daha dün türkiye’ye gelen, bol bol çikolata, alman peyniri ve makyaj malzemesi getirmiş canım teyzemin içinde bulunduğu gruptur. şerefine pastalar baklavalar alındı, ertesi günü de güzel bir kahvaltı hazırlandı. bir de giderken harçlık olarak avro fişeklemesi muhtemeldir. iyi ki varsınız alamancı akrabalar.

başlığa göre yaptığım çıkarım, allahsız olunca direkt şerefsiz oluyorsun.

kazanamayacak olsak da safımız belli olsun diyerek katılım talebimizi değerli yazarımıza buradan iletmiş olalım.

ıncir kayısı ya da hurma arası ceviz. çok da lezizdir efenim.

insanların yoluna çıkarak silah zoruyla can ve/veya mallarını alan kişi.

--! spoiler !--

yok haksız tahrik. yok iyi hal... indire indire, bir tek madalya takmadıkları kalmış sana. ben okudum o mahkeme tutanaklarını. her zaman ki gibi gereği düşünülmüş de, gereği yapılmamış o mahkemede..

--! spoiler !--

kırmızın rujun hafifletici sebep olması geldi birden aklıma.çokta söylenecek söz yok ya neyse.

anlamayan yazarlar için not: cezaevi olması için f tipi olması gerekmiyor. bak kadın ne demiş, cezaevi daha özgür onun hayatına göre. her an "nereden zarar görebilirim?" diye soruyorsan, hayat sana cezaevidir.

sizin kafalar da cezaevi örneğin. şurada bir belge yayınlanıyor, ona bile saldırmadan duramıyorsunuz.

alsancakta kıbrıs şehitlerinde punta bar vardı eskiden. sahnedeyiz. çalarken bizim davulcu kendini kaybetmiş. o kadar hayran oldum ki adamda ki aşkla davul çalışa, ben sahnede çalarken seyirciye popomu dönüp onu izliyom. baget elinden fırladı biladerimin o heyecanla. seyirciye doğru gidiyodu bir refleks yapıp yakalıyım derken o karanlık loş anda kabine takıldım seyirciye doğru uçtum sahneden. kendime geldiğimde bir kızın kucağındayım. kalkmaya çalışırken daha da yuvarlanıyoruz tabi . üstüme birası da dökülmüş. rezaletti ya ama ne zaman konusu açılsa güleriz.

tanımlarını okumaya doyamadığım yazar. mahlasıyla sık sık karşılaşmama rağmen tanımlarını okumak bugüne kısmetmiş. geç keşfettiğim için biraz üzüldüm. umarım yazmaya devam eder, bizde bol bol okuruz.

bir tuhaf insanlardır. ne sevmeyi bilirler insan gibi, nede çekip gitmeyi. bir tutam narsistik bir tutam bencillik.

muhtelif tipler var burada. ben bazılarını yazayım gerisini de siz doldurun.
-düz yazarlar: sözlüğün çoğunluğunu oluşturan yazarlardır. okur ve kimselere bulaşmadan yazarlar. (bkz: sözlüğün düz yazarları)
-troller ya da troll görünümlü yazarlar: sözlükte nesilleri tükenmekte olan yazarlardır. neredesiniz?
-popüler yazarlar: takipçisi ve karması bol yazarlardır.
-kankacı ve sosyal yazarlar: nickaltları kalabalık, kulüp sahibi, doğum günleri kutlanan yazarlardır.
-işçi ya da emekçi yazarlar: sözlüğün en eski zamanlarından beri yazan vefalı yazarlardır.
-asi ve uçarı yazarlar: çoğu zaman isyan edip bazen de uçurulan yazarlardır.
-tematik ve madalyon sahibi yazarlar: akademik tiplemeli yazarlardır.
-goygoycu ve kurgucu yazarlar: sözlüğün eğlence tarafını oluşturan yazarlardır.
-lordlar kamarasına dahil olan yazarlar: sözlüğün kurumlarında makam sahibi olan yazarlardır. çakarlı tanım sahibidirler.
-yalnız yazarlar: kendi halinde mücadele veren tiplemelerdir.
-yanlış yazarlar: yanlışlıkla yazar olmuş ama bundan haberi olmayan yazarlardır.

eminim çok daha fazlası var. her halinizle sizi, sözlüğü seviyorum.

kadınların ve kuaförlerin bilebileceği bu rengi tarif etmesi de biraz zor açıkçası. rus kızının saçının sarısı desek uymaz, viking sarısı desen o da uymaz. bu sarı, doğal olan, abartısız ve fazla parlak olmayan bir sarı.

aklını din, imanla bozmuş bir yere illa bunu sıkıştırmak için olay kovalayan yazar beyanı. yok artık lebron james ya. namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz hesabı (pardon imansızlar için din temalı örnek verdim ama) * insanın canı anlamak istemezse illa ki bir kılıf bulur.

marşta şöyle bir dize var.

“garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar” garb ne? batı. türk milleti zaten ezelden beri batı ile savaşmıştır. hani türk’e “barbar” diyen batı. bu batı medeni midir? batı özentilerine göre medeniyetin allah’ıdır be! üfff!
oysa batı tek dişi kalmış canvarın ta kendisidir.

ayrıca marşta, al sancak, nazlı hilal şeklinde türk bayrağına ithafen sıfatlar kullanılmıştır. bu mükemmel şaheserdeki edebi sanatların ne olduğunu anlamak isteyen gitsin lise yılları edebiyat kitaplarını okusun. belli ki o derslerde okulu asmışlar. zaten burada al sancak ve hilal’den kasıt kesin üzerinde kılıç ve kelime-i tevhid olan yeşil arabistan bayrağıdır. net!

ha, bir de kırmızı zeminle hilal ve yıldızlı bayrağın 1844’te resmen kabul edildiğini biliyor isek, marşın da 1921’de, yani tam tamına 77 sene sonra vuku bulduğunu idrak edebilecek dimağlara sahip isek fantezi dünyasında yaşamıyoruz demektir.

aklı hür, vicdanı hür her türk bunu kavrayabilir. arada kalanlara allah selamet versin. allah dedik ama artık idare etsinler. *

eski gülüşünden eser kalmaması. buradaki birçok yazardan küçüktür yaşım. hatta belki yüzde doksanından. ama şimdiden eski gülüşlerimi özledim. mesela açıyorum bir eski fotoğrafımı izlemeye dalıyorum. eski bene hayran kalıyorum doğrusu. öyle güzel gülmüşüm ki hiçbir zorlama yok.
sonra dönüyorum kendime "ulan diyorum. sen daha kaç yaşındasın da bu hale geldin? yaşlanınca çekilmezsin herhalde." diyorum.
yalan yok şimdi de enerjim yüksek. ama işte geriye doğru dönünce, özlüyor insan. zaten hep özler insan, geçmişi ve geleceği. bir şimdisinden mutlu olmayı bilmez.

spoiler: filmin sonu

bir gorselle anlatmak istedigim kafa sozluk kurucu admini.*

akista bilgi içerikli tanım aramaya son, güzel özellik. şimdi bilgi içerikli tanım yazma vakti. bir tanım yazmak 30 saatimi alıyor ama olsun.

türkü seven insandır.
alın bunu alın bunu burdan...

"ancak yaşamlarına bir anlam vermek isteğiyle kendi kendilerini ortadan kaldırmış karakterler baştan çıkarır bizi."

(bkz: emil michel cioran)
(bkz: var olma eğilimi)