aslında iki gözünden birinin görmesi mümkünmüş. gözündeki perdenin ameliyatla düzelebileceğini müjdeleyen doktordan randevu alınıyor. randevu günü öncesi ahıra temizlik yapmak için girdiğinde, huysuzlanan inek boynuzunu sallıyor ve boynuz, ameliyat ile düzelecek olan tek gözüne isabet ediyor. karanlık ve talihsiz hayatı ölene dek sürüyor.

dipnot : allah kimseyi böyle hayatla sınamasın. çektiği bu hayata karşılık umarım ki öteki dünyada gözleri açılmıştır.

girdiğin mağazadan hicbir şey almadan çıkmak *

eskiden çapulcu derdi. reis el yükseltmiş.

tarık akan ve oya aydoğan 'ın oynadığı 1987 yapımı film, 80'li yıllardaki dönemin beyoğlu'sunu gözler önüne seriyor. filmin yönetmenliğini şerif gören yapmış.

tarık akan, filmde haydar isminde alışılmışın dışında bir rol sergiliyor. karısıyla evde kavga eden memur haydar'ın kendini beyoğlu sokaklarına atması ve sonrasında gelişen maceralar konu ediniyor. filmde oya aydoğan fahişeyi, erdal özyağcılar ise disko çarli tiplemesiyle dolandırıcı ve pezevenk bir taksiciyi oynuyor. filmde haydar, hayatın hızlı aktığı beyoğlu sokaklarında bir gecede pavyonlar, meyhaneler, ayyaşlar, hayat kadınları, madde bağımlıları, eşcinseller, travestiler, kadın ve uyuşturucu satıcıları, konsomatrisler gibi gerçeklerle karşılaşıyor. tabi şeytana uyup pavyon ve genelev ortamlarına girip aldığı aylığı bir gecede kaptırması da işin acı ve ibretlik tarafı.

tarık akan, bu filmde kendi sesiyle konuşuyor. filmdeki ışık kullanımı dönemin maddi ve teknik imkanları düşünülünce, harbiden de başarılı olmuş. siluet, gölge, neon ışıklar, ev aydınlatmaları, sokaklara yansıyan ışıklar ustalık işi olmuş. beyoğlu'nun karmaşık sokaklarını en ince ayrıntısına kadar hissettiren ve yeraltı sineması olarak isimlendirilecek, zaman yolculuğu yaptıran güzide bir filmdir.

sanki kılıçlar çekilmiş, her an her şey olacakmış gibi. yazarlar silsile yoluyla uçuruluyor, nickaltlarında bazı yazarlar birilerine meydan okuyor, moderatörler yazarlara sert cevaplar falan veriyor. ne oluyoruz? bu iç hesaplaşma neyin sonucu? normal sözlük olmak iyi gelmedi bize belki de. nazar değdi güzelim sözlüğe.

karambol'un dergi icin ne kadar emek harcadigini, ne kadar ozenip bu ugurda buyuk bir titizlikle calistigini sozluk arkasinda cok kez sahit olmusumdur. ama itiraf etmek gerekise, bu kadar mukemmeliyette bir olusum acikcasi beklemiyordum. basta karambol olmak uzere gomercan, olmedim ama hafif surunuyorum, crimson ve diger emegi gecen arkadaslara sonsuz kere tesekkuru borc bilirim. yuce gonlunuze, kaleminize ve emeginize saglik diyorum...

bazı çevrelerin hevesini kursağında bırakan açıklama olmuştur. herkes fatih terim ile yolların ayrılacağını düşünüp seviniyodu. ama sezon sonu gelmeden kapıyı görecek olan büyük ihtimal (bkz: erol bulut) olacak gibi. ali koç denen looser bir sonraki kongrede seçilir diye düşünüyorum. aziz yıldırım 20 sene kaldı 14 sene net başarısız olmuştu, ali'nin daha kredisi çok. önünde daha göreceği galatasaray şampiyonlukları var.

aşşırı uzun bir anonsla canınızı sıkacağım bir yayından hepinize merhaba sözlük radyo dinleyicileri,

bu anlaşılması zor, karanlık günlerde milliyetçilik ve dini konular ile bizi ayrıştırmayı kendine görev edinenlere karşı mezopotamya'nın ve anadolu'nun ücra köşelerinden kopup gelen canım türküleriyle bizleri birleştiren bengaripsengüzeldünyaumutluya çok teşekkür ederim. bütün halklarıyla yekpare olan, türküleriyle birleşen bütün milletimize özlemle minnetle. türküler bizim, bizden ayrılamayan parçalarımız kültürümüzdür.

t: 11 yaşındaki bir kız çocuğunun, yerden göğe kadar haklı ve acı serzenişi..
11 yaşında çocuğun, yaşadıklarını göz önünde bulundurup bunları söylüyor olması bu ülkenin tükenmişliğinin resmidir. ben ahh gençliğim gitti derken bu evladımız hani benim çocukluğum nerde der gibi tokadı çarpıyor yüzümüze..

beklemeler...

sadece şiddet sahneleri değil,uzun diyalogları da buram buram kalite kokan yönetmen.

öncelikle eti güzel bir şekilde marine etmektir

etin suyunu kaçırmadan pişirebilmek bir sanattır.

bulabilirseniz eğer portakal ağacı kömürü mükemmel iş görür.

batıkent.

olay afyon'da yaşanıyor. balıkçı lokantasında bir süre çalışan 16 yaşındaki şükrü can isimli çocuk, patronundan alacağı olan 200 tl yi istemeye gidiyor. patronu olacak yaratık da arkadaşları ile birlikte olup 16 yaşındaki çocuğu demir sopalarla saatlece dövüp hastanelik ediyor. şu an bu tanımı yazarken bile ağız dolusu küfürler ediyorum. böyle dünyanın adaletini. buradan

artık yavaş yavaş bıraktığım bağımlılık.

her şeyin bir vakti varmış, bazen yapmam hatta yapamam dediğini yaparmış insan.

çok felsefik oldu, duygu doluyum şimdi neyse.

"başka bir yar, başka bir
dosta meylediyorsun, etme." der rumi

-sınıf öğretmenimizin her hafta en çok çalışan derse katılan kişiye özel ‘haftanın prensesi/prensi’ gibi yazılar bastırıp sınıfa asması
-okuldan çıkıp eve gitme hevesiyle koşarken düşüp sol el bileğimi kırmam
vee en unutamadığım:
-en yakın 2 arkadaşımın ve benim aynı çocuktan hoşlandığımızı aynı anda söylememiz*.

bir zincir gibi birbirine bağlı olan, arka arkaya gelen.