binlerce yıldır filistin topraklarında yaşayan insanlara, aslında buranın yahudi toprağı olduğu, 2000 yıl önce roma imparatorluğunun yahudileri buradan sürdüğü söylendi.
müslüman, hristiyan araplar evlerini, bahçelerini, tarlalarını, zeytin ağaçlarını bırakıp buraları yahudilere teslim etmelilerdi. teslim etmeyenlerin evleri yıkıldı, ağaçları kesildi, katliama uğradılar, çoğu başka ülkelere mülteci oldu. roma'lıların sürgününden beri avrupa'da her türlü zulmü görüp hiç bir şey yapamayan yahudiler, artık dünyanın en güçlü ülkeleri ingiltere ve a.b.d'den aldıkları destekle filistinlileri ezdiler.
birleşmiş milletler'in filistinlileri koruyan, israil'i suçluyan kararlarının hiçbir önemi olmadı. her zaman a.b.d'nin desteğini alan israil, trump başkanlığında dahada beter destek aldı.
filistin'liler ise destek konusunda kısmetsizdi, güçlü bir desteği yoktu, arap'ların çoğu gevşek, korkak insanlardı. bir ara milliyetçilik, bir ara sol, bir ara islami duygularla desteklensede bir faydası olmadı. ama hâla, evleri yıkıldıkça yenisini yapan, ağaçları kesildikçe yenisini diken, dünyanın en güçlü ordularından birine karşı taşlada olsa direnen filistinlilerin olması umut vericidir.
2000 yıl önceki yerleri güçsüzlerden geri almayı normal gören avrupa ve a.b.d'nin, bizden 1000 yıllık anadolu'yu yada 568 yıllık istanbul'u, önceki sahiplerine geri vermeyi düşünmediği söylenemez. eğer gücümüz olmasa türkiye'ye neler yapabilecekleri görülmelidir.

aslında ben öyle uzun uzun seni övecek dizeler, hatta satırlar yazamam.
çünkü eminim seninle bir kere konuşup hatta yazılarını okuyan birisi bunu hemen anlar yani ne kadar güzel bir kalbe sahip olduğunu ve bir dolsunu...

fakat benim demek istediğim şey bu değil seni tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum.
kolay kolay birisine oturup hayatımı ve salak ergenlik kaygılarımı anlatmam ve sen bunu yaptığım ikinci kişisin.
ne zaman bir şeyler hakkında saçmalasam bana o kadar güzel şeyler söylüyorsun ki senin gerçekliğini sorguluyorum.
sanki ikinci bir kız kardeşe sahipmişim gibi hissettiriyorsun ve bu platformun bana kazandırdığı güzel şeylerden birisisin.
gerçek hayatta yüze yüze gelip şapşal şapşal oturup bir kahve içmek istediğim kişisin..

umarım hayatında hep mutluluk var olur, ve senin gibi bir arkadaşa gerçek hayatımda çok ihtiyacımı var bunu asla unutmaaa.

pfizer isimli abd firmasının lyrica isimli ilacının pazarını oluşturan insanların sahip oldukları hastalık.tabi her zaman sahip olmaları gerekmiyor.doktorlarımız sağolsunlar her ayağım karıncalandı diyene yazıyor ilacı.

çimlere basma yazısı her yerde vardır ama o çimlere bizim insanımız basar. kurallar çiğnenmek için vardır gibi çağ dışı bir anlayıştan ötürü çekici geldiği kanaatindeyim. sözlük için konuşacak olursak eğer küfür yasak argo yasak ama önemli bir kısım halen bu yasağı nasıl delerim onun peşinde.

edit: ulan adem bile o kadar meyvenin arasından yasak olanı yemedi mi biz daha ne konuşuyoruz ki.

yayayekokocamboyayayeeeee

(bkz: transparan)

hayır oyu verdiğim anket. eksi butonu gelirse insanlar kendileri gibi düşünmeyen herkese eksi basar. özellikle siyasi başlıklarda yok ak troll yok bok troll muhabbeti başlar. gerek yok. böyle iyi bence.

tartışmanın sonunda birinin diğerinin fikrini kabul etmesi gerektiğini düşünen insandır. bu insanlarla tartışmayınız.

efendim diye karşılık verdiğim hitap şekli çünkü güzel olduğumu biliyorum.

kendileri ile başbaşa kalamayan insanlardır okumayanlar ve farkında değillerdir ruhlarında ki hoyratlığın, sadece kitaplar ruhunu kibarlaştırır insanların.

tecrübe etmediğiniz birşeyin eksikliğini hissetmezsiniz, hiç düşündünüz mü?
bu kadar insan neden kitapları diğer bir çok şeyden daha çok seviyor ve önemsiyor, kitap okumak bir insanın kendine yapacağı en büyük yatırımdır.

benim etrafımda da çok var, hatta övünerek hayatımda hiç kitap okumadım eksikliğini de hissetmiyorum yada vaktim yok diyen bir sürü insan.

kitap sadece biseyler öğrenmek için okunmaz bu insanlara bakınca onu görebiliyorum. bazen bu insanlardan kaçmak için bile kitapların dünyasına kendini bırakır insanlar.

