son yıllarda mühendisler galyum metali ile bazı metalleri karıştırarak çok sağlam ve elastik bir madde elde ettiler. bu alaşımın ileride robotlarda deri olarak kullanılabilmesi söz konusudur.

hani değişiyordu ?

kendi adıma hiç yaşamadığım durum. yaşımdan memnunum; yaşadıklarımdan memnunum iyi veya kötü. keşkem yok. hani bir peri çıksa karşıma, dese ki 20’lerine döndüreceğim seni, aman aman derdim. o zorlukları, o mücadeleleri , o hırsları tekrar yaşamak istemezdim. hayat zorlu bir süreç ve tam o sürecin en zor kısmını bitirmişken, tekrar başlamak istemem. bunu dememin nedeni kötü anılar değil; sadece ‘tatmin olmuş bir hayat’tan ötürü. hayatında keşkeleri çok olan insan, geçmişe özlem duyar zannımca.

kirpikleri sevin

bence yüzde 68'den fazladır.

geçen bir yazar benim tanım girilmemiş başlıklarıma tanım girerek beni mutlu etti. sonra dedim ki, ben niye mutlu etmeyeyim yazarları*. bir kaç gündür yazarların başlıklarından tanım girilmemiş olanları seçip, akışa bırakıyorum. iyi bir uygulama bence. hem akış da canlanmış oluyor.

sadece burası var,bir dostumun daveti ile geldim başka hiç bir sosyal mecrada yokum.
burası güzel yer.

tarihin en trajik facialarından birisi olup cidden akıl alır gibi bir olay değildir. final destination filminden bir sahne gibidir

1919 yılında, amerika birleşik devletlerinin boston şehrinde, -izlediğim bir videoda anlatıldığı üzere- çeşitli mühendislik/hesaplama hatalarından dolayı, yüksek bir noktaya kurulan devasa bir pekmez tankının patlaması sonucu, yaklaşık 10 milyon litre pekmez, boston sokaklarına 56 km hızla ve 8 metrelik dalgalar formunda hücum etmiş ve 21 kişinin ölümüne yaklaşık 150 kişinin de ağır yaralanmasına sebep olmuştur.

pekmezin yoğunluğunun suya göre hayli yüksek olması ve insanların böyle bir ihtimale hazırlıksız yakalanması da facianın boyutunu artırmıştır. sonraki nesillerin çocuklarına, torunlarına, dedelerinin, ninelerinin nasıl öldüğünü anlatmaları hayli zor olmalı.

anasına sövmeden yandığını görmediğim lamba.

yani (bkz: hakaret sensörlü lamba) doğrudur. ben gideceğim yere gittikten sonra yanarlar genelde.

bir dönem hareket sensörlü kapılar da beni görmüyordu. sonra sanırım aralarında konuşup anlaştılar şimdilerde buyur ediyorlar içeri sağ olsunlar. benim aldığım kilolarla alakası yok gaganızı kırarım sizin şii. yoktur yani umarım. *

gerçek bir pastirmalı çörek tarifi veriyorum dostlar.
- çokça yemek sevgisi
-çok tatlı bir dil
-biraz üşengeclik
-biraz delilik
-çokça sevgi
-bir tutam psikoloji
-bi sürahi bitki ve hayvan sevgisi
-daha sonra oluncaya kadar içersine mükemmellik ekliyoruz. sonra da fırına veriyoruz veee afiyet olsun.
edit: çörekçigimin haklı olması sebebiyle hayvan ve bitki sevgisini bir sürahiye çıkardım dostlar. bu şekilde daha lezzetli olduğundan emin olabilirsiniz.

felsefe deseniz felsefe, yemek deseniz yemek, mizah deseniz mizah, kalite deseniz kalite hepsini bir bünyede barındıran bir yazar olur kendileri. arkadaşım olduğundan demiyorum gerçekten keyifle yazılarını okuduğum bir isim. felsefeye ilgim çoktur mesela ama böyle yazılar yazamam çünkü benim aklım yemekten fazlasını çok alamıyor. 5 yazımın 6 sı yemek. şaka bir yana detay yazılar yazarken ben fenalaşıyorum. ilgimi çeken her konu da da yazıyorum ama kuzguncuktaki vişne gibi güzel yazıları yazamadım sözlük.

vahşi ve kaotik nickli son samuray ile bir viking gemisine binip ingiltere kıyılarına akın düzenlemek isterdim.

odin is with us!

biz ekşiden kaçıyoruz, ekşi bizi bırakmıyor sağolsun yazarlar sayesinde dediğim başlık.

''la fée verte (yeşil peri)'' olarak da bilinen bir garip içki türü. bir çok hastalığa karşı etkili olacağı düşünülen içki, diğer tanımlarda da bahsedildiği üzere halüsinasyonlarla başlayıp sinir sisteminin yıkılmasına kadar giden bir çok yan etkiye sahip. buna rağmen 20. yüzyılın başında sanatçılar tarafından yaygın olarak tüketiliyormuş, öyle ki özellikle kokteyl saatleri bu sebeple ''l'heure verte (yeşil saat)'' olarak anılmaya başlanmış.
viktor oliva - the absinthe drinker (1901)

onlara her zaman demek istediğim şey ektedir.

"yeni çağa" ayak uydurarak bitmiştir. evet eskiye göre çok daha fazla kullanıcısı, reklam gelirleri, alexa sıralaması falan olabilir. fakat niceliksel olarak gelen bu "başarıların" niteliksel olarak karşılığı sıfırdır. aradaki dengeyi para uğruna alaşağı edip cebini dolduruyor.

yazdığınız şeyler popüler kültüre hizmet etmiyorsa kimsenin dikkatini bile çekmiyor. onbinlerce kullanıcısı bir o kadar da ziyaretçisi olsa da yazdığınız şeyler "okunmuyor." ciddi anlamda okunmuyor. gidin bir günlük tutun daha faydalı olur. yazdığınız entryler bazen sol frame'de gözükmüyor bile. bildiğin çıkmıyor oraya. eminim trollük yaparak hit kovalayan yazarlar sol frame'e "algoritma" adı altında daha çok çıkarılıyordur. açtığınız başlıklar, yazdığınız entryler trollük içermiyorsa önemsiz. devasa bir kakafoniye kurban gidiyor her bir kelimeniz. böyle bir ortamda neden yazayım? yazmam. tez zamanda "inci" gibi bitmesi dileğiyle.

teoman "en güzel hikayem" şarkısında diyor bu gerçeklerden birisini...

evet ölmek bazılarımız için korkunç bir gerçek olabilir ama bazen ölseniz dahi olduramayacaklarınız, değiştiremeyecekleriniz var, bana kalırsa bu daha korkunç ve can yakıcı bir gerçek...

bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen...

beytepe kampüsü ormanın içine kurulu olan, kampüsünde oksijenden karnınızın acıktığı, kızılay’a yağmur yağarken beytepe kampüsüne kar yağan türkiye’nin en iyi üniversitelerinden biri.

kadınlara karşı güvenini kaybetmiş bir adamla karşılaştığında birbirlerine ilaç gibi gelecek olan kadındır.
yeniden güven kazanan çiftin gözleri yeniden ışıldayacak, kuşlar yine cıvıldayacak, kırlar yine yeşillenecek, güneş yine parlayacaktır. güven yitimine neden olan tüm sebepler dürüstçe masaya yatırılacak, aa bende de öyle oldu şeklindeki bitmek bilmeyen ortak cam kırıklıkları yeniden tamir edilecektir çiftler nezdinde.