beni doğuran anam bile daha tanımamışken! burada birinin çıkıp iyi tanırım, iyi bilirim, ne olduğu belli tarzında somut yaklaşım cürretinde bulunmakta. ne bileyim yani terbiyesizlik olarak nitelendiririm.
girilen başlık ve tanıma göre, yazarı yazdığı yazı üzerinden bir profil oluşturur, sonra kendi kişi tespitimize dayanarak o kişiyi tanımlar. nasıl biri olduğun karar verip bilinçaltımıza yerleştiririz.
tanım: tanıdığımızı sanırız.

(bkz: çerkes sürgünü)
(bkz: sibirya kurdu)
(bkz: votka)
(bkz: katyuşa)
(bkz: matruşka)
(bkz: votka)*
(bkz: edebiyat)
(bkz: kızıl ordu korosu)
(bkz: ayı)
(bkz: soğuk)
(bkz: iade edilen domateslerin bize satılması)
(bkz: antalya)
(bkz: andrey polyanin)

bilmeden etmeden, körü körüne bağlılık.

niçin rahatsız olunuyor? inanmayan insanlar hazreti diye hitap etmek zorunda değildir. küfür edilmediği sürece rahatsızlık duymak yine müslüman mağduriyeti ve şovmenliğidir.

sevda kuşun kanadında ürkütürsen tutamazsın.

uzun zamandır kullandığım, hem dil geliştirmek hem de arkadaş edinmek için faydalı bir site. zamanında buradan bir kaç arkadaş edinip onlara istanbul'u gezdirmistim. yazarın dediği gibi dil pratiği yapacak insan bulmak zor ama uzun bir süredir kullandığım için zaman zaman uğradığım bir site.

(bkz: rütbe almak) *

manyak olacağımdır.

1000k ,kitapdostum,

daha saçmasını görene kadar benim için en saçma başlık budur.

kudurmaya devam etsinler o halde, hatta kendilerini de paralasınlar zira atatürk’ü ne unutacağız ne de unutturacağız!

ben senelerce esaslı bir öğrenemeyen olduğum için biraz uzun olacak fakat tavsiyelerimi sıralayacağım. bu öneriler ilk kez bir dil öğrenmeye çalışanlar içindir ve benim kişisel tecrübelerimi temel alır.

dil öğrenmenin bir eşiği var. birini öğrendikten sonra diğerini öğrenmek çok daha basit. ama bak öğrenmek diyorum, ezberlemek değil. dikkat edilecek nokta bu. ezberlemiyoruz, öğreniyoruz. türkçeyi öğrenirken fiil, sıfat, özne tablosundan öğrenmedik. çevremizden duyduk, aşinalık kazandık, taklit ettik bir şekilde. ilk dili öğrenirken bu daha işe yarar oldu benim için.

iyi de öğrenmek istediğimiz dilde çevremizde kimse yok, dile maruz kalamıyoruz. bu durumda ne yapacağız:
youtube'dan bir çocuk şarkısı açıyoruz öğrenmek istediğimiz dilde. tavuklar, çocuklar dans ederken hem kulağımız alışıyor hem de şarkıya eşlik ederken zorlanmıyoruz. bu tür videolar eğitim videolarından çok daha çeşitli ve o dili öğrenirken biz de bir çocuk konumunda olduğumuz için işimize yarıyor.

o dilde videolar izliyoruz. dizi, film, youtube videoları olabilir. bütün taklit yeteneğimizi konuşturuyoruz. dili anlamaya çalışıyoruz. genellikle ingilizce öğrenilmek istenir, oradan örnek vereyim. türkçede dil damağa daha çok temas ederken ingilizce'de damağımıza dilimizin ucuyla temas ediyoruz mesela. türkçeyi göğüsten konuşurken ingilizce'de bir bakıyoruz ağız hareketlerimiz daha önemli ve dilin durmadan yükselip alçalan bir ritmi var. kimi için telaffuz önemli değil fakat bence dili öğrenmede telaffuz mühim. bir replik hoşumuza mı gitti, tekrarlayalım. durup dururken söyleyelim.

açıyoruz a1 seviyesinde bir sesli hikaye, hareket halinde dinliyoruz. anlamadığımıza inansak da yapıyoruz bunu. (ben ilk dilde inanmayarak çabalıyordum.)

en önemli nokta ise süreklilik. bir gün çalışıp bir hafta kitabı defteri unutmakla olmaz. özellikle temel oluşturmaya çalışırken hiç olmaz. dil öğrenmeye zaman ayırıyoruz. emek veriyoruz.

ben bir kaynak kitap bir etkinlik kitabı kullanıyorum öğrenmeye başladığım dillerde. youtube dil konusunda çok zengin. ders videoları izliyorum. bu konuda önemli nokta ise öğrenmek istenen dilin dersini de o dilde izlemek ve ancak anlamayınca anadilinde kontrol etmek. yoksa yine dili özümsemek ve öğrenmek güç oluyor.

ihmal edilmemesi gerektiğini düşündüğüm bir diğer nokta ise yazmak. yazma pratiği cümle kurma yeteneğini ve dil hafızamı geliştirmede en yararlı çalışma şekillerinden biri benim için. buna ek olarak o gün cümle düzeyinde öğrendiklerim ve yeni sözcükleri günlük hayatıma uyarlayarak yeniden kurduğum bir defter kullanıyorum. bu ayrı bir defter yerine çalıştığım dil için kullandığım defterin arka yüzünü tercih ediyorum. gün gün, tarihli olarak yazıyorum.

cümle kurmada çok problem yaşadığımda translate kullandım. türkçe çeviri yapmak yerine o dilde söylemek istediğim cümleyi yazmaya çalışıp türkçe anlamının ne olacağına baktım. bu diğer dillerde o kadar iyi çalışmayabilir ama ingilizce'de işe yarıyor. ayrıca ilk dil ingilizce seçilirse diğer dilleri öğrenirken kullanılabilecek kaynak seçeneği artacaktır.

zamanla editler ekleme yaparım.

(bkz: palto(öykü)) öyküsü ile tanıdığım ve anlatımına hayran olduğum rus yazardır.

"radyoyu ne zaman açarsanız açın, en sevdiğiniz şarkıların hep son melodilerini duyarsınız."
müşfik kenter

çıkıp geldiğim sözlükte bu bir ritüeldi. hep garipsedim, halada garipsiyorum, yani amaç nedir? durup dururken benjamin başlıkları açmanın? sözlüğü üstünüze mi yapacak?

aramızdan ayrıldı - sosyetik hali
hakkın rahmetine kavuştu - dinci hali
ışıklar içinde uyu- sanatçı hali
toprağı bol olsun- halk hali
geberip gitti-nefret hali

zangir zangir titreten, insanin icine isleyen soguk.

yoldaşın söylediğine göre yakında çıkacak dergimiz.
edit:karambol tarafından yazılackmış.

(bkz: kuzgun)

özellikle instagram da yeni anne,teyze,hala,abla olmuş insanların hikayelerinde paylaştığı bebek fotoğraflarının yüzünü kocaman emojiyle kapatması bir tek beni mi sinir ediyor? zira bebeğin yüzünü göstermedikten sonra fotoğrafını atmanın ne anlamı var anlamış değilim. neymiş nazar değermiş, ulan o mantıkta isen hiç atma daha iyi. sanki bir tek yüze değiyor bu nazar.