her lafın altında bir şey aramak

alışkanlıktır.
ben de uzun cümleler arasında bir şeyler ararım genelde.
bulduklarım:
* * * *

şüpheci bakış açısıdır,ben de mesajlaştığım kızlarla konuşurken bu durumu çok yaşarım. o yüzden pek mesajlaşmam.

kompleks dolaylı olabilir.

psikolojisi bozuk insan hareketidir.

özellikle yapılan bir durum değildir iletişim zihniyet ile beslenir, zihniyette her birey de farklılık göstermektedir.

dananın altında buzağı arayan tip hareketidir.

sarkazm sanatını iyi kullanan benim gündelik diyaloglarımda karşımdaki insanların bolca yaptığıdır. türkçe kelime anlamları zaten çok derin ve nereye çeksen oraya gider konumda.

öküz altında buzağı aramak

babamın uzmanı olduğu konudur.

yaşlandıkça alıngan olduklarından mıdır nedir, her söylediğimizin altında bir şey arıyor, başka anlamlar çıkarıyor. alınganlık yapmak için bahane arıyor da diyebiliriz.

"just because you're paranoid doesn't mean they aren't after you."

belki de doğrusu budur.

(bkz: paranoya) ciddi bir psikolojik hastalıktır. tedavi edilmesi gerekir.

bunu yapanlar sözüm size. bir noktadan sonra karşınızdakini gerip bezdiriyorsunuz. sürekli her lafın altında bir şey arayan insanlarla bir süre sonra konuşma, sohbet etme, bir seyler hakkında tartışmaktan kaçar oldum.
çünkü sürekli, "ben öyle demedim", "bunu da nereden çıkardın" demekten ve anladığı gibi bir şey demediğimi anlatmaya çalışmaktan gına geliyor ve konuştuğumuz kahrolası konu artık her ne ise bildiğin -miç- oluyor.
aradaki diyalog artık bir konuşma olmaktan çıkıp başka bir şeye evriliyor.
böyle manasız ve eziyetli bir durumu kim sürdürmek ister ki?
özetle insanı ayar etmeyin.

kişinin kendi içinde sizinle ya da kendiyle yaşadığı bir problemden kaynaklanıyordur. bilinç altı bunu kendisine ispat etmek için adeta söylenilen her sözün altından bir şey bulur çıkarır ve kişinin yüzüne vurur. kişi içten içe kendini inandırdığı bir gerçeği bu şekilde tekrar tekrar pekiştirir.

ses tonu, söyleyiş tarzı, söylerkenki jest mimik ve konunun ne alduğuna göre oluşan durum. eğer ki konu kişinin hassas noktalarından biriyse kızma, şüphelenme, alınma gibi şeyler olması kaçınılmazdır. ayrıca her şeyin bir şeye -ki bu genellikle cinselliktir- çekilmesinden de oluşabilir.
basit örnekle alacağınız olan bir arkadaşınızla işin içinde maddi sıkıntılı bir konu üzerine konuşurken, acaba parasını mı istiyor diye düşünebilir ya da evde bir işsiz varken maaş yetmiyor falan gibi maaşların azlığından dahi konuşuyor olsanız bir de ben yük oluyorum diye düşünerek; git iş bul demek istiyor diye algılayabilir. oysa ki sizin aklınızın ucundan bile geçmiyordur o esnada bunlar.

bir seviyeden sonra mecburiyettir.

karşıdakinin boş konuştuğunu zannetmiyorsak doğru olandır..söylenen sözün bir manası olabileceğini düşünmek. abest olan nedir bunda..

kimseye güvenmediğimden söylenilen her şeyi, her yönüyle ve anlamıyla analiz ederim. karşımdakine asla fark ettirmem ama o esnada beynimde mahkemeler kurulur, savunmalar yapılır, kararlar verilir.

asıl salakça olan, insanların cümleleri olduğu gibi kabul etmesi. ınsanlar insanlarla oynuyor, oynayabiliyor arkadaşlar. zeki ve kullanılmamış bir şekilde hayatta kalmak istiyorsanız beyninizi, mantığınızı ve kuşkularınızı dinlemelisiniz.

hissettikleriniz ve tahminleriniz gün geçtikçe kuvvetleniyorsa, kararınızı verin. ondan öncesi tartma ve analiz.

püf noktası kimseye bir şeyi hissettirmemek, darlamamak. ıçten ne kadar zeki ve uyanık olduğunuzu dıştan kimsenin bilmesine gerek yok.

güvensizlik ve kibirden kaynaklandığı düşüncesindeyim.

en çok yaşadığım şeylerdendir,
söylediğim lafın altında birşey aradın diyelim beni ilgilendirmez..
buldun diyelim oda beni ilgilendirmez..
ama bunun birde tahminleriyle hareket edeni, tahminlerinin hesabını soranı var..
bu paranoyalarından dolayı kızdığım ve bay tahmin adını koyduğum yengeç burcu bir arkadaşıma, artık gerçekten yorduğu bir konuşmada "hastasın sen" dedim ve bir süre sonra bana "sen bana sapıksın sen demiştin" dedi...
hiçbir tahmini doğru çıkmamasına rağmen sürekli, sen bunu demek istemiştin diye birde tahminlerinin hesabını soranlar var maalesef.. aklıma gelince bile geriliyorum, sürekli bunu yaşamaktan sıkılmıyorlarmı gerçekten çok merak ediyorum.. üstelik herşeyi açık seçik iyi kötü cesurca soran konuşan bir insanım, herkes söylediklerinden sorumludur bence, kimse sizin tahminlerinize cevap vermek açıklamak zorunda değil..
hepsini temizledim hayatımdan bu paranoyakların çok şükür, çıkaramadıklarımdan da kendimi korumayı öğrendim geç de olsa..
şu sözüde bırakıyorum buraya..

"belkide tek hastalığımız, birbirimizden yola çıkarak ürettiğimiz hikayeler yerine, dayanamayacağımız gerçeklerin peşine düşmektir"
lowrence durrell

çokda aranmamak lazım diyor..

genelde özgüvensiz insanlarda olduğunu düşündüğüm şey. arkadaşlar insanların size söylediği sözleri bu kadar takmayın, hepsi gelip geçici bırakın istediklerini desinler.