durduramıyoruz efendim. sanki kendi kendine konuşan tip gibi. yine de eğlenceli aktivite.

çalışmadan sabah akşam yiyip içen gezen şahıs. bu paranın kaynağı nereden geliyor ne hayatlar var be.

"devlet adil olduğu sürece güçlüdür." tatar ramazan sürgünde.

çok kasıntı bi tip değilimdir. ay ben yer sofrasına oturmam, ay bu ne yemem, offf oraya mı gideceğiz çok varroğş falan demem. durumun gerektirdiğini yapmaya çalışırım ama toplu taşıma görünce tam bir firdevs yöreoğlu haline geliyorum. saçmalama civciv diyorum sen zenginsin. cebimde 10 lira oluyor ama sanki yanımda nakit taşımaya gerek duymuyorum ruh haline giriyorum.

diğer otobüsün saatler sonra geleceğini bilsem bile koşamıyorum. çok kalabalıksa binmek istemiyorum. biri benden önce binmek istediği için alıp beni bir köşeye fırlattığı zaman neden böyle yapıyorsunuz efendim böhühü narinliğine erisiyorum. başka yerde yapsa kellesini koparacağım kadının öylece otobüse binmesini izliyorum.

otobüse binmek için koşmayı yakıştıramadığı için bi saat otobüsün gelmesini bekler mi bi insan?

bekler. inceden bi salaklık var üstümde ama hayırlısı.

erkek gibi davranmak, kültüre bağlı şekillenmiş bir ölçüt olduğundan katılmadığım tespit.

bir kadının nasıl ki dedikodu yapmak kadınlığını belirleyen bir unsur değilse erkeğin de kaşını aldırıyor olması cinsiyetini belirlemede bir unsur değil. son dönemde elbette cinsiyetler arasında bir flulaşma, sınırları hafifletme durumu baş gösterdi ancak bu kasıtlı hamleyi dahil etmiyorum değerlendirmeye. ben bugün bir erkeğe "ya erkek adamsın yakışıyor mu hiç kaş aldırmalar, canımlı cicimli konuşmalar?" dersem bir gün tutar biri de bana "kadınsın sen, ne işin var orada burada. erkek değilsin ki gece vakti tek başına dışarı çıkasın." der.

toplumsal cinsiyet normlarının boyunduruğundan kadınları kurtarmaya çalışırken erkekleri mahkum etmek olarak değerlendiriyorum bunu.

gerçek, benim ona dair fikrime bağlı olmayan şeydir.
-jacques lacan
bunu biraz açmak lazım çünkü lacan'ın gerçek(reel) dediği şey ile günlük hayattaki gerçek farklı mefhumlar. lacan'a göre anlamlandırma tamamen dil ile alakalı. yani insanı insan yapan şey konuşabilme yetisidir. hatta bundandır ki daha az kelime bilen insan daha az düşünür. bunu günlük hayattaki gözlemlerinizden de çıkarabilrisiniz. fakat gerçeklik denilen şey dilin sınırları dışındadır. o orada öylece durmaktadır. anlamın ne olduğunun bile önemi yoktur gerçeklik için, varlığını ya da yokluğunu bizim ona dair üreteceğimiz fikirlere dayandırmaz.

dünya benim tasarımımdır.
-arthur schopenhauer
yani hayatı anlamlandırmalarımız tamamen tasarımsal bir inşadır. dolayısıyla gerçeklikle ilişkisellikten öte ilişkilenemeyecek de bir şeydir aynı zamanda.

gerçek nasıl ki onu tasarlayamayacağımız bir vaziyette a priori bir şekilde varlığını sürdürüyor olsa da gerçeklikle karşılaşabilirliğimiz vardır ve zaman zaman da yaşarız bunu. gerçeklik kelimelerimiz bittiğinde başlar. dilin sınır kapısını geçtiğimizde bizi karşılayan fakat vicdansız bir soğuklukla öylece karşımızda duran şeydir gerçeklik. sevdiğimiz biri ölür sözgelimi. kelimeler biter, şok edici bir gerçeklik öylece karşımızda durmaktadır. deli birini görürüz, bir şeyler söyler fakat yeterince uzun süre dinlersek kelimelere anlam vermediğini, onların yalnızca bir uğultu olduğunu fark ederiz. işte burada gerçeklik kendini gösterir. bir deli mutlak suretle gerçekliğe 'hapsolmuştur'.

