şöyle başlayayım, çiçeğe benzetilen kadından sürekli şık, bakımlı, alımlı ve gösterişli olması beklenirken öte yandan da bu özelliklerini kapaması, baskılaması beklenmektedir.
ayrıca kadınların büyük çoğunluğu vazoda bir çiçek gibi durmuyor tam tersine sürekli çalışıyor, çabalıyor, emek sarf ediyor.
işten aynı anda eve gelen bir kadın ve erkeğin yatma saatine kadar harcadığı efor asla aynı değildir. evin de yükü kadında daha fazladır.
kadınlar çiçektir peki, şiddete maruz kalan çiçek mi olur? olmaz, olmamalıdır da.
özetle, kadını çiçeğe benzetip ona asla çiçek gibi davranılmaması kadar büyük bir paradoks var mıdır?

kemal sunal’ın korkusuz korkak filminde limona alerjisi olan kurgusal karakterdir.
canlandıran sanatçımız; turgut özatay’dır.

bir öneri olarak yalnızlıkla barışabilirsiniz. böylesi bir korkuyla birini sevmek veya ilişkinin sana iyi gelip gelmediğini anlamak ve vazgeçmek mümkün değil sanırım. sürekli sizi sevenleri severken buluyorsanız kendinizi, kendinizle kalmaktan korkuyor ve mecbur hissediyor olabilirsiniz. bu da tabi ilişkideki herkese zarar verir. bütün kara parçaları ve üçüncüler dahil*.

bir gün zengin olursam bakkal bakkal gezip al ulennn! diye parayı basıp yakacağım defterdir. haa para kalırsa akabinde tekellerdekini de yakacam. hadi gene iyisiniz köftehorlar.*

neden biz?

çünkü her yer çalışan arıyor ve benim de mükemmel seçeneklerim var ama yine de sizin kaşınız ve gözünüz çok güzel. yani ne bu narsistlik değil mi? ben seni övmek zorunda mıyım?

iş var dediler geldik...

örnek verilen avrupa’da cinsel eğitim anaokulunda başlayıp düzenli devam eden, kadınların kadınlıklarından utanmadığı, erkeklerin ise erkekliklerini “kaç kadını becerdikleriyle” ölçmediğini, avrupa’nın kenarından kıyısından geçmeyenlerin bilemeyeceği durum.

ayrıca bir diğer nokta, avrupa’da “zorla” 18 yaşından küçükler, 40-50-60 yaşlarındaki şerefsizlerle evlendirilmiyor, bunun da kanunları mevcut.

yani avrupa’da bulunan bu durumun, ortadoğu’nun bir ülkesinde dert edilmesi kadar saçma bir şey yoktur.

ön edit: (bkz: larktwain_123_) nasıl da unutmuşum.
işte güzel yazarların çoğunun olduğu liste. (bkz: ölmedim hafif sürünüyorum), (bkz: hi i my run), (bkz: bir bilen) gibi modları zaten eklemedim.
(bkz: lucifer)
(bkz: uranüs)
(bkz: summer queen)
(bkz: armullah)
(bkz: bal yerine reçel yapan arı)
(bkz: rimbaud)
(bkz: beyzuq)
(bkz: duvarlar kadar)
(bkz: elbarto)
(bkz: köylü yazardan ironiler)
(bkz: illetileziyet)
(bkz: kalender)
(bkz: ermolettin)
(bkz: ice)
(bkz: wylde)
(bkz: _mor)
(bkz: pegasus_1996)
(bkz: baklavalinico35)
(bkz: son samuray)
(bkz: son feci mars)
(bkz: maçın zor geçeceğini bilmiyordum özür dilerim)
(bkz: ağzındakikanısilipişteşimdibaşlayandövüşçü)
(bkz: kaynamış sütün üzerindeki ince kaymak tabakası)

harika bir parçayla başlayarak kulaklarımızın pasını silecek kaliteli yayın.emeği geçen herkese teşekkürler.

oksijen israfı yaratık. hapis bu tip yaratıklar için ödül. bir kafesin içerisinde boynunda tasmayla yaşatılıp, genetik çalışmalarda kobay olarak kullanılması isabet olur.

okuması çok keyifli yazılar yazan, ortağıyla birlikte büyük şehrin kaosundan kurtulma şansına sahip olmuş değerli bir yazarımızdır.
ikizlerine uzun, sağlıklı ömürler diliyorum.
kalemi körelmesin.

buradan

çağış çağış çağış, pava ? pava yok.

telefonumda ilgimi çeken her türlü görsel içeriği biriktirmek.

film, dizi, video kesitleri ve bunlardaki araba, dekor, manzara vb. şeyler. ekran görüntüleri.

örneğin hidalgo filminin başlarındaki bar kavgası sahnesi.*

t: kendim gibi istifçileri tespit etmek amacıyla sızdığım başlık.

başlığa bakınca aklıma gelen söyle bir seydir.

gündüz uykusu.

kaç yaşına gelirsem geleyim içimdeki sevgi açlığı bitmeyecek, bi' sevin beni allah aşkına ya.

normal bir insan türü.

küçüklüğümden beri erkeklerle daha iyi anlaştım çünkü ilgi alanlarımız her zaman daha çok benzeşiyordu. pek öyle yemek yapayım (yapmayı biliyorum, o ayrı), örgü öreyim (bak bunu bilmem), modadan bahsedeyim insanı olmadım hiçbir zaman. küçükken deli gibi bir araba tutkum vardı mesela. bir dergi vardı almanca (das auto olabilir ismi, çok net hatırlamıyorum). sürekli onu alır, dili anlamasam da resimlere bakardım özenerek.

evcilik oynamayı değil futbol oynamayı severdim. yengeç, kertenkele yakalayarak kızları korkutmak hoşuma giderdi.

söylemesi ayıp, o zamanlar ağzım da çok bozuktu ve kendim gibi küfredenlerle birlikteyken daha rahat oluyordum.

birazcık büyüyünce (16 yaş civarı ve sonrasında birkaç sene) bilardo (3 top) oynamayı çok sevmeye başladım. kızlar genellikle amerikan oynadığından ben erkeklerle 3 top oynardım. okey, king, batak gibi kahve oyunlarına bayılırdım. benim gibi 3-4 kız arkadaşım daha vardı. kahveye bile giderdik sürekli. zaten maçları da kaçırmazdım. sınıfın erkek futbol takımına zorla kendimizi aldırmıştık 2 kız.

daha fazla uzatmıyorum ama biliniz ki bir kadının sürekli erkeklerin içerisinde olmasının nedeni çoğunlukla, art niyetli kişilerin zanlarından oldukça uzaktır. insanlar, yanındayken rahat oldukları kişilerle arkadaşlık etmeyi tercih ederler.

bu arada, hiçbir kız arkadaşımdan da kazık falan yemedim. kız arkadaşların da hakkını yemeyelim. hep öcü gibi görülürler ama hepsiyle de gayet güzel ilişkilerim oldu bu zamana dek. yani en azından benim arkadaşlık ilişkilerim için "erkekler daha güvenilir" diye bir şey yok kesinlikle.

eski insanların nüfus cüzdanına "kafa kağıdı" demesinin sebebi; nüfus cüzdanının ilk kullanıldığı zamanlarda (1863), insanların fesinin altında taşımayı tercih etmesindendir.

tanım: birtakım bilgiler paylaşılan başlık.