içe kapanış

derdim, yeter, sakin ol, dinlen biraz artık;
akşam olsa diyordun, işte oldu akşam;
siyah örtülere sardı şehri karanlık;
kimine huzur iner gökten, kimine gam.
bırak, şehrin iğrenç kalabalığını gitsin,
yesin kamçısını hazzın sefil cümbüşte
toplasın acı meyvesini nedametin
sen gel, derdim, ver elini bana, gel şöyle.
bak göğün balkonlarından, geçmiş seneler
eski zaman esvaplarıyla eğilmişler;
hüzün yükseliyor, güler yüzle, sulardan.
seyret bir kemerde yorgun ölen güneşi
ve uzun bir kefen gibi doğruyu saran
geceyi dinle, yürüyen tatlı geceyi.