okumayan arkadaşlar bir çok şeyi bilebilirsiniz izleyerek yada dinleyerek de öğrenilebilir.
nerde ne şekilde ne kadar kalabaliklar da yaşarsanız yaşayın ve etrafınizda aileniz, arkadaşlarınız, dostlarınız ne kadar çok olursa olsun, her insan aslında yalnızdır. sadece ruhu özgür insanlar kitap okurlar. çünkü öyle bir dertleri vardır. digerleri farkında olmasalar da bir yerlere,birilerine hep bağımlıdır.

bu insanlar dışardan bakınca özgür, bağımsız çok biliyor gibi gibi görünüyor olabilirler ama biraz vakit geçirince anlarsınız öyle olmadıklarını.kitap okuyan insanlar mütevazı olurlar kaç yaşında olurlar ise olsunlar hiç birşeyi çok bilmezler.

hayat motto'ları sürekli yeni bişey merak etmek ve onunla ilgili bir kitap okumaktır.

okumadan oylamam. sizde yapmazsanız iyi olur sanki. hayır okumadan oylayacaksanız ben hiç yazmayayım. diğer yazarlara saygısızlık olmuyor mu şimdi?

eskiden kendimi zeki hissederdim, sadece zekamla bir şeyleri değiştirebileceğime inanırdım. artık hiçbir şeyi değiştiremeyeceğimi biliyorum. şimdi, tesadüfen geldiğim şu dünyada lütufsuz yaşamaya devam ediyorum.

her gece armağan ettiğim şiirler ve bugün bana armağan edilen bir ahmed arif. mutluluk için başka bir şeye ihtiyaç var mıdır ki?

hani kurşun sıksan geçmez geceden

yiğit harmanları, yığınaklar,
kurulmuş çetin dağlarında vatanların.
dize getirilmiş haydutlar,
hayınlar, amana gelmiş,
yetim hakkı sorulmuş,
hesap görülmüş.
demdir bu...

demdir,
derya dibinde yangınlar,
kan kesmiş ovalar üstünde mayıs...
uçmuş, bir kuştüyü hafifliğinde,
çelik kadavrası korugan\'ların.
ölünmüş, canım,ölünmüş
murad alınmış...

gelgelelim,
beter, bize kısmetmiş.
ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
susmak ve beklemek, müthiş
genciz, namlu gibi,
ve çatal yürek,
barışa, bayrama hasret
uykulara, derin, kaygısız, rahat,
otuziki dişimizle gülmeğe,
doyasıya sevişmeğe,yemeğe...
kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri,
asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
ve asıl biz biliriz kederi.

içim, bir suskunsa tekin mi ola?
o malta bıçağı,kınsız,uyanık,
ve genç bir mısradır
filinta endam...
neden, neden alnındaki yıkkınlık,
bakışlarındaki öldüren buğu?
kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
nasıl da almış aklımı,
sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan,
dost, düşman söz eder kendi kavlince,
kınanmak, yiğit başına.
bu, ne ayıp, ne de yasak,
öylece bir gerçek, kendi halinde,
belki, yaşamama sebep...

evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...
ve zehir - zıkkım cıgaram.
gene bir cehennem var yastığımda,
gel artık...

hakan gündayın emre orhun ile beraber ortaya koyduğu eserdir.
çizgi roman sevenlerin kaçırmaması gereken bir eser ortaya çıkmıştır.
işin garip yanı emre orhun çizer baloncukları boş bırakır hakan günday doğaçlama şekilde yazmaya başlar ve bitirir.
kitabın sonunda emre orhunun yazdığı satıları da okuruz ve şaşırır kalırız.
birbirinden iki farklı insan görüntülere bakarak iki güzel hikaye ortaya koymuştur.
emre orhun çizimlerini kazıma tekniği ile yapmıştır çok ilginç ve güzel bir teknik.
hakan günday ise ilk defa böyle bir işe kalkışmasına rağmen harika bir şekilde görevini yerine getirmiş.

ayrıca görsel olarak kazıma tekniği ne diye merak eden arkadaşlar için koyayım şuraya.
resimag.com/p1/83365ad369fb.jpeg

emir can iğrek şarkısı.
müzik kutusu

ben bir ayyaşım
sekiz çizer ayaklarım
özlemişim sarhoşluğunu bu semtin sokaklarının
gecenin biri, aptalın biri
kalbinin dışında bekliyor içeri girmeyi
şarkıcıyım ben
müzik kutundayım
arayıp bulamadığın
o şarkıyım
yani bence öyle olmalıyım
ben bir ayyaşım
sekiz çizer ayaklarım
özlemişim sarhoşluğunu bu semtin sokaklarının
gecenin biri, aptalın biri
kalbinin dışında bekliyor içeri girmeyi
şarkıcıyım ben
müzik kutundayım
arayıp bulamadığın
o şarkıyım
yani bence öyle olmalıyım
bu gece yağmurda
camında bi damlayım
toprak kokusundayım
ıslanmış…

bir can yücel şiiri.

her şeyin zıttıyla mümkün olması durumu.
ying yang, iyilik kötülük, güzel çirkin, varlık yokluk gibi durumlarla örneklenebilir.
en sevdiğim ise şudur: varoluş nihilizm dualizmi. varoluş yaşam, hiçlik ise ölümdür.