çanakkale cephesinde kaybedilmesiyle oluşabilecek ihtimaller

düşünmesi bile korkunç bir durum .

garip bir şekilde belki anadoludan çok rusya’nın tarihini değiştirirdi. (bkz: ekim devrimi)

kafa sözlük olmazdı mesela.

alternatif tarih muhabbetini seviyorum. dizilere falan da konu oluyor. mesela japon-alman ittifakı ikinci dunya savasini kazansa ne olurdu temali bir dizi var.

konuya dönersek mondros sonrası duruma bakılırsa anlasılabilir. rusya savastan cekilmez ve sivasa kadar gelirdi. istanbul ve bogazlar ruslara söz verilmisti zaten.

(bkz: sarı kitap)

atatürk olmazdı tc olmazdı ben olmazdım çanakkalede oturan biri olarak söylüyorum o savaşı kazanmasa idik kurtuluş savaşı da olmazdı, bu kadar net... ve atatürk ile o cengaver mehmetcikler kimisi kınalı kuzu kimisi doktor adayı kimisi kadın kimisi yaşlı erler ve diğer şanlı subaylar olmasaydı inanın olmazdık...

menemen falan yiyemezdik adam akıllı..

şöyle, çanakkalenin tek önemi çarlık rusyasının desteklenmesi amacını taşımıyor. istanbul'a girecek adamlar. ki kimse kusura bakmasın, 1915'de postal basmakla 1920'de basmak arasında fark var yani. 15'de giren adamları 22'de çıkardığın gibi kolay çıkaramazdın kimse kusura bakmasın.

ayrıca, kaybedilseydi bunun bedelini ödeyecek komutanlar vardı. ki sadece mustafa kemal değil, milli mücadelede önemli rollerde bulunan kazım karabekir fevzi çakmak gibi kişiler de burada görev alıyor. detayları, rolleri tartışırız. lakin önemli kişiler.

bir de işin şu boyutu var ki... çanakkalede ciddi bir hezimete uğruyor avrupa. fransa ve ingiltere birbirine düşüyor, ekonomik kriz kaybedilen silah ve gemi kaynağı ile oldukça zorlanıyor. adamlar tahvil falan satmış. e zafer yok. gemi de gitmiş. sonuç? vizonteleye bağlamışlar. olaylar sonucu ingiltere'de 1922'de hükümet düşüyor, dikkatinizi çekerim. fransa ile müttefiklik bozuluyor. olaylar 2. dünya savaşına kadar gidiyor yani. çok ciddi etkileri var.

gelelim çanakkale cephesine... bakın burası, özellikle gelibolu'da ciddi bir silah stoğuna sahip. eğer savaş kaybedilseydi, buradaki mühimmat da dağıtım ya da bertaraf beklemeden direkt itilaf devletlerinin eline geçecekti. ki bildiğiniz üzere, bu silahlar inebolu'ya kaçırılıyor ve milli mücadele için ciddi bir kaynak oluyor.

"gelelim çanakkale kaybedilse ne olurdu?" sorusuna... bu projeksiyonda tüm milli mücadele ekibinin aynı şekilde sürece devam ettiği şekilde yorumlayacağım.

şimdi bakın, daha önce de söylediğim gibi, en az istanbul ve çevresi kesinlikle ve kesinlikle bizim olmazdı. çünkü ingilizler istanbul'a çöreklenecek ve asker yığacaktı. belki bilfiil bir işgal içerisine bile girebileceklerdi. ki burada fransızlar da boş durmayacaktı. anlayacağınız, sevr masada değil, sahada uygulanacaktı. hem de kaba güçle!

2. dünya savaşında, ülkenin içinde bulunduğu konjonktür göz önünde bulunduğunda, şunu rahatça söyleyebilirim ki, topraklarımız tartışmasız bir çift cephede savaş durumuna düşerdik. bir uçtan alman, diğer uçtan ruslar... fransız ve ingiliz toprakları dolayısıyla biz de durumdan nasibimizi alırdık.

savaştan sonra biraz bir şeyler değişebilirdi sanki. yeniden bayındırlık faaliyetlerinin yürütülmesiyle, muhtemelen biraz daha reel politik şartlar sonucu hindistan gibi bir release durumu yaşayabilirdik. yani, 1950 gibi bir özgürlüğe erişebilirdik. lakin, burada da ingilizlerin meşhur politikası olan, böl ve değiştire maruz kalırdık. yani ermenistan ve kürdistan'a komşu olurduk. belki, hala savaşıyor olurduk.

velhasıl kelam, çanakkale'de görev almış başta atam olmak üzere, tüm subaylardan allah gani gani razı olsun.

neden atam? çünkü anafartalar.

çok iyi ingilizce konuşuyor olurduk. bütün sömürge ülkeler gibi.

düşüncem şudur çanakkale cephesi düşseydi istanbul düşecek ki zaten sonrasında düşmüştür. fakat bu daha da hızlanacak, ruslara yardım gidecek ,almanya düşecek erken bitmiş bir savaş olacaktı. ama bu kesinlikle türkiye cumhuriyetinin kurulmasına engel olamayacakti çünkü bolşevik ihtilali zaten gerçekleşecekti ve dahası kurtuluş mücadelesi daha erken verilmiş olup belki daha farklı sonuçlarla hatta belki yunanlılar adım atmadan ingiliz, fransızla verilecek mücadeleyle kazınılmış olacaktı. yani şöyle ki türkler asla başka ülkenin boyunduruğu altında kalmayacaktı...

kısaca, rus cephesi kapanmamış olurdu. bu da ülkeyi çok daha zor bir duruma düşürürdü.
ayrıyetten bolşevikler iktidara geldikten sonra osmanlı ve sonrasında cumhuriyet ile boğaz krizine kadar güzel ilişkiler geliştirmiş ve karşılıklı yardımlaşmalar olmuştur. bunların da olmadığını varsayar isek kötü bulutların toplandığını söylemek yanlış olmaz