sanıldığı kadar kötü bir şey değildir.

ama bundan daha kötüsü bir samimi olup bir olmayan insandır. tavsiyem bu tiplerin karanlık iç dünyasına hiç dahil olmamanız. kara delik gibi hayat enerjinizi emmesi kaçınılmazdır. o an ne düşündüğünü bilmenizi bekler. biliyorsun işte bu tipi, hani var ya şu dünyanın etrafında döndüğünü sanan tipler.

yarım yamalak gösterdiği samimiyetine güven olmaz anlayacağınız. bulduğunuz yerde bırakıp u dönüşü yapmanız elzemdir.

çok üzen veda. halbuki sözlüğe atatürk ve cumhuriyet düşmanlarını ve dahi insanlık düşmanlarını doldurup sabahtan akşama kadar din iman allah muhammed vatan millet sakarya diyerek milyonlarca insana terör destekçisi muamelesi yapmaları gerekiyordu. bir de ifade özgürlüğü demiyorlar mı...

daha yaşlı kişilere deniyor bizim ailede.
hala demek tuhaf karşılanıyor hatta. teyzeye de "eze" diyoruz. nedenini bilmiyorum, bence kimse bilmiyor.

sevdigim birinin çocuğu olacağı zaman bebeğe patikten bereye; battaniyeden süveter hatta tuluma kadar örer koca bir hediye paketi götürürüm. 5 yaşından beri örgü bilirim. çörek efendi tezini çürüttüm geçmiş olsun.

keşke olsaydı diye öykünülen, vakti zamanında çokça oyun oynamış olmanın bir göstergesidir belki de.

geç miyosen* döneminde asya'dan amerika'ya bering boğazı'nı kullanarak geçtiği düşünülen bir kedi türüdür. geç miyosen'de bering boğazı iklim değişikliği sebebiyle köprü vazifesi gördüğü için kıtalar arası geçişi daha da kolaylaştırmıştır.
yaşam alanı orta ve güney amerika'dır.

verona, haziran 2018





venedik, nisan 2018





brüksel, mart 2018

japonya' da insanlara ağlamayı öğreten yani "gözyaşı öğretmeni" olarak bilinen hidefumi yoshida tarafından ortaya çıkarılmış bir uygulamadır. bu uygulama ile insanların hayatlarında gülme gibi ağlamanın da var olması gerektiğini, daha sağlıklı ve mutlu bir yaşam için duygularımızı özgürce yaşamayı yani ağlamaktan utanmamak gerektiğini insanlara anlatmak istenmiş. korkularımız ve üzüntülerimizi içimizde tutmayıp ağlayarak ifade etmemizi ilke edinmiştir. özellikle erkeklerin ağlamasının gayet doğal olduğunu ve "erkekler ağlamaz" baskısını yenmek için oluşturulduğu da söyleniyor. tabi öğretmenimiz bunu bazen film izleterek bazen duygusal şarkılar dinleterek, bazen de alıntılar ve sohbetler ederek gerçekleştiriyor. toplu ağlama seansları düzenleniyor ve insanlar başkalarını da ağlarken görünce daha doğal hissediyor. birbirlerinin gözyaşlarını siliyorlar ve yalnızlık duygularını da biraz olsun hafifletiyorlar. çekincelerinden kurtuluyor ve duygusal olarak kendini rahatlatıyor. ilginç bir girişimcilik örneği. japonya'da binlerce insan bu uygulamayı gerçekleştiriyor, parasıyla ağlıyor ve rahatlıyor. ülkemizde bu sektörün tutacağından pek emin değilim.* yine de gençler için denenebilecek bir sektör. belki tutabilir.

sözlüğün yavaş yavaş kalabalıklaştığını gösteren olumlu bir harekettir.
rica ediyorum kafanıza takmayın bu tür başlıkları çünkü hallolacak bir durum değil bu.
hiç bir sözlük bunun önüne geçemez imkansız.
o yüzden sevinmek gerekiyor.

isimlerin dublörleridir.

sözlüğe ilk girdiğim andan itibaren edindiğim alışkanlık. hatta beğeninin sınırı olduğundan çokça üzüldüğüm durum*

ihsan yüce zekasının kibar feyzo'dan repliği bir numaram.
"ula şurda 141-142 başsınız, vallaha satarım köyü ha"

141 ve 142. maddeye göndeme

hainyenicherry.

insanları rahatsız eden şeyler değil
onlara verdikleri anlamlardır
diyen bilişsel terapinin atası olan felsefeci.

sağdan soldan kulağında kalan birkaç şeyin ukalalığını yapan değil, tecrübelerini veya bilgisini paylaşmaktan keyif alan, paylaşırken de beni yeni yeni araştırmalara sevk eden insanla sohbet etmekten çok çok keyif alıyorum.

belli bir yaştan sonra zor geliyor azizim.

bilime karşı alerjisi olan bir grup yandaş tarafından ortaya atılmış iddialar bütünü. sizin karanlıklarınızda boğulmayacağız ey bağnazlar,bizi yolumuzdan döndüremezsiniz diye haykırmak istiyorum.

bu ve bunun gibi adamların aldığı nefes zarar, ziyan. ruh hastaları, allah’ın belaları. hepsi ölsün, bitsin, yokolsunlar.

açlık kitabının yazarıdır. küçüklüğünden beri okumayı ve yazılar yazmayı çok seven, sürekli bir şeyler ortaya çıkarmak için çabalayan ve bunu da açlık ve yoklukla başarmaya çalışan bir genci anlatıyor. ödünç bir battaniye ile yaşamını idame ettirmesi kazandığını da yazılar yazmak için harcaması, bunca yokluğa rağmen gururlu bir yardımsever olması hayranlık uyandırıyor. bana bir bakıma bu okuma yazma aşkı (bkz: martin eden)karaktareni anımsatıyor.