sağlık çalışanlarının atarlı giderli davranması

özellikle psikolojisi bozuk psikologlarda görülen durumdur. sabahın köründe ellerinde çay kahve içer durur bunlar. elindeki bardakları düşürüp kırdıkları zaman kendileri temizlemez. değişik bir egoları vardır.

korona virüsle cebelleştiğimiz bu günlerde zaten birbirimize karşı az olan sabrımız tamamen yok olmuştur. sanıyorum ondan olsa gerek. tabi bir de sağlık çalışanları hastalık kapma riskini en fazla taşıyan grup. onun da stresini yaşıyorlardır illa ki.

diyeceğim o ki; biraz empati yapabilirsek her şey daha kolay olacak.

ben bir sağlık personeliyim. hastanede çalışanlar benim 100 katım kadar hasta görüyordur. günde en iyi ihtimalle 20 vaka yaptığımızı hesap edelim, pandemide bu 33 vakaya kadar çıkıyor. şimdi bu 20 hastanın hepsinin de en aşağı iki tane yakını olduğunu düşünün, 60 kişi. evinin adresini tarif edemeyen, hastasını 6. kattan indirmeye yardım etmek istemeyen, hastayı bırakıp bize saldırmaya çalışan iyi niyetli vatandaşlarımıza karşı ne yazık ki peygamber olmadığımız için bazen biz de karşılıklı iletişimin gereği olarak ters yapabiliyoruz. koşa koşa çıkmışız 6. kata, müdahale etmişiz, artık ambulansa alıp hastaneye götürmek gerekiyor. ekip 3 kişi, malzemelerle birlikte hastanın aşağı inmesi için ortalama 5 6 kişiye ihtiyaç var. bazen yakınlar yaşlı oluyor vs, diyoruz ki taşımaya yardım edecek birilerini çağırır mısınız komşulardan, adam bana "biz yapacak olsak sizi niye arayalım" diyor. şimdi bu insana karşı nasıl güleryüzlü kalabilirsin? bu vakadan sonra gittiğin vakada hala nasıl hiçbir şey olmamış, sanki belin kopmuyormuş gibi davranabilirsin. sana gelirken atlattığım kaza riskinden haberin var mı? yemek yiyebildim mi aç mıyım mesela biliyor musun? yok. ama sağlık çalışanları atarlı. hayır efendim gayet normal insanlarız biz. ama bu ülkenin sağlık sistemi, vatandaşın sağlıkçıya bakış açısı bizi artık tırlatma noktasına getirdi. yeter ya.

bugün benzerini yaşadığım durum. sağlıkçı değil de güvenlik. hastanedeyim, dahiliye servisini arıyorum diyalog tam olarak şu.

+ pardon dahiliye servisine nerden çıkabilirim ?
- ne işin var dahiliye de ?
+ eşya bırakacağım.
- çıkamazsın. virüs var.
+ eşim orada hemşire ona bırakacağım.
- ben bilmiyorum dahiliye nerde. sana nerde dediler?
+ üçüncü kat dediler.
- eşinin adı ne ?
+ ........... hemşire
tam o sırada patlayacağımı anlayan diğer güvenlik görevlisi. - abi şu taraftan çıkacaksın.

yani bu nedir kardeşim ? tanımadığın insanlara, hele ki işyerindeysen "siz" diye hitap etmeyi de mi öğreteceğiz ?
en başa mı dönmemiz lazım. biraz medeniyet lütfen ya.

askeri kurul için gidildiydi hastaneye. heyet raporu için yani. psikiyatri vardı bir tane. yazık, kafayı sıyırmış kadını psikiyatri yapmışlar. başladı mı bu çık dışarı diye bağırmalara falan. çocuk azarlıyor sanki dengesiz. önüne geleni hastaneye alıyorlar hayret gerçekten. insanda saygı-utanma kavramı falan olmalıdır. sınır ötesine seni savunmaya (sen rahatça çalış diye ülke güvenliğini sağlamaya) gideceğiz sonuçta kafasız kadın.