kıbrıs sorunu

kıbrıs adasının rumlar ve de türkler arasında paylaşılamama sorunudur.

türkiyenin karaoğlan bülent ecevit önderliğinde kıbrıs’ı işgal etmesiyle sonuçlanmıştır.

kıbrıs'ın kurucu lideri denktaş'ın yolundan çıkıldığı an sorunun daha da büyüyeceği apaçık ortadayken ,
kıbrıs'a pikniğe giden türkiye cumhuriyeti cumhurbaşkanının, denktaş'ın kabrini ziyaret etmemesi, bu konuda izlenen yol ve gelinen noktayı göstermesi açısından oldukça önemli...

geçmişi 60lı yıllardan öncesine dayanan sorun.
her şey osmanlı imparatorluğu'nun osmanlı-rus savaşına karşı birleşik krallık'tan yardım alabilmesi için adayı kiraya vermesiyle başladı. osmanlı, birinci dünya savaşı'na katılınca da birleşik krallık bu sefer de adayı geri vermedi. lozan anlaşması'nda ise türkiye cumhuriyeti adadaki haklarından vazgeçti. bu tarihten sonra resmen birleşik krallık'ın sömürgesi olan adada belli bir süre sonra huzursuzluklar başladı ve bu huzursuzluklar 1960 yılında kıbrıs cumhuriyeti'nin kurulmasıyla sona erdi. bu şekilde ingilizler'i aradan çıkaran rumlar bu sefer de türkler'i de aradan çıkarıp adanın tek hakimi olmak için çabalamaya başladı. bu da 1974'te türkiye'nin garantörlük haklarına dayanarak askeri müdahalede bulunmasıyla sona erdi.
şu anda rumlar uluslararası arenada adayı tek başlarına temsil etmektedirler. onların nihai hedefi ise fiilen de adanın tek hakimi olmaktır. bunda ise engel türkiye cumhuriyeti ve askeridir.
kıbrıs sorunu denen şeyin özeti budur.

devam eden sorundur.
kıbrıs halkı rumlarla birleşmek istemesine rağmen bu durum türkiye'nin işine gelmiyor.
ortadan ikiye ayrılmış bir ada var ve giriş çıkışlar denetim ile yapılıyor.
kıbrıs'ın yerli halkı sınırın ötesine kendi kıbrıs pasaportları ile giriş çıkış yapabiliyor, diğerlerine giriş ve çıkışlar kapalı.
böyle bir takım tuhaflıklar işte.

yakında kökünden çözülecek sorundur. pakistan, libya, azerbaycan ve kazakistan kktc'yi resmen tanıyacak devamı da gelir. uygar! batı da seve seve tanıyacak!

ne hikmetse kaybedeceğimizi düşündüğüm sorundur. bilemiyorum öyle geliyor. üzücü bir netice olacak bizim için. kıbrıs halkının bir kısmı bize karışmayın diyor, buradan aday desteklediğimiz açıklıyoruz sonuçlar değişiyor. çok komplike bir durum var ortada. inşaallah çok canlar yanmaz iş çözüme kavuşur.

tanım: ayşe'nin tatil vaktinin geldiğini düşündüren sorundur.

adanın tamamını dızlamak varken neden yarısı ile yetindik diye düşündürten sorundur. skldjgsg hayır yani adam nasıl olsa sana ambargo vs her türlü kıllığı yapacak zaten.

şaka bi yana, kıbrıs barış harekatı askeri açıdan muazzam bir şey. yanlış bilmiyorsam eğer, 1945'ten sonra yapılan ilk amfibi çıkarma harekatıdır. zaten bizim paşalar da sanırsam harbiye'de epey bi normandiya okuması yapmışlar çünkü adeta mini bir normandiya harekatı gibi... sonrasında da aslında bizim adanın gdp'sinin en yüksek olduğu girne magosa gibi yerleri almamız, rumlara da güneydeki göreceli daha değersiz toprakların kalması falan. müthiş bir başarı...

