homofobi bir hastalık mıdır sorusu

1990 yılında dünya sağlık örgütü’nün homofobinin bir hastalık olmadığını açıklamasının ardından araştırmacıların gündemine giren soru.

homofobi ilk olarak amerikalı psikolog george weinberg tarafından homoseksüellere yakın mesafede olma korkusu" tanımlamasıyla ortaya atılmış, sonrasında da birçok araştırmaya konu olmuştu.

endokrinoloji ve tıbbi seksoloji profesörü emmanuele a. jannini’ye göre homofobi şiddete bağlı olarak ortaya çıkan bazı kişisel özelliklerle ilgiliydi. jannini, 2015'te yayımlanan ve objektif olmadığı gerekçesiyle muhafazakarlar tarafından tepki çeken bir makalesinde homofobiyi psikotisizm, olgunlaşmamış savunma mekanizmaları ve korku temelli aile içi bağlanmalar ile ilişkilendirdi.

jannini söz konusu makaleye konu olan araştırmasında homofobiklik derecesini inceleyen bir psikimetri ölçeği olan homofobi ölçeğini, 551 italyan üniversite öğrencisine uyguladı ve bu sonuçlar ile diğer kişilik özellikleri arasında bağlantı aradı.

araştırması sonrasında ise az evvel de bahsettiğim gibi homofobik eğilimler gösteren kişilerde psikotisizm ve olgunlaşmamış savunma mekanizması gibi özelliklerin yoğun görüldüğü, aileyle güvenli bağlanmanın ise diğerlerine nazaran daha düşük bir gösterge olduğu sonucuna vardı.

muhafazakarlar tarafından tepki çekmesine rağmen araştırmalarına devam eden jannini 2017 yılında hipermaskülinite, misojini ve ahlakçı davranışlarla bağlantılı kültürlerin homofobiye etkisini incelemek için bir araştırma daha yaptı. bu araştırmasında çoğunluğu katolik, müslüman ve ortodoks kültürlere mensup 1048 öğrenciye uyguladığı testlerin ardından ise "ilginç olan şuydu ki dinin kendisi homofobi ile ilişkili değildi. homofobi seviyesini etkileyen üç farklı dindeki köktenci görüşlerdi." açıklamasında bulundu.

irlandalı aktivist tiernan brady homofobik düşüncenin yayılmasını kilise liderlerinin söylemlerine bağlarken, homofobinin öğrenilen bir şey olduğunu ve homofobinin bireylerin daha görünmez olduğu ve korku ile yetiştirildiği bölgelerde daha yaygın olduğunu iddia ediyor.

2016 yılında 645 üniversite öğrencisi baz alınarak bir araştırma yapan tennessee yardımcı doçenti patrick r. grzanka ise homofobi derecelerini dört inanca göre belirledi.

* bir cinsel azınlığa ait insanlar o şekilde dünyaya gelir.
* tüm cinsel grupların üyeleri birbirine benzer
* bir birey sadece bir cinsel gruba ait olabilir
* bir gruptan biriyle tanışırsanız, tümünü tanımış olursunuz.

araştırma sonucunda cinsel yönelimleri farklı olan kişilere olumsuz tavır alanların çoğunlukla son üç seçeneği savunduğunu fark eden grzanka, homofobiye sebep olan şeyin insanların kafalarındaki "örtülü yanlılık" olduğunu ve daha fazla görünür olmanın insanların algılarını değiştirebileceği ve lgbt haklarında kazanımlara yol açabileceğini belirtti.

sonuç olarak, bilimsel olarak bakıldığında eşcinselliği benimsemiş ve bu kimliği ile barışık olan bireylerde ruhsal sorunların ya da bir kimlik bozukluğunun olduğunu bildiren bir veriye rastlanmamış olup, homofobinin bir hastalık olup olmadığı konusunda kesin bulgular olmasa da, birçok araştırmacı tarafından şiddete bağlı ortaya çıkan kişisel özellikler ya da baskıcı kültürler tarafından bireylere “öğretildiği” sonucuna varılmıştır.