yerine geçilen kimse anlamına gelen sözcük.

işte bu; siyasetçisinden profesörüne, sporcusundan sanatçısına, halkından yönetimine... nasıl bir bok çukurunda yaşadığımızın göstergesidir. gücü, gücü yetene mi olması gerekiyor. bir insana, hayvana neden şiddet gösterilir ki? hangi sebeble?
nasıl önlenecek, nasıl durdurulacak bu şizofrenik sancı?

basın tarafından, gerçekliği olmayan (yalan) haberi gerçekmiş gibi yansıtma işidir. ahlaksızlığın manşete taşınmış halidir:

dün gece erken uyuyarak aralarından çıkmaya yeltendiğim yazar grubu.**

çevreye verdiği zarardan dolayı yasaklanması gereken şey. bunu içenlerin, pasif içicilik diye bir terime sebep olmalarından başka sokakları kirletmek, orman yangınlarına sebep olmak gibi zaraları da mevcut.

kendi arasında dört başlık altında incelenir:
1-belirtili isim tamlaması:tamlayanın ilgi eki, tamlananın iyelik eki aldığı tamlamadır. ör; gömleğin düğmesi.
2-belirtisiz isim tamlaması: tamlayanın ek almadığı, tamlananın iyelik eki aldığı tamlamadır. ör; bahçe kapısı.
3-zincirleme isim tamlaması: tamlamanın içerisinde en az üç isim bulunmalıdır. ör; bahçe kapısının duvarı.
4-takısız isim tamlaması: bir cismin neye benzediği veya neyden yapıldığı ile ilgili bilgi veren tamlamadır. sıfat tamlamasına çok benzer. ör; zeytin göz, plastik kova.

tam olarak şu:

herkesin hayatında yolunda gitmeyen bir şeyler vardır. ama bunlara karşı takındığın tavır senin elinde. bazen ben de bu grubun içerisine giriyorum açıkcası. gelip burda şikayet edip kafa şişirmektense daha güzel bakmaya ve okuyanları da bir nebze de olsa daha güzel bakmaya yönlendirmek isterim.

bi normal olanı sıkıntısız sorunsuz olarak halledin de sıra oraya gelsin dediğim başlık.

eylül gelmiştir. *

rusya'da bulunan ve dünya tarihinin en büyük volkanik aktivitesine ev sahipliği yaptığı düşünülen bölge. siberian traps olarak bilinir.

jeolojik kayıtlara göre, bu aktivite döneminde karalarda yaşayan canlıların %80'i ve denizlerdeki kabukluların %95'i ölmüştür.

bilim insanlarının ülke ülke gezerek yaptığı araştırmaların sonuçları şu şekilde özetlenebilir:

yaklaşık 250 milyon yıl önce, rusya'daki bu bölgede, yer altında bulunan, magma adlı akışkan ve sıcak madde, yer kabuğunun bazı zayıf bölgelerinden yukarıya sızmaya başlar. bulunduğu bölgede yangınlara neden olur. atmosfere de bol miktarda karbondioksit salınmasına neden olur.

karbondioksit zamanla hava sıcaklığını yükseltmeye başlar ve kara/deniz fark etmeksizin canlılar tamamen oksijensiz kalır. böylece yangınlarla ölen canlılara bu kez oksijensizlikten boğularak ölenler eklenir.

***

kara ve havada can pazarı yaşanırken, okyanus diplerindeki mor bakteriler durumdan son derece memnundur. zira bunlar oksijensiz ortamlarda yaşarlar. bir yandan da hidrojen sülfür adlı zehirli bir gaz ürettiklerinden, suları zehirlemeye başlarlar.
bugün nesli tamamen tükenmiş olan trilobit adlı canlının tamamen tükenmesinin bu dönemde olduğu tahmin edilmektedir.

***

bahsi geçen bölge, son derece büyük bir alan:



üstelik fena bir özelliğe sahip: yerin altı kömür yataklarıyla dolup taşıyor. tabi magma yayılım alanını artırıp yüzeye çıkmaya devam ettikçe, geçtiği bölgedeki kömürleri de tutuşturmaya başlar. bu kez de atmosfere bol miktarda metan gazı karışır.

atmosfere dağılan gazlar dünyanın her yanına yayılabildiğinden, dünya bir süreliğine neredeyse venüs gezegeni gibi boğulmaya başlamış.

sanıyorum ki kömür yatakları tamamen yanıp kül olana kadar sürmüş bu aktivite. bölgede bugün yaklaşık 7 milyon kilometrekarelik bir alan, volkanik bir kayaç türü olan bazalt ile kaplı. bölgenin volkanik bakımdan aktif olup olmadığı bilinmiyor. dünyanın hareketi nedeniyle, magmanın çıkış yaptığı noktalar başka yerlere kaymış olabilir.

jeneriğini severek izlediğim diziydi. şimdi nedense zevk vermiyor ne diziler ne jenerikleri.

arkadaşlarınızda, tanımadığınız insanlarda, hikayelerde, masallarda, belki en yakınınızda gördüğünüz, belki de sizin yaptığınız riyakarlık örnekleridir.

