her şeyi bildiğini sanan yazarlarımız yapar bunu. üstteki tanımları açıp okumak yerine direk tanım yazmakla meşgullerdir.

booster, tsunami, crazy dance, hızlı tren ve daha nicelerine binip ters dönüp dağılmamış, her seferinde "acımadı kiiii" deyip başka oyuncağa koşmamış gibi sadece atlı karıncayı çekmem ironi değil sevgi. sizce de masal diyarına benzemiyor mu?
ps: vasiyetimdir ölünce beni lunaparka ya da yanına yakınına gömün.

etkili iletişimde önemli bir etkiye sahip olan sandviç metodu, karşımızdaki kişiye söylemek istediğimiz olumsuz bir mesajı, iki olumlu mesaj arasına alarak kişiyi rahatsız etmeden mesajı almasını sağlamaktır.
böylece hem iletilmek istenen mesajı aktarabilmiş hem de karşınızdaki kişi için en son akılda kalacak olan pozitif duygu ile konuyu tamamlamış olursunuz. kişinin algılarına set çekmesine de engel oluruz. bu yöntemle, karşımızdaki kişiyi kırmadan onu önemsediğimizi hissettirerek istediğimiz mesajı ona verebiliriz.

vallahi de billahi de yok be abi. satıcıda bir mahçubiyet ve ispatlama durumu söz konusu olur. senden önce bir abi geldi, aa bak şurada ona da yok dedim. müşteri ikna edilmeye çalışılır.

bunu bana gene hatırlat.

t: bütün sözlük yazarlarının aynı evde yaşıyormuşçasına entry girmesi gereken başlık.

ben başlıyorum,

biraz daha sessiz olun ya kitap okumaya çalışıyoruz burada!

uzun tanım girenler üzülmesinler. biz okuyoruz.* bilgiye de açığız kaosa da alimallah.

iyiyiz aslında ama hep bi muhalif hep bi tartışma dönüyor

ankara ruhu acıyla dolu fakat bağrında evlatlarını sevgiyle büyüten br şehirdir. spesifik bir özelliğini sayamazsınız belki doğasıyla ilgili. mesela denizi şöyledir, ormanı böyledir diyemezsiniz fakat onun farklı bir havası vardır. soğuktur fakat bir o kadar sıcaktır da, hem seversiniz hem lanet edersiniz.
hem entellektüel kültürü barındırır hem köylünün nasırlı ellerinden çıkma ürünlerini, bilmem kaç dönüm tarlasını saklar içinde.
yani en güzel yani zıtlıkların ahenkli birleşimidir bence.

türkiye ortalamasına iki gömlek üstün bilim adamı.
çok geniş bir bilgi birikimine sahip bir bilim insanıdır. ateisttir ve bunu söylemekten hiç çekinmez. eğer tartışma ortamlarına denk gelirseniz veya izlerseniz "tartışacağın konuyu önce adam gibi öğrenin, ondan sonra gelin" tavrını görecek ve hatta duyacaksınız. bu tavrı eleştirilse de bence doğru ve haklı bir tavırdır. dünya çapındaki bilim insanlığı mevzusuna hiç girmiyorum. hemen herkes duymuştur bir şeyler.

kafa sözlük kitap edebiyat kulübüyle birlikte okuduğumuz üçüncü ve kendi adıma çin edebiyatından okuduğum ilk kitaptır kendisi. ayrıca,1993 yılında yayımlanıp hemen ardından yasaklanan bir kitap yaşamak.
yaşamdan vazgeçmek için birçok sebep sunulmuşken önüne, yine de yaşayabildiğin kadar yaşamak.
gençken, anın verdiği coşkuyla, belki de şımarıklıkla elindekilerin kıymetini bilmeden dibine kadar kaybetsen de yaşamak.
her şeye sıfırdan başlayıp yuva kurarak yeniden başlar yaşamak.
açlıkla sınansan, bir avuç pirince muhtaç olsan da yaşamak.
ve tüm sevdiklerini birer birer kaybetsen, hepsini ellerinle toprağa gömsen de yaşamak.

başkarakterimiz fugui'nin öyküsünü okuyoruz kitap boyunca bir anlatıcı olarak. köy köy gezip hikaye toplayan birine tek bir detayı bile atlamadan, sade ama bi' o kadar da içten bir dille anlatıyor hikayesini. defalarca ''nereden bilebilirdim..'' deyişiyle hiç beklemediği acılarına, içinde kalan burukluklarına şahit oluyoruz.

