limonunuzu kullanın ama portakal suyu istiyorsanız da portakal suyu için çabalamaya devam edin.

bir, metal müzik türü.

an itibariyle merkez üssü isveç olup dark tranquillity gibi grupların öncülüğünde gelişmiştir.

şuan en önemli temsilcileri; başta dark tranquillity olmak üzere, in mourning, insomnium ve amon amarth gibi gruplardır.

0.3 uçlu kalem* kullanan kişi sayısından çok; 0.7 uçlu kalem kullanan kişi sayısından az olan kişilerden biridir. bahsi edildiği gibi mal değillerdir, çünkü kullandıkları kalem ucunun çap boyutu mallık ölçütü değildir. sadece kalemi, hak ettiği gibi, narin kullanmayı bilirler ve ince yazmak hoşlarına gidiyordur.

(bkz: sen doktor değilsin, şırıngada hava boşluğu var)

mirkelam- hatıralar.

ağızda soğuk su borusu patlamış hissi uyandıran hadisedir.

özellikle popüler kültür zehirlenmesi yaşayanların fazlasıyla kullandığı sözcüklerdir.

edit: bazen, kaçmak yerine ağza kürekle vurma isteği de uyandırabilen sözcüklerdir. swh

en ilginçlerinden biri ırgat olabilir.
yunanca ırgatis‘in farklı bir hikayesi var.

yunanca bedenen çalışmak demek olan ergasia osmanlı’ya ırgat olarak geçmiş, sonra osmanlıca’dan yunanca’ya e(ı)rgatis (köylü/işçi) olarak evrilmiştir.
eylem olarak gelip isim olarak dönmüş kısaca.

dedemin inanarak söylediği tez.
ihtiyarla oturup çayımızı yudumlarken o lanet siyaset bataklığına adım atmamızla başladı.
ihtiyar bugünlerimizin değerini anlattı. sorunu isyana, şükürsüzlüğe kadar getirdi.
nankör ve devlet düşmanlığıyla süslerken, hard kapitalizm abimiz içimden '' ulan şu yaşlı moruklar yok mu'' haykırdı.
ah ah . kaybedeceğim bir savaşa girmiştim. taş devrinin ilk dönemlerini anlatıyor sanıyordum ama dedem 50 yıl öncesini anlattığını sonradan fark ettim.
yolların olmadığını, hastanelerin, türbanlı bacıları, camilerin ahıra, türkçe ezan hadisesi, tüp kuyrukları, kara borsa, sağ sol, alevi sünni olayları, darbeler uzun bir masal .
''hey hey atatürk bugün yaşasaydı akp rozeti takar'' diye noktalı.
inanmış gibi yapıp fazla kalbini yormadım.
dedemi incitemedim.
the walking deadler hakkın rahmetine kavuşmadığı sürece zor.

her şey edebiyat değildir, edebiyat da her şey değildir.

edit: toplamda 9 kitap okudum anca bu sevgili yazarlar.*

aynen suriyeli 10 yaşında çocuk tanzanya'da astı kendini.. kocasının gözü önünde tecavüz edip öldürülen hamile kadının faili de makedondu..

en sevdiğim şiirlerden birisidir. adeta bir manifestodur bu şiir, acının haykırışıdır. haydar ertem'in yorumu, eleni karaindrou'nin "theme of the uprooting" isimli eserinin eşliğinde o muazzam şiir:
buradan

david hilbert naturerkennen und logik konuşmasını bu cümle ile sonlandırmıştır aslında ve daha sonrasında günümüzde biraz silikleşmiş olsa bile mezar taşının en alt kısmına yazılmıştır. bilmek zorundayız, bileceğiz ve bilmemiz gerek, bileceğiz olarak yapılmış çevirileri de mevcut.

türkiye kendi vatandaşı dışında herkesi desteklemeyi hazırdır zaten. kyk borçluları, işsizler, bir lira ucuza alabilmek için saatlerce halk ekmek kuyruğu bekleyenler, atanamayanlar, kepenk kapatan esnaf, işten çıkarılanlar, hem çalışıp hem okumaya çalışanlar var ama olsun itibar önemli sonuçta. gelsinler bir ara ejder meyveli smoothiemizi de içsinler.

en büyük ve en önemli ısı ve ışık kaynağı. dünyamız o olmadan bir hiç.

ooofff oooff!!!
yıllardır bunların içinde yaşıyorum.
'rahmetli atatürk 'dedim diye annem 'o kefereye rahmetli denmez' diyerek, bana dayak attığını bilirim.
medreselerde 7 sene beynimi yıkadılar. ben yine de öğrendim atatürk kimdir ve neden önemlidir.
ben bile başardım da, bunlar mal kaldı.
ooooff!!!

daha önce yaşadığı şeylere bağlı olarak birtakım korkuları olan ve bu korkularla tekrar yüzleşmek istemeyen insandır.

ezginin günlüğü'nün aşk zamanı albümlerinin ilk parçası.

"ayrılık, çıktığın evde değil ki
ayrılık çaldığın kapıda"

geceye bırakalım

galata kulesi'nin bir efsanesi var, üstelik o kadar romantik ki… efsaneye göre galata kulesi ile kız kulesi birbirine aşıktır ama aralarında bulunan istanbul boğazı, sevgililerin kavuşmasını engellemektedir.