*yayında kullanacağım başlıktır*

muhakkak tanık oluruz böyle davranışlara.

sağda solda insan hakları naraları atarken, gitti kafe de çalışanları azarlayan,

en çok sevgiden dem vurup da ilk kendisi aldatan,

saygıdan bahsedip arkadan konuşan,

yaşamadığı halde yargılayan,

bilmediği halde konuşan,

yapma deyip yapan,

muhakkak vardır bir örnek aklınıza kazılan.

sessiz olması gerektiğini söylediğimde ekstra fazla ses çıkarması

tur. ve otel işletmeciliği + ilahiyat

çok alakalı degil mi?

kelime hareket etme mecburiyeti gibi bir anlama denk gelse bile esasında kullanıldığı durum eylemsizliğin gerekli olduğu bir durumda hareket etme mecburiyetinden kaynaklanan yenilgilerdir. işin sadece matematiğini gördüğüm satrançta bu benim için oldukça şiirsel bir ana tekabül ediyor aslında. yaptığınız hamlelerin size oyunu kazandırdığı bir oyunda yapabileceğiniz en iyi hamlenin hiçbir şey yapmamak olması oldukça ironik bir durum. pas geçme şansınız olsa maçın berabere bitme imkanı varken sırayı savmak gibi bir durum olmadığından tüm avantajınızı kaybeder ve mecburi olarak yenilirsiniz. başka bir ihtimal söz konusu değildir, yapacağınız mecburi hamle kesin olarak kaybetmenize sebep olacaktır. bir çok oyunda kullanımı olmakla beraber hayatın içinde de kendine yer bulan bir kelime zugzwang. mr. nobody filminde de bunun güzel bir yansıması vardı.

erkeğin alın teri ile çalışıp kazandığının bu kadar küçümseyici bir ifadeyle dile getirilmesine hayret ediyorum. bu durumu sorun eden kadın başkalarının parasını yeme arzusunda olan, kendi ayakları üzerinde durmayı bilmeyen ya da istemeyen aciz kadındır. bunu sorun ediyorsa da asla "hoşlanma" ya da "sevme" duygularının bilincinde değildir. bu dünyada her şey para mı lan? günümüz hayat şartlarına bakılırsa evet, belki öyle.. ama iki yetişkin birey birbirine destek olursa bu durumun her türlü üstesinden gelebilir.

bir cuma günü, işten çıkmış onlarca insan gördüm yollarda. arabalarda, tramvayda, bisiklet üzerinde, yaya. her gün aynı saatte aynı yerde olan bi'dolu insan.
dişliler de böyledir ya, dedim içimden, bir saatin dişlileri. bir pil ömrü döner dururlar, her gün aynı saatte aynı yerde.

hayatın ne kadar sıradan olduğunu düşündüm.

beyaz boyalı evime döndüm, normal bir çay demledim, hiçbir özelliği olmayan bir bardağa doldurdum, tadı hiçbir şey gibiydi. tomardan beyaz bir kağıt seçtim, hepsi beyazdı halbuki.

sadece düz çizgiler çizmek istedim, birbirinden farksız, sıradan çizgiler. sonra çektiğim çizgilerin sayısı artmaya başlayınca fark ettim, çizgiler tek başına ne kadar sıradansa bir aradayken o kadar sıradışılardı.

o çizgilerin bir araya gelerek léon ile mathilda'ya nasıl dönüştüğünü de ne siz sorun ne ben söyleyeyim..

ekleme: ulus baker anısına..


sanat ve arzu'yu okumayı bitirdiğimde tarih 12 temmuzu gösteriyordu, ulus baker'in ölüm yıldönümü.. 12 yıl evvel tam da bugün aramızdan ayrıldı diyordu okuduğum yazı.
ben tesadüflere inanan ve onları seven biriyim. sevdiklerimi de sonsuza dek yaşatmak isterim. tam da bu arzuyla kalemimi kağıdımı kaptım ve çizmeye başladım, ama bir farkla: ulus baker her bir çizgi ile benimle oracıkta iken her bir boşluk ile ait olduğu yerde idi.
ve işte yine bir tesadüf, arzuyla sanat biraraya gelmişti.