69 yaşında ki ibo bu aralar 25 yaşında bi kadınla birlikteymiş. ciddi ciddi ortada aşk var sanıyosa üzülürüm. sakın aşk yaşta değil baştadır güzellemesiyle gelmeyin bana. benim yaş farkı anlayışım max onbir yaş aralığına kadar.

kızın hayatı, sülalesi kurtuldu diye atıp tutuyolar twitter’da.

buna hayat denemez.

sevmediği biriyle sırf parası için birlikte olmayı midesi kaldıran insanlara anlayış ve empatim sıfır sıfır sıfır. insanların duyguları ile oynanıyor. ikisine de yazık.

geçen hafta tiktok isimli sosyal paylaşım uygulaması üzerinde başlayan "kendini boğarak bayılma" akımına katılan sicilya’nın palermo kentindeki 10 yaşındaki bir kız kendi boğazını kemerle dolayıp nefessiz kalıp öldü. kaynak


bu olay üzerine italya’da alınan karar ile birlikte tiktok’un 13’ün yaşın altındaki çocukların kullanmasına resmen yasak getirildi.
tiktok'un kurallarına göre kullanıcıların en az 13 yaşında olması gerekiyor. ama kayıt aşamasında 13 yaş altındaki birçok çocuk yaşlarını büyük gösterip üye oluyor.
italya ve diğer avrupa ülkelerinde aileler uyarılarak "çocukların tiktok’a girişinin engellenmesi" konulu kampanyalar başlatıldı.
günümüzde ebeveynler çocuklar ile ilgilenmek yerine tablet ve cep telefonu veriyor. çocuklar da tiktok gibi uygulamalardan dolayı büyük zarar görüyorlar.
zira çocuklar ekranda gördükleri birçok şeyi yapma eğilimindeler.

çocuklar donmamış beton gibidirler. üzerlerine ne düşse iz bırakır. - haim jinott.

pandemi sürecinde madem toplanamayacağız o zaman neden olmasın diyerek desteklediğim kampanyadır ama bence birbirimizi sevindirmek yerine kafa sözlük köy okuluna kitap yardımı etkinliğine seçeceğimiz herhangi bir yazar adına kitap bağışıda fena durmuyor.

yani ne konuşuldu ne yazıldı çizildi arkadaş. 150 kelimeyi geçen belirli kategorilerdeki her yazı için +20 karma veriyor altı üstü. 10 tane yazsan 200 karma, bi rozet etmiyor. çerez parası, karması.

burayı seviyorum, burada yazmayı da ama sık sık kendime, ara ara da miko’ya söylediğim bir cümle var: “biz napıyoruz burada?” yine aynı soruyu soruyorum kendime, bu başlığa yazılanları okudukça. bence çok gereği olmayan ve yine bence, iyi hazırlanılmamış bi hamleydi bu madalya olayı. kurdele gibi takılıyor, taksınlar nazarlık olsun lafım yok ama. ama. her zaman var ya hani bi ama, işte ondan. “150 kelime” yazmayı çok bulan insanları gördükçe kulağımda ilgili cümle çınlıyor. sonra buraya yazdığım en uzun yazının kelime sayısına bakıyorum: 1790. 150 kelime ne kadar tutuyor diye bakıyorum, ilk iki paragrafı sadece.

yanlış anlaşılmasın, kimsenin tarzına lafım yok hatta ben de yıllarca kısa kısa yazdım, buraya ilk geldiğimde de hatta #463724. dedim ya, tarz meselesi. ama yani gerçekten, okur yazar bi kitle var diye gelip otağımı kurduğum yerde 2 paragraflık yazı yazamayan, bunu çok gören insanların olduğunu görmek, ne diyeyim. tekrarlıyorum, yazmayan değil, yazamayan. çok garip gerçekten, çok acayip.

dana eti ile yapılanı orijinaldir. tavuk eti ile yapılanlar ise sahtedir.

şimdiye kadar izlediğim en absürd belgesel dizisi. john wilson bir başyapıta mı imza atıyor yoksa hepimizle dalga mı geçiyor anlaması güç olsa da eşe dosta önerilmesi makbüldür. özellikle benim gibi sosyal becerileri düşük bireyler için komik olması gereken kısımlar bile kimi zaman eğitici olabilmekte(ilk bölüm♡).

polisiye konusunda eline su dökülmeyecek bir ingiliz yazardır. kendisini daha yeni okumaya başladıysanız, katilin kim olduğunu asla çözemez ve kitabın sonunu görebilmek için tek seferde bitirirsiniz; ama bir koleksiyon yapıyorsanız agatha'nın düşünce yapısını çözdüğünüzden katili kitabın ortasında bulabilirsiniz. lakin katili bulmanıza rağmen olay örgüsü sizi şaşırtmaya devam eder.

agatha ile ilgili en şaşırtıcı olan ise 11 kayıp gününde istanbul'da ne yaptığıdır. araştırmalara konu olan bu gizem hala daha çözülebilmiş değildir. ayrıca bir dönem ilk kocasının metresini öldürmek istediği de söylenmiştir. hayatı da romanları kadar gizemli ve ilginçtir sizin anlayacağınız.

ilk kez okuyacaklara ufak bir tavsiye: on küçük zenci ile başlayınız. eminim diğer kitaplarını da okumak isteyeceksiniz.

istekler.
kulaklık az geliyor direkt içeriye hoparlör döşetebilir miyiz?

aşiret düğünü takıları gibi madalyaları olan, bence kat kat fazlasını bile hak eden, müthiş bir okur (yazar demiyorum bakın burası önemli)...

