1.
bir hastalık.
magnezyum yetersizliğinden kaynaklanmakta.
yol açtığı bazı durumlar ise ; halsizlik, uyuşma, kas güçsüzlğü, uykuya eğilim, bilinç bulanıklığı, depresyon, psikoz, hareket bozuklukları
magnezyum yetersizliğinden kaynaklanmakta.
yol açtığı bazı durumlar ise ; halsizlik, uyuşma, kas güçsüzlğü, uykuya eğilim, bilinç bulanıklığı, depresyon, psikoz, hareket bozuklukları
devamını gör...
2.
vücutta 300den fazla reaksiyonda rol oynayan magnezyumun eksikliğidir ve baya sık görülür. magnezyum; protein sentezi, hücresel enerji üretimi,üreme, dna ve rna sentezi,sinir iletimi, kalp uyarılabilirliği, nöromüsküler(sinir-kas) ileti, kas kasılması, vazomotor tonu(damarların kasılıp gevşemesi), kan basıncı ve glikoz ve insülin metabolizması gibi çok fazla şeyde rol oynar.
devamını gör...
3.
magnezyum pek çok biyolojik süreç için önemli bir mineraldir. hipomagnezemi, hipokalsemiye, nöbetlere ve hipokalsemiden bağımsız olarak parestezilere (ciltte meydana gelen belirgin karıncalanma, uyuşma, iğnelenme ve yanma hissi) ve geniş bir şekilde nöromüsküler, kardiyovasküler ve respiratuar belirtilere neden olur.
en sık olarak yetersiz alım veya artmış renal kayıplar sonucu gelişir. yetersiz alım, yeme yetersizliği, emilim bozukluğu, alkolizm ve kusma gibi nedenlerle madde alımının yetersiz kalmasıdır. renal kayıplar ise diüretik (idrar söktürücü) ilaç kullanımına bağlı; primer aldosteronizmde ama daha sıklıkla sirozla, volüm kaybıyla, konjestif kalp yetmezliği ve diğer yaygın bozukluklarla ilişkili sekonder aldosteronizmde yüksek aldosterona cevap olarak magnezyum böbreklerden kaybedilmesidir. diyabetteki osmotik diürez de renal magnezyum kaybına yol açar. hipomagnezeminin sonuçları olan hipokalemi, hiperkalsemi ve hiperkalsiüri de başka bir nedenden oluşurlarsa böbreklerden magnezyum atılımını arttırarak hipomagnezemiye yol açarlar. falconi sendromu, intertisiyel nefrit ve nefrotoksik ilaçların kullanımı magnezyum kaybını indükleyebilir.
magnezyum intramüsküler (kas içi) ve intravenöz (damar içi) yollar takviye edilebilir. genellikle magnezyumsülfat olarak 24 saatte 24-48 meq arasında verilir. magnezyumoksit gibi oral magnezyum tuzları uygun olmakla beraber oral yoldan yüksek dozda magnezyum vermek müshil benzeri etkilerden dolayı emilim süresini azaltarak tedaviyi zorlaştırır.
en sık olarak yetersiz alım veya artmış renal kayıplar sonucu gelişir. yetersiz alım, yeme yetersizliği, emilim bozukluğu, alkolizm ve kusma gibi nedenlerle madde alımının yetersiz kalmasıdır. renal kayıplar ise diüretik (idrar söktürücü) ilaç kullanımına bağlı; primer aldosteronizmde ama daha sıklıkla sirozla, volüm kaybıyla, konjestif kalp yetmezliği ve diğer yaygın bozukluklarla ilişkili sekonder aldosteronizmde yüksek aldosterona cevap olarak magnezyum böbreklerden kaybedilmesidir. diyabetteki osmotik diürez de renal magnezyum kaybına yol açar. hipomagnezeminin sonuçları olan hipokalemi, hiperkalsemi ve hiperkalsiüri de başka bir nedenden oluşurlarsa böbreklerden magnezyum atılımını arttırarak hipomagnezemiye yol açarlar. falconi sendromu, intertisiyel nefrit ve nefrotoksik ilaçların kullanımı magnezyum kaybını indükleyebilir.
magnezyum intramüsküler (kas içi) ve intravenöz (damar içi) yollar takviye edilebilir. genellikle magnezyumsülfat olarak 24 saatte 24-48 meq arasında verilir. magnezyumoksit gibi oral magnezyum tuzları uygun olmakla beraber oral yoldan yüksek dozda magnezyum vermek müshil benzeri etkilerden dolayı emilim süresini azaltarak tedaviyi zorlaştırır.
devamını gör...