çin'in karanlık tarihinden kültür devrimini; insanlara yaşattırdığı acıları, açlığı, kayıpları okuyoruz.
kısacası yer yer gözlerim dolu olarak, yer yer içimde öfkeyle, umutla okuduğum bir kitaptı yaşamak. çok yüksek beklentilere girilmeden sade ve akıcı diliyle 2-3 saatte okutturdu kendini. bence herkes fugui'nin hikayesine kulak vermeli, en azından 'yaşamak' kavramına derinlik katarak daha farklı bakabilmek adına.

anket başlıkları.

frambuazlı pasta.

ortalamayı yükselttiğim için arkadaşlarımdan teşekkür bekliyorum. akşam çay ocağında gündeme getirecem bu konuyu.

sıkça yaptığım eylem..

her bir bildirime tek tek tıklayıp yazarın profilini inceleyecek kadar ruh hastası bir kişiliğim var. böylelikle yeni yazarlar keşfedip takibe alıyorum.

bir atıf yılmaz filmidir.

filmin senaryosunu başar sabuncu yazmıştır. filmin başrollerinde türk sinemasında bir dönem çekilmiş en iyi ve en kötü filmlerde oynamış olan ilyas salman, oyunculuğuna her zaman şapka çıkardığım hümeyra, mustafa alabora, ismet ay, metin serezli, erdal özyağcılar ve salih kalyon oynamıştır.

köyden şehire inşaatlarda çalışmak ve köydeki zorlukları aşabilmek için biraz para kazanmak için gelen mehmet ali çalıştığı inşaatın sahibi olan firma tarafından oyuna getirilir. kendisine bir dair çıktığı duyurusu yapılır ve bu reklam sayesinde inşaat firmasının tanıtımı da yapılır. ancak işinden içinde elbette ki bir sahtekarlık vardır.

bu filmden iki sen önce çekilen ve başrolünde kemal sunal’ın oynadığıyüz numaralı adam filminden hiçbir farkı yoktur aslında talihli amele’nin başar sabuncu, osman f. seden’in senaryosunu birazcık değiştirmiştir sadece.

filmde köyden gelen adamın ölümüne iyi niyetli , şehirde yaşayıp kapitalist düzenin kölesi olan insanların ise inadına cin fikirli olması yaklaşımı bana her zaman basit ve zayıf gelmiştir. yine de izlenebilir filmler arasında sayabilirim bu filmi.

bir miktarı enflasyon, büyük miktarı ise ev sahiplerinin açgözlü olmasının sonucu olan artıştır. maalesef ülkemiz insanı, sürekli en yüksek kim veriyorsa; bak burada bu kadar veriyorlar, ben de bu kadar isterim diyip daha yükseğe taşıyor kiraları..

genellikle kaygı içeren stresli yaşam olaylarından sonra gözlenen, bireyin bilinç, bellek ve kimlik algılarının bozulmasıdır. bu bozukluğa sahip bireyler önemli olayları hatırlayamayabilir, geçici olarak kimliklerini unutabilir ya da yaşadığı çevreden çok uzakta başka bir kimlik benimsemiş olarak yaşayabilirler.

4 başlık altında incelenir: *
(bkz: dissosiyatif amnezi)
(bkz: dissosiyatif füg)
(bkz: dissosiyatif kimlik bozukluğu)
(bkz: depersonalizasyon bozukluğu)