yorulup eve gelip kapıda kalmış gibi hissediyorum. güzel insanlara neler oluyor böyle.. hemencecik geeel, bekliyoruz biz.

(bkz: feynman–stueckelberg interpretation)

görülebilen uzayı dolduran maddenin, zaman+zamanda geriye yolculuk eden madde eşitliğinin savunulması.

hala bulamamalarının nedeni, doğru zamanda aramıyor olmaları olabilir.

"her ayrılık zor,
bin yıldır söyler dururum,
öğrenmiyor kalp görüldüğü üzere durumu,
insan biraz olsun akıllanmaz mı?

bu kuyuya düştüm ve hiç ışık yok.

ani görsel, işitsel uyarana karşı oluşan baş boyun hareket refleksinin oluşumundan sorumlu sinir sistemi yolağıdır.

hep yapmak istemişimdir. eğer ki bunun için uygun ortam olursa kesin korkudan yapamam. ama olsun ortam oluşana kadar istiyorumm sonra kaçarım..

camların, kapıların arasından sızan rüzgarla oluşan uğultulu ses bu kategoriye girmektedir.
şu anda duyuyor olduğum ve kış aylarında çok sık duymaya devam ettiğim, beni tek başımayken korkutan sestir.

işte karadeniz’in temiz havasıyla sağlıklı gıdalarının harmanı bir zeka, tahminimce belinde altıpatları ile yargı dağıtan bir abla.

zekasının inceliklerini takip etmeye çalışmak biz sıradan insanların evrimi için büyük nimet, sayenizde gelişiyoruz efendim :)

herkesten gizli yediğim dondurmalardan biriydi.
sanırım artık satılmıyor.
herkesten gizli yerdim çünkü kız çocukları için üretilen bir dondurmaydı.
çoğu zaman "please kill me" diyen bir suratla karşılaşırdım dondurmanın kabını açınca.

lanet olası dondurma çok güzeldi ama.
bir de star loli vardı.
yine o da kız çocukları içindi ama tadı o kadar iyidi ki.

insanlar takdir etmede cimri, yermede ise olabildiğince bonkördür. bu sebeple eksi butonu olmasa da olur.

merhabalar sevgili portakallar!
yeni yayın konseptimizi duyurmaya geldim!
aslında bu hafta için aklımda başka fikirler vardı ki yine dış minnakların* oyununa geldim ve fikir değişikliğine giderek konseptimizi "kent/şehir şarkıları" olarak belirledim.
"peki ne demek istiyorsun sevgili bengaripsengüzeldünyaumutlu, ne demek kent şehir şarkıları, neden bu konsept?" diyenler için;
efendim malumunuz, yanımızda olmayıp başka şehirlerde yaşayan sevdiklerimiz ve bunların yanında; gidemediğimiz ama gidip görmek istediğimiz, küçük ya da büyük bir şekilde yaşanmışlığı, anısı olan, çok sevdiğimiz ya da gidince çok seveceğimiz şehirler var. madem bu şehirler var onların şarkıları olmasın mı? "olsun" diyenleri perşembe günü 22.00'da radyoya bekliyorum öyleyse!

lafı yine çok uzattım biliyorum ama yine de son bir şey söyleyeceğim:
bu konsepti seçerken şarkı sorunu yaşar mıyım diye çok korktum ancak şöyle üstün körü bir araştırınca şehir ismi geçen, şehirlere yazılan onlarca şarkı olduğunu gördüm. sizler de, sizin için anısı olan, görmek istediğiniz veya görünce vurulduğunuz ya da dinlediğinizde orada olmak istediğiniz şehirlerin şarkılarını anons etmek isterseniz eğer, bu hafta tam sırası!
kayıt göndermek için son günümüz çarşamba, kayıtları discord ya da mail üzerinden alıyorum. aklınıza takılan bir şey olursa bir mesaj uzağınızdayım. sevgiler, kalpler ve balonlar efendim.
ps: afiş için "elinin beceriksizliği ile sen yapamazsın, çekil ben yaparım" diyen sevgili cenk'in arka bahçesi'ne çokça fazlaca teşekkürler.

son yıllarda asıl yardıranın azrail olduğunu öne sürerek katıldığım önerme.
lakin mikail kafa izninde, kesin bilgi, yayalım!

başlığı düz okuma şansınız yok. ister istemez melodisiyle okunuyor.

tutunmak istiyor bir şeye, orada olduğu gibi yaşamak istiyor. uçarsa tutunacak bir şeyi kalmaz çünkü. geride bırakır her şeyi.

kimseden istemediğim halde erkek olduğum için suçlandığım başlıktır.*

doğru mu bilmem ama bir anda başlığı görünce kahkaha attım.

sürekli hata yapan insanların böyle olduğunu düşünmüyorum. bazen aşırı manipülatif insanlar sürekli özür dileyerek karşı tarafı olumlu veya olumsuz etkilemeye çalışıyor olabilirler. dikkatli olunmalı. iyi analiz etmeli.

--! spoiler !--

film, walter benjamin'in "tarih meleği" kavramıyla ele alınabilir. tarih meleği'nin yüzü geçmişe dönüktür fakat ileriye doğru hareket etmektedir. geçmişin hatıraları, travmaları unutulmadıkça düzgün bir yolda ilerleyemez insan. hiroshima mon amour filminde de bu kavramı kadın karakterin hatıraları ile görmekteyiz. hiroshima’da tanışıp yakınlaştığı sevgilisinin yataktaki bir el hareketi, kadına unuttuğunu sandığı nevers’deki travmasını hatırlatır. ikinci dünya savaşı’nda fransa’yı işgal eden alman askerlerinden birine aşık olan kadın, bu yüzden toplumdan dışlanıp ailesi tarafından işkence görmüştür. filmin başında hiroshima’yı anlama üzerine konuşan iki karakterin bu iğrenç olayın müze simülasyonuyla veya otobüs turlarıyla anlaşılamayacağını savunur. mutlu birer evliliği ve sakin birer hayatı olan iki karakter geçmiş travmaları sayesinde birbirleriyle empati kurarak yakınlaşır. geçmişlerindeki bu travmalar, içinde bulundukları anı etkileyerek tıpkı resimdeki melek gibi ilerlemelerine ket vurur gözükmektedir. hayatlarına devam edebilmeleri için geçmişlerindeki travmaları kabullenip atlatmaları gerekmektedir. erkek karakter bu durumu kabullenmiş gözükmektedir. kadın karakter ise daha çekingendir. erkek sürekli nevers'i sorarak kadına yardımcı olmaya çalışmaktadır. bu zorlamaların sonunda ise döngü tamamlanır. erkek hiroshima'dır artık, kadın ise nevers.

--! spoiler !--

akıllı telefonu bırak ben cep telefonunun olmadığı zamanı yazayım. bir arkadaşı arar babası çıkınca suratına kapatırdık mesela. paralel telefondan dinleniyor muyuz diye ajan gibi paranoya yapardık.

güzel günlerdi. şimdi retina taraması ile açılan telefon icat etseler paralel telefondan dolayı hatta parazit mi var tadını vermez.

bu nesil her şeyi elinde bulduğu için kıymeti de o düzeyde oldu. biz eskiden kalemle telefon çeviriyorduk. tuşlu telefon çıkınca devrim olmuştu.

değişik