alman ideolojisi

karl marx'ın 1845 yılında yazdığı bu kitapta;çatışmalar yoluyla değişim görüşü,tarihsel materyalizm olarak bilinir. kuram tüm insan eyleminin temelini göstermektedir;yaşam bilinç tarafından değil, bilinç yaşam tarafından belirlenir.*

johann wolfgang von goethe'nin romantikleri katoliklik (protestan çoğunluklu almanya'da birini alevilikle suçlamak gibi bir şey. kulturkampf da bu zihniyetin ürünüdür az çok.), sanat ve dini karıştırmak gibi şeylerle suçlamasıyla başlayan birbirini suçlama silsilesinin karl marx ve friedrich engels ayağı. marx ve engels'in yaşadığı dönemin hayalperestliğine bir tepkisidir denilebilir sanırım.

kitap çeşitli makalelerin bir araya getirilmiş halidir. 1840'larda yazılan makalelerden oluşsa da, kitap 1932 yılında david riazanov tarafından düzenlenip basılmış.

kitapta sanatın toplumsal işbölümü ile pek de alakasının olmadığı, eğer öyle olsaydı rönesans ressamlarını diğer ressamların sanat görüşünden ayıracak pek bir şeyin olmayacağından bahsedilir. sanatın daha çok yaşanılan toplumun karakterini ve sanatçıların ortak olarak paylaştığı ruhu yansıttığından bahsedilir.

ama insanın içindeki sanatçıyı da toplumsal işbölümünün öldürdüğü ve herkese eşit fırsat tanınsa aslında ne yeteneklerin ortaya çıkabileceğinden de bahsedilir. komünist bir düzende ressamların olmayacağından ama resim yapmaktan zevk alan kişilerin olacağından bahsedilir.