen öyle güzel; ben daha genç,
yepyeni, taptazeydi her şey.
ne zaman o sokağa yolum düşse şimdi,
ayaklarım geri geri gider.
evler cansızdır elbet, insanlar vefasız,
komşumuz başkalarına komşuluk eder.
yabancı perdeler aşılmış penceresi,
bir vakitler içinde çocuğumun oturdügu.
-yeni kiracılar evlatsız besbelli-
şimdi birkaç saksının durduğu.
söz birliği etmiş şimdi saksılar, perdeler,
elektrik lambasıyla değiştirilen fener.
o sokağa ne zaman yolum düşse, bir ses:
günler geçti, geçti, geçti... der.”

ziya osman saba şiiri.

görmeyin.sosyal medyadan bakmayın.hiçbir yerden hiçbir şekilde gözünüz görmesin.inanın en etkili yollardan biri.

kafayı yiyip bitiren,ne karar verebileceğinizi engelleyen o lanet düşünce. allah evlerine ateşler salsın o cümlenin.

güney amerika'da yer alan kolombiya cumhuriyeti'nin başkentidir.