ekşi sözlük 1999 yılında kurulmuş ve şimdi 21 yaşında olan bir sözlüktür, adeta bir çınardır. o zamanlar buralar hep dutluktu.
kafa sözlük ise daha 1 aylık, bir filiz.
ekşi sözlük'te eylül 2020 itibariyle toplam 208.286 üye varken, burada henüz 3.238 üye var. lakin nicelik değil nitelik önemlidir, içerisi şampiyonlar ligi gibi olmalı diyorsan bir zamanlar fakir ama gururlu bir genç vardı.
eski kendini değişen koşullara göre yenilemezse yeni eskiyi yener.
ekşi sözlük 21 yıldan beri rakipsiz olduğu için değişime ayak uyduramadı ve o çınar içten çürümeye başladı. kaliteli bir sözlük doğarsa ekşi sözlük de onunla rekabet eder ve güzelleşir. kafa sözlük hele 1 yaşına bassın, daha karpuz keseceğiz.
"bir çiçek diğer çiçeklerle rekabeti düşünmez, sadece açar..."

çalışın, çalışın, çalışın hiç kimseye muhtaç olmadan çalışın, üretin, boş kalmayın, fırsat buldukça kitap okuyun..

kafa sözlük iflas etmiş haberlerinin yayılmasına sebep olacak başlıktır.

yoldaşın istiklalde mendil açması tarzında başlıklara hazır olun. artı anladığım kadarı ile 500 bininci tanım girildiğinde iko sözlüğü patlatacak.

güzel zaman geçirdik. hepinize teşekkürler...

benimdir, ulan 20 liraya a101'den don alamazsın don! alsan da iki güne dekolteli olur. eşek gibi çalışıp para kazancam iki bir şey dinler izlerken yiaa turuncu sarayım da geri alayım da riklim gitsin dicem! seni döverim çoçuk!!

mfö'nün mazeretim var asabiyim ben* albümünde bulunan ve ismet özel'in amentü, mazot ve celladıma gülümserken çektirdiğim resmin arkasındaki satırlar şiirlerinden esinlenilerek yazılmış şarkı

1994 yılında trt'de yayınlanan müzikli hatıralar programında; mfö orijinal kayıtta bulunmayan bir kaç bölüm daha ekler şarkıya. bu eklenen bölümlerde yine amentü şiirinden bir dize* olduğu gibi ek olarak propaganda şiirinden bir dize daha eklenmiştir.


"ağlamadan
dillerim dolaşmadan
yumruğum çözülmeden
gecenin karşısında*

gündelik sözler arasında
bir aşkın komasında
yumrugum çözülmeden
gecenin karşısında

şafaktan utanmayıp
utandırmadan aşkı
üzerime yüreğimden başka bir
muska takmadan
ağlamadan*

belgeler gerekli
kanıtlar, ifadeler
mühür ve imza peşpeşe kaç gece*
yıllarca, yıllarca

ağlamadan
dillerim dolaşmadan
yumruğum çözülmeden
gecenin karşısında

haytanın tekiyim ben
bunu bilsin insanlar*
ruhumun peşindedir
o eski yanlışlıklar

belgeler gerekli
kanıtlar, ifadeler
mühür ve imza peşpeşe kaç gece
yıllarca, yıllarca
yıllarca, yıllarca

ağlamadan
dillerim dolaşmadan"

jose mauro de vasconcelos tarafından 1968 yılında yazılan, yazarın kendi çocukluğundan izler taşıyan ve 12 günde yazdığı romanın adıdır.
daha sonradan yazdığı, güneşi uyandıralım ve delifişek romanları ile 3'lü bir seri halini almıştır.
2012 yılında marcos bernstein yönetmenliğinde sinemaya uyarlanmıştır.

emre aydın-unut gittiğin bir yerde

bir olayı olmadan önce kafamda canlandırıp, o olayın yüzlerce olasılıklarını hesaplayıp o olay başıma geldiğinde düşündüğüm şeyi hayata geçirmek.
evet biraz karmaşık yazmış olabilirim, ama nasıl ifade edeceğimi tam olarak bilemedim.*

yeni gün. sabah uyanıyorum, doğan güneşe, aldığım nefese, yaşadığım hayata sövdükçe sövüyorum. sonra çaydır, kahvedir, kahvaltıdır bir de bakıyorum ki yumuş yumuş olmuşum. hayattayız abi bu da bişeydir deyip atılıyorum keşmekeşine.

malum pandemi sürecinin etkileri insanımızı ister istemez olumsuz anlamda fazlasıyla etkiledi. kendimizi toplumdan soyutlama, sosyal izolasyon, yaz döneminden itibaren maruz kaldığımız sokağa çıkma yasakları ve akabinde gelen eksikliğini hissettiğimiz güneş ışığının bünyelerimize tesir edememesi bizleri bedenen ve ruhen fazlasıyla yormuş vaziyettte.

