insanın içinde ukde bırakanlar.

söz ve müziği kayahan'a ait olan, düzenlemesi de yine kayahan ve iskender paydaş tarafından yapılan, nilüfer'in seslendirdiği ve bir zamanlar dinlemeye doyamadığım şarkı.

hayatımda hiç alkol kullanmadığım için sahip olmadığım ve sahip olmak istemediğim anıdır.

böyle bilgi birikimi olması beni cezbediyor ya, hani böyle şak diye bilemdiğim şeyleri anlatıp bana bir şey katması hoşuma gidiyor, ama bu yüzden görünüşe hiç bakmıyorum... bilemedim, zaten çok da tecrübem yok aman

naber lan zibidi?

küçüçükken, tavuklarla solucanlar yüzünden kavga ederdim.
onların bulduğu solucanları, alır koparır ağzıma atardım.
annem fark etmezdi.
bir gün hırçın bir tavuk, bir solucan yüzünden gözlerimi oymaya kalktı.
annem yetişmese şimdi kördüm.
hoş görmüyorum*, kör sayılırım ama işte neyse.
o gün bu gün solucanlardan korkarım.
yuttuğum solucanların ahı tuttu beni.
bi tavuk yüzünden, tüm solucanlardan tırsıyorum.

acaba sokaklar neden köpeklerden geçilmiyor? köpekleri oyuncak zanneden, canı sıkılınca, büyüyünce sokağa salıverenler yüzünden. yazlıklarında çocukları "eğlensin" diye eve aldıkları köpeği eve dönüş yolunda arabadan atan insanlar yüzünden. sorumsuz davranıp bu canlıların kısırlaşmasını sağlamayan insanlar yüzünden. köpeklerin bir canlı olduğunu anlamayan insanlar yüzünden. bu hayvanların sahiplenme duygusu olduğunu o kadar anlattıysanız, ki "siz" kimsiniz bilmiyorum, tebrikler. umarım daha çok insana anlatırsınız ve insanlar sahiplenme duygusu olan bu hayvanları birinin bulup geri getirme ihtimali dahi olmasın diye tasmasını da çıkararak sokağa atmazlar. malum, sahiplenme duyguları var. canlı doğasını çok göz önünde tutuyoruz ya görüşümüzü savunurken.

ama yok canım, hayvanseverler var burada. köpeğin yaşama hakkını savunan insanlar mı suçlu? barınakların şartları iyileştirilsin diye uğraşan insanlar mı suçlu? yok öyle. o kocaman günah yumağını kimse bir grup üzerine yıkamaz. bu hayvanlar evcil. ormandan değil başka insanların evinden bahçesinden çıkıp sokaklara dağılıyor, yavruluyorlar.

bazen umudum ve şevkim hakikaten kırılıyor, sarsılıyor. keşke bazı insanlara rağmen değil de onların da desteğiyle bu hayvanların yaşam şartlarını iyileştirmeye çalışabilsek.

perküsyon enstrümanıdır. çalan kişiye baterist denir.
türkiye' de bu aleti en iyi çalan kişi volkan öktem'dir. tarzı itibariyle en sevdigim baterist burak gurpınar'dır.

yurtdışında "meytal cohen" diye bi avrat var. aleti yiyor resmen. ızlemenizi tavsiye ederim.

buradan

yevgeni zamyatin tarafından yazılan 1924 yılında yayınlanan ilk distopik kitaptır. rus yazar olmasına rağmen kitapta eleştirdiği toplum sovyetler birliğine benzetildiği için kitabının kendi ülkesinde yayını yapılmamış. ingilizce olarak new york'da yapılmış. ayrıca distopik romanların en bilineni george orwell olsa da ondan önce yayınlanan ilk distopik kitaptır. ayrıca george orwell 1984 kitabını yazarken biz romanından oldukça etkilenmiştir.

kitapta ne özgürlük ne demokrasi ne de birey; sadece matematik ve mantığın hükümranlığının geçerli olduğu bir hayattan bahsediyor. ismi bile olmayan kodlarla varlığını gösteren, her şeyin belirlenen saatlerde yapıldığı, hayalgücünün olmadığı bireylerin anlatıldığı bir kitap.bir mühendisin günlüklerini yazması ile başlıyor. tek devlet ve onun sureti velinimet’in demir eline teslim eden, insanların sadece birer kukla gibi yaşamlarını sürdüğü bir toplum. kitapta oldukça güzel anlatılmış. şaşırtıcı olan 1924 yılında yazılan bu kitabın günümüz şartlarına uygunluğu dikkat çekici. yazarın hayalgücü ve yüksek öngörüsü kitabın başarılı olmasında en büyük etken.

ege üniversitesi.

biri silgimi sürekli çalıyordu. haftada 1 silgi tüketiyordum. çalan kişiyide buldum hocaya söyledim hoca beni haksız buldu!

bana resim yüklemeyi öğreten yardımsever yazar.

bütün yazdıklarını okurum.

dedikodu, başkalarını çekiştirmek, kınamak üzerine kurulmuş konuşma olarak tanımlanmaktadır.
uzmanlara göre atalarımız ilk sosyalleşmeyi birbirlerinin bitlerini ayıklarken yaşamışlar. bit temizleme işlemi önceleri temizlik amacıyla yapılırken daha sonra zamanla sosyal bir işlev kazanmış. insanlar arasında fiziksel temasın sözlü iletişime bir adım olmasına ve bunun da insanları birbirlerine yaklaştırdığı düşünülmektedir. atalarımız da bence birbirlerinin bitlerini temizlemenin böyle geniş çaplı bir iletişime neden olacağını düşünmemişlerdir.

andrea duro flores.

düşündüğüm zaman bizi soyup soğana çeviren heriflerin bu kadar vizyonsuz olması, bilgilerimizin birilerine satılmasından daha çok endişe uyandırıyor.

ingilizce aman tanrım demek.
not: ingilizcede yok artık için genelde no way kullanılır.

manyaktır.

rusya’da iki arkadaş içip içip penis boyu yarıştırmışlar. kaybeden sinirlenip baltayla arkadaşının penisini kesmiş.

rus ruleti oynamışlar bildiğin. senin nasıl daha uzun diye saldırmış lavuk. buradan

sveti stefan bulgar kilisesi. demir kilise olarak da bilinir

"bir şeyin ters gitme olasılığı varsa, ters gidecektir. bir şeyin birkaç şekilde ters gitme olasılığı varsa, hep en kötü sonuç doğuracak şekilde ters gidecektir. bir şeyin ters gidebileceği olasılıkları engelleseniz bile, anında yeni bir olasılık ortaya çıkacaktır." *

eski kız arkadaşım, insanları gözlemlemeyi sevdiğini ayrıca kendine arada bir özel zaman ayırmaya ihtiyaç duyduğu için bunu uyguladığını anlatırdı.
bir kaç kez denemiş ve tat almıştım. tavsiye olunur eylem.