son tahlilde ben kıbrısın ilelebet bu statüde kalacağını düşünmekteyim. çünkü mevcut statü iki taraf için de çok karlı bir win win durumu. rumların enosisini de bizim mücahitleri de boşverin. dünyada bütün düzenin orijininde ekonomi ve para var. en azından son 3500 yıldır böyle... şu an kıbrıs'ın güneyi batılılar için muazzam bir offshore cenneti. kuzeyini de bizimkiler daha mikro çapta offshore için kullanmakta... iki taraf için de winwin durumu. yarın bir gün atıyorum adadaki majör iki komünite olan türkler ve rumların işi tatlıya bağlayıp tek bir ada devletine dönüşmesini kimse istemez. çünkü böylesi bir vergi kaçırma cennetinden kimse olmak istemez.

ha daha milliyetçi perspektiften bakarsak elbette bizim insanımızın yaşadığı bir toprak parçasını kurtarmak ve özgürleştirmek muazzam bir şey. ama tabi bir yandan da bizim insanımızın milliyetçliğini de anlamakta güçlük çekiyorum. sonuçta 2-3 sene önce bu efsane harekatın en tepesindeki asker olan semih sancar'ın madalyaları bile sahaftan çıktı falan... rezalet yani... düşünebiliyor musunuz ? jukov'un ya da ne bileyim montgomery'nin madalyasının doğu londra'da bi sahafta satıldığını falan. düşünemediniz değil mi ?

onlar istemiyor diye, karışmayın diyor diye kıbrıs'ı bırakacak değiliz, zamanında biz yerleştirdik hadlerini bilsinler, isteyen istediği yere gider, hatta güney tarafına geçsinler ama kıbrıs bizim. akdeniz'deki en önemli stratejik bölgemiz. (bkz: türk silahlı kuvvetleri) çekilse ne olacağını biliyorlar ama istemezler. sürekli saçma bir döngünün içine giriyorlar. kıbrıs kimseye bırakılmayacak kadar önemlidir.

ingilizlerin elini attığı her yeri kaos sürüklemesi geleneği sonucu ortaya çıkmış sorun. çin, hindistan, afganistan, ırak ve suriye, afrika, yunanistan, kıbrıs ve afrika nın tamamı en göze görünenleri.

bugüne bakarak geçmişi anlamak ve okumak mümkün. bunun en açık delili kıbrıs sorunu. geçmişte mora yarımadasında, teselya'da, girit'te, rodos'ta, ve diğer ege adalarında neler olduğunu görmek istiyorsak kıbrıs'a bakmamız lazım. kilise önderliğinde ada da bir soykırım planı uygulanmıştır. ingilizler ve birleşmiş milletler buna sessiz kalmıştır. türkiye'nin aldığı tedbirler ve kurduğu teşkilat ada da türk varlığını korumuştur. eğer türkiye olmasaydı bugün kıbrıs'ta bir tek türk kalmayacaktı.
cengiz topel'i atlılar,muratağa ve sandallar katliamını unutmamak lazım. rahmetli rauf denktaş'ı dr. fazıl küçük'ü unutmamak lazım...

kökeni ikinci abdülhamid'in 1878'de kıbrıs adası'nı ingiltere'ye vermesiyle başlayan uluslararası bir sorun olup 1960'da kıbrıs cumhuriyeti'nin kurulmasıyla birlikte adadaki ingiliz hakimiyeti kırılmış fakat bu sefer de enosisçi rumların eoka terör örgütü'nü kurmasıyla birlikte kıbrıs adası'nda büyük sorunlar başgöstermiş ve türkiye, 1974'te başbakan bülent ecevit tarafından kıbrıs'a müdahale kararı almıştır, ardından 1975-1983 yılları arasındaki kıbrıs türk federe devleti ve 1983 kuzey kıbrıs türk cumhuriyeti..
rauf denktaş; ikinci abdülhamid'den çok daha onurlu ve dürüst bir liderdir çünkü denktaş, kıbrıs'ı ingiliz'e ve rum'a satmayıp sonuna kadar direndi.