christopher nolan'ın yönettiği 2014 yapımı şaheser. müziklerini hans zimmer bestelemiştir. senaryosu oluşturulurken kip thorne'dan yardım alınmıştır. karadelik sahnesi için oluşturdukları simülasyon, birkaç bilimsel makalenin yazılmasına ön ayak olmuştur.

lisede müdür ve müdür yardımcısının soyadları coşkun ve azgın.

bir bitkinin yapraklarının içine birtakım yiyecek maddeleri koyup pişirmek kimin aklına gelmiş? üstelik neden özellikle o yiyecek maddeleri de başka bir şey değil? yoksa başka şeyleri de denedi de çok mu kötü oldu? (bkz: yaprak sarma)

***

peki, ilk kez kim "kocaman, taştan bir kutu yapalım. bunun içerisinde birbirini hiç tanımayan onlarca insan toplanıp birbirinin her türlü gürültü patırtısına, pisliğine göz yummak zorunda kalsın." dedi ve apartman fikri çıktı ortaya? hangi aklı evvel "evet güzel fikir, yapalım bunu ve içinde yaşayalım." diye kabul etti?

kim bu insanlar, kim?

anneler kızlarını sadece onların istedigi gibi biri olursa sever ogullarını ise ne olursa olsun.. bu cumle saplandi kalbimizede bu gece...

"nefes aldığın şehir ne kadar şanslı.
kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır..."
üstteki yazara iltifatım sait faik abasıyanık'tan gelsin o zaman*.

sinir hücreleri arasında kimyasal madde aktarımının yapıldığı özelleşmiş bağlantı noktası.
(bkz: nörotransmitter madde)

uluslararası insan hakları doğrultusunda hareket eden ve uzun adamı desteklemeyecek kadar zeka belirtisi gösteren her yazara saygım vardır efenim, iyi geceler diliyorum.

49 yıldır hiç yaşlanmayan 3 genç adamın hayattan koparıldıkları gün.
49 yıldır neden asıldıkları anlaşılmayan 3 genç adamın bitmeyen yasının yıl dönümü.
49 yıldır tanımadan sevilen 3 genç adamın bıraktığı yürek acılarının bir kez daha kor olup yaktığı gün.

yazarların bazıları şaşırmış ama gerçekten bu kadar sevdiği olduğuna kendisini takip etmeye başladıktan sonra karar verdim. otuz yaş altı fenomenleri takip ediyor ve neler yapıyorlar, nasıl para kazanıyorlar algılamaya çalışıyorum. kendim de otuz yaşındayım ama influencer, fenomen gibi kavramlarla yeni tanıştım. bitirdiğim okulları ve aldığım maaşı düşündüğümde sosyal medya fenomenlerinin benden çok daha başarılı oldukları sonucuna vardım. kendim de sosyal medya fenomeni olabilir miyim diye düşünmeye başladım ancak aklıma gelen şeylerin neredeyse tamamında ya kendimi ya çocuğumu ya ailemi sosyal medyada ifşa etmem gerekiyor. ailem ve kendimi dahil etmeden sahip olduğum bilgiyi pazarlasam diyorum, sahip olduğum bilgi hukuk, kimsenin oturup hukukla ilgili bilgi almak isteyeceğini işin doğrusu düşünmüyorum. kendilerini sosyal medyanın kölesi yapmadıklarını iddia ederek güya oyun oynayarak para kazananlar veya ürün tanıtımı yapanlar ya da başka bir şekilde fenomen olmayı başaranların neredeyse tamamı aslında bir nevi özel hayatını satıyor. ben de sosyal medyaya uzak biriyken bu insanları seviyor olamazlar ya parayla içerik girdiriyorlardır diye düşünürdüm. ama bir süre bu tarz kişileri takip etmeye başlayınca ciddi ciddi bu insanlara hayran olan gençler ve çocuklar olduğuna inandım. nasıl ki ben zülfü livaneli hayranıysam bu insanlar da bahse konu bu sosyal medya fenomenlerine hayran olmuşlar çok da yadırganacak bir durum yok aslında. yadırgamaktan ziyade beni ve benim gibileri şaşırtan bir durum söz konusu sadece.

edit: imla.

kendilerine, ne kürt'den ne de türk'den af yoktur.

ben bu adamı dinlerken bu kadar yükseliyorsam, dinleyen sözlük kadınlarının hallerini tahmin edemediğim yayıncıya* sahip yayın.

değmez hiç kimse için.

klipte işaret dili kullanmaları çok ince bir davranış değil mii?

herkes hayattan bir şey almak ister. ancak ona bir şey vermek istemez. çoğu kimse hayata menfaatçi, zorba, asalak bir halde atılır. hayatın anlamını bu asalaklıkta arar.

| beyaz zambaklar ülkesinde

yok.
din, benim huzur kaynağım.
yaratıcıya teslim olmak, onun rızasını kazanmak için ibadet yapmak, güzel ahlaklı yaşamaya çalışmak, yaratıcıdan yardım istemek, yaratıcıdan af dilemek bana iyi geliyor.

ani gelen bir hisle mesaj alımını kapatmış yazardır. oh be bir ferahlık geldi şimdiden. artık kimseden nude falan da almam. mis gibi oldu.

gençleştim resmen bu kadar mı fark eder.

ps: kimse üstüne alınmasın öyle içimden geldi. yine içimden gelince açacağım.

fransız yazar jean teule'un 2007 yılında yayınlanan novellasının adıdır. 2011 yılında ismail yerguz tarafından türkçeye çevrilmiştir.

çok zihni yormayan kara mizah okumak isterseniz tercih edebileceğiniz bir kitap olmakla birlikte bol bol güleceğinizi de garanti edebilirim.

ayrıca 2012 yılında le magasin des suicides adıyla animasyon filme de uyarlanmıştır.

afrika'nın batısında bulunan benin ülkesinin başkentidir.

müzikte şeytan aralığı diye de adlandırılan, teknik olarak "artmış dörtlü" olarak ismi geçen aralığın bir diğer söylenişi.