“reis, bizi üzüyorsun ama. insan en azından murat dinç'in 1988'de ölen birinin üzerine credit suisse'de açtırdığı hesap üzerinden 2018 yılında yaklaşık 90 milyon avro'luk işlemin nasıl yapıldığını anlatır.” şeklinde olan tweettir.

çok ilginç suçlamalar bunlar. biliyorum, elbette ses kayıtları çıktı ve bir şey olmadı evet ancak bunlar devam ederse eğer bir şekilde yankı yapacağı bir gerçek. iktidar bu yankıyı nasıl soğurur ya da muhalefet peşinden gider mi bilemiyorum.

buyrun bu da çilekli link.

edit: başlıkları düzeltip birleştiren mod kişisinin bir ömür işleri ters gitmez umarım iki başlık oldu diye elim ayağıma dolanmıştı.

bir insanı yazısından tanıyamasak da random'ından kesin tanırız.

yayınlanan ilk türkçe kitap bilinenin aksine 1729 ylında arap alfabesi ile türkçe basılan "kitab-ı lûgat-ı vankulu" değil, ondan 11 yıl önce yani 1718'de nafpaktos ve arta metropoliti neofitos mavromatis'in yunanca harflerle türkçe ( yani karamanlıca) bastırttığı "hristiyan inancı antolojisi" isimli kitaptır.*

kaynak : 20. yüzyıl başlarında anadolu ve trakya' daki rum yerleşimleri / ari çokona

bedeninde tek eksik olan şey kalbinmiş gibi gelir.

sorumluluk sahibi olmayan kişilerin neyi nasıl harcadığına, nasıl yaşadığına dikkat etmediğini anlatan bir acayip atasözü. sanki herkes aynı olmak zorundaymış gibi...

benim de içinde olduğum yüzdelik gruptur.
araştırmanın linkini merak ettim ama. biz de oy versek %75'lere çıkar bence.

dört cüce daha vardı, arkalarında da asasına dayanmış, kahkahalar atan gandalf.

hali hazırda bir adet erkek muhabbet kuşu beslemekteyim. izmir içi dişi sahiplendirmek isteyen varsa alabilirim. daha evvelden 4 adet muhabbet kuşum olduğu için deneyimim mevcut. kuşları çiftlersem depodaki keklik kafesini çıkarırım.
eh napalım herkes kedi köpeğe ben de kuşa meraklıyım.

tanımların toplam okunma sayısı. evet bunu rica ediyorum sevgili yoldaş! kimler görmüş okumuş bu daha muhteşem bir özellik ama bunu bilmesek de olur, her tanımın toplam okunma sayısını bilmek istiyorum nedense. sanırım bunun sebebi etkileşim almayan tanımların acaba kimse görmedi mi hissinden kaynaklanıyor.

ilker aksum ve aras bulut iynemli için izlemiştim filmi. gayet de sarmıştı. bir dönemin atmosferini epey iyi yansıttığını söylemek mümkün.

sevdiğimiz veya sevebileceğimiz birine sımsıkı sarılmak için duyduğumuz büyük arzuya verilen isimdir.

yaptıkları müzik gerçekten olağanüstü, bir konserlerine denk gelmiştim, kendilerinden fotoğraf çekilmek istediğimizde bizi kırmamışlardı, zaten menajerleri merve evirgen *merve abıla!*'i tanıyorum, kadının elinin değdiği her grup müthiş.