biz yolda kaybolduk. gece yarısı şehir dışından dönüyorduk ailemle, arabayı babam kullanıyor, navigasyonu açtık hiç bilmediğimiz bir yerden geçiyoruz yol ayrımında da güvenlik kabini duruyor. güvenlikçiye selam verdik geçtik derken navigasyon bizi döndürüp dolaştırıp aynı güvenlik kabinine getirdi, navigasyonu yanlış takip ettik diye düşünüp tekrar yola çıktık ikinciye de aynı yere geldik, bu kez adamın yanında durup biz yolu bulamadık dedik, tarif etti. teşekkür ettik ayrıldık sonra yine aynı yere geldik shgahgdg. ikişer dakika aralıklarla aynı yere dönüp duruyoruz. bizi gören güvenlikçi uzaktan gülümsüyor, bu salaklar bir türlü bulamadı yolu diye düşünüyor o sıra muhtemelen. ben utandığım için kafamı eğmeye çalışıyorum, annem arka koltukta gülmekten kopuyor babam da bir sinirlenip bir gülüyor garip bir ortam. neyse yine yanaştık adam bu kez tane tane anlattı diğer yolu kullanın dedi, o yoldan güzelce eve döndük. adam olmasa dönüp duracaktık sabaha kadar herhalde.

bedeniniz hayattayken ruhunuzun ölmüş olmasıdır.

bundan daha hüzün veren ne vardır bu dünyada? yaşama sevincini kaybedip yaşamaya devam etmek zordur.

trt'de geçti mi haber?

umarım istediğin okulda okuyorsundur ve mutlusundur. mutluluğun peşinde olduğunu biliyorum, hâlâ bu anlamsız düzene karşı olduğunu da. her zamanki gibi çok fazla düşünüyorsun. hangi konumda olursan ol, hangi kişiliğe dönüşmüş olursan ol tek istediğim şey mutlu olman. fikirlerinin değiştiğini biliyorum çünkü hiçbir zaman kendini yeterli görmeyip daha fazla şey öğrendin bu da fikirlerini değiştirdi. değişim iyidir, yerinde saymadığını gösterir. bazen umudun tükeniyor, işte o zaman en ufak bir umut kırıntısına tutun. çünkü sen umudun olmadan yaşayamazsın. kendi ayaklarının üzerinde durabilene kadar çalış, kimseye muhtaç olma. sana "ben her zaman yanındayım" diyen insanlar vardır çevrende. ama inan bana hiçbiri yanında değil, tek başınasın. hiçbir şeye çok fazla anlam yükleme, bir gün anlam yüklediğin duyguları hayatından çıkarmak istersen canın yanar.her zaman şunun bilincinde ol; kendinle savaştın, kim yıkabilir ki seni?
seni çok seviyorum, kendine çok iyi bak.

/ izmir bugün bir garip, ben de öyle.
uyumsuzluklar, uykusuzluklar
ah düşünceler, düşünceler
beni bitirmekteler
nefes alamıyorum
hem mecazen hem fiziksel
öksürüklerim karışıyor düşüncelerime
hem cigaradan hem de gripten
susmuyor beynim susmuyor
anladım artık
izmir bugün garip, ben de öyle... /

kötü hissediyorum. içimde biraz öfke var, bir o kadar da hüzün.
sebebi ne inanın ki ben de bilmiyorum. doluyum kalbime kadar. insanların kibri, kabalığı, boşboğazlığı, egosu artık sinirime dokunmaya başladı. her yerde varlar. yolda yürürken, markette, otobüste, sözlükte her yerdeler.
özellikle sanal alemde normal hayatında kedi gibi olanlar aslan gibi kükrüyorlar. dev bir ego ve kibirle dolular. nazik ya da kibarsan eğer tepene biniyorlar. düzgünce konuşmaktan, laftan, sözden anlamıyorlar. küstah ve samimiyetsizlik dolu cümlelerini sınırsız kibirle süsleyip koyuyorlar önüne. yemin ederim intihar filan ederler diye korkuyorum yoksa ağlatacağım da onları...hoş onu da yapamam, üzülürüm sonra. niye? kafa yok. ah ailem beni böyle yetiştirmeyecekti ki o patavatsızların hakkından gelecektim.
neyse, bu kadar. derdini seveyim diyenler, ayıp oluyo be. hassas kalpli olmak benim derdim. tedavisi de yok ki. bir de iyi geceler dilerim.

yazılımcı çalışıyor ya.

hani nerde, bir günlük ağalık.

kişisel tercih olduğu için çok normaldir.

henüz günün ortasındayım ama iğrenç geçiyor.
evde tek başıma olduğum için sabah kendime özene özene tost yaptım, yapmaz olaydım. sucuk mideme dokundu, sürekli kusuyorum afedersiniz. şuan su içerek midemi rahatlatmaya çalışıyorum, umarım geçer bir an önce şu bulantı.
kısaca kötü bir gün. *

[variam semper dant otia mentem]
ruh başıboş kalınca türlü hayaller kuruyor. *

aslı yiiiiruummmm

yüksek bir yerden ya da bir hava aracından, havanın kaldırma kuvvetinden yararlanarak kontrollü inişi sağlayan araç.

anlamsız bir çaba. resmen puzzle oynuyoruz. at kafanı bitsin lan. ne yapayım ben senin inşaat küreği gibi biçimsiz ayağını, kafam kadar elini.

uzun kitapları fiziksel olarak okumak daha mantıklıdır.
kısa novellaları ise telefondan bilgisayardan okuyabilirsiniz.
ben genelde ulaşabildiğim kitapları satın alıyorum.
ulaşamadıklarımı pdf olarak buluyorum.

yugoslavyanın dağılması sonucu sahiplenilmemiş 7 kilometrekarelik alanın bir kişi tarafından keşfedilip 2015 yılında ülke yapılması sonucu oluşan liberland başlı başına şaşırtıcı bir ülke.

ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında
ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında.

olmamasının verdiği huzursuzluktan emin olunmalıdır ki daha azdır. bir kaç örnek verelim...
okulu bitirirsiniz fakat bunu sadece annenizle paylaşabilirsiniz. kendisiyle paylaşmak için bir çok mermer yığınının olduğu bir yere gitmeniz gerek.
işe girersiniz ama heyecanınızı ona anlatamazsınız.
yeni bir tarif denersiniz... kötü de olsa eline sağlık kızım diyecek biri yoktur...
bir sağlık sorununuz olur artık sizi hastaneye götürecek biri yoktur kendiniz gidersiniz.
evde kumanda kavgası yapmak artık tatsızdır.
pazar günleri trt de yayınlanan kovboy filmlerine maruz kalma durumunu dahi özlersiniz.
gibi gibi şeyler işte... emin olun baba babadır. her ne olursa olsun olması daha iyidir.

1975 istanbul doğumlu gök bilimci, kara delik görüntüleme çalışmalarıyla adını bilim tarihine yazdıran değerli bilim insanı.

olay ufku teleskobu*'ndan alınan verileri işleyerek, bir kara deliğin tarihteki ilk görüntüsüne dönüştüren ekipte yer almaktadır ve matematik modelleme grubunun başkanıdır. ayrıca nötron yıldızı araştırmalarına yaptığı katkılar sayesinde 2013'te maria goeppert-mayer ödülünü kazanmıştır. halen arizona üniversitesi astronomi bölümünde profesörlük yapmaktadır.