önceleri hafta içi rutini olan çalışan ve okullarına devam etmek zorunda olan insanımız için hafta sonunu iple çekme durumu, cuma günü mutlululuğu ya da pazar sendromu da bu süreçle birlikte kendini unutturmuş bir vaziyette. bazı değerleri de bu süreçte anlamış ve idrak edebilmiş de olduk ayrıca. insanlarla iç içe olmanın, toplu bir şekilde buluşup sohbet edip kafa dağıtmanın yok olduğu sadece telefonlar aracılığıyla görüntülü konuşmalara sığdırılmış hayatlar yaşar olduk.

sarılmanın kıymetini anladık mesela. bilimsel olarak da kanıtlanmış olan iki insanın birbirine sımsıkı sarılmasıyla oluşan pozitif enerji aktarımı da bu süreçle birlikte bir kenara bırakılmak zorunda kaldı. fakat özellikle hafta sonlarını ve sokağa çıkma yasaklarını kişisel gelişim anlamında iyi değerlendirmek adına bolca kitap okumak ve kişiyi geliştirmeye yönelik bazı aktiviteler yapmak elzem oldu.

pandemi sürecine bir de soğuk ve kasvetli havalar eklenince psikolojilerimizi sağlam tutmak her ne kadar zorlaşsa da bu süreci de lehimize çevirmek yine kendi ellerimizde. güzel alışkanlıklar edinip, bolca kitap okuyup, online kurslara yazılıp sertifika sahibi olmayı deneyebiliriz mesela. bu sürecin en kısa zamanda bitmesi herkesin arzusu. umarım en sağlıklı ve normal bir sosyal hayat yakındır bizlere. çünkü buna çok ihtiyacımız var.

bir howard philips lovecraft kitabıdır.

ismini duyduğunuz andan itibaren içinize bir endişe, gittikçe yoğunlaşan hafif bir korku, kaçıp gitme ve uzaklarda bir yerde saklanma isteği uyandıran h.p.lovacraft’ın bu muhteşem öyküsü everest yayınlarının (bkz: açık hava serisi)nden bir kitap olarak yayımlandı.

bazen, özellikle de yüksek bir yerde olan köyümüzde yere uzanıp gökyüzüne baktığımda, hele de geceyse ve çok fazla yıldız varsa içime anlam vermediğim bir korku dolar ama bu korkuya aynı zamanda bir heyecan da eşlik eder. bilinmeyene, kavranmayana, anlaşılmayana karşı duyulan korkunun getirdiği merakla soslanmış bir korkudur bu.

bu öyküyü okurken de tam olarak aynı hisleri duydum içimde. ilk okuduğum zaman da aynen öyle hissetmiştim. kadim bir korku, kötülük tanrısı cthulhu. huzursuz uykusundan uyanmak için yavaşça hareketlenmekte. onun gözlerini aralaması yaşayan insanların uykularının huzursuz kabuslara dönüşmesi demek. ne canlı ne de ölü olan bu tanrı ölümün ayak seslerini de getirmekte hiç kimsede olmayan beden yapısının içinde.

çözülemeyecek bazı gizemlerin çözümsüz kalması herkes için en iyisidir belki. pandora rahat rahat uyusun.

bugüne kadar denk geldiğim birkaç yazar var böyle.''türkçeyi ne kadar düzgün kullanıyorsun, libidom tavan yaptı yiğidim''şeklinde mesajlar alınca başlık açma gereği hissettim. tabi birkaç erkek de vardı ama ağa istediğiniz türden balıklar da takılabilir. rastgele!

edit:aga bi balık kaçtı bile tabii olacakmış.

o zamanların minibüs şoförü ruhlu amcaları arka tarafa(avrupa'ya) doğru ilerleyelim boşlukları dolduralım demiştir.

bir anda, bir kazada veya bir cinnet ile bir ailenin yok olması, hayatı sorgulama gereği duyuyorsunuz, bir afganin ülkesini bırakıp, daha iyi bir yaşam için aylarca yollarda geçirip geldiği yabancı bir ülkede donarak ölmesi, yine hayatı sorgulama duyumu oluyor.

sessizce bir köşede öldürülmeyi bekliyorum... reddettiğim biri mi, sevgilim mi, eşim mi, eski eşim mi, ailemden biri mi yoksa hiç tanımadığım biri mi olur bilemiyorum. fakat bu ülkede bu zihniyette insanlar olduğu sürece kadınların sonu böyle olacak... acıyorum hem kendi korkularıma kendi çaresizliğime acıyorum, hem de beni - ve tüm kadınları- bu hale getirenlerin insanlığına acıyorum.

senin canını yakma imkanın varken susmayı tercih ettiğin kişilerin gelip senin içine öküz oturtması...

hayla, saten
normalde pek yazıma önem vermem ama bu ikisi beni çıldırtıyor.