yanımda duriyy iki gözümün çiçeği.
3.yü devirdikten sonra uyku mode on.
evet evet bırakmıştım. çok uzağa bırakamamışım anlaşılan.

favorim olan korku filmi serisi. toplam 4 filmi vardır. korku seansında oynamış olan patrick wilson'ı insidious'da da görüyoruz.*




bu sahnesi çok korkutucu. az önce bildiğim sahneyi tekrar tekrar izlememe rağmen kalbim küt küt atıyor. kesinlikle izlemelisiniz. şiddetle tavsiye ediyorum.

filmin en sevdiğim müziğini de ekliyorum buraya. bağımlısı olacaksınız.



ay bana bir korku geldi. ben kaçtım. *

1500 karma puanım olmadığı için sizi göremiyorum ve bence bu çok üzücü bir şey, halbuki birkaç sigara bir iki kadeh rakı eşliğinde dünyayı değiştirebilirdik...
izin vermediler...

sizi görebilmek için karma puanlarımı bir gün toparlayıp kafa store'dan bu özelliği alacağım, söz veriyorum bu sözlükteki tek amacım artık bu...

edit: ya da mesaj atabilirsiniz tabii, beni yormamak adına *

ölmeden önceki son sözü "the sadness will last forever" olan ressam. ayrıca, auvers-sur-oise'de geçirdiği seksen günde yetmiş beş tane tablo çizmiştir. 29 temmuz 1890 tarihinde karnına aldığı silah mermisi yarası yüzünden hayata veda etmiştir.

öldün de artık, yaşlanmazsın be adam. *
tanım: james dean.

buradaki çoğu insan ikiyüzlü ve dümencidir. o yazdığınız isimler ayrılsa, 2. saatine unutursunuz. nasıl içinizi okuyorum buradan bir bilseniz.

konuşmadan anlaşmayı bekleyen insan*.
yahu müneccim miyim ben? nereden bilicem ne düşündüğünü, ne hissettiğini.
ayıp, günah, diye diye hayatı dar edenlerden de hoşlanmam.
ha bir de kin tutan ve eski meseleleri ısıtıp ısıtıp servis edenler var...
anlaşılacağı üzere listem uzun. daha fazla uzatmadan tanımı yazıp gideyim.
t: yazarların en sevmediği insan tipini yazdığı başlık. ben hızımı alamadım o ayrı...

"insan aklındakilerle gündüzleri, yüreğindekiyle geceleri uğraşırmış."

işte bu nedenle duygularımızı hissettiklerimizi yoğun bir şekilde gece hissediyoruz. bizi uyutmayan, bir o yana bir bu yana döndüren ve huzursuz eden şeylerin nedeni yüreğimizde uğraştığımız şeyler.

iktidara gelene kadar mazlumu oynayan, iktidara geldikten sonra muhalifi olan herkese zulm eden eski devrik başbakan.
birini hatırlattı mı size ?

merhaba tatlım birer drink alır mıyız?
aşşırı bilgili bir yazar.

hala nickaltına yazmamış olduğumu fark ettiğimde şaşırdığım yazar. başlıkların altında konuyla alakalı olarak iliştirdiği karikatürleri gördüğümde adeta günüm güzelleşiyor. gartic etkinliğinde sergilemiş olduğu resim yeteneğini de yok sayamayız. çok sevdiğim bir yazardır kendisi. umarım neşesi daim olur.*

herhangi bir türün, öğrenme olmaksızın, bulunduğu çevreye adapte olarak hayatta kalma çabası göstermesini sağlayan içsel etki.

entry girmeden önce başlığı açan yazarın daha önce açtığı başlıklara bakma gereği hissettim. erkek olmanın verdiği aymazlık sayesinde dünyayı sadece kendi oyun alanı olarak gören bir yazarımız, en azından benim düşüncem bu yönde. başlıkla alakalı yorumuma gelirsek, kişinin işi kendinden bileceği gerçeğini öne sürüyorum. kim neyi, nasıl yaşarsa herkesi öyle sanıyor

gereksiz yeremi bilmem ama kitaplar fazla pahalı

dudağımda son bir türkü gülpembe
hâlâ hep seni söyler, seni çağırır gülpembe...

uyumayı konferansına gitmeye tercih ettiğim*, belki de böylesi büyük bi insanı görme fırsatını bir daha asla bulamayacağım hekim.

(bkz: otomatik leyla ekartörü)
(bkz: yaşargil anevrizma klipsi)

bakmaya doyazsın.

birbirimizi kandırmaya gerek yok, kimsenin sürekli mesajlara geç cevap yazacak kadar işi yok. bunu önemsemediğin insana yapıyorsun.

ben sevdiğim insanların mesajlarına takla atarak koşuyorum. 278 yaşına geldim, bu durum hâlâ değişmedi. biraz taktik kasayım diyip 3 dakika bile bekletemiyorum, denedim, olmuyor. heyecanla kendimi cevap verirken buluyorum. hatta sohbet tıkanmasın ya da istemediğimi düşünmesin diye kısa cevaplar bile veremiyorum. manas destanı yazıyorum. seçip beğenip herhangi birine cevap versin durumu oluşuyor. yetmiyor bunca rezillik, işim olursa kaç dakika ya da saat sonra geleceğimi bile söylüyorum. önemsediğim zaman böyle bir insan halini alıyorum.

başka bir insanın önemsediğini söylediği halde umursamaz davranmasına bu sebeple inanmıyorum ben. ha belki benim önemseme anlayışım yanlıştır, o da olabilir.

bayram temizliği şeysi.
bu temizlik denen şeyin hiç bitmemesi ve sadece adının değişmesi beni sinir ediyor.
efenim bahar gelir, bahar temizliği
kış gelir, kış temizliği
bayram gelir, bayram temizliği.
günlük ve haftalık yapılan temizlik de cabası.
yalnız isminin değişmesinin altındaki nedenin, insanlar sürekli aynı şeyi yaparlarsa sıkılırlar ismi değişirse motivasyon da artıyordur herhalde diye düşünüyorum.*

ansızın keşfe çıkar yazılarınıza denk gelirse ne mutlu size. bu vesileyle tanımlarıyla buluştum bende, çok mutlu oldum. umarım bir gün yolunuz düşer bu yazara huzurlu anlatımının içinde kaybolmanız dileğiyle.