günümüz insanının* daima hissettiği duygu.

sahi,ne zaman tam hissedeceğiz?

orasını hiç birimiz bilemeyiz, inanç bireysel bir olgudur çünkü. fakat; inançlıyız çok şükür diye gezenlerin, neler neler yaptığını biliyoruz bence birazcık da bu gerçekliği düşünün, sorgulayın.

kafa izin modunda olan yazar.
bu ara takip ettiğim, sevdiğim bir çok yazar kafa izninde.
işleri, güçleri var biraz ara verdilerse tamam ama uzun soluklu bir gidişse canımız sıkılır.

üç gün mühlet geldin geldin gelmedin biz geliriz. yani haber verin bari biz de gelelim.
iyi hadi çık gel söz bir şey demeyeceğiz.

hadi hoş gel.*

senin çocuğunda sana yaparsa anlarsın beni.

bir paket köpek maması almıştım. onu açtım yanıma koydum çıktım yola.
ihtiyaçlı birine verilecek market kartlarını vermeye çıktım.
ankara'nın adı anadolu olan, içinde dar gelirlerinin ve suriyeliler'in olduğu mahalleye gittim.
benim sitede olan ağaçlar kadar, ağaçlar var her apartmanın çevresinde. zamanında ne güzel bir mahalleymiş.
kadınlar, evlerinin önüne örtü sermiş oturuyordu.
konum atılan evi, birde telefonla arayayıp teyit ederek buldum.
dışında merdiveni olan, iki katlı bir apartman.
girişte, iki kız çocuğu bizim çocukluğumuzda oynadığımız gibi
su şişesi kapaklarına toprak doldurmuşlar, muhtemelen pasta yapıyorlardı.
en son çocukar küçükken,
kumla kalıplara pasta yapan çocuk görmüştüm.
30'lu yaşlarında 3 çocuk annesi olan, sanki dersin iki katı yaşamış anne ile beş on dakika sohbet ettim. kendi dertlerimden utandım.
yollar insan doluydu.
pazartesi pazarı hariç tüm gıda işletmeleri açıktı.
olan diğer esnafa olmuş.
köpek maması almasa miydin, diye düşündüm bir an. çıkmak için bahaneye gerek yok gibi.
markete girdim göya 80 kişi olması gereken markette, tüm mahalle hep beraber alışveriş yaptık. manav reyonu müşterilere yetişemiyordu.
hava ne kadar ısınmış, efil efil giymelik olmuş.
anlamsızlıklarla dolu sokaklardan eve geldim.
akşama tavuk yapacağım terbiyeye yatırayım.
iftar da olmasa çekilmez bu günler.

zayıf, basit ve adam olamamislarina yüz vermeyince başıma çok kez gelmiştir .

korkarak yaklastigim iyi adamlardan özür diliyorum.
bu inanın berbat bir his ..

filmi "arayış" kelimesi ile özetleyebiliriz. senelerdir sürdürdüğü düzenden, içinde olduğu ve olmak zorunda olduğunu düşündüğü hayatının işleyişinden sıkılan bir kadının arayış hikayesi. karakterler üzerinden toplumun sosyal yapısına yapılan güçlü bir eleştiri, anlamak isteyene kuvvetli bir tokat. modern insan yaşamı, kalıpları aşamayan ilişkiler. oldukça bunaltıcı bir atmosfer.
öte yandan film hakkında araştırma yaptığımda ufak tefek biyografik özellikler taşıdığını, zeki demirkubuz'un hastane ve cezaevinde c blokta kalmış olduğunu öğrendim. filme kendi sıkışmışlığından ve kendi hislerinden çokça şey kattığını düşündüğüm için izlerken oldukça garip hissettim.
diğer yandan bakarsak zeki demirkubuz'un henüz ilk filmi olduğu için bu tecrübesizlik filmde kendini çokça hissettiriyor. kopuk sahne geçişleri biraz rahatsızlık verse de temelinde dayandıkları diğer sahneleri siz kendi aklınızda birleştirebiliyorsunuz.
ben yönetmenlerin filmlerini kronolojik sırasına göre izlemeyi, yönetmenin gelişimini görmeyi sevdiğim için izledim ve çoğu kişinin aksine pişman olmadım tam tersine birçok düşüncemi geliştirmekte yardımcı oldu. izleyecek olanlara iyi seyirler.

bunun için uygun psikolojide olmak gerçekten çok önemli.yoksa ne pazartesilerin ne de aha bu da son lokmamların arkası kesilmiyor.
bunu da eser yenenler diyete başladığında söylemişti,iyi kilo verdi ama şimdi nasıl bilmiyorum.
ben de saldım bir süre,bir de uygun anı bekleyelim bakalım.*

açlık kitabının yazarıdır. küçüklüğünden beri okumayı ve yazılar yazmayı çok seven, sürekli bir şeyler ortaya çıkarmak için çabalayan ve bunu da açlık ve yoklukla başarmaya çalışan bir genci anlatıyor. ödünç bir battaniye ile yaşamını idame ettirmesi kazandığını da yazılar yazmak için harcaması, bunca yokluğa rağmen gururlu bir yardımsever olması hayranlık uyandırıyor. bana bir bakıma bu okuma yazma aşkı (bkz: martin eden)karaktareni anımsatıyor.

nefffret ediyorum bu olaydan. hem neden boşaltıyoruz ki kalsın abi öyle alırız işte ihtiyaç oldukça ne gerek var anlamıyorum.

araftayım.

ölüm sonrası anlamına gelmesiyle birlikte ölen kişinin son halinin fotoğrafı çekilerek anı olarak kalması sağlanır. fotoğrafçılık terimidir. fotoğraf makinesinin yeni yeni piyasaya çıkmasıyla bir akım haline gelmiştir.(19.yy)

saçlarımla oynayarak uyutsun beni. bir daha hiç uyanmamaya razıyım.

ankara büyükşehir belediye başkanı mansur yavaş kişisel twitter hesabından, istanbul büyükşehir başkanı ekrem imamoğlu hakkında verilen para cezasına tepki göstererek destek tweeti atma hadisesi.
ilgili tweet şöyle:


kaynak
(bkz: 17 mart 2021 ekrem imamoğlu'nun para cezası alması)

sözlüğü gecenin âşıkları basmış
baktım şöyle tanıdık kim varmış
vişne, hıyar, kaşkol yazmış
desenize eriğin sofrasına yine davet çıkmış

mehmed bahaî efendi tarafından

"bize mülhid diyenin kendüde îman olsa
dahleden dinimize bari müselman olsa"

şeklinde çok güzel yorumlanan söz.

1. monarşilerde şehzadeler bir hata işlediklerinde onların yerine dayak yiyen erkek çocuğu.
2. herkesin azarladığı ve hıncını aldığı, sürekli suçlu bulunan ve tüm bunlar karşısında 'gıkının çıkmadığı' kimse.

bugün dergimizi teşriflendiren yazarlarımız:
allah belanı versin bay said ve ayın dördü. bir solukta okunacak güzel yazılarına buradaki öne çıkan yazılardan ulaşabilirsiniz. iyi okumalar diliyoruz.

risk.. iki kadına sahip olmaktır.. yada iki erkeğe..

kıymet verdiğim biri tarafından halimin hatırımın sorulması, kediler, karikatürler ve şarkılar.