iletişim başkanı fahrettin altun da attığı tweetle saldırıyı eleştirdi.


buradan

güldürürken tedirgin eden *) bir yazar. sözlükte bir renk olaydı kırmızı olurdu :)

lübnan'daki en büyük hıristiyan topluluk. maruni kilisesine bağlıdırlar ve anayasa gereği lübnan'da cumhurbaşkanı da maruniler 'den seçilmektedir.

urlalı olduğu zamanlarda bir iki kez mesajlaştığım değerli yazar.doğum gününü kutluyorum.yeni yaşı o'na tüm istediklerini getirsin.

normal yani insancıl kafa yapısı ile düşünen insanlar için pek bir fark olacağını sanmıyorum.

ama tabi beyninin hastalıklı tarafı, sağlam tarafını geçmiş insanımsılar için aynısını söylemek zor.

onlara nefretlerini kusmak için fırsat çıkardı ne yazık ki.

hanım geldi geçen salona yanıma sokuldu;
h: yav, sen kitabı yazmayı bitirmedin mi ?
d: bitirdim hayatım. (evet bitmiş bir kitabım var, basılmayı bekliyor mayıs ayı içinde)
h: eee ne bıt bıt bıt yazıyon daha?
o esnada yanıma oturdu ve ekrana baktı. ben de birisine özelden var oluş, yaratılış, tercihler falan anlatıyorum.
d: sözlük yazıyom.
h: nası yani? baya bildiğimiz sözlük?
d: evet ama bu sefer tadı güzel.. limon gibi değil..
h: aaa nickini de dıbırış yapmış..
d: evet, artık kabuğumdan çıkacam..
h: iyi hadi bakalım, arada ben de okurum.
d: tavsiye etmem hayatım.. *

küçükken (ortaokul zamanları) bir arkadaşımla beraber takıcıda gördüğümüz kolyeyi ikimiz de çok beğenmiştik. birimiz alsa birimiz alamayacaktı o yüzden ikimiz de almamaya karar vermiştik. eve geldiğimde o kolyeyi orada bıraktığımız için içim içimi yiyordu. sonraki gün ben gidip o kolyeyi almıştım. üstünden biraz zaman geçtikten sonra bir gün bize gelmişlerdi ve odamda o kolyeyi görmüştü. o an çok kötü hissetmiştim. aklıma geldikçe keşke almasaydım ya da alıp ona hediye etseydim diyorum. bugün kendimden bir şeyler feda edebilmeyi öğrendiysem bu olay sayesindedir.

bilim daha somut ve denklemsel gerçeklere açıklık getirebildiği için imkansız diyemesem de bana bir tık hayali gelen bir konu. tabii eğer olabilecek sonuçlar hakkında fikir yürütmem gerekirse, dünyaya kaos hakim olur gibime geliyor. o ana kadar inanmayan kimse bilimin tek sözüyle mutlak gücün varlığına hem fikir olamaz diye düşünüyorum.

1. nesil yazarım diye çevreme hava atma nedenimdir.

okurken beni gerçekten korkutmayı başarmış cesur yeni dünya adlı kitabın temel aldığı gelecek tanımıdır.

kuzey amerika'nın kuzey bölgeleri, kuzey avrupa ve grönland'da yaşayan cervidae* familyasından memeli bir hayvan türüdür. bilimsel tür adı rangifer tarandus. hem dişisi hem erkeğinde boynuz bulunan tek geyik türü olma özelliğindedir.* tüylerinin rengi kahverengi ve gri arası, yelesi ise daha açık tonlardadır. uzun ve birbirinden ayrıldığı için geniş yüzey alanı oluşturan toynakları sayesinde karda kolaylıkla yürüyebilir. sürü halinde yaşarıyorlar ve özellikle göç zamanlarında sürüler bir araya gelerek büyük göç toplulukları oluşturuyormuş. evcilleştirilerek kızağa bağlanıp ulaşım için kullanılmasının yanında, yeniliyor, derisi ve postundan giysi yapılıyor. özellikle kuzey avrupa ülkelerinde bu geyiğin postu ucuz denilebilecek fiyatlardan kürk mont ve halı olarak satılıyor.* ayrıca yanılmıyorsam* noel baba'nın kızağını çeken hayvanlar da ren geyiğiydi diye biliyorum. küçük kardeşim söyledi yazmazsam tehlikedeyim. frozen* pixar animasyonundaki bir karakter olan swen de bu geyiktenmiş.

veya cesur yeni dünya isimli kitap, aldous huxley'nin yevgeni zamyatin'in biz adlı kitabından esinlenip yazdığı, 1930 yılında yayımlanan distopya tarzı kitaptır.

bununla birlikte bu kitabın george orwell'a 1984'ü yazmasında ilham kaynağı olduğu bilinir

bir ülkenin kendi alışkanlıklarını, ideolojisini veya kültürünü başka ülkelere empoze etmesine denir.

vardır böyle hepimizin gizliden gizliye platonik aşık olduğu başka yazarlar. ben hepsini bir minik listeye tuttum, tam tamına 14 tane. isimlerini vermeyeceğim tabii ki, işin heyecanı ve sürprizi kaçmasın maksat.

10'da 14'ü check. tespit ettiğim kadarıyla iki tanesi zaten engellemiş beni, canları sağolsun. işbu sebepten, onları listeye dahil etmedim. kaldı yine 4 tane.

belki diğer dördü de engellemiş olabilir ama onu da uzun vadede göreceğiz. hatta belki de bu tanımı okuyan o dört yazardan biri de ne olur ne olmaz diye beğenecektir beni, kim bilir? benim de böyle manyaklıklarım var işte, mazur görün yahu.

kalbi paramparça olan insanlar, yalnızlığı severler. çünkü insanları sevmek birçok kez hayal kırıklığına uğramalarına neden olmuştur. insanların kötü yüzünü defalarca tecrübe eden bir insan, kendinden başka kimseye ihtiyaç duymayacaktır.

layers isimli şarkıları tam indie bağımlıları için yazılmış sanki
çok popüler olmadan bol bol dinlenmeli

(bkz: zall 5 tl göndermiş napıyorsun lan benjamin demiş sağ ol zall naptığımı kafa yazarlarına sorabilirsin)

bir cahit sıtkı tarancı şiiri.

son iki dize kendi ve orhan veli gibi şairlerin yaşam felsefesini özetler biraz da:

'her mihnet kabulüm, yeter ki
gün eksilmesin penceremden!''

öncelikle bu bir ifade özgürlüğü değildir, bir duygu durumudur. toplumun hiçbir kesimini sevmek zorunda değilsiniz, eyvallah.
ama meseleyi sübjektif zeminde ele alıyorsanız kusura bakmayın da bilinçaltınızda bir hastalık var demektir.
yani şöyle bir şey olabilir mi: ben fransızları sevmiyorum yaa!
sevme kardeşim bana ne! ben de italyanlara hastayım noolacak şimdi?

abi şimdi gidiyorsun, toplu iğnenin ucuyla işaret parmağını hafifçe kanatıyorsun tamam mı? eğer kanın mavi akmıyorsa sonsuza kadar ifadeni özgürleştirmiyorsun. kapiş?

bunu azaltmak ve kontrol etmek için (bkz: liste) tutuyorum:
1*alıp kullandıklarım
2*alıp kaldırdıklarım
3*almayı planladıklarım
4*araştırdıklarım

2. yöntem de,karşılaştırma yapmak:
özelliklerine göre farklı kalemler,
ihtiyaç veya eğitim veya yazı talimi veya tasarım gibi nedenleri sorgulamak da fayda veriyor.