varoluşçu psikoterapi

yazarı (bkz: irvin d. yalom).

'varoluşçu psikoterapi, bireyin var olmasından kaynaklanan endişelere odaklanan dinamik bir terapi yaklaşımdır.' irvin d. yalom.

bu kitapta da varolmanın getirileri ile yüzleşmekten kaynaklanan çatışmalar üzerinde durur. yalom'a göre bireyin varoluşundan gelen dört ana kaygı vardır. bunlar;
ölüm,
özgürlük,
yalıtım
ve anlamsızlıktır.
bireyin, bu hayat gerçeklerinden biriyle karşı karşıya kalması varoluşçu dinamik çatışmanın içeriğini oluşturur. ve bu dört ana varoluş kaygısını ayrıntılı şekilde anlatır.

bu kitap anlam arayışınıza ışık tutacak ve bakış açınızı değiştirecek nadir yapıtlardandır. en azından bende öyle oldu.
*

bir üsteki yazarın yazdığının aksine varoluşçu terapi gestalta dayanmaz, tam tersi gestalt terapi varoluşçuluğa dayanır. aslında gestalt bir varoluşçu hümanist yaklaşımdır. varoluşçu psikoterapi varoluşçu felsefeye dayanan, fenomenolojik, anlam üzerine yoğunlaşmış bir psikoterapi yöntemidir. yalom, frankl yerine kişisel gelişim kitabı okuyacaklar zaten asla yalom ve frankl okumasınlar. ve unutmasınlar ki gestalt yaklaşım sadece psikopatolojiler için değil aynı zamanda kişisel gelişim içindir.

varoluşçu psikoterapi bireyin varoluşundan kaynaklanan kaygılara odaklanır. yaşamın bir gün sona erecek olması, tek başınalık, kendi hayatının belirleyicisi olmak ve tüm bunlara bir dayanak olarak yaşam için anlam oluşturmak kaygı yaratır. varoluşsal kaygılar olarak tanımlanan ölüm, yalıtılmışlık, özgürlük ve anlamsızlık, tükenmesi veya azaltılması gereken türden kaygılar değildir. aksine hayatta olduğumuz sürece varlığını sürdürecek olan ve yaşamı anlamlı kılan, hayattan ne istediğimizi belirlememize yardımcı olan türden kaygılardır. yalom, ölümün yaşamımızın bir parçası olduğunu ve kaygı olmadan ölümle yüzleşmenin mümkün olmadığını ifade eder. o halde kaygı yaşam boyunca sürmektedir. insan ölümlü bir varlık olduğu gerçeğiyle yüzleştiğinde de kendi istekleri doğrultusunda -otantik- bir yaşam sürer ancak kişinin kendi hayatını kendi seçimlerine göre yaşaması ürkütücüdür. çünkü bu durumda sorumluluk yalnızca kişinin kendisine aittir. böyle de olmalı aslında çünkü varoluş tek başına başlar ve tek başına sona erer. insan bu gerçekle yüzleşmediği ve kendisini bu kaygıdan başkalarının varlığıyla kurtarmaya çalıştığı sürece otantik benliğini keşfedemez. böylesi bir ihtiyaçla ilişkilere başlamak kısa süreli bir bütünleşme hissi yaşatır. ancak insan ihtiyaç odaklı etkileşimler kurduğunda, iletişim kurduğu insanla etkin bir şekilde ilgilenemez. yalnızlığına katlanamayan kişinin diğerleriyle ve kendisiyle sağlıklı etkileşimler kurabilmesi pek mümkün değildir. dolayısıyla varoluşçu psikoterapinin amacı otantik varoluştur.

bir soru: insan seçimlerinde özgürdür diyebilir miyiz?

akılcılığı benimser, kişinin kendisine odaklanır, sınırlı bir süresi olan hayatımızı nasıl en anlamlı ve mutlu şekilde yaşayabileceğimize karar vermemiz gerektiği üzerinde durur.

dört temel kaygıya odaklanır;ölüm, tecrit, hayatın anlamı ve özgürlük.

varoluşsal yaklaşımın izlerinden giden bu terapi'nin felsefesi; her insan kendine has özellikleri olan, bu evrendeki yeri biricik olan ve özgürce seçebilen bir varlıktır. kendi varlığını kendisi yaratan, onu kendisi biçimlendiren tek varlık insandır. o halde tüm kaygılarla yüzleşmek gerekir. asıl beklenen, kişinin kendi varoluşu ve hayatının anlamı üzerine düşünmesi ve bunları tanımlamasıdır. hayatımızı mahveden bu kaygıları zihnimizden temizlemek onlara savaş açarken kendimizi bulmak.