''yani okur olacaksak böyle okur olalım yahu!'' dedirtiyor...
imrendiriyor...
kıskandırıyor...bu kıskançlık da öyle alelade bir kıskançlık değil hanımlar beyler...
atsız'ın ''mehtaplı yüzün tanrı'yı kıskandırıyordur'' dizesindeki gibi bir kıskançlık hem de...
içinde negatif barındırmayan, pozitif yönde kamçılayan bir kıskançlık...

hani ''odadaki en zeki insansan, yanlış odadasındır'' denir ya;
bu yazarın olduğu her odada olmayı isterim, net...

sadece 3-4 madalyalı kitap incelemesini okuyarak vardım bu kanıya. sözlükte geçireceğim önümüzdeki bir kaç günün, tanım oluşturmadığım zaman dilimlerini, onun tanımlarını okuyarak, okumadığım kitapları not alıp ilk fırsatta edinip okuyarak değerlendireceğim. bu yüzden daha şimdiden teşekkür borçlu olduğum bir yazar...

ateşten gömlek. daha güzel nasıl anlatılırdı bilmiyorum.

içiliyor ama orada da kapalı alanda sigara içme yasağı var maalesef. maalesef dediğime bakmayın, bazı yasak alanlar oluşturup içilen sigaradan alınan zevki maksimuma çıkarmayı amaçlayan bir uygulama bu esasında. lisede kuytu köşede kaçak bir şekilde içilen sigaradan alınan zevkten esinlenilmiş; onu da ayrıca belirteyim. adamlar işi biliyor ya, valla bak.

kocaman insansın her yerde çocuk muamelesi yapıyorlar büyümeyen çocukluk yapmışlarda haberimiz yok.

her zaman yaptığım şeydir. boş boş oturmaktan nefret ederim, gereksiz olduğunu düşündüğüm şeylere zaman harcamaktan nefret ederim ve son olarak boş zamanımın olmasından da nefret ederim. bu kadardı bana iş çıkarmayın ben kendime çıkarırım. teşekkürler.

günaydın sözlük, çayın ardı felan hep güneş, hep güzellik..
valla bak?

galiba bu benim.

ömrümde gördüğüm en çirkin sözlerden biridir.
hakaret ve kızdırmak için söylüyorsan aptalsındır. iltifat olarak söylüyorsan başka bir şey de ne biçim laftır bu.

çok beğendiğim kısa film, gerçekleri hatırlatmış ve sorumluluk almanın gerekliliğini yüzümüze vurmuş.
hadi ben de bu vesiyeyle iki kelam edeyim. belki gerçekten sorumluluk almak isteyen birileri olur ve bu entry bir işe yarar.
efendim, öncelikle sadece ralph'in dokunaklı ve son derece gerçek hikayesinden etkilenmek yetmez. onun için ve başka canlılar için sorumluluk almamız, bu hissettiğimiz duyguyu samimi kılar diye düşünüyorum. peki ne yapmalı? en başta başka canlıların sömürülmesi ve acısıyla kendimizi beslemeyi bırakmamız gerekmekte. (bkz: politik vejetaryenlik)(bkz: veganizm)
açık, samimi, etik olana yönelmeliyiz. türümüz, bu yüzyıldaki gelişkinliğinde hayvansal protein olmaksızın, (cinay)et olmaksızın sağlıklı kalabilecek ve bitkisel proteinle beslenerek sağlıklı yaşayabilecek gelişkinlikteyken sırf tadını seviyoruz diye, alışkanlık diye bu zulmü sürdürmemeliyiz.
bunun yanında evet hayvan deneyi kozmetik ve temizlik ürünlerinin karanlık yüzünü içeriyor. ralph bunun bir görünmesi sadece. inanın bu zulmü sürdürmeyen onlarca firma ve ürün var. öyle ulaşılmaz falan da değil bu ürünler.
hayatımdan başka canlıları yemeyi çıkaralı 4 yıl oldu benim, deneyli ürünleri de uzun zamandır kullanmıyorum.
arkadaşlarımla buluşmak için özenle hazırlandığımda yüzüme sürdüğüm şeyin, başka bir canlının ızdırabı olmadığını bilmek inanın harika bir his. ya da temizlik yaptığımda evimi temizleyen ürünlerin acı, zulüm ve kanla üretilmediğini bilmek insana çok daha temiz hissettiriyor.
bu işler biraz farkındalık meselesi insan bir kere fark edince, bu bir kere bu yola girince artık geri dönemiyor, bir kere tabağın ardına bakınca artık önündeki nesneleşmiş şeyin ne olduğu gerçeğinden kaçmıyor insan.
ama dedim ya bunun müthiş bir vicdani rahatlığı var...
eğer ralph'i kurtarmak için sorumluluk almak isteseniz bana mesaj atabilirsiniz. metin önerileri, vegan/deneysiz markalar, besin takviyeleri, yemek tarifleri her konuda yardımcı olmaya hazırım ben. tek bir insan daha en ufak bir adım atsa dünya daha az korkunç bir yer haline gelecek inanın.

televizyon.

görmem-duymam-bilmem...

herşey çok